Ο λόγος που είμαστε εδώ είναι ένας: ο κόσμος που μας σταματά στο δρόμο και, με έντονη αγωνία, ρωτά: «Υπάρχει ελπίδα; Ή να πω στα παιδιά μου να φύγουν κι αυτά;» • Το ότι ρωτούν εμάς, που αγγίξαμε αλλά δεν πιάσαμε τον στόχο του 3%... • Το ότι, αν και μάλλον δεν μας ψήφισαν, μας λένε «μην το βάλετε κάτω, κάντε κάτι»… …αυτό είναι το μόνο κίνητρο που χρειαζόμαστε για να είμαστε εδώ, σήμερα, για την καθιερωμένη στη ΔΕΘ (την έβδομη κατά σειρά από την ίδρυση του ΜέΡΑ25) συνέντευξη τύπου, στην οποία θα απαντήσω, κατ’ αρχάς, σε δύο βασικά ερωτήματα: • Που πάει η Ελλάδα μέσα σε αυτή την Ευρώπη; • Τί πρέπει, και μπορεί, να γίνει αλλιώς;

1. Εισαγωγή: Το ερώτημα που μας συγκλονίζει, το αίτημα που μας κινητοποιεί

Ο λόγος που είμαστε εδώ είναι ένας: ο κόσμος που μας σταματά στο δρόμο και, με έντονη αγωνία, ρωτά: «Υπάρχει ελπίδα; Ή να πω στα παιδιά μου να φύγουν κι αυτά;»

  • Το ότι ρωτούν εμάς, που αγγίξαμε αλλά δεν πιάσαμε τον στόχο του 3%…

  • Το ότι, αν και μάλλον δεν μας ψήφισαν, μας λένε «μην το βάλετε κάτω, κάντε κάτι»…

…αυτό είναι το μόνο κίνητρο που χρειαζόμαστε για να είμαστε εδώ, σήμερα, για την καθιερωμένη στη ΔΕΘ (την έβδομη κατά σειρά από την ίδρυση του ΜέΡΑ25) συνέντευξη τύπου, στην οποία θα απαντήσω, κατ’ αρχάς, σε δύο βασικά ερωτήματα:

  • Που πάει η Ελλάδα μέσα σε αυτή την Ευρώπη;

  • Τί πρέπει, και μπορεί, να γίνει αλλιώς; 

2. Η Ελλάδα των Μεγάλων Παράδοξων: Κοινωνική εξαθλίωση και ανάπτυξη της υπανάπτυξης με γεμάτα κρατικά ταμεία και επίδειξη πλούτου

Τα πλεονάσματά τους το έλλειμμά σου

Ό,τι και να σας λένε για την ελληνική οικονομία, η ουσία είναι ότι η Ελλάδα, τόσο ο δημόσιος όσο και ο ιδιωτικός τομέας, παραμένει έγκλειστη στη φυλακή του χρέους.

Το ΑΕΠ κυμαίνεται στο επίπεδο των 220 δις, με το δημόσιο χρέος πάνω από 406 δις και το ιδιωτικό στα 371 δις – δηλαδή, συνολικά, δημόσιο και ιδιώτες έχουμε ένα χρέος πάνω από το 350% του εθνικού εισοδήματος. Την ίδια ώρα οι ληξιπρόθεσμες οφειλές ξεπερνούν το ΑΕΠ. Με απλά λόγια, οι περισσότεροι χρωστούν σε όλους και ελάχιστοι μπορούν να πληρώσουν.

«Μα, δεν έχει το κράτος ανέλπιστα υψηλά πλεονάσματα;» ρωτούν σκωπτικά οι κυβερνητικοί. Ναι, αυτό είναι το μέγα παράδοξο το οποίο, όμως, όταν το βάλεις κάτω από το μικροσκόπιο όχι μόνο εξηγείται αλλά και καταλαβαίνεις ότι είναι η άλλη όψη της ίδιας χρεοκοπίας.

Σε κάθε οικονομία, όταν το κράτος έχει πλεόνασμα το «μάρμαρο» το πληρώνει η κοινωνία. Κι αν έχει να το πληρώσει, έχει καλώς. Όταν όμως δεν έχει, τότε το κόστος της υπερπληρότητας των κρατικών ταμείων είναι η κοινωνική εξαθλίωση. Το 2024 αποδεικνύεται μια τέτοια χρονιά.

Το πρώτο επτάμηνο της τρέχουσας χρονιάς το πρωτογενές πλεόνασμα ξεπέρασε κατά περίπου 60%, ή 2 δισ. ευρώ, το αντίστοιχο πλεόνασμα του 2023. Όμως, την ίδια περίοδο, οι νέες ληξιπρόθεσμες οφειλές των ιδιωτών γιγαντώθηκαν: το πρώτο πεντάμηνο έφτασαν τα 3,433 δισ. ευρώ, αυξημένες κατά 22%, ενώ τον Μάιο και τον Ιούνιο η αύξηση ξεπέρασε το 40% σε σχέση με το 2023.

Η εικόνα αποδεικνύεται ακόμα κρισιμότερη όταν εστιάσουμε στην πηγή των κρατικών πλεονασμάτων και στη διάρθρωση των ληξιπρόθεσμων οφειλών των πολιτών. Μια ματιά στα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ αποκαλύπτει ότι τα τεράστια πλεονάσματα οφείλονται όχι στην ευημερία των πολιτών (π.χ., οι ποσότητες που αγοράζουν μειώνονται) αλλά στην ακρίβεια που φέρνει πολύ περισσότερους έμμεσους φόρους – οι οποίοι, ως γνωστόν, πλήττουν δυσανάλογα τους μη έχοντες.

Όσο για την αδυναμία των φυσικών προσώπων να πληρώνουν τους φόρους τους, τα στοιχεία της ΑΑΔΕ καταδεικνύουν ότι πρόκειται για γενικευμένο κακό: οι πολίτες αδυνατούν να καταβάλουν πολλές κατηγορίες φόρων – φόρους εισοδήματος, περιουσίας, άλλους άμεσους φόροι, έμμεσους φόροι, τέλη και χαρτόσημα, πρόστιμα, δάνεια, καταλογισμούς κλπ. Πρόκειται, δηλαδή, για «οριζόντια» οικονομική δυστοκία.

Το εμπορικό έλλειμμα είναι η άλλη όψη της λεηλασίας

Το πρώτο εξάμηνο το εμπορικό έλλειμα αυξήθηκε κατά 10,5% φτάνοντας τα 16,73 δισ. ευρώ (με τις εξαγωγές να υποχωρούν στα 25,3 δισ., από 26,1 δισ. πέρσι, και τις εισαγωγές να ανεβαίνουν στις 42,03 δισ. ευρώ, από 41,3 δισ. πέρσι). Τα στοιχεία του καλοκαιριού είναι ακόμα χειρότερα.

«Και γιατί πειράζει αυτό δεδομένου ότι, καθώς έχουμε το ευρώ, δεν φοβόμαστε υποτίμηση;», ρωτούν οι ευρωλάγνοι για τους οποίους το ευρώ ήταν και παραμένει πανάκεια. Πράγματι, υποτίμηση δεν φοβόμαστε αφού δεν έχουμε νόμισμα να υποτιμηθεί. Όμως, έχουμε να φοβηθούμε κάτι χειρότερο: την υπανάπτυξη που φέρνει η όλο και μεγαλύτερη εξάρτηση από εισαγόμενα μη παραγωγικά, αρπακτικά, κεφάλαια.

Μια από τις λίγες αδιαμφισβήτητες αλήθειες που διδάσκουμε στα πανεπιστημιακά μαθήματα μακροοικονομικής είναι η εξής ταυτότητα:

Πλεονάζουσες Αποταμιεύσεις (αποταμιεύσεις μείον επενδύσεις)

+

Κρατικό Πλεόνασμα (φόροι μείον δαπάνες)

=

Εμπορικό Πλεόνασμα (εξαγωγές μείον εισαγωγές)

Για να έχουμε τεράστιο και αρνητικό Εμπορικό Πλεόνασμα (δηλαδή να είναι μεγάλο το εμπορικό έλλειμμα), την ώρα που το Κρατικό Πλεόνασμα είναι μεγάλο και θετικό, τότε οι πλεονάζουσες αποταμιεύσεις πρέπει να είναι βαθειά αρνητικές. Τι σημαίνει αυτό σε απλά ελληνικά; Ότι ζούμε σε μια κοινωνία που ζει από τα ελάχιστα έτοιμα που της απέμειναν, τα οποία φθίνουν ραγδαία, και για αυτό εξαρτάται πλήρως από εισαγόμενα επενδυτικά κεφάλαια (μιας και εγχώρια κεφάλαια γιοκ).

«Και γιατί είναι κακό να έρχονται επενδυτικά κεφάλαια; Καλό δεν είναι;», αναρωτιούνται οι κυβερνητικοί. Καλό ακούγεται αλλά δεν είναι επειδή τα κεφάλαια που έρχονται σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, που όλοι χρωστούν και κανείς δεν έχει να πληρώσει τα χρέη του, και που το κράτος γεμίζει τα ταμεία του με φορο-γιουρούσια, δεν έρχονται για να επενδυθούν σε παραγωγικές διαδικασίες. Έρχονται για να αρπάξουν, να αυγαταίψουν και μετά να αποδημήσουν! Οι ξένοι, πιο απλά, φέρνουν χρήματα μόνο για μη παραγωγικές αγορές με στόχο τη λεηλασία σου:

  • Αγοράζουν κόκκινα δάνεια, με τα οποία σου παίρνουν το σπίτι, το πουλάνε κοψοτιμής και βγάζουν τα κέρδη τους στα Νησιά Κέιμαν.

  • Αγοράζουν νοσοκομεία και υποδομές για τις οποίες μετά σε χρεώνουν απίστευτες τιμές, και βγάζουν τα κέρδη τους στα Νησιά Κέιμαν.

  • Αγοράζουν αγροτική γη για μια χούφτα ευρώ, τη γεμίζουν με φωτοβολταϊκά που πήραν με τα δικά σου χρήματα – του ΕΣΠΑ – με στόχο να σου πουλήσουν το δωρεάν ρεύμα πανάκριβα, και να βγάλουν τα κέρδη τους στα Νησιά Κέιμαν.

  • Αγοράζουν τα καλά τουριστικά φιλέτα τα οποία τους αποφέρουν, λόγω μισθών γαλέρας, τεράστια κέρδη που τα βγάζουν στα Νησιά Κέιμαν.

Να πως ο συνδυασμός (α) εμπορικού ελλείμματος, (β) ασήκωτου χρέους και (γ) ξένων αρπακτικών κεφαλαίων φέρνει στην πατρίδα μας:

  • την ανάπτυξη της υπανάπτυξης

  • την κορύφωση της υποτέλειας

  • τη συνεχή υποβάθμιση/εκποίηση του περιβάλλοντος, της δημόσιας παιδείας και υγείας – εν γένει των κοινών αγαθών

  • την επιτάχυνση της ερημοποίησης, καθώς τα νέα παιδιά (ακόμα και μεταναστών) εξακολουθούν να φεύγουν. 

3. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ολοταχώς βαθύτερα στην οικονομική, τεχνολογική, πολιτική και ηθική απαξία

Τι πρέπει να γνωρίζουμε για το Πόρισμα Ντράγκι; Γιατί έχει σημασία;

Πριν μερικές μέρες, η κα φον ντερ Λάγιεν παρουσίασε μετ’ επαίνων το Πόρισμα Ντράγκι για τη διάσωση της Ευρώπης, με κεντρικό άξονα πρόταση για πράσινες επενδύσεις στο επίπεδο του 5% του ΑΕΠ της ΕΕ και με χρηματοδότηση μέσω ειδικών ευρωομόλογων – ότι δηλαδή πρότεινε το Μανιφέστο με το οποίο το DiEM25-ΜέΡΑ25 κατεβήκαμε στην Ελλάδα και στην Ευρώπη στις ευρωεκλογές του 2019.

Πολλοί μου λένε πως πρόκειται για δικαίωσή μας καθώς, πράγματι, αποτελεί κακέκτυπο του Μανιφέστου του DiEM25-ΜέΡΑ25 (2016-2019). Σε καμία περίπτωση! Δεν είναι μόνο ότι ήρθε έξι χρόνια πολύ αργά και μάλιστα σε μια μορφή τεχνοκρατικά ξεπερασμένη (ιδίως όσον αφορά τη δόμηση των ομόλογων με τα οποία θα χρηματοδοτηθεί). Το χειρότερο είναι ότι η κα φον ντερ Λάγιεν παρήγγειλε το εν λόγω Πόρισμα από τον κ. Ντράγκι επειδή γνώριζε ότι δεν θα εφαρμοστεί ποτέ!

Επιστρέφοντας για λίγο στο 2019, τότε που το DiEM25 κατέβαινε στις ευρωεκλογές με πρόγραμμα πράσινων επενδύσεων ύψους 5% του ευρωζωνικού ΑΕΠ, και χρηματοδότηση του μέσω ομολόγων ΕΤΕπ εγγυημένα από την ΕΚΤ, θεωρώ ότι αν είχε υιοθετηθεί, η Ευρώπη δεν θα είχε καταντήσει η αποτυχημένη ήπειρος που είναι σήμερα.

Τότε, βέβαια, το σχέδιο του DiEM25 απορρίφθηκε ως «δημοσιονομικά ανεύθυνο» και «πολιτικά ανέφικτο». Δεν ήταν ανέφικτο. Έγινε ανέφικτο μετά το 2019 όταν ήρθε η πανδημία που ενέπνευσε το θλιβερό, τοξικό, ταξικό, μακροοικονομικά ασήμαντο και μικροοικονομικά αναποτελεσματικό «Ταμείο Ανάκαμψης» – το οποίο, σε συνδυασμό με τον πληθωρισμό, ήταν η ταφόπλακα της ελπίδας έστω και για σταθεροποίιηση της ευρωπαϊκής οικονομίας.

Τώρα, ο Ντράγκι προτείνει μια πολύ πιο ακριβή και λιγότερο καλά μελετημένη εκδοχή του σχεδίου του DiEM25 του 2019 (με 800 δισ. ευρώ ετησίως και χωρίς τα ομόλογα ΕΤΕπ-ΕΚΤ που θα μπορούσαν να το χρηματοδοτήσουν χωρίς Νέα Συνθήκη ή νέα εθνικά χρέη). Δεν κατάλαβε, προφανώς, ότι χωρίς ρήξη με την τωρινή ηγεσία και δομή της ΕΕ, που τον προσκάλεσε να εκπονήσει το Πόρισμά του, το τελευταίο δεν είναι παρά μια έκθεση ιδεών – την οποία η κα φον ντερ Λάγιεν εκμεταλλεύεται επικοινωνιακά με σκοπό να μην την εφαρμόσει ποτέ.

Τι να περιμένουμε; Το πολύ-πολύ άλλο ένα ψευδο-επενδυτικό πρόγραμμα (τύπου Γιούνκερ ή Ταμείου Ανάκαμψης) με φανταχτερά νούμερα που δεν θα τα δούμε ποτέ να μετατρέπονται σε πραγματικές παραγωγικές επενδύσεις.

Όπως οι Βουρβόνοι, έτσι και οι σύγχρονοι βαρόνοι της ΕΕ δεν ξεχνούν τίποτα και δεν μαθαίνουν τίποτα.

Κι έτσι η Ευρώπη θα συνεχίσει να βυθίζεται όλο και πιο βαθιά στην οικονομική, τεχνολογική, πολιτική και ηθική της καταβόθρα…

Γιατί ούτε η Γαλλία, ούτε η Γερμανία, ούτε η Βρετανία δεν αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση για την ελληνική Ανατρεπτική Οικολογική Αριστερά

ΓΑΛΛΙΑ: Ο Μακρον-Λεπενισμός καλά κρατεί. Αλλά ευθύνη φέρει και το Λαϊκό Μέτωπο που κέρδισε τις εκλογές αλλά, σκανδαλωδώς, αποκλείστηκε από την κυβέρνηση. Διαβάζοντας το κυβερνητικό πρόγραμμα του Λαϊκού Μετώπου, ένα είναι σίγουρο: Η δυνητική εφαρμογή του θα έφερνε ρήξη με τις Βρυξέλλες, το Βερολίνο, την ΕΚΤ, την ίδια την Banque de France (την κεντρική τράπεζα της Γαλλίας). Όμως, κανείς από το Λαϊκό Μέτωπο δεν τόλμησε να το πει αυτό στον γαλλικό λαό προεκλογικά, ή και μετεκλογικά, καθώς την όποια ρήξη με τις Βρυξέλλες την απορρίπτουν μετά βδελυγμίας τόσο οι Σοσιαλιστές όσο και οι Πράσινοι που συμμετέχουν στο Λαϊκό Μέτωπο.

Εδώ στην Ελλάδα το έχουμε δει το έργο (π.χ. το Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ το 2014, το οποίο υποσχόταν πράγματα που μόνο η ρήξη μπορούσε να φέρει, την οποία όμως ρήξη η ηγεσία της – όπως αποδείχθηκε – είχε απορρίψει). Να γιατί ο γαλλικός λαός δεν είναι έτοιμος να ρίξει την κυβέρνηση Μπαρνιέρ υπέρ του Λαϊκού Μετώπου. Το ΜέΡΑ25-Ανατρεπτική Οικολογική Αριστερά μιλάμε ξεκάθαρα για ρήξη και εισπράττουμε το μίσος και τη δαιμονοποίηση της ολιγαρχίας επειδή προτάσσουμε τους καθαρούς λογαριασμούς με τον λαό.

ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Πολλοί προοδευτικοί άνθρωποι αναθάρρησαν βλέποντας το νέο κόμμα της «κομουνίστριας» Σάρα Βάκγεχνεχτ (BSW) να ανεβαίνει γοργά. Αναρωτήθηκαν αν αυτό είναι το σωστό μοντέλο για ένα νέο κόμμα της ευρωπαϊκής ριζοσπαστικής Αριστεράς σήμερα. Το αντίθετο ισχύει. Η κα Βάκγεχνεχτ, δυστυχώς, ενστερνίστηκε ακροδεξιά ρητορική για μετανάστες και μουσουλμάνους προσπαθώντας να συνδυάσει αριστερές θέσεις για τη μισθωτή εργασία και εναντίον του ΝΑΤΟ με έναν ευδιάκριτο εθνικισμό και χοντρές πινελιές ξενοφοβίας. Το ΜέΡΑ25 είμαστε ξεκάθαροι: ο σοσιαλιστικός εθνικισμός πολύ εύκολα απορροφάται από τον εθνικοσοσιαλισμό. Μακρυά από εμάς!

ΒΡΕΤΑΝΙΑ: Άλλοι απεγνωσμένοι προοδευτικοί είδαν με θετικό μάτι τη σαρωτική νίκη του Κίερ Στάρμερ, αρχηγού του Εργατικού Κόμματος στη Βρετανία. Αναρωτήθηκαν αν αυτό είναι το σωστό μοντέλο για ένα σύγχρονο κόμμα της ευρωπαϊκής Αριστεράς σήμερα. Σε καμία περίπτωση. Ήδη η κυβέρνηση Στάρμερ αποδεικνύεται: (α) πιστή σε ακόμα πιο σκληρή λιτότητα από τους Τόριδες που αντικατέστησαν, (β) πλήρως συντονισμένη στη Γενοκτονία που προχωρά το Ισραήλ, (γ) ταγμένη στη διαιώνιση του Ουκρανικού πολέμου, (δ) συνεπής στις προγραφές από το κόμμα προοδευτικών ανθρώπων αξίας, όπως ο Κεν Λόουτς και ο Τζέρεμι Κόρμπυν.

Εν συντομία, στην Ελλάδα δεν έχουμε λόγο να αντιγράψουμε κανένα από τα αποτυχημένα αριστερά ή κεντροαριστερά σχήματα της Εσπερίας. Προχωράμε με το δικό μας μοντέλο άσκησης ανατρεπτικής, οικολογικής, αριστερής πολιτικής.

4. Πόλεμος και Ειρήνη

Ζούμε στον Καιρό Νέων Πολέμων, με την ΕΕ να ήδη να μετατρέπεται από πρότζεκτ ειρήνης σε Ευρωπαϊκή Πολεμική Ένωση.

ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ: Σε λιγότερο από μήνα, η Εντατική Γενοκτονία κλείνει ένα χρόνο. Οι διακηρύξεις για λύση δύο κρατών και οι τυπικές αναγνωρίσεις του Κράτους της Παλαιστίνης, που κάποτε μας γέμιζαν χαρά, είναι πλέον προσβλητικές. Τίποτα λιγότερο από καμπάνια Κυρώσεων, Εμπάργκο, Αποεπενδύσεις και κατάργηση εμπορικών και αμυντικών συμφωνιών με το Ισραήλ δεν απαιτεί η συγκυρία.

ΟΥΚΡΑΝΙΑ: Χιλιάδες πεθαίνουν μάταια σε έναν πόλεμο που κανείς δεν μπορεί να κερδίσει. Δυστυχώς, με πολεμοχαρείς υπάλληλους της Ουάσιγκτον στο τιμόνι της ΕΕ, η Ευρώπη είναι συνένοχος σε αυτή τη σφαγή την οποία ΝΑΤΟ και Πούτιν θέλουν να διαιωνίσουν για τα δικά τους, ιδιαίτερα, χυδαία συμφέροντα. Ειρήνη τώρα στη βάση του ειρηνευτικού σχεδίου του DiEM25!

ΝΕΟΣ ΨΥΧΡΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ: Έχοντας ξεκινήσει επί Τραμπ και ενταθεί επί Μπάιντεν, οι ΗΠΑ εξωθούν την Κίνα, χρησιμοποιώντας την Ταϊβάν ως αφορμή, προς ολοκληρωτική σύγκρουση. Η αντίστροφη μέτρηση τρέχει. Οι λαοί του κόσμου καλούνται να βάλουν φρένο σ’ έναν Ψυχρό Πόλεμο που μας αφορά όλες και όλους, σήμερα.

4. Τι πρέπει, και τι μπορεί, να γίνει αλλιώς;

Αυτή είναι, λοιπόν, η κατάσταση σήμερα στην Ελλάδα και διεθνώς. «Υπάρχει ελπίδα;» Το ερώτημα του κόσμου με το οποίο ξεκίνησα απαντάται θετικά, «ναι, υπάρχει ελπίδα» υπό τον όρο ότι θα γίνουν όλα αλλιώς. Κάτι που εμείς μπορούμε να συζητήσουμε γιατί δεν χρωστάμε γραμμάτια στους ισχυρούς που επενδύουν στο να μην αλλάξει τίποτα.

  • Γιατί νομίζετε ότι ο Πρωθυπουργός ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη με άδειο καλάθι;

  • Γιατί νομίζετε ότι αντί να πει τι θα κάνει με τους λογαριασμούς ρεύματος ρίχνει το μπαλάκι στις Βρυξέλλες;

Επειδή πολλά μπορούν να γίνουν για την Ακρίβεια εφόσον δεν είσαι εξαρτημένος από εκείνους για τους οποίους η Ακρίβεια των Πολλών είναι η χήνα που γεννά χρυσά αυγά για τους ίδιους.

Για παράδειγμα, να τι θα μπορούσε να γίνει σε πέντε νευραλγικούς τομείς:

ΚΑΡΤΕΛ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ: Άμεση de facto κατάργησή του μέσω πλαφόν στη λιανική με επιβολή μακροπρόθεσμων συμβολαίων στους παραγωγούς, ως πρώτο βήμα πριν την de jure κατάργηση του καρτέλ και την κοινωνικοποίηση του δίκτυου.

ΣΟΥΠΕΡΜΑΡΚΕΤ: Λουκέτο όταν ο ρυθμός αύξησης των τιμών λιανικής ξεπερνά, πάνω από ένα ποσοστό, τον ρυθμό αύξησης των τιμών χονδρικής

ΣΤΕΓΗ: Κατάργηση «Ηρακλή», εκπαραθύρωση των φαντς/servicers, δημόσια εταιρεία διαχείρισης κόκκινων δανείων, 60 μέρες μάξιμουμ Airbnb, δημιουργία Οργανισμού Κοινωνικής Κατοικίας που θα αυξήσει το στοκ κατοικιών, αντί για επιδοτήσεις ενοικίων που αυξάνουν τα… ενοίκια.

ΥΓΕΙΑ-ΠΑΙΔΕΙΑ: Διπλασιασμός κονδυλίων για δημόσια σχολεία και νοσοκομεία με επιβολή ειδικού φόρου σε ιδιωτικές κλινικές και εκπαιδευτήρια υπέρ των δημόσιων.

ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ: Δημόσιο, δωρεάν σύστημα ψηφιακών συναλλαγών ώστε να πάψουν οι τράπεζες την αρπαγή προσόδων από τον λογαριασμό σου.

Όλα αυτά θα ήταν μια καλή αρχή. Θα έφερναν μια μεγάλη ανακούφιση στον κόσμο που πνίγεται από την ακρίβεια και δεν τα βγάζει πέρα. Όμως δεν αρκούν για να βρει η Ελλάδα τη θέση της στον διεθνή καταμερισμό εργασίας. Για να επιτευχθεί αυτό, η χώρα έχει ανάγκη μιας πράσινης βιομηχανικής επανάστασης την οποία σκιαγραφήσαμε ως ΜέΡΑ25 λεπτομερώς, εδώ στη ΔΕΘ, εν μέσω πανδημίας, το 2020.

Χάσαμε τέσσερα χρόνια από τότε. Γιατι τίποτα από αυτά, τα πολύ συγκροτημένα και τεχνοκρατικά άρτια, που προτείναμε, δεν έχει εφαρμοστεί, παρά το γεγονός ότι θα δείτε ότι κεκλεισμένων των θυρών, ακόμα και οι συστημικοί μιλάνε για τέτοιου είδους επενδύσεις σε πράσινη ενέργεια – τις επενδύσεις που σκιαγραφήσαμε και παρουσιάσαμε ακριβώς πριν τέσσερα χρόνια στη ΔΕΘ εδώ. Γιατι κάθε έτος που χάνεται και δεν γίνεται αυτό, η Ελλάδα φθίνει. Δεν προχώρησαν ούτε αυτά τα μέτρα για μια -έστω όχι επανάσταση, μια πράσινη βιομηχανική εκκίνηση.

Γιατί; Και γιατί δεν θα τα είχαν προχωρήσει και οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις αν ήταν στην κυβέρνηση; Ο λόγος είναι, ότι το μόνο που τους ενδιαφέρει στην τελική ανάλυση είναι να εισπράτουν τα συγχαρητήρια του Βαρδινογιάννη, του Λάτση, του Περιστέρη, του Μυτιληναίου, της CVC – οι οποίοι δεν θέλουν τέτοιου είδους ανταγωνισμό με αυτή την πράσινη ενέργεια στη χώρα μας ή εναλλακτικές, ακόμα και ανεμογεννήτριες που να κατασκευάζονται εδώ και να μην εισάγονται δευτερο χέρι, αυτές οι κτηνώδεις που φέρνουμε από τη Γερμανία. Επειδή οι προαναφερθείσες πολιτικές συγκρούονται με τους συγκεκριμένους ολιγάρχες. Είναι τόσο απλό.

Ένας ταξιτζής στην Αθήνα προχθες μου λέει: «Καλά εντάξει δεν τα κάνουν όλα αυτά, αλλά δεν μου λες βρε Γιάνη, τη Δασική Υπηρεσία που όλοι λέμε ότι είναι απαραίτητη για να γίνει κάτι για τις φωτιές που καίνε τα δάση μας, αυτή γιατι δεν την επανασύστησαν;». Κοιτάξτε, δεν είμαι σίγουρος ότι ξέρω, αλλά ίσως έχουν ήδη σκεφτεί ότι, έχοντας συνειδητά ταχθεί στον δρόμο της ερημοποίησης αυτής της χώρας, ε με τη Δασική Υπηρεσία θα ασχοληθούν;

5. Πολιτικός θρίαμβος της ολιγαρχίας το απέραντο πρωινάδικο που παριστάνει την Αντιπολίτευση στη σημερινή Βουλή σήμερα

Υπάρχει μεγαλύτερο δώρο για τους ολιγάρχες, που θέλουν να μείνουν όλα ως έχουν, από τη μετατροπή της πολιτικής σκηνής σε ένα απέραντο πρωινάδικο όπου δεν συζητείται τίποτα από τα προηγούμενα;

Υπάρχει μεγαλύτερος θρίαμβος για τους ολιγάρχες από το να πετύχουν να δαιμονοποιούνται όσοι τολμάμε και αποκαλύπτουμε τις πρακτικές με τις οποίες οι ολίγοι πτωχεύουν τους πολλούς για να πλουτίζουν οι ίδιοι;

Για μια ολιγαρχία που το πρώτο εξάμηνο του 2015 ένιωσε το έδαφος να ανοίγει κάτω από τα πόδια της, υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από αυτό που συμβαίνει στον χώρο της αντιπολίτευσης; Και δεν εννοώ απλά το απέραντο πρωινάδικο. Αναφέρομαι σε δύο άλλες τάσεις:

Πρώτον, η πλάνη δικαίως αγανακτισμένων ανθρώπων ότι αρκεί να συσπειρωθούν οι αντιδεξιές δυνάμεις για να πέσει ο Μητσοτάκης. Αυτό είναι νερό στο μύλο του ολιγάρχη ο οποίος ονειρεύεται να μπορεί να απειλεί τον Μητσοτάκη λέγοντάς του «Αν δεν μου κάνεις την τάδε χάρη, θα στηρίξω τον Χ να σε ρίξω», κάτι που σήμερα λόγω ανυπαρξίας – προς το παρόν – κόμματος της αντιπολίτευσης που να χτυπά έστω το 25% ο ολιγάρχης αδυνατεί να κάνει. Η μεγάλη χαρά του ολιγάρχη θα ήταν ένας συνασπισμός κομμάτων με αντιδεξιό προφιλ (κομμάτων που έχουν ήδη προσκυνήσει τον ολιγάρχη). Θα ήταν το ιδανικό εργαλείο αύξησης των προσόδων του πριν τις εκλογές. Όσο για μετά τις εκλογές, δεδομένης της εξάρτησης του νέου αυτού αντιδεξιού φορέα από τον ολιγάρχη και τα κανάλια του, άλλο ένα πεδίο δόξης λαμπρό θα ξετυλιγόταν στα πόδια του ολιγάρχη μετά την όποια κυβερνητική εναλλαγή!

Δεύτερον, η παθολογική δυσπιστία προοδευτικών ανθρώπων απέναντι σε όσους δεν κιότεψαν και για αυτό δαιμονοποιήθηκαν από τους ολιγάρχες. Λέγε-λέγε τα ολιγαρχικά μέσα μαζικής εξαπάτησης καταφέρνουν να μας δαιμονοποιούν ακόμα και μέσα στον χώρο της ανατρεπτικής, της πραγματικά ριζοσπαστικής, Αριστεράς! Με άλλα λόγια, ακόμα και άνθρωποι που απεχθάνονται τα κανάλια της διαπλοκής δηλητηριάζονται από αυτά με αποτέλεσμα τον κατακερματισμό της αντιστασιακού, προς την ολιγαρχία, χώρου. 

6. Επίλογος: Το σημερινό πολιτικό σκηνικό και ο ενωτικός ρόλος του ΜέΡΑ25 – Ανατρεπτική Οικολογική Αριστερά

Κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι,

Επιτρέψτε μου να απευθυνθώ για μια στιγμή σε έντιμους συντηρητικούς ανθρώπους.

Κάποτε, η άρχουσα τάξη ίσως μπορούσε να απευθυνθεί σε εργαζόμενους και, ειλικρινά, να τους πει: «Όποια, όποιος κι αν είσαι, από όπου κι αν ξεκίνησες στη ζωή σου, αν δουλέψεις σκληρά, αν παίξεις με τους κανόνες, αυτή η χώρα θα σου δώσει την ευκαιρία να προκόψεις.»

Καιρό τώρα, στην Ελλάδα, οι κρατούντες ντρέπονται να πουν κάτι τέτοιο στην εργατική τάξη. Ξέρουν, βλέπετε, ότι η Ελλάδα δεν είναι βιώσιμη, ότι η τίμια μισθωτή εργασία μόνο στην πτώχευση, την ανέχεια ή στον ξενιτεμό οδηγεί. Για αυτό πειθαρχούν τον κόσμο μέσω του φόβου (αν δεν μας επανεκλέξετε θα κλείσουν οι τράπεζες, δεν θα έχετε φάρμακα, θα μας πάρει ο Ερντογάν τη Ρόδο) οδηγώντας τον στην πολιτική αποστράτευση. Και, όσο τα καταφέρνουν, τον λεηλατούν.

Και για να συνεχίσουν τη λεηλασία, τα κανάλια τους ασχολούνται συνεχώς με το σήριαλ της κεντροαριστεράς που όχι μόνο αντίπαλο δέος στον εσμό της κερδοσκοπικής ιδιωτικοποίησης των πάντων δεν είναι· είναι το ακριβώς αντίθετο: εφεδρικοί στυλοβάτες του καταστρεπτικού εγχειρήματος της εξουσίας που ερημοποιεί τη χώρα.

Το ΜέΡΑ25-Ανατρεπτική Οικολογική Αριστερά ξέρουμε ότι είναι ασύμμετρος ο αγώνας με το μιντιακό τέρας που μας δαιμονοποεί συστηματικά – όταν δεν μας αγνοεί συστηματικά αναλωνόμενο στο σήριαλ της ανώδυνης για τα αφεντικά του κεντροαριστεράς.

Εμείς όμως θα συνεχίσουμε. Γιατί ο κόσμος μας ακούει. Έχει αρχίσει να καταλαβαίνει ότι αν θέλει να ξέρει γιατί δεν τα βγάζει πέρα, η ανάλυση του ΜέΡΑ25-Ανατρεπτική Οικολογική Αριστερά θα του το κάνει λιανά. Έχει αρχίσει να καταλαβαίνει πως, αν ποτέ ξανά βρει το κουράγιο να ανατρέψει τα σχέδια των κατεχόντων εναντίον του, το σχέδιο του ΜέΡΑ25-Ανατρεπτική Οικολογική Αριστερά είναι εκείνο που μπορεί να κάνει την ελπίδα πραγματικότητα.

Κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι,

Υπάρχουμε για ένα λόγο:

  • Για να αναλύουμε απλά και κατανοητά γιατί αυτή η χώρα, αυτή η Ευρώπη, δεν μπορεί να αναπαραχθεί, απλά πέφτει όλο και περισσότερο στη σκοτοδίνη της εξάρτησης και του ολοκληρωτισμού

  • Για να καταθέτουμε ειλικρινείς άμεσα εφαρμόσιμες προτάσεις του τι πρέπει να γίνει

  • Για να είμαστε το ζωντανό παράδειγμα ανιδιοτελών αγωνιστών που λειτουργούν ενωτικά, χωρίς έπαρση, για τους ανθρώπους, όχι για τα αξιώματα.

 

 

Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ: