Τα αδικήματα για τα οποία έχουν παραπεμφθεί σε δίκη διώκονται σε βαθμό πλημμελήματος και αφορούν:

  • πλημμύρα από αμέλεια,
  • ανθρωποκτονία από αμέλεια διά παραλείψεως τελεσθείσα κατά συρροή,
  • σωματικές βλάβες από αμέλεια διά παραλείψεως από υπόχρεο κατά συρροή και
  • παράβαση καθήκοντος διά παραλείψεως

Η υπόθεση λόγω σοβαρότητας είχε οδηγηθεί στην ανάκριση. Η Ρένα Δούρου είχε απολογηθεί στην 7η τακτική ανακρίτρια τον Ιούλιο του 2019 και είχε αφεθεί ελεύθερη χωρίς την επιβολή περιοριστικών όρων και εγγυοδοσίας.

Τι είχε υποστηρίξει η Ρένα Δούρου

Τότε είχε υποστηρίξει ότι η ίδια ήταν εκείνη που πρώτη είχε προσφύγει στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου και είχε ζητήσει διερεύνηση των αιτίων που οδήγησαν στην καταστροφή τονίζοντας ότι «πρέπει να μπει τέλος στην κουλτούρα της ατιμωρησίας και της ανευθυνότητας». Σε ό,τι αφορά τη σφοδρότητα του πλημμυρικού φαινομένου στη Μάνδρα, η κα Δούρου είχε υποστηρίξει ότι ήταν τέτοια που αποτέλεσε αντικείμενο έρευνας ακόμη και διεθνών ερευνητικών κέντρων, καθώς σύμφωνα με τους επιστήμονες τέτοιο φαινόμενο συμβαίνει μία φορά στα 200 χρόνια, κατά άλλους μία φορά στα 500 χρόνια.

Επιπλέον, η πρώην Περιφερειάρχης Αττικής είχε αναφερθεί σε 163 αντιπλημμυρικά έργα ύψους μισού δις ευρώ, που είτε ολοκληρώθηκαν, είτε βρίσκονταν σε εξέλιξη την περίοδο εκείνη και είχε επικαλεστεί δύο πραγματογνωμοσύνες από 8 ελεγκτές Δημόσιας Διοίκησης και 3 μηχανικούς, οι οποίες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχουν ευθύνες από πλευράς Περιφέρειας.

Το πόρισμα της Εισαγγελέως

Στο πόρισμα που είχε συντάξει η Εισαγγελέας Σωτηρία Παπαγεωργακοπούλου γινόταν λόγος για έλλειψη αντιπλημμυρικών έργων και έργων ορεινής υδρονομίας στην περιοχή και για πολεοδομικές παραβάσεις, καταλήγοντας ότι «στη συγκεκριμένη περιοχή όπου εκδηλώθηκε η πλημμύρα δεν είχε γίνει κανένα έργο αντιπλημμυρικής προστασίας από τις αρμόδιες υπηρεσίες της Περιφέρειας Αττικής, μολονότι υπήρχαν ώριμες μελέτες, εγκεκριμένες πιστώσεις και κατεπείγον εκτέλεσης των έργων με δεδομένο ότι και κατά το παρελθόν είχαν συμβεί παρόμοια φαινόμενα και ιδίως τα έτη 2014-2015 και η περιοχή όφειλε να καταταγεί στη λίστα προτεραιότητας όσον αφορά την ανάγκη αντιπλημμυρικής προστασίας». Σε ό,τι αφορά τον ισχυρισμό ότι «ήταν πρωτοφανής η ένταση της θεομηνίας» η εισαγγελέας είχε επισημάνει ότι αυτό «δεν δικαιολογεί κατ’ ουδένα τρόπο την έλλειψη αντιπλημμυρικών έργων και έργων ορεινής υδρονομίας, τα οποία θα μείωναν σημαντικά τις αρνητικές συνέπειες της παντελούς ελλείψεώς τους και θα καθιστούσαν την κατάσταση περισσότερο ελέγξιμη».