Το κείμενο του Πουλή με τίτλο: «Πηγαίνετε αλλού να πεθάνετε!».

Και τώρα στα δικά μου: Του Κώστα Εφήμερου

Σημείωση 1η: Ο Ευάγγελος Μεϊμαράκης ξεκίνησε σήμερα την προεκλογική του εκστρατεία στην Αθήνα με μια ομιλία έξω από τα γραφεία της ΝΔ στη Ριγίλλης λέγοντας «είμαστε σήμερα εδώ, στη Ριγίλλης, απ' όπου ξεκίνησαν όλα». Η αλήθεια είναι πάντως ότι η Νέα Δημοκρατία ξεκίνησε από εκεί επειδή δεν πλήρωνε νοίκια και ρεύμα στη Συγγρού (για να μη συζητήσουμε για τους υπαλλήλους). Η ΝΔ μαζί με το ΠΑΣΟΚ οφείλουν στις τράπεζες περισσότερα από 255 εκατομμύρια ευρώ ενώ στις αρχές του 2014 η ΝΔ όφειλε στη ΔΕΗ περισσότερο από μισό εκατομμύριο ευρώ (δεν πρέπει να ήταν και πολύ συνεπής στο παρελθόν). Οπότε, είπαμε, καλές οι μαγιές -και του Βαγγέλη του πάνε κιόλας- αλλά μέχρι ενός σημείου.

Σημείωση 2η: Είδα στο MEGA σήμερα το βράδυ ξανά το ντοκιμαντέρ Inside Job, ένα αριστούργημα για αρχάριους της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, και με έπιασε κατάθλιψη για το επίπεδο της ελληνικής δημοσιογραφίας. Το ντοκιμαντέρ βασίζεται κυρίως σε επιθετικές συνεντεύξεις που πραγματικά εξευτελίζουν τους συνεντευξιαζόμενους (μεταξύ των οποίων μερικά από τα μεγαλύτερα στελέχη των μεγαλύτερων πολυεθνικών, μέλη του κογκρέσου και μέλη του ΔΣ της FED). Οι άνθρωποι αυτοί ξεφυσάνε, αναστατώνονται, κοκκινίζουν, μπαρουτιάζουν αλλά αντιλαμβάνονται ότι απέναντί τους έχουν το ισχυρό όπλο του δημοσιογράφου… την ανοιχτή κάμερα. Στις αναπτυγμένες χώρες το να συμπεριφέρεσαι σαν σκουπίδι στον δημοσιογράφο, να μην απαντάς στις ερωτήσεις του και να του επιτίθεσαι όποτε σε ρωτάει κάτι που δεν σου αρέσει είναι εντελώς αδιανόητο.

Και δύο απολαυστικές πινελιές:

α) Κάθε φορά που κάποιος αρνιόταν να δώσει συνέντευξη περνάγανε μια κάρτα που έλεγε: «Ο Τάδε αρνήθηκε να μας παραχωρήσει συνέντευξη». Αυτό προφανώς είναι πολύ προσβλητικό για το μέσο “αμερικανάκι” (τους λέμε έτσι γιατί εμείς είμαστε πολύ ανώτεροι και πολύ πιο έξυπνοι). Αν το κάναμε πάντως και εμείς το TPP θα είχε καμιά πενηνταριά μπάνερ με τη σήμανση: «Η κυρία Κωνσταντοπούλου αρνήθηκε να μας δώσει συνέντευξη».

β) Το MEGA ξεπέρασε τον εαυτό του προβάλλοντας ένα ντοκιμαντέρ για την παγκόσμια οικονομία με την ειδική σήμανση για ανηλίκους: «Επιτρέπεται, επιθυμητή η γονική συναίνεση». Αυτό τώρα αποφασίστηκε είτε επειδή ο διευθυντής προγράμματος αντιμετωπίζει την παγκόσμια οικονομία σαν soft πορνό είτε επειδή είναι πολύ νοικοκυραίος και σκέφτηκε ότι δεν είναι σωστό να μολύνονται τα παιδικά μυαλά με τέτοιες αποκρουστικές αλήθειες.

Σημείωση 3η: Το βράδυ της Τρίτης είχαμε προσκεκλημένη στην τηλεόραση του ThePressProject την Νάντια Βαλαβάνη. Η πρώην υπουργός οικονομικών είπε πολλά. Σε κάποια σημεία, όπως για τη θέση της ΛΑΕ για το εθνικό νόμισμα, φάνηκε ότι δυσκολευόταν και σε κάποια άλλα, όπως για το τι έγινε στη διαπραγμάτευση ή για το τι θα συμβεί με τη ρύθμιση των 100 δόσεων, ήταν απόλυτα ξεκάθαρη. Ξεκίνησα την συνέντευξη υπερασπίζοντας την προσωπικά για την υπόθεση με τα 200 χιλιάρικα που έβγαλε στο εξωτερικό όταν είχε την πληροφόρηση για τα capital controls, που τελικά δεν ήταν 200 αλλά 100 χιλιάρικα, και τελικά δεν τα έβγαλε εκείνη αλλά η μάνα της, και τελικά δεν τα έβγαλε λίγες ώρες πριν αλλά δύο εβδομάδες πριν τα capital controls (τότε δηλαδή που στο Μαξίμου μιλούσαν ξεκάθαρα για σχεδόν συμφωνία)… και έχει και άλλα.  Παρόλο που ξεκαθάρισα ότι δεν θεωρούσα ότι η κυρία Βαλαβάνη έπρεπε να υπερασπιστεί τον εαυτό για ένα τόσο προφανώς κατευθυνόμενο και βρώμικο δημοσίευμα η ίδια επέλεξε να δώσει λεπτομέρειες για όλα αυτά επί περίπου 15 λεπτά.

Ε, όταν βλέπω στα σχόλια του άρθρου κάτω από το video να γεμίζουν με σχόλια του στιλ “ναι καλά τώρα που έβγαλες τα λεφτάκια σου έξω θέλεις δραχμή για να αγοράσεις τα πάντα κοψοχρονιά” χάνω την υπομονή μου. Σκέφτομαι ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν μια ψήφο στα χέρια τους όπως και εγώ και απελπίζομαι. Ιδιαίτερα δε όταν αρχίζουν τα σχόλια τύπου “όλους εσάς τους Χρυσαυγίτες που θέλετε δραχμή θα σας περιμένουμε στη γωνία” σκέφτομαι: ρε φίλε αν έβγαλε το TPP σήμερα 10€ από δωρεές -χαλάλι- θα σου τα έδινα να τα φας σε φάρμακα.

Αλλά πάλι κατά βάθος είμαι καλό παιδί, και άθεο, οπότε οι κακές σκέψεις δεν μετράνε.