
Το αμυντικό όπλο με την εύγλωττη ονομασία «δηλητηριώδες χάπι» αποτελεί μια μέθοδο που αποτρέπει οποιοδήποτε άτομο ή ομάδα από το να αποκτήσει πραγματική ιδιοκτησία της τάξεως του 15% ή παραπάνω των κοινών μετοχών μιας εταιρείας χωρίς την έγκριση του διοικητικού συμβουλίου, ενώ επιτρέπει σε άλλους μετόχους τη δυνατότητα να αγοράσουν επιπλέον μετοχές με έκπτωση, μειώνοντας έτσι ακόμα περισσότερο το ποσοστό του επιθετικού παίκτη. Η μέθοδος του «δηλητηριώδους χαπιού» δεν εμποδίζει το διοικητικό συμβούλιο να διαπραγματευτεί ή να αποδεχθεί πρόταση εξαγοράς, εάν κριθεί προς το συμφέρον της εταιρείας.
Είχε προηγηθεί η θηριώδης προσφορά του διευθύνοντος συμβούλου της Tesla, Ίλον Μασκ, να αγοράσει την εταιρεία για περισσότερα από 43 δισεκατομμύρια δολάρια. Ο Μασκ έγινε τον προηγούμενο μήνα ο μεγαλύτερος μέτοχος της πλατφόρμας μέσων κοινωνικής δικτύωσης -κατέχοντας το 9,5% των μετοχών- αφού ξόδεψε 2,9 δισεκατομμύρια δολάρια. Ο Μασκ αρχικά σκόπευε να γίνει μέλος του διοικητικού συμβουλίου, αλλά μετά άλλαξε γνώμη. Αυτή η αλλαγή γνώμης θορύβησε το Twitter, καθώς η θέση στο διοικητικό συμβούλιο του Twitter θα τον περιόριζε να κατέχει όχι περισσότερο από το 14,9% της εταιρείας και θα τον υποχρέωνε να ενεργεί μόνο προς το συμφέρον της εταιρείας.
«Το Σχέδιο Δικαιωμάτων θα μειώσει την πιθανότητα από οποιαδήποτε οντότητα, πρόσωπο ή όμιλο να αποκτήσει τον έλεγχο του Twitter μέσω ανοιχτής αγοράς (μετοχών), χωρίς να καταβάλει σε όλους τους μετόχους το κατάλληλο ασφάλιστρο ελέγχου ή χωρίς να παρέχει στο Διοικητικό Συμβούλιο επαρκή χρόνο για να προχωρήσει σε τεκμηριωμένες κρίσεις και να λάβει τα προσήκοντα μέτρα για τα συμφέροντα των μετόχων», αναφέρει επιπλέον η εταιρεία σε δελτίο τύπου.
Η αμυντική στρατηγική του Twitter έχει ημερομηνία λήξης και είναι η 14η Απριλίου του 2023.
Η κίνηση του Μασκ προκάλεσε έκπληξη στους αναλυτές, με τους περισσότερους να συμφωνούν ότι ο τρόπος που προσπάθησε να κάνει την εξαγορά δεν είναι και ο πλέον ενδεδειγμένος, καθώς συνήθως ξεκινά κανείς μια μια προσφορά, αφήνοντας περιθώρια διαπραγμάτευσης, ενώ αυτή του Μασκ έγινε ως τελική. Η δε αντίδραση της εταιρείας ερμηνεύεται ως αίσθηση πως η προσφορά του Μασκ δεν αντιστοιχεί στην πραγματική αξία του προϊόντος της.