Αναδημοσίευση από το Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων

Εκεί εντοπίσαμε όπως ήταν αναμενόμενο την Eldorado Gold (Barbados) Limited, την offshore εταιρεία που χρησιμοποιείται για το σχήμα της φοροααποφυγής που ήδη στερεί από τη χώρα μας εκατομμύρια δολάρια σε φόρους κάθε χρόνο. Στην πράξη κάθε συζήτηση για ανάπτυξη και έσοδα του Δημοσίου από τη δραστηριότητα της Eldorado στη Χαλκιδική τελειώνει εδώ. Η Eldorado δεν είχε ποτέ την πρόθεση να πληρώνει φόρους στο κράτος. Kαι καμμία κυβέρνηση δεν μπορεί να διασφαλίσει οτι η πολυεθνική θα πληρώνει φόρους αφού η φοροαποφυγή είναι νόμιμη και «έτσι κάνουν όλοι» (κατά τις δηλώσεις του CEO της Ελληνικός Χρυσός, Δ. Δημητριάδη και του πρώην CEO της Eldorado Gold, Πωλ Ράιτ).

Δείτε επίσης: Η Eldorado στα Paradise Papers: O χρυσός παράδεισος των Μπαρμπέιντος

Αλλά στην ίδια λίστα με τις offshore των Μπαρμπέιντος βρίσκουμε και άλλες εταιρείες που σχετίζονται με τα Μεταλλεία Κασσάνδρας: Την EUROPEAN GOLDFIELDS (GREECE) LIMITED, θυγατρική της European Goldfields, μητρικής εταιρείας της Ελληνικός Χρυσός από το 2004 μέχρι το 2012 που εξαγοράστηκε από την Eldorado Gold. Και τη GLOBAL MINERAL RESOURCES LIMITED, μια εταιρεία-φάντασμα που μπήκε στο μετοχικό σχήμα της Ελληνικός Χρυσός το Φεβρουάριο 2004 για να αποχωρήσει λίγους μήνες αργότερα με ένα καθόλου ευκαταφρόνητο καθαρό κέρδος 59 εκατομμυρίων ευρώ.


Οι δύο εταιρείες εμφανίζουν την ίδια διεύθυνση στα Μπαρμπέιντος (SUITE 130, THE SAVANNAH BUSINESS CENTRE, HASTINGS, CHRIST CHURCH, BARBADOS) και την ίδια δικηγόρο ως μέλος των δοικητικών τους συμβουλίων (HARRIDYAL-SODHA LIZA A). Αλλά το πιο ενδιαφέρον είναι οτι έχουν την ίδια ημερομηνία καταχώρησης στο εταιρικό μητρώο των Μπαρμπέιντος: 12-12-2003. Την ημέρα υπογραφής της σύμβασης μεταβίβασης των Μεταλλείων Κασσάνδρας στην Ελληνικός Χρυσός!

Τα Paradise Papers λοιπόν μας αποκαλύπτουν μια σκοτεινή σελίδα της ιστορίας των Μεταλλείων Κασσάνδρας, πηγαίνοντας μας πίσω στη σκανδαλώδη σύμβαση μεταβίβασης του 2003. Η Ελληνικός Χρυσός στην οποία μεταβιβάστηκαν τα μεταλλεία στις 12-12-2003 είχε ουσιαστικά μοναδικό μέτοχο τον κ. Δημήτρη Κούτρα, πρόεδρο της ΑΚΤΩΡ, με 5.999 μετοχές, ενώ μία (1) μετοχή ανήκε στον κ. Γεώργιο Σωσσίδη, επίσης στέλεχος της ΑΚΤΩΡ. Καμμία ξένη εταιρεία δε φαινόταν να συμμετέχει στο σχήμα.

Αλλά στο παρασκήνιο, ο κ Κούτρας είχε υπογράψει ένα «Μνημόνιο» (Memorandum of Understanding) με την ΑΚΤΩΡ και δυο ξένες εταιρείες, τη European Goldfields και τη Global Mineral Resources με στόχο να βάλουν στο χέρι τα πλούσια Ελληνικά μεταλλεία. Μεγαλομέτοχος της πρώτης και ιδιοκτήτης της δεύτερης ήταν ο Φρανκ Τίμις, ο διαβόητος Ρουμάνος πρώην έμπορος ναρκωτικών, διεθνής απατεώνας και επαγγελματίας κερδοσκόπος. Το Μνημόνιο όριζε ότι η τελική διανομή της «πίτας» των Μεταλλείων Κασσάνδρας θα γινόταν ΜΕΤΑ και με ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ την κύρωση της σύμβασης μεταβίβασης από τη Βουλή.

Είχαν κι άλλες απαιτήσεις οι ξένοι «επενδυτές» για να μπούνε στην ιδιοκτησία των μεταλλείων: Τα μεταλλεία έπρεπε να είναι ελεύθερα βαρών και απαιτήσεων από τον προηγούμενο ιδιοκτήτη τους και άλλα μέρη, έπρεπε να έχουν εξασφαλιστεί όλες οι άδειες και εγκρίσεις για τη μεταβίβαση, και έπρεπε να δοθεί στους νέους ιδιοκτήτες νομικά κατοχυρωμένη αμνηστία σε σχέση με περιβαλλοντικά ζητήματα.

Οι «επενδυτές»-αεριτζήδες λοιπόν έθεσαν τους όρους τους και ο άνθρωπός τους στην κυβέρνηση, ο Χρήστος Πάχτας, ανέλαβε να τους ικανοποιήσει. Πράγματι, όλοι οι ανωτέρω όροι “ως εκ θαύματος” είδαμε να ικανοποιούνται σε ειδικές ρυθμίσεις της σύμβασης μεταβίβασης και του κυρωτικού της νόμου 3220/2004. Αναλυτικά εδώ: Το αφανές Μνημόνιο του 2003 για τη μοιρασιά των μεταλλείων της Χαλκιδικής: μια άγνωστη πτυχή του σκανδάλου.

Στις 12-12-2003 υπογράφηκε η σύμβαση μεταβίβασης που ήταν κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των εταίρων του αφανούς μνημονίου. Την ίδια κιόλας μέρα, οι ξένοι «επενδυτές» ενέγραψαν τις δύο εταιρείες στα Μπαρμπέιντος και περίμεναν την κύρωση της από τη Βουλή, όπως είχαν απαιτήσει – που ήταν βέβαιη αφού η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε την απόλυτη πλειοψηφία.

Στο μεγάλο φαγοπότι που ακολούθησε την κύρωση της σύμβασης με το νόμο 3220/2004, ξένοι και Έλληνες εταίροι έβγαλαν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ από μεταβιβάσεις μετοχών και χρηματιστηριακές υπεραξίες χωρίς το Ελληνικό Δημόσιο να εισπράξει ούτε ένα ευρώ. Τα Μεταλλεία Κασσάνδρας που ο Χρήστος Πάχτας χάρισε στο Δημήτρη Κούτρα μετέτρεψαν τη European Goldfields από μια εταιρειούλα της πλάκας σε ένα περιζήτητο έπαθλο, μια εταιρεία με διεθνή υπόσταση που έφτασε το 2012 να εξαγοραστεί από την Eldorado για 2,2 δις ευρώ. Ο Παχτας δεν έχει ελεγχθεί για όλα τα ανωτέρω από καμμία δικαστική αρχή. Η Χαλκιδική άλλαξε χέρια, από offshore σε offshore, χωρίς καμμία διασφάλιση ούτε για το δημόσιο συμφέρον ούτε για τον τόπο.

Βρώμα και δυσωδία, «ανάπτυξη» για τους απατεώνες και καταστροφή για τον τόπο.