Ρεπορτάζ της Νεκταρίας Ψαράκη
Το Mare Jonio εντόπισε μία βάρκα με 47 πρόσφυγες. Την ώρα που το πλήρωμα, συμπεριλαμβανομένου και του διασώστη Ιάσονα Αποστολόπολου, μοίραζαν σωσίβια εμφανίζεται από το πουθενά το Λιβυκό Λιμενικό. «Στην πραγματικότητα αυτοί είναι συμμορίες που τους πληρώνει η Ευρωπαϊκή Ένωση με ιταλικά όπλα και ιταλικά σκάφη όπως αυτό που μας επιτέθηκε. Άρχισαν να μας λένε να φύγουμε από εκεί για να τους επιστρέψουν στη Λιβύη, παρά το γεγονός ότι ήμασταν 95 ν.μ. από τις λιβυκές ακτές – κανονική πειρατεία», περιγράφει στο TPP.
Όπως εξηγεί, οι συγκεκριμένες συμμορίες οργανώνονται, χρηματοδοτούνται και εκπαιδεύονται από την ΕΕ και την Ιταλία. «Τους πληρώνει η ΕΕ με το κεφάλι για να γυρνάνε πρόσφυγες. Αυτή είναι η συμφωνία που έχουν κάνει με χώρες όπως η Τυνησία και η Λιβύη. Να φρουρούν τα σύνορα για να μην έρχονται οι μετανάστες. Πρόκειται για “ιδιωτικούς στρατούς” που απαγάγουν και πουλάνε πρόσφυγες στα σκλαβοπάζαρα. Μοναδικός τους σκοπός είναι να σταματάνε βάρκες με πρόσφυγες και να τους ανεβάζουν στο πλοίο τους και να τους επιστρέφουν στη Λιβύη», εξηγεί.
Το πλήρωμα του Mare Jonio αρνήθηκε να αποχωρήσει. «Τότε άρχισαν να πυροβολάνε. Στην αρχή στον αέρα. Οι πρόσφυγες κατάλαβαν ότι θα τους γυρίσουν πίσω και έπεσαν όλοι στη θάλασσα. Καταφέραμε και πήραμε στο διασωστικό μας 25 άτομα. Δεν χωρούσαν άλλοι. Οι υπόλοιποι έπεσαν στο νερό να γλιτώσουν. Ακόμη και αυτοί που δεν είχαν σωσίβιο. Έτρεχαν οι Λίβυοι να τους πάρουν από τη μία κι εμείς από την άλλη. Έγινε μάχη στο νερό. Οι Λίβυοι είχαν ήδη αιχμαλωτίσει άλλους 100 πρόσφυγες από άλλες βάρκες οι οποίοι έπεσαν και αυτοί στη θάλασσα για να γλιτώσουν όταν μας είδαν. Οπότε οι άνθρωποι προσπαθούσαν να δραπετεύσουν από τους Λίβυους και μας έλεγαν προτιμώ να πεθάνω παρά να γυρίσω πίσω στη Λιβύη. Δεν γυρνάω με τίποτα», περιγράφει.
Μέσα σε αυτό το χάος, οι Λίβυοι συνέχισαν να πυροβολούν και διέταζε το διασωστικό Mare Jonio να φύγει.. «Οι σφαίρες έπεφταν δίπλα μας, στα δύο μέτρα. Εμείς δεν φύγαμε, προσπαθούσαμε να διασώσουμε ότι μπορούμε. Μαζέψαμε 58 ανθρώπους. Οι άλλοι δεν ξέρω τι απέγιναν. Ήταν πολύ τρομακτικό σκηνικό. Κάποιοι μπήκαν κάτω από τις προπέλες των Λίβυων, άλλους τους χτυπούσαν για να μην πέφτουν στην θάλασσα. Τους είχαν ρίξει στα γόνατα και τους σημάδευαν με τα όπλα μέσα στο σκάφος τους. Φωνές, πανικός. Ελπίζουμε να μην πνίγηκε κανείς, αλλά δεν ξέρουμε στα σίγουρα. Ούτε πόσους επέστρεψαν στη Λιβύη γνωρίζουμε», λέει, ενώ παραμένει άγνωστο ακόμη αν οι πρόσφυγες που κατέληξαν στο διασωστικό Mare Jonio είναι όλοι οι ίδιοι που επιχείρησαν να διασώσουν πριν την επίθεση, αφού οι Λίβυοι προχώρησαν σε απαγωγές και από αυτό το περιστατικό, ενώ άλλοι αιχμαλωτισμένοι έπεφταν από το λιβυκό πλοίο με κατεύθυνση το ιταλικό διασωστικό.
«Αυτό που ζήσαμε ήταν ένα από τα αποτελέσματα των συμφωνιών της ΕΕ με χώρες όπως η Λιβύη, η Τουρκία, η Τυνησία. Προκειμένου να σταματήσουν τους πρόσφυγες, δεν διστάζουν να πυροβολούν διασωστικά καράβια, να βασανίζουν και να προξενούν ναυάγια. Σήμερα ήταν μια σημαντική νίκη μαζί με τους πρόσφυγες. Όταν εκείνοι αψηφούν τις σφαίρες, και δραπετεύουν από τους διώκτες τους βουτώντας στην θάλασσα, το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να σταθούμε αμέριστα στο πλευρό τους. Και αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε», καταλήγει.