«Ο Μπεν και η Κατ ήταν μαζί, εναντίον του κόσμου όλου. Κατέληξαν, όμως, ο ένας εναντίον του άλλου… ώσπου ένα πρωί ο Μπεν ξύπνησε και η Κατ δεν ήταν εκεί. Και ας τον αγαπούσε παράφορα και ας έπεφτε στα πόδια του με δάκρυα, στην ιδέα και μόνο του χωρισμού. Αυτός ο Μπεν… τι σχέση έχει με αυτόν που είχε ερωτευτεί; Είχε τόσα πολλά, και τα άφησε να φύγουν, έμπνευση, χαρά, ζωή. Τώρα η Κατ προσπαθεί να προχωρήσει. Και το κάνει βάζοντας ένα νέο πρόσωπο στη ζωή της, και νιώθει ασφάλεια, που τόσο την είχε ανάγκη. Μένει όμως μια τελευταία εκκρεμότητα, πρέπει να επιστρέψει στο πρώην σπίτι τους, να πάρει τα πράγματά της. Ο Μπεν είχε υποσχεθεί ότι θα λείπει μα… πώς θα μπορούσε να λείπει από την ‘κηδεία’ του. Και τι μπορεί να κάνει μπροστά στον έξυπνο επαγγελματισμό με τον οποίο βλέπει την Κατ να αδειάζει το σπίτι, μαζί και τη ζωή του. Πώς να αντιμετωπίσει την Κατ τη στιγμή που νιώθει την καρδιά του να ξεριζώνεται και να λιώνει στα γυμνά της δάχτυλα; Είναι αργά; Προλαβαίνει να υπερασπιστεί την ύπαρξή του; Η Τία αποφασίζει να έρθει και αυτή στο σπίτι, την ύστατη στιγμή, για να βοηθήσει. Όμως σε τι; Ποια εκκρεμότητα την οδηγεί εκεί; Η Κατ πιστεύει πως είναι η καλύτερή της φίλη, ο Μπεν βλέπει έναν καλοντυμένο γύπα που κόβει βόλτες πάνω από το πτώμα της σχέσης του. Και μετά από λίγο εμφανίζεται ο Τζος, το νέο αγόρι στη ζωή της Κατ. Και είναι ευγενικός και πολιτισμένος, έτοιμος για μια τυπική μετακόμιση. Μήπως είναι κάποιο νέο είδος ‘αγίου της πόλης’ ή ένας πολύ ισχυρός αντίπαλος που διεκδικεί με κάθε τρόπο ό,τι… του ανήκει».

Σημείωμα Σκηνοθέτη

Σε μια πραγματικότητα όπου το αύριο μοιάζει αβέβαιο όσο ποτέ, που ο μύθος της ευημερίας έκανε τους ανθρώπους της πόλης να κοιτούν με μεγαλύτερο ενδιαφέρον τους «ουρανοξύστες» από τα πρόσωπα των ανθρώπων, αποφασίσαμε να αποδεχθούμε κάθε δυσκολία που συνεπάγεται το εγχείρημα μας σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς και να παρουσιάσουμε ένα σύγχρονο έργο που στρέφει το «βλέμμα» στο Κεντρο… στον Άνθρωπο. Worlds End, μια ιστορία της πόλης με αρχή, μέση και τέλος μες σε μια πόλη χωρίς αρχή, χωρίς μέση και χωρίς τέλος.

Απο τον θεατρικό οργανισμό urbn-theatr. Η σκηνοθεσία είναι του Ηλία Παναγιωτακόπουλου.

Διαβάστε την κριτική των βρετανικών Times για την παράσταση που δόθηκε στo Trafalgar Studios.