Τη συνέντευξη Τύπου κάλυψαν ο Κωνσταντίνος Πουλής και η Λαμπρινή Θωμά

 

Σπάνιο για συνέντευξη Τύπου πρεσβευτή, είναι φορτισμένος και ο ίδιος ο πρέσβυς του Κράτους της Παλαιστίνης στην Αθήνα, Μαρουάν Εμίλ Τουμπάσι. Ξεκινάει αποτείνοντας φόρο τιμής στα θύματα, τους μάρτυρες του λαού του, σε αυτήν την τελευταία βάρβαρη επίθεση του Ισραήλ, που, θυμίζει, ξεκίνησε από μία ακόμη βίαιη επίθεση κατά των Παλαιστινίων, και πάλι μέσα στα σπίτια τους, στη συνοικία Σεχ Τζαράχ της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, αυτής που βάσει των διεθνών συνθηκών, συμφωνιών και ψηφισμάτων, θα αποτελεί την πρωτεύουσα του Κράτους της Παλαιστίνης. Σπίτια που παραχώρησε σε πρόσφυγες της Καταστροφής, της Νάκμπα, του 1948 η Ιορδανία – και τώρα το Ισραήλ αποφάσισε να τους ξανακάνει πρόσφυγες.

Οι μνήμες δεν είναι δυνατόν να μην ξυπνήσουν, με ένα λαό ολόκληρο να ζει στην προσφυγιά εδώ και 73 χρόνια. Προσφυγιά που την έχει ζήσει κι ο ίδιος, θυμίζει: Η οικογένειά του, ο παππούς και πατέρας του, οδοντίατρος υποχρεώθηκαν να φύγουν από τη Γιάφα, όπου ήταν η πατρογονική τους εστία, και να προσφύγουν στη Ραμάλα. Δείχνει το διαβατήριο του πατέρα του, αυτό που γράφει πάνω «Παλαιστίνη» από το 1929..

«Το θέμα δεν είναι η Γάζα, το θέμα είναι η αποικιοκρατία, η κατοχή, η εθνοκάθαρση, τα γκρεμισμένα μας σπίτια.. Και η υπενθύμιση ότι όσο υπάρχει κατοχή, θα υπάρχει αντίσταση.. Το Ισραήλ δε σέβεται τις διεθνείς συμφωνίες, δε σέβεται τα σύνορα που όρισε ο ΟΗΕ».

Απαντά εμμέσως στην πολιτική όσων – μεταξύ των οποίων και η Γερμανία και η Βρετανία – χρησιμοποιούν ως όπλο τον «αντισημιτισμό» για να στιγματίσουν το κίνημα αλληλεγγής στο λαό της Παλαιστίνης. Σπέρνουν «το φόβο του αντισημιτισμού, το φόβο ότι θα χαρακτηριστείς έτσι αν τις κρίνεις [τις πρακτικές του κράτους του Ισραήλ]. Ποιός αντισημιτισμός; Κι εμείς, οι άραβες, σημιτικός λαός είμαστε.». Η πολιτική της σημερινής κυβέρνησης του Ισραήλ, «είναι πολιτική που στηρίζεται στην ανωτερότητα του Εβραίων (Jewish supremacy)», το σημερινό καθεστώς είναι «ένα φασιστικό καθεστώς που επιβάλλει απαρτχάιντ» αλλά αποφασίζει κιόλας ότι «όποιος το κατακρίνει είναι αντισημίτης».

Το θέμα των σχέσεων Παλαιστίνης – Τουρκίας του Ερντογάν έρχεται και επανέρχεται. Θυμίζει ότι κάθε χώρα θέλει καλές διπλωματικές σχέσεις με τους γείτονες- δεν θυμίζει ότι η Τουρκία και η Ελλάδα είναι σύμμαχες και μέλη του ΝΑΤΟ.

Χρειάζεται να πει τρεις φορές τα ίδια πράγματα, δεν υπάρχει θέμα ΑΟΖ, τα περί θαλάσσιας συμφωνίας είναι παραμύθια, non issue, δεν είναι καν κάτι που είπε ο ίδιος ο Ερντογάν «αλλά ένας ναύαρχος εν αποστρατεία..». Αντιθέτως, η Παλαιστίνη «βρίσκεται σε συνομιλίες με την Κύπρο για μια τέτοια συμφωνία» κι όχι με την Τουρκία. Μόνο που, η Κύπρος έχει αναγνωρίσει το Κράτος της Παλαιστίνης, σε αντίθεση με την Ελλάδα. Και με κράτος που δεν αναγνωρίζεις δεν μπορείς να κάνεις συμφωνίες διακρατικές…

«Να επαναλάβω: Ως κράτος σεβόμαστε το Διεθνές Δίκαιο και στηρίζουμε το Διεθνές Δίκαιο.. Και στο Αιγαίο, και στην Κύπρο και παντού. Γιατί μας ρωτάτε τι λέμε για τον Ερντογάν και δε μας ρωτάτε τι λέμε για την Κύπρο; Το ζήτημα αυτό δεν υπάρχει, το κατασκευάζουν δημοσιογράφοι στην Ελλάδα όταν τους ζητηθεί», δεν είπε από ποιόν. «Εμείς δεχόμαστε το δίκαιο της θάλασσας, το οποίο Δεν έχουν υπογράψει ούτε το Ισραηλ, ούτε η Τουρκία, ούτε οι ΗΠΑ» τονίζει με νόημα.

«Εμείς είμαστε θύματα της μη εφαρμογής του Διεθνούς Δικαίου. Είμαστε θύματα της μη εφαρμογής των ψηφισμάτων του ΟΗΕ»… Υπενθύμισε κατόπιν τις άριστες σχέσεις που διατηρεί το Ισραήλ με την Τουρκία, τις τεράστιες εμπορικές συμφωνίες που είναι άπασες ακόμη σε ισχύ…

Στο θέμα των εκατοντάδων θυμάτων, των 215 δολοφονημένων από το Ισραήλ μέσα σε οκτώ ημέρες, των 61 παιδιών και η ανθρωπιστική κρίση, με τους 1.500+ τραυματίες, μεταξύ των οποίων εκατοντάδες παιδιά «που έχουν γεμίσει τα νοσοκομεία της Αιγύπτου» η Ελλάδα δεν έχει ακόμη αναλάβει να προσφέρει οποιαδήποτε βοήθεια, παρ’ ότι της ζητήθηκε. Ο πρέσβυς σημειώνει ότι γιατροί, νοσηλευτές, άνθρωποι μες από τα νοσοκομεία της χώρας – οι ίδιοι άνθρωποι που ήδη αγωνίζονται κατά της πανδημίας – τηλεφωνούν στην πρεσβεία για να προσφέρουν την δική τους βοήθεια. Αυτοί τον ενημέρωσαν ότι «η Ελλάδα θα μπορούσε να δεχθεί και νοσηλεύσει γύρω στα 100 παιδιά», όμως το υπουργείο Εξωτερικών δεν έχει μιλήσει ακόμη. Σκεπτόμαστε πως, ο ίδιος ο Δένδιας χθες, στον τόπο που έχουν αιματοκυλήσει οι Ισραηλινοί, όχι μόνο δε δεσμεύτηκε γι’ αυτό αλλά έκανε λόγο και για «προβληματική» κατάσταση στη Γάζα, όχι για νεκρούς, όχι για τραυματίες, όχι για 50.000 εκτοπισμένους.

Δηλώσεις «απογοητευτικές» κατά τον πρέσβυ. «κύριε Δένδια, είναι απογοητευτικό. Δεν υπάρχει καμμία αναφορά σε Παλαιστίνιους πολίτες [θύματα]. Δεν μπορείς να εξισώνεις τον καταπιεζόμενο με τον καταπιεστή! Τα παιδιά μας θέλουμε να τα μεγαλώσουμε με ειρήνη. Και τα παιδιά των Ισραηλινών θέλουμε να μεγαλώσουν με ειρήνη. Αλλά δεν μπορεί ο κατακτητής να εγγυηθεί την ειρήνη. Δε ζητάς από τον κατακτητή να εγγυηθεί την ασφάλεια του κατακτημένου». Το ερώτημα είναι απλό, λοιπόν. «Είναι οι πράξεις του Ισραήλ πράξεις εντός του Διεθνούς Δικαίου; Είναι αποδεκτό το Απαρτχάιντ;» και εν τέλει «Ποιές είναι οι ευθύνες της Διεθνούς Κοινότητας;».

«Δεν θέλουμε άλλα θύματα. Δε χρειαζόμαστε άλλους μάρτυρες. Δε θέλουμε να χανουν άνθρωποι τη ζωή τους, ούτε οι Ισραηλινοί πολίτες. Θέλουμε όμως να σταματήσει η επίθεση κατά του λαού μας, είμαστε πάντα ανοικτοί σε κάθε συζήτηση για ειρήνη, αλλά όχι με την κατοχή. Δεν συζητούμε το δικαίωμά μας στην αυτοδιάθεση».

Αναφέρθηκε και στη στάση των ΗΠΑ, λέγοντας ότι ο Μπάιντεν αυτή τη στιγμή πιέζεται, και μάλιστα όχι μόνο από τον Μπέρνι Σάντερς, αλλά και από τη νεολαία του κόμματος των Δημοκρατικών, που αντιλαμβάνεται το δίκηο του παλαιστινιακού λαού. Σε αυτό συμπλήρωσε πως είναι μια φωτεινή πλευρά της κατάστασης που βιώνουν σήμερα, οι διαδηλώσεις που γίνονται σε όλον τον κόσμο, από πολίτες που βλέπουν αυτό που συμβαίνει. Η προσδοκία του είναι οι Έλληνες δημοσιογράφοι να μεταφέρουν την εικόνα όπως είναι. Αυτή είναι μια ήπια προσδοκία, δεν είναι καθόλου μεγαλεπήβολη, αλλά όπως είναι διαμορφωμένοι οι όροι του διαλόγου και της παραπληροφόρησης, πρόκειται για αίτημα κρίσιμο.

Απαντά κατόπιν στα κατασκευάσματα της φαντασίας ορισμένων Ελλήνων συστημικών δημοσιογράφων, περί την επίσκεψη Δένδια. «Γράψανε ότι αρνήθηκε να τον δει ο υπουργός εξωτερικών. Είναι δυνατόν; Αν συνέβαινε αυτό δεν θα τον έβλεπε ούτε ο πρωθυπουργός μας! (σσ ανώτερος, φυσικά, στο πρωτόκολλο). Είναι πάντα ευπρόσδεκτος. Οι ανακοινώσεις όμως του [Ελληνικού] υπουργείου Εξωτερικών της 10ης και 11ης Μαϊου δεν είναι επ ουδενί αποδεκτές. Η δική μας διπλωματία μιλάει μία γλώσσα. Ότι σας λέω εγώ είπε κι ο πρωθυπουργός μας».

Συγκινημένος, κάποια στιγμή ανέβασε το χέρι προς το λαιμό του. Κι είπε τα λόγια – σύμβολο ενός άλλου λαού που ακόμη ζει το ρατσισμό και το διαρκές αποτέλεσμα της αποικιοκρατίας: We can’t breathe!