του Γιάννη Μακριδάκη

Πενήντα χιλιάδες πρόσφυγες σημαίνει φυσικά 5 άτομα για κάθε 1.000 ιθαγενείς. Παρόλα αυτά κραυγάζουν οι αποκτηνωμένοι πως έχουμε γεμίσει αλλοδαπούς και οι υποκριτές πως κάνουν ό,τι μπορούν για να τους φιλοξενούν υπό συνθήκες ανθρώπινες αλλά δεν είναι δυνατόν να γίνει αυτό για όλους. Τα εκατομμύρια των ευρώ που ήρθαν, και έρχονται ακόμη, από την Ευρώπη για τον σκοπό αυτό τα λυμαίνονται οι ίδιοι που φωνάζουν να διώξουνε τους πρόσφυγες και οι ίδιοι που ψεύδονται πως κάνουνε ό,τι μπορούν για την αξιοπρεπή και ασφαλή φιλοξενία αυτών. Την ίδια ώρα άνθρωποι ζουν μες στον πάγο, σκεπασμένοι με χιόνι στην ύπαιθρο, λόγω της αποκτήνωσης των κοινωνιών και της υποκρισίας των κυβερνώντων. Επίσης παιδιά μένουν χωρίς σχολείο λόγω των ρατσιστών που θέτουν θέματα υγείας των αποστειρωμένων τέκνων τους, την ίδια ώρα που και ο πιο ηλίθιος καταλαβαίνει ότι αν υπάρχει παιδί ανεμβολίαστο, αυτό είναι που κινδυνεύει και όχι τα εμβολιασμένα. Αντιδρούν λοιπόν δραστήριοι κρετίνοι να μην πάνε τα παιδιά των προσφύγων στο σχολείο, να μην συναναστραφούν με τα δικά τους παιδιά, να μην κοινωνικοποιηθούν, να παραμείνουν αποκλεισμένα, να ζήσουν στο περιθώριο, να γκετοποιηθούν, να γεννηθεί μέσα τους ο τρομοκράτης που θα σφάξει, θα σκοτώσει, θα λιώσει σε λίγα χρόνια την κοινωνία αυτή που τα άφησε στην άκρη της. Μετά θα τους ρίξουν και την ευθύνη, θα μιλάνε για αδίστακτους μακελάρηδες, αλλά θα είναι ακόμη τότε τόση η ηλιθιότητά τους, που δεν θα μπορούν να διανοηθούν καν ότι τους δημιούργησαν οι ίδιοι και οι ρατσιστικές, αδίστακτες, αναξιοπρεπείς, παραδομένες στη χυδαιότητα του χρήματος προσωπικότητες και κοινωνίες τους.

Στη Χίο, κύριε Μουζάλα και λοιποί όμοιοι σου, την ώρα που στη Σούδα αφήνετε τους ανθρώπους στο έλεος του χιονιά και την ώρα που υποστηρίζετε κλειστά κέντρα κράτησης, όταν πριν γίνετε κυβέρνηση τα καταγγέλατε πολιτικά, την ώρα που αφήνετε ακροδεξιά στοιχεία να δρουν ανενόχλητα και με την ανικανότητά σας δίνετε πολιτική οντότητα και λόγο ύπαρξης σε συγκαλυμμένους φασίστες και αδαή ανθρωπάκια που σχηματίζουν επιτροπές αγώνα για να διώξουν τους πρόσφυγες από το νησί, στη Χίο κύριοι που κάποτε πριν από έναν αιώνα υποδέχτηκε και φιλοξένησε με την ίδια χυδαία ρατσιστική διάθεση της κοινωνικής πλειονότητας, αλλά με πολύ περισσότερη επιτυχία ως προς την κρατική παρέμβαση τόσους πρόσφυγες από την απέναντι ακτή, όσους σήμερα “φιλοξενεί” ολόκληρη η χώρα, 40.000 μικρασιάτες, που τους αποκαλούσαν μιάσματα οι ντόπιοι, και υποστήριζαν πως φέρανε μαζί τους την πορνεία και τη φυλλοξήρα στα αμπέλια, στη Χίο κύριοι αποκτηνωμένοι τσαρλατάνοι της κυβέρνησης και του κοινωνικού συρμού υπάρχουν άνθρωποι που αυτή τη στιγμή δίνουν στέγη, ζεστασιά, ασφάλεια και αξιοπρεπή διαβίωση σε προσφυγικές οικογένειες, και άνθρωποι που βλέποντας το παράδειγμα των άλλων αλλά και μη αντέχοντας η συνείδησή τους να παραμένουν αδρανείς μπροστά στο δράμα των ανθρώπων μες στα χιόνια, ανοίγουν τα κλειστά τους σπίτια και τα προσφέρουν δωρεάν για στέγαση αυτών. Σε όλα τα μέρη που “φιλοξενούν” καταυλισμούς προσφύγων και μεταναστών υπάρχουν ολόγυρα ακόμη άνθρωποι, δεν είναι όλοι αποκτηνωμένοι σαν εσάς κύριοι Μουζάλες. Σε όλα τα μέρη υπάρχουν κλειστά σπίτια, τα περισσότερα σπίτια για την ακρίβεια είναι πια κενά. Δεν χρειάζονται ούτε ανοιχτές, ούτε κλειστές δομές και στρατόπεδα συγκέντρωσης, που με την ύπαρξή τους και μόνο γκετοποιούν τους αλλοδαπούς και προξενούν προβλήματα στις τοπικές κοινωνίες. Οργάνωση χρειάζεται της υπάρχουσας προσφοράς και πολιτική βούληση παροχής κινήτρων για να έρθει κι άλλη προσφορά σπιτιών στο άμεσο μέλλον, επίσης οργανωμένη αναζήτηση πόρτα – πόρτα εστιών, με στόχο τον διαμοιρασμό των προσφύγων στις κοινωνίες και την ένταξή τους σ' αυτές, την επικοινωνία ανθρώπων με ανθρώπους. Λίγες χιλιάδες άνθρωποι για όλη την Ελλάδα, δεν είναι πια και πρόκληση αντιμετώπισης πυρηνικής καταστροφής. Αν ήσασταν ανίκανοι, θα τα είχατε καταφέρει. Είστε όμως αποκτηνωμένοι.

Τα αντανακλαστικά των τοπικών κοινωνιών έχουν ενεργοποιηθεί ήδη προς την κατεύθυνση αυτή και οι άνθρωποι που τα ενσαρκώνουν, οργανώνονται και βρίσκουν τις άκρες, οικονομικές και άλλες, οι ίδιοι, συλλογικά και με πρόταγμα την αλληλεγγύη και την ανθρωπιά. Δεν μπορούν όμως παρ' όλη την προσφορά και την ενεργή συνεχή δράση τους ούτε να τους φιλοξενήσουν όλους, ούτε όμως να ανεχτούν άλλο την ύπαρξη ανθρώπων που διαβιούν στο χιόνι και στον πάγο, αλλά και την υποκριτική ή την αποκτηνωμένη φάτσα σας ως νεοελληνική πολιτεία και κοινωνία. Ανοίξτε κενές οικίες στις πόλεις και στα χωριά, δώστε κίνητρα στους ιδιοκτήτες, βρείτε άκρη και διαμοιράστε τον κόσμο. Για να σωθούν όλοι. Οι πρόσφυγες τώρα και οι κοινωνίες στο μέλλον.