Ερωτηθείς για το όργιο αστυνομικής βίας, με αναίτια χρήση δακρυγόνων και κρότου λάμψης στην πολυπληθή συναυλία του Θανάση Παπακωνσταντίνου, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επικαλέστηκε ξανά το γνωστό αφήγημα περί απειλών κατά της βιβλιοθήκης στο βιολογικό, υπενθυμίζοντας μάλιστα πόσο «προτιμότερη» και επωφελέστερη» είναι μία βιβλιοθήκη αντί μίας κατάληψης.
Να απολογηθεί για τα όσα συνέβησαν στο campus του ΑΠΘ το βράδυ της Παρασκευής κλήθηκε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γιάννης Οικονόμου. Με ψέματα και υπεκφυγές, έντυσε ξανά το αφήγημα που θέλει «αγνώστους» να επιτίθενται στην βιβλιοθήκη που δημιουργείται στο στέκι στο βιολογικό, αιτιολογώντας με αυτόν τον τρόπο τη ρίψη χημικών σε βάρος 5.000 ανθρώπων που παρακολουθούσαν τη συναυλία του Θανάση Παπακωνσταντίνου.
Συγκεκριμένα ανέφερε:
«Πάντοτε κάθε καταγγελία που κατατίθεται εξετάζεται πάρα πολύ προσεκτικά από τα αρμόδια όργανα της ελληνικής πολιτείας και της ελληνικής αστυνομίας. Από εκεί και πέρα αυτό που συνέβη στη συγκεκριμένη συναυλία είναι ότι μία ομάδα ανθρώπων θεώρησε καλό να στραφεί ξανά μέσα στο πανεπιστήμιο, στη βιβλιοθήκη που δημιουργείται στο χώρο του βιολογικού, σε ένα χώρο που εδώ και πολλές δεκαετίες παρέμενε παράνομα σε κατάληψη και με απόφαση της πανεπιστημιακής κοινότητας αποδίδεται με ένα έργο πολύ ουσιαστικό, – νομίζω κανείς δεν μπορεί να αμφιβάλει ότι μία βιβλιοθήκη είναι πάντοτε πολύ προτιμότερη και πολύ επωφελέστερη από ένα χώρο κατάληψης – στην πανεπιστημιακή κοινότητα».
Και μία απάντηση στο παραπάνω, που αξίζει: https://thepressproject.gr/me-aformi-to-arthro-tou-g-rachioti-sto-tpp-gia-to-kke-kai-to-zitima-tou-iberialismou/
ΟΙ Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής είναι η Γη της επαγγελίας, χώρα ελευθερίας, χώρα δικαιοσύνης, χώρα πρωτοπόρος στα πάντα, τα καλύτερα πανεπιστήμια του πλανήτη, η πιο ισχυρή χώρα του πλανήτη. Μακάρι η Ελλάδα να είχε ένα 10% από το αμερικάνικο μοντέλο. Θέλουμε πολύ δουλειά , εντούτοις είμαστε σε καλό δρόμο
φρίκη είναι οι ΗΠΑ. Φοβερή ανισότητα και πολύ κακή ποιότητα ζωής συγκριτικά με τον πλούτο της. Το δείχνει και ο δείκτης ανθρώπινης ανάπτυξης του ΟΗΕ αυτό. Στη θέση 25 είναι ίσα με Κύπρο https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_inequality-adjusted_Human_Development_Index
ο μαξιμαλισμος καποτε γινεται ανωφελης καθως μας περιοριζει στο πεδιο της θεωριας και μονο. επισης η κριτικη του κκε για την εισοδο της ρωσιας στην ουκρανια μπορει να θεωρηθει μονομερης καθως εχει προηγηθει αυτη της σοβιετικης ενωσης σε αφγανισταν με παρομοιο πλαισιο προκλησης. καπιταλιστες το ικεα καπιταλιστης και ο ιδιοκτητης μινι μαρκετ;
Νομιζω η κυβερνηση του αφγανισταν ειχε επισημα τοτε καλεσει τους σοβιετικους αν δεν απατωμαι...
Δεν απατάσαι.
Καλό είναι να διαβάζουμε όλες τις απόψεις ακόμα κι αν διαφωνούμε μαζί μας αλλά το τμήμα διεθνών του TPP γέρνει μονόπατα και έχει κουράσει.
Ο Πριγκοζίν και η Βάγκνερ κάνουν αντί-ιμπεριαλιστικό έργο στην Αφρική.
Το διαβάσαμε και αυτό!
Μόνο με "αποαποικιοποίηση" της Ρωσσίας θα δουν άσπρη μέρα οι προλέ "σύντροφε"...
Όπως και η δύση αποναζικοποίηση στο Νίγηρα!!
Μπράβο, ρε μεγάλε Ραχιώτη...
... μας βάζεις να διαβάσουμε ΚΚΕ να ξεστραβωθούμε!
Πολύ γόνιμη η κριτική που κάνει το ΚΚΕ. Συνιστώ να διαβαστεί(και το λέω εγώ αυτό!). Να διαβαστεί ολόκληρη! Οι περιπτώσεις που υπερασπίζεται ο Ραχιώτης είναι ιδιότυπες συμπορεύσεις αντιδραστικών στοιχείων που ενυπάρχουν ιστορικά και στα αριστερά.
Αντιδραστικός είναι αυτός που επιδιώκει την διατήρηση και διαιώνιση αυτού του συστήματος κόντρα στην ιστορική αναγκαιότητα μετάβασης σε ένα άλλο κοινωνικό σύστημα που δεν θα ορίζεται από την βασική αντίθεση κεφαλαίου-εργασίας, την αντίθεση ανάμεσα σε αυτούς που παράγουν και αυτούς που καρπώνονται. Αυτό όμως δεν κρίνεται από κάποιες πολιτικές τακτικές ή επιλογές αλλά από την γενικότερη στάση. Δεν μπορεί π.χ. κανείς να πει ότι το ΚΚΒενεζουέλας ήταν αντιδραστικό όταν στήριζε τον Μαδούρο και προοδευτικό ελάχιστα χρόνια μετά που τον καταγγέλλει. Μάλιστα παλιότερα είχαν γίνει και πολύ πιό ακραίες συνεργασίες μπροστά σε ένα μεγαλύτερο κίνδυνο με ποικίλα αποτελέσματα, γιατί πάντα υπάρχει ένα τελικό αποτέλεσμα όταν διαφορετικές δυνάμεις συμπράτουν και το ξέρουν και οι Ιρανοί αριστεροί που βρέθηκαν στο απόσπασμα.
Πάντα είναι ενδιαφέρον να διαβάζει κανείς αυτά που λέει το ΚΚΕ, γιατί είναι τό μόνο από τα κοινοβουλευτικά κόμματα που θεωρεί υποχρέωσή του να έχει μία συγκροτημένη άποψη, ακόμη κι όταν την αλλάζει. Οι υπόλοιποι με ένα απλό θράσος αναποδογυρίζουν την άποψή τους χωρίς ιδιαίτερες "τύψεις". Δεν σημαίνει όμως ότι έχει και δίκιο ή ότι έχει σε όλα δίκιο. Π.χ. στο κείμενο που λες έχει δίκιο ότι δεν μπορείς να διαχωρίζεις τον αντιμπεριαλισμό από τον αντικαπιταλισμό γιατί ο ιμπεριαλισμός ΕΙΝΑΙ ο καπιταλισμός σε ένα συγκεκριμένο του στάδιο. Έχει όμως απολύτως άδικο όταν λέει ότι "στο σημερινό ιμπεριαλιστικό σύστημα όλα τα καπιταλιστικά κράτη είναι ενσωματωμένα σε αυτό και χαρακτηρίζονται από σχέσεις ανισότιμης αλληλεξάρτησης", γιατί και επι Λένιν οι Πορτογάλοι δεν ήταν τίποτε ιθαγενείς του ειρηνικού, ήταν μία (αποικιοκρατική μάλιστα) χώρα, που όμως την έλεγε ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗ, ήταν δηλαδή ενταγμένη στο ιμπεριαλιστικό σύστημα από θέση εξάρτησης κι όχι..."αλληλεξάρτησης", πολύ περισσότερο ο Λένιν δεν μιλούσε για Πορτογαλικό ιμπεριαλισμό.
Προσωπικά πιστεύω ότι και οι δύο συγκεκριμένες πλευρές που τσακώνονται είναι ιδιαίτερα προβληματικές, όμως δυστυχώς χρειάζεται δοκίμιο για να αντιπαρατεθεί κανείς (και μάλιστα και με τους δύο!) ουσιαστικά ή έστω όπως εγώ βλέπω το "ουσιαστικό". Κάτι μόνο ως προς το τέλος, ως ερώτημα: Σήμερα που ουσιαστικά δεν υπάρχει ένα σοσιαλιστικό κέντρο που θα μπορούσε να συγκινήσει, να ενεργοποιήσει πιθανά κλπ. τον κόσμο, υπάρχει κάποιος λόγος να πάρουμε θέση σε αυτά που γίνονται ή όχι; Αν δεν υπάρχει τότε να μην παίρνουμε θέση πραγματικά, όχι να λέμε "να νικήσει η Ουκρανία" ή "ο Ουκρανικός λαός κι όχι το κράτος", γιατί αυτό είναι θέση δεν είναι ουδετερότητα σε ένα ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Φανταστείτε το 1940 να λέγαμε "ευχόμαστε να νικήσει ο γερμανικός λαός κι όχι το κράτος". Ναι αλλά ο λαός καθοδηγείταν από το Χίτλερ, αυτό δεν μπορούμε να το...ξεχνάμε και να το διαχωρίζουμε, τώρα δα είπαμε ότι είναι πονηροί τέτοιοι διαχωρισμοί.
Η δική μου λοιπόν αντίθεση στον δυτικό ιμπεριαλισμό, είναι επειδή αυτή την στιγμή εκφασίζει όλη την ανθρωπότητα, την στρατιωτικοποιεί και την ρίχνει σε ένα πόλεμο πιθανά και μέχρις εσχάτων, απλά και μόνο επειδή νοιώθει ότι είναι η ευκαιρία του για ένα ξεκαθάρισμα με δυνάμει ανταγωνιστές. Στόχος δεν είναι ο ανταγωνισμός για "κάποιες αγορές" που πάει στο διάλο...πάρτες, έχασαν οι Ρώσοι, τις πήρες εσύ. Στόχος είναι το τσάκισμα και η διάλυση χωρών σε μικρά ουσιαστικά "βασίλεια" που θα αλληλοσκοτώνονται, με ενορχηστρωτή τα συμφέροντα της δύσης. Ένα μετα-αποκαλυπτικό τοπίο ακόμη και χωρίς πυρηνικό πόλεμο. Πόσο συμφέρει την εργατική τάξη ως τάξη κάτι τέτοιο; Υπερβολές; Πού να δεις πόσο υπερβολή θεωρούσαν ορισμένοι χαζοχαρούμενοι αυτό που γίνεται σήμερα, στην εποχή της χαράς του γκρεμίσματος του τείχους και του "παγκόσμιου χωριού".
Οι πολιτικές συμπορεύσεις καθορίζονται από την ιστορική συγκυρία και τον πολιτικό συσχετισμό. Πρέπει αναλυθούν κατά περίπτωση εντός του ιστορικού τους πλαισίου. Όταν συμπορεύεσαι όμως με ανοιχτά ακροδεξιές ομάδες ενώ δεν οφείλεις να κάνεις κάτι τέτοιο, τότε μιλάμε για κάτι διαφορετικό. Ο όρος αντιδραστικός όμως έχει και ένα ιστορικά καθορισμένο νόημα που σχετίζεται με την αντίδραση στη Γαλλική Επανάσταση και στον φιλελευθερισμό με στόχο την επιστροφή ή την ανασύσταση καθεστώτων που εμπνέονται από την προνεωτερικότητα κ.λπ. Τέτοια στοιχεία υπάρχουν και στα αριστερά οικειοποιούμενα ειδικά τον λόγο του αντι-ιμπεριαλισμού και της εξάρτησης.
Η θεωρία του ιμπεριαλισμού δεν είναι ενιαία και ούτε περιορίζεται στον μαρξισμό ούτε έχει την καταγωγή της σε αυτόν. Δεν είναι ενιαία ούτε εντός του μαρξισμού αλλά ούτε και στον ίδιο τον Λένιν. Κεντρικές θέσεις που έχουν διατυπωθεί από έναν μαρξιστή διανοούμενο διαφέρουν σε σχέση με έναν άλλον. Στην περίπτωση του Λένιν υπάρχουν διαφορετικές θέσεις που δεν είναι απόλυτα συμβιβάσιμες. Οι μεταπολεμικές θεωρίες του ιμπεριαλισμού προσπαθούν να αποδώσουν τη νομιμοποίησή τους από τους κλασικούς στοχεύοντας σε συγκεκριμένες τοποθετήσεις που να ενισχύουν τη δική τους άποψη. Το θέμα είναι όμως να ελεγχθούν οι ισχυρισμοί κι όχι να αντιμετωπίζονται οι κλασικοί ως προφήτες. Επίσης, είναι και το εξής: οι κυρίαρχες θεωρίες του ιμπεριαλισμού, όπως διατυπώνονται, μπορούν να ονομάζονται μαρξιστικές; Είναι συμβατές με τις θεμελιώδεις θέσεις του μαρξικού έργου; Κατά τη γνώμη μου δεν είναι, αλλά είναι μεγάλη συζήτηση. Αναφέρεις την Πορτογαλία παραθέτοντας τον Λένιν. Ο Λένιν εκείνη την εποχή αναφέρεται σε μια ανεξάρτητη χώρα με σημαντικές αποικίες ως εξαρτημένη με την έννοια ότι δέχεται επενδύσεις κεφαλαίου από τη Βρετανία και έχουν διαμορφώσει μια σχέση στην οποία η πρώτη αντλεί στρατιωτικό και πολιτικό όφελος στον ανταγωνισμό με άλλες αποικιοκρατικές χώρες και η δεύτερη οικονομικά-εμπορικά οφέλη. Τι βλέπουμε τελικά; Η Πορτογαλία βρέθηκε σε κατάσταση απομύζησης και εξαθλίωσης; Η Πορτογαλία απέκλινε ή συνέκλινε τελικά με τις πιο ισχυρές καπιταλιστικές χώρες; Ο ίδιος ο Λένιν επίσης γράφει ότι αποικίες όπως ο Καναδάς αναπτύσσονται πιο γρήγορα από τη Βρετανία. Επίσης, γράφει και το εξής: The export of capital influences and greatly accelerates the development of capitalism in those countries to which it is exported. While, therefore, the export of capital may tend to a certain extent to arrest development in the capital-exporting countries, it can only do so by expanding and deepening the further development of capitalism throughout the world. (Imperialism, the Highest Stage of Capitalism A Popular Outline, κεφ.4)
Και τελικά μήπως η Βρετανία δεν έπαψε να είναι υπερδύναμη και τη θέση της πήραν οι ΗΠΑ όταν οι ΗΠΑ υποστήριζαν τη Βρετανία σε δύο παγκοσμίους πολέμους; Και τώρα η Κίνα δεν συγκλίνει με τις αναπτυγμένες χώρες ακριβώς γιατί διασυνδέθηκε πιο στενά με αυτές; Δεν πρέπει να συζητάμε μόνο τι είπε ο ένας ή ο άλλος, αλλά αν τελικά αποδείχθηκαν ορθά. Ακόμα και την εποχή που τα γράφει αυτά ο Λένιν υπάρχει ένα σοβαρό λάθος στα στοιχεία του: οι ανεπτυγμένες χώρες τις εποχής επενδύουν κεφάλαια κυρίως η μία στην άλλη κι όχι με μη ανεπτυγμένες χώρες(Aσία-Αφρική). Πρέπει να γίνεται μια κριτική προσέγγιση με τα έργα κι όχι απλώς να γίνεται μια παράθεση αποσπασμάτων ως αυταπόδεικτες αλήθειες.
Απαντώντας σε αυτό που γράφεις στο τέλος: Οι επιμέρους στάσεις που κρατάμε εξαρτώνται από τις συνθήκες που επικρατούν. Ακόμα κι αν κανείς θεωρούσε την ΕΣΣΔ παράδειγμα προς μίμηση, θα πρέπει να λάβει υπόψη ότι εδώ και δεκαετίες έπαψε να υπάρχει και η Ρωσία είναι μια καπιταλιστική χώρα. Αυτός που προσπαθεί να διαλύσει και να κόψει σε κομμάτια μια χώρα είναι η Ρωσία. Δε βρίσκω με ποιον τρόπο μπορεί κανείς να το αρνηθεί αυτό γιατί πρόκειται για την πιο στοιχειώδη αντίληψη της πραγματικότητας. Άρα, η θέση που πρέπει να έχει κανείς σε αυτή την περίπτωση είναι και από γενική αλλά και από ειδική σκοπιά ενάντια στη Ρωσία και υπέρ της Ουκρανίας και είναι εντελώς προσχηματικό το επιχείρημα ότι θα πρέπει να υπερπηδήσουμε τους άμεσα εμπλεκόμενους στον πόλεμο για χάρη μιας θεωρίας που ζυγίζει το δίκιο με αντι-αμερικανικά αντανακλαστικά εξομοιώνοντάς το με αντι-ιμπεριαλισμό ή αντι-νεοαποικιοκρατία.
Εκτός αυτού, ο εκφασισμός δεν λείπει από τον αναπτυσσόμενο κόσμο. Οι χώρες που φετιχιστικά παρουσιάζονται ως αντίβαρα είναι αυταρχικές και η ίδια η Ρωσία έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στη διεθνή ακροδεξιά εδώ και δεκαετίες.
Τι εννοείς ότι το αντιδραστικός έχει "ιστορικά καθορισμένο νόημα"; Ότι σήμερα όταν λέμε "αντιδραστικός" εννοούμε αυτόν που είναι ενάντια στην γαλλική επανάσταση και οπαδός της προνεωτερικοτητας; Δεν νομίζω, οι έννοιες αυτές αναφέρονται στην ιστορική εξέλιξη, δεν έμειναν για πάντα στην Γαλλική επανάσταση, υπάρχει ζωή και μετά τον καπιταλισμό.
Δεύτερον αν ποτέ μιλήσω με τον Ανδριανόπουλο θα τον ρωτήσω προφανώς πως εννοεί ακριβώς τον ιμπεριαλισμό. Τώρα όμως μιλώ για απόψεις ανθρώπων και κομματων που αναφέρονται στον Λένιν και προφανώς δεν χρειάζεται κάποια διευκρίνιση στο "ποιος ιμπεριαλισμός".
Σωστά λοιπόν αναφέρω την Πορτογαλία ως παράδειγμα εξάρτησης και το να περιγράφεις την εξάρτηση ως αλληλεξάρτηση δεν αλλάζει ότι ο Λένιν έγραψε ξεκάθαρα για μία χώρα εξαρτημένη και συγκεκριμένα "υπό κηδεμονία". Μάλιστα επειδή μάλλον ο Λένιν δεν ήθελε κάποιοι να ερμηνεύσουν κατά το δοκούν, ήταν ακόμη πιό "προκλητικός": Μίλησε για προσάρτηση (ακόμη πιό βαριά λέξη από την εξάρτηση) "όχι μόνο αγροτικών περιοχών, αλλά ακόμη και των πιο βιομηχανικών", αναφέροντας ως παράδειγμα το Βέλγιο. Για όποιον γνωρίζει τι εστί Βέλγιο (μία από τις πρώτες χώρες της βιομηχανικής επανάστασης) καταλαβαίνει ότι ο Λένιν δεν αναφερόταν απλά σε πρώην και νυν αποικίες και μισοανεξάρτητες χώρες. Αναφερόταν ακόμη και σε χώρες που δίνουν εικόνα ιμπεριαλιστή ενώ στην πραγματικότητα λειτουργούν υπό την σκιά μεγάλων δυνάμεων της εποχής π.χ. Ολλανδία ("Για τον πόλεμο και τη σοσιαλιστική επανάσταση") Επιπλέον ο Λένιν από τότε είχε γράψει ότι το μοίρασμα του κόσμου πλέον τελείωσε, με την έννοια ότι δεν υπάρχουν πλέον περιοχές "αμοίραστες", περιοχές εκτός ιμπεριαλιστικού συστήματος. Δεν μιλούσε όμως για αλληλεξάρτηση αλλά για "ξαναμοίρασμα".
Μιλάς για ανάπτυξη κλπ. Οκ, ούτε εγώ αμφισβητώ το βάθεμα και την επέκταση του καπιταλισμού, όμως αν δούμε την εξέλιξη, θα διαπιστώσουμε ότι πρώην αποικίες όπως ο Καναδάς είναι η εξαίρεση. Το μεγαλύτερο μέρος των αποικιών, ακόμη και όταν επισήμως δηλώθηκαν ανεξάρτητες, γνώρισαν μία ιδιαίτερα στρεβλή ανάπτυξη, μία ανάπτυξη που βασιζόταν στις ανάγκες των ιμπεριαλιστικών χωρών και του διεθνούς καταμερισμού εργασίας που αυτές όριζαν. Μερικές φορές μάλιστα αυτή η ανάπτυξη ήταν τόσο περιορισμένη και εντοπισμένη, που επιβιώνουν ακόμη και σήμερα σε μεγάλο βαθμό προκαπιταλιστικές σχέσεις εργασίας. Συγγνώμη αλλά εγώ ανάμεσα στον ρατσισμό που λέει ότι οι Αφρικανοί είναι ανίκανοι εκ φύσεως και τον ιμπεριαλισμό, θα προτιμήσω να στηρίξω το δεύτερο, ότι δηλαδή ο ιμπεριαλισμός κράτησε και καθηλωμένες κάποιες χώρες απλά και μόνο για να απομυζήσει καλύτερα τους πόρους τους. Κι έχω αρκετά δεδομένα για κάτι τέτοιο.
Τέλος επιμένεις σε ένα αφήγημα ότι κάπου βαθιά στο φαντασιακό μας βλέπουμε στην Ρωσία την ΕΣΣΔ. Οκ γνώμη σου, αλλά είναι γνώμη σου επειδή δεν (με) ξέρεις κι όχι επειδή (με) ξέρεις. Παρακολουθώ την ιστορία της Ουκρανίας από τον καιρό της πορτοκαλιάς επανάστασης και η γνώμη μου για το τι γίνεται δεν σχηματίστηκε την μέρα που εισέβαλε η Ρωσία. Δεν σου παριστάνω τον Ουκρανολόγο γιατί δεν είμαι, αλλά δεν θα άλλαζα κιόλας την γνώμη μου επειδή εισέβαλε η Ρωσία. Όσο "προφανές" είναι για σένα αυτό που γίνεται, άλλο τόσο και περισσότερο είναι και για μένα.
Η έννοια του αντιδραστικού έχει ιστορικά τη σημασία της εναντίωσης στη Γαλλική επανάσταση και της παλινόρθωσης του αρχαίου καθεστώτος. Το γεγονός ότι επικαιροποιείται δεν αλλάζει αυτό που λέω. Μάλιστα, ακριβώς αυτό λέω! Δεν υπάρχει πολιτική αντίδραση χωρίς να αναφέρεται με κάποιον τρόπο στην εναντίωση στη νεωτερικότητα και στη Γαλλική Επανάσταση. Στοιχεία αυτών των ιδεών υπάρχουν και στην αριστερά ιστορικά.
Ο Λένιν όπως είπα μπαίνει στην κουβέντα σε μια ειδική συγκυρία και γράφει αντιφατικά μεταξύ τους πράγματα. Για παράδειγμα ο Λένιν από τη μία αποδέχεται τη θεωρία του ιμπεριαλισμού ως παγκόσμιο σύστημα και έπειτα προτείνει την ιμπεριαλιστική αλυσίδα άνισων κρίκων. Αυτή το σχήμα δεν συμβιβάζεται με τη θεωρία του ολικού συστήματος. Γιατί είναι κουτοπονηριά να πει κανείς ότι η ιμπεριαλιστική αλυσίδα είναι το ίδιο με το σχήμα του καπιταλισμού ως παγκόσμιο σύστημα. Όταν αναφερόμαστε σε αυτές τις ιδέες θα πρέπει να ξέρουμε τη συγκυρία στην οποία αναφέρονται. Η προσέγγιση του παγκόσμιου συστήματος, που είναι και τώρα πολύ δημοφιλές σχήμα, τότε αναφέρονταν σε δύο υποθέσεις: α) Η αυτοδιάθεση των λαών και η δημιουργία νέων ανεξάρτητων κρατών είναι αδύνατη και β) ότι η σοσιαλιστική επανάσταση είναι αδύνατη σε μια χώρα και θα πρέπει να έχει παγκόσμιο ή εκτεταμένο χαρακτήρα. Ο Λένιν με αυτές τις θέσεις διαφώνησε και αντιπρότεινε τη θεωρία της ιμπεριαλιστικής αλυσίδας. Θέσεις με τις οποίες συμφωνούσε, έπειτα διαφωνούσε. Ένα άλλο παράδειγμα είναι η εσχατολογική ιδέα περί «σαπίσματος του καπιταλισμού» που θα εξαντλήσει τις δυνατότητες ανάπτυξης. Ο Λένιν αρχικά δεχόταν αυτή την ιδέα και μετά την απέρριπτε. Όμως, το θέμα δεν είναι τι είπε ο ένας κι ο άλλος, αλλά αν επιβεβαιώνονται αυτά από την ιστορική πραγματικότητα τότε και σήμερα. Η απάντηση είναι ότι όχι δεν επιβεβαιώνονται. Το ιμπεριαλιστικό Βέλγιο απέκλινε από τις ανεπτυγμένες χώρες; Υπάρχει κανείς που να ισχυρίζεται κάτι τέτοιο στα σοβαρά; Η Ολλανδία είναι μια χώρα παρίας και περιθωριοποιημένη; Οι επενδύσεις κεφαλαίου των ΗΠΑ αυξάνονται ή μειώνονται από τα τέλη του '60 και μετά σε σχέση με άλλες οικονομίες όπως τις ΕΟΚ ή της Ιαπωνίας; Κι αυτό ισχύει και σήμερα. Σημασία έχει η πραγματικότητα ή να συσσωρεύσουμε τι είπε ο καθένας;
Ο Λένιν μιλούσε για αλληλεξάρτηση γι' αυτό αναφέρεται στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα. Έχουμε να κάνουμε με μία συνάρθρωση κρατών άνισης ισχύος κι όλη αυτή η αλυσίδα είναι ο ιμπεριαλισμός. Αυτή η συνάρθρωση δεν είναι στατική. Βλέπουμε πως υπερδυνάμεις εξέπεσαν κι αναδείχθηκαν άλλες και πώς περιθωριακές χώρες αναβαθμίστηκαν. Η εξάρτηση της μιας είναι εξάρτηση της άλλης κι όλες μαζί διαμορφώνουν την αλυσίδα αναγκαία άνισων κρίκων. Η συνάρθρωση αφορά τα κράτη και δεν καθορίζεται αποκλειστικά από την οικονομία, αλλά κι από την πολιτική ή την στρατιωτική ισχύ. Αυτή η πολύμορφη διασύνδεση συνενώνει όλες τις διαφορετικές περιπτώσεις των κρατών σε μια ενιαία αλυσίδα ανισομερών σχέσεων, αλλά εντός του καπιταλισμού. Οι επενδύσεις κεφαλαίου είναι αμοιβαίες, αλλά το μεγάλο ποσοστό τους είναι μεταξύ των ανεπτυγμένων κρατών. Δεν έχουμε έλλειψη επενδύσεων στη Σουηδία και έκρηξη επενδύσεων στο Μάλι. Προφανώς σε έναν κόσμο περίπου 200 κρατών (ορίστε που μια χαρά το μοίρασμα του κόσμου έγινε, τα κράτη αυξάνονται εδώ και έναν αιώνα) θα βρούμε πολλές διαφορετικές περιπτώσεις. Όμως, αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει ένας ενιαίος νόμος και η αναλυτική αξία αυτής της υπόθεσης είναι μηδαμινή.
Κάποιες χώρες βρέθηκαν σε χειρότερες συνθήκες από άλλες χώρες. Αυτό σχετίζεται με τον βαθμό της αποικιοκρατικής βίας, σχετίζεται και με τις εσωτερικές αντιθέσεις φατριακού τύπου, σχετίζεται και με τις αντιστάσεις στην αλλαγή, σχετίζεται και με τον ανταγωνισμό των νεοσύστατων αυτών κρατών και των πολέμων. Κανείς δεν είπε ότι όλες οι χώρες ταυτόχρονα έχουν ανάπτυξη. Κάποιες χώρες βρέθηκαν πίσω και κάποιες χώρες σε μια ενδιάμεση κατάσταση, ενώ άλλες ανήκουν στον ανεπτυγμένο κόσμο. Αυτό μας λέει ότι το γενικό σχήμα που εμφανίζουν οι κυρίαρχες θεωρήσεις του ιμπεριαλισμού δεν λειτουργεί.
Προφανές είναι για σένα ότι πρέπει να προσπεράσεις την εισβολή για να την μετατρέψεις σε απάντηση της Ρωσίας σε μια άλλη απειλή. Μόνο που τότε βυθιζόμαστε ολοένα και περισσότερο σε έναν φαύλο κύκλο που έχει στο βάθος του την ΕΣΣΔ.
Όταν λες όμως ότι
"δεν υπάρχει πολιτική αντίδραση χωρίς να αναφέρεται με κάποιον τρόπο στην εναντίωση στη νεωτερικότητα και στη Γαλλική Επανάσταση"
...πρακτικά έπεται ότι όσοι στηρίζουν τον καπιταλισμό δεν είναι αντιδραστικοί, μιας και ο καπιταλισμός είναι προϊόν/κομμάτι της νεωτερικότητας. Αντίθετα όποιοι εναντιώνονται σε αυτόν παίζουν με την αντίδραση, μιας και ο καπιταλισμός είναι ο κυρίαρχος της νεωτερικότητας. Εμμέσως πλην σαφώς δείχνεις την προτίμησή σου, όμως οι ορισμοί δεν πάνε με τις προτιμήσεις.
Δεν βλέπω καμία αντίφαση ανάμεσα στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα και στο παγκόσμιο σύστημα. Η αλυσίδα δένει τους λαούς, δεν είδα καμία εξαρτημένη αστική ή άρχουσα τάξη να υποφέρει, πόσο μάλλον ιμπεριαλιστική. Οι λαοί είναι αυτοί που συνήθως πληρώνουν το (διπλό) τίμημα της εξάρτησης. Ναι ξέρω, υπάρχουν και οι Ελβετίες, τα Λουξεμβούργα κλπ., όμως οι θεωρίες δίνουν κάποιο περίγραμμα, κάποιους βασικούς κανόνες δεν περιγράφουν περιπτώσεις. Γενικά λοιπόν οι λαοί των εξαρτημένων χωρών πληρώνουν ένα αυξημένο έως πολύ αυξημένο τίμημα. Οι "ευνοημένοι" απλά είναι έρμαιο των διαθέσεων των μεγάλων δυνάμεων. Αν αύριο το Λουξεμβούργο το τσακίσουν οικονομικά, κανείς δεν θα εκπλαγεί πώς και δεν άντεξε αυτή η τόσο στιβαρή οικονομία-πλυντήριο. Αν αύριο οι Ιταλοί καταλάβουν με μια συνοριακή περίπολο την Ελβετία δεν θα πει κανένας "Μα πώς την πάτησε έτσι ο Ελβετικός στρατός;". Ας πάνε όμως να κατακτήσουν και στην Γαλλία...
Δεν υπάρχει καμία εσχατολογική ιδέα όπως την λες, αν και δεν καταλαβαίνω γιατί δεν κατηγορείς και τον Μαρξ για εσχατολογία. Ο ιστορικός υλισμός μιλά για διαδοχή κοινωνικοοικονομικών συστημάτων την οποία μάλιστα την στηρίζει στην οικονομία και τις παραγωγικές σχέσεις και όχι στην θρησκεία, παράδοση κλπ. που κατά βάση όριζαν τις προνεωτερικές κοινωνίες. Εσύ που ασχολείσαι με αυτά σήμερα θα πρέπει να αναλογιστείς αν ο πόλεμος των πολιτισμών, των θρησκειών κλπ. για τον οποίο μιλούν οι φίλοι σου αμερικανοί, αποτελούν κομμάτι της νεωτερικότητας ή της προνεωτερικότητας.
Μίλησα εγώ για ιμπεριαλιστικό Βέλγιο; Ξαναδιάβασε σε παρακαλώ αυτά που έγραψα. Όλες οι ερωτήσεις που κάνεις στην σειρά δεν μου βγάζουν κανένα νόημα ούτε για το Λένιν ούτε για κανένα. Εντωμεταξύ επιμένεις να προσπαθείς να μιλήσεις εκ μέρους του Λένιν, χωρίς μάλιστα να εκτιμάς στο παραμικρό το Λένιν! Ο Λένιν μίλησε για εξάρτηση, για κηδεμονία, για προσάρτηση, για αλληλεξάρτηση δεν μίλησε, πώς να το κάνουμε. Πες ότι είναι άσχετος, γελοίος, ουρακοτάγκος κλπ., μη μου λες όμως ότι μιλούσε για εξάρτηση εννοώντας αλληλεξάρτηση, έλεος.
Φυσικά και θα είναι μεταξύ των ανεπτυγμένων (και όχι απαραίτητα ανεξάρτητων όπως είπα πιό πριν) κρατών οι επενδύσεις. Αφού εκεί γίνονται επενδύσεις έντασης κεφαλαίου, στις υπόλοιπες γίνονται κυρίως έντασης εργασίας, αφού η εργατική δύναμη κοστίζει ελάχιστα έως μηδαμινά. Για καινούριο μου το λες; Όσο για τις...φατρίες και τις εσωτερικές αντιθέσεις, ουσιαστικά δεν αλλάζεις κάτι: Μου λες ότι αυτοί οι άνθρωποι ήταν ανίκανοι να δεχθούν το καπιταλιστικό φως, δεν το δέχθηκαν ποτέ πραγματικά γι αυτό και είναι στην κατάσταση που είναι. Αυτήν όμως την άποψη εγώ την λέω ρατσιστική, είναι ρατσισμός να λες ότι η κοινωνική εξέλιξη δεν μπορεί να περάσει σε κάποια κατηγορία ανθρώπων γιατί δεν την αντέχουν, δεν την καταλαβαίνουν, δεν μπορούν να την ακολουθήσουν. Δεν απέχεις πολύ από την θεωρία των αγρίων της ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας και φυσικά των φασιστών.
Όχι κάνεις λάθος, δεν προσπερνώ την εισβολή, προσπαθώ να δω τους λόγους. Ήταν η Ουκρανία μία χώρα μακρινή στη Ρωσία, που τηρούσε τις συμφωνίες, που δεν απειλούσε, που δεν επιτιθόταν, όπως π.χ. η Γρενάδα τις ΗΠΑ (να τα λέμε κι αυτά γιατί ξεχνιούνται) ή ήταν μία χώρα που είχε οπλιστεί και οχυρωθεί σαν αστακός, ζητούσε πυρηνικούς πυραύλους, νατοϊκούς ή μη, την ίδια στιγμή που εξόντωνε επί χρόνια με τον πιό βάρβαρο τρόπο την ρώσικη μειονότητα μέσω ναζιστικών ταγμάτων; Η γνώμη μου είναι το δεύτερο. Δεν μπορώ λοιπόν να αντιμετωπίσω την Ουκρανία όπως την Γρενάδα, λυπάμαι.
Δεν έπεται λογικά αυτό που λες. Γράφω ότι η πολιτική αντίδραση επικαιροποιείται. Δεν είναι ίδια η αντίδραση του σήμερα με αυτή των αρχών του 19ου. Η αντιδραστική ιδεολογία με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο έχει τις αναφορές της σε προνεωτερικές μορφές οργάνωσης και τις προβάλλει στο μέλλον ως ιδανικό κάνοντας επί μέρους, ανάλογα με τις ευρύτερες συνθήκες, τις αναγκαίες μετατροπές ή αναθεωρήσεις. Η νεωτερικότητα είναι μια συνολική ιστορική περίοδος που συμπεριλαμβάνει τόσο την καπιταλιστική κοινωνία όσο και τις φυγόκεντρες δυνάμεις. Το ζήτημα είναι η κατεύθυνση των δυνάμεων αυτών. Η αντίδραση φέρει ιστορικά έναν αντιπλουτοκρατικό, αντικοσμοπολίτικο λόγο και την ιδέα ότι η νεωτερικότητα και η αστική δημοκρατία διαχωρίζει το ενιαίο έθνος και μας απομακρύνει από τον ζωτικό δεσμό με τον τόπο και διαλύει την αρχέγονη κοινότητα. Η αριστερά ιστορικά δεν είναι ξένη προς τέτοιες απόψεις. Η αντίδραση, ναι μεν πρέπει να διερευνάται στην επικαιρότητά της, αλλά έχει και ένα ιστορικό βάθος με τη δικιά της αυτονομία.
Οι κλασικοί θεωρητικοί μελετούσαν φαινόμενα που ήταν τότε πρόσφατα και υπό διαμόρφωση. Είναι λογικό ότι πέφτουν σε αντιφάσεις ή ότι αλλάζουν προσέγγιση με τα χρόνια. Δεν είμαστε εδώ για να διαγράψουμε τελεσίδικα κανέναν, όμως πρέπει να τους διαβάζουμε κριτικά. Κάποιες ιδέες είναι λάθος, κάποιες ιδέες δεν επιβεβαιώθηκαν και κάποιες ιδέες μπορεί να είναι γόνιμες και λειτουργικές. Η θέση περί παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού συστήματος είναι κυρίαρχη σήμερα και αποδίδεται και στον Λένιν γιατί αρχικά την αποδεχόταν. Όμως, έπειτα ο Λένιν την κριτικάρει αντιπροτείνοντας την ιμπεριαλιστική αλυσίδα. Τονίζω ότι ο Λένιν όταν διαμόρφωνε αυτή την προσέγγιση ήθελε να κάνει κυρίως μια πολιτική παρέμβαση στην τότε ιστορική συγκυρία και να απαντήσει σε ζητήματα που υπήρχαν στην υπόθεση της επανάστασης, της εθνικής αυτοδιάθεσης και του πολέμου. Με αυτό το σχήμα λέει ότι ο διεθνοποιημένος καπιταλισμός διασυνδέει τα κράτη σε μια άνιση αλυσίδα λόγω των διαφορετικών εσωτερικών συσχετισμών. Απορρίπτει τη θέση ότι το διεθνές κεφάλαιο διαλύει τα κράτη και λέει ότι η διασύνδεση των κρατών δεν αφορά αποκλειστικά την οικονομία, αλλά τη συνολική τους ισχύ. Έπειτα, διαφοροποιείται από τη θέση ότι η επανάσταση (στη συγκυρία που βρισκόταν εντός του 1ου π.π.) μπορεί να επιτευχθεί μέσω ενός γενικού σχήματος «κράτη των ιμπεριαλιστών εναντίον προλεταριακών κρατών». Λέει ότι η επανάσταση εμφανίζεται στον αδύναμο κρίκο της αλυσίδας λόγω των εσωτερικών αντιφάσεων εντός του κράτους κι ότι εκεί είναι δυνατή η επανάσταση. Η υπόθεση που κάνεις για το Λουξεμβούργο και την Ιταλία προϋποθέτει την άποψη ότι η μία χώρα θέλει να ληστέψει και να καταστρέψει την άλλη. Δε βλέπω όμως γιατί να θέλουν (ποιοι;) να τσακίσουν το Λουξεμβούργο ούτε η Ιταλία την Ελβετία. Οι πόλεμοι μεταξύ των χωρών θέτουν σε κίνδυνο όλο το οικοδόμημα κι αυτό συνέβη στον 1ο π.π.
Βασική θέση των κυρίαρχων θεωριών του ιμπεριαλισμού είναι ότι η φτώχεια των κρατών εξηγείται μέσω της αδυναμίας των ανεπτυγμένων κρατών για επενδύσεις και κατευθύνονται στο φτωχό εξωτερικό με όρους εκμετάλλευσης για να ανανεώσουν τους επενδυτικούς τους κύκλους. Αυτό δεν συνέβαινε ούτε πριν τον 1ο π.π. Αυτή είναι μια θέση που επαναλαμβάνεται από θεωρητικούς του '60 και '70. Ούτε τότε συνέβαινε κάτι τέτοιο. Από την άλλη χώρες που ήταν αναπτυσσόμενες το '60 έγιναν πόλος έλξης επενδύσεων και πλέον θεωρούνται ανεπτυγμένες. Το σχήμα ότι οι επενδύσεις είναι ο δούρειος ίππος της υπανάπτυξης απλώς δεν λειτουργεί.
Το προηγούμενο σχετίζεται με αυτό που λες μετά για τις χώρες της Αφρικής. Το αν μια χώρα αναπτυχθεί ή όχι είναι ενδεχομενικό. Δεν είναι μια αυτόματη διαδικασία. Κάθε χώρα ή ευρύτερη περιοχή έχει τα δικά της ειδικά χαρακτηριστικά και τις ιδιάζουσες ιστορικές της συνθήκες. Ο καπιταλισμός αναπτύχθηκε αρχικά στη Μεσόγειο και τη Δ. Ευρώπη κι έπειτα εξαπλώθηκε με διαφορετικές ταχύτητες. Δεν λειτούργησε με τον ίδιο τρόπο παντού και ταυτόχρονα. Ένα νεοσύστατο κράτος έρχεται αντιμέτωπο με μια σειρά προκλήσεις. Στην περίπτωση της Αφρικής ασφαλώς παίζει ρόλο ο ρατσισμός αλλά δεν μπορούμε να ξεμπερδέψουμε μόνο με αυτό. Πρόκειται περισσότερο για την αδυναμία των κρατών να διαμορφώσουν θεσμούς κοινωνικής συνοχής και να εξαλείψουν ξεπερασμένες μορφές παραγωγής. Επίσης, η εμφάνιση νεοσύστατων εθνικών-κρατών οδήγησε σε πολέμους και εμφυλίους.
Η γνώμη σου για την Ουκρανία είναι εντελώς έξω από την πραγματικότητα και πρόκειται για τυφλή αποδοχή όλων των θέσεων της Ρωσίας.
Έπεται λογικότατα PNG, κάτσε και σκέψου τι έγραψες και τι σου απάντησα. Έγραψες (ως διευκρίνηση μάλιστα της επικαιροποίησης) ότι "Δεν υπάρχει πολιτική αντίδραση χωρίς να αναφέρεται με κάποιον τρόπο στην εναντίωση στη νεωτερικότητα και στη Γαλλική Επανάσταση". ΑΡΑ κάποιος που στηρίζει τον καπιταλισμό σίγουρα δεν είναι αντιδραστικός (αφού δεν εναντιώνεται στην νεωτερικότητα και οι αντιδραστικοί ΠΑΝΤΑ εναντιώνονται στην νεωτερικότητα σύμφωνα με σένα), ΑΝΤΙΘΕΤΑ αν κάποιος καταγγέλλει τον καπιταλισμό παίζει με την τύχη του: ΜΠΟΡΕΙ να είναι στις " φυγόκεντρες δυνάμεις" που περιλαμβάνονται στην νεωτερικότητα, όμως ΜΠΟΡΕΙ να είναι και στις αντιδραστικές δυνάμεις. Άλλωστε τι το κουβεντιάζουμε; Όλους εδώ αντιδραστικούς μας λες, ούτε ένας δεν ξέφυγε προς τις....φυγόκεντρες δυνάμεις.
Τα υπόλοιπα εγώ τα βλέπω ως επανάληψη για εμπέδωση. PNG μία δημοκρατία που επί 200+ χρόνια έχει δύο κόμματα, ΔΥΟ, ένα γαιδουράκι κι ένα ελεφαντάκι, δεν μπορεί να δίνει μαθήματα σε άλλους. Θεωρητικά αν υπήρχε το ΚΚΣΕ και το ΚΚΣΕ(μ-λ) τα πράγματα θα ήταν τέλεια για σένα στην ΕΣΣΔ. Σου έλειψε το καθρεπτάκι του κυρίαρχου κόμματος. Όμως ένα σύστημα που 300+ χρόνια μας κοτσάρει το νόμο της προσφοράς και της ζήτησης, δεν μπορεί να μιλά για ξεπερασμένες θεωρίες της υπεραξίας ή του ιμπεριαλισμού ή ό,τι ναναι, αντιπαραβάλοντας ουσιαστικά ότι ζούμε στην εποχή των υπολογιστών! Ο καπιταλισμός αλήθεια, ζει στην εποχή των υπολογιστών; Γιατί αυτό που βλέπω είναι να θέλει να γυρίσει την εργασία στο 1800, ήδη όλες οι κατακτήσεις του Σικάγο και 100+ χρόνων εργατικού κινήματος έχουν εξαφανιστεί. Θα μου πει η...νεωτερικότητα για προσκόλληση σε παλιές ιδέες και ανθρώπους, όταν ακόμη μου μιλάς ουσιαστικά για το διαφωτισμό; Και ποιός πάει πίσω ΚΑΙ από το διαφωτισμό; Εγώ ή ο πόλεμος των πολιτισμών και της θρησκείας και τα ορκ του isis που τα θρέφει το Καταρ, το οποίο δέχεται ένα δις σε οπλισμό από τις ΗΠΑ και τα χώνει και στην Καιλή μας, την κοπελάρα του Ανδρουλάκη και της ΝΔ; Βλέπεις πώς συνδέονται όλα; Καλή θέληση να υπάρχει.
Κατά τα άλλα...τα ίδια: ενδεχομενικότητα, προκλήσεις (challenges, μας έχουν ζαλίσει τον έρωτα και στη δουλειά) και πάει λέγοντας. Με συγκλόνισε πάντως το επιχείρημα για την Ουκρανία:"τυφλή αποδοχή όλων των θέσεων της Ρωσίας" είπε αυτός που αναπαράγει τυφλά την αμερικανική προπαγάνδα.
Επίσης, γράφει και το εξής: The export of capital influences and greatly accelerates the development of capitalism in those countries to which it is exported. While, therefore, the export of capital may tend to a certain extent to arrest development in the capital-exporting countries, it can only do so by expanding and deepening the further development of capitalism throughout the world.
Όρίστε,ΤΟ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Ο ΛΕΝΙΝ ΡΕ ΜΑΛΑΚΗΔΕΣ...Κουμπώνει και με θεωρια των σταδιων λέμε...
ΤΟ ΝΑΤΟ ΦΕΡΝΕΙ ΦΕΡΔΕΡ ΝΤΗΒΕΛΟΠΜΕΝΤ ΕΝΔ ΝΤΗΠΕΝΙΝΓΚ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΤΟ ΒΑΘΟΣ(ΝΤΗΠΕΣΤ ΝΤΗΠΕΝΙΝΓΚ) ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΟΚΚΙΝΟ!
Τι άλλο θελετε δλδ?Αει σιχτιρι με τους αντιιμπεριαλισμους σας...νεοστρασσερικοί!
Μάλιστα ένα από τα χαρακτηριστικά της αποικίας (της χώρας που το κεφάλαιο εξάγεται) είναι η βελτίωση αποκλειστικά και μόνο των υποδομών εκείνων που θα βοηθήσουν στην μεγαλύτερη εξαγωγή κεφαλαίου και κέρδους και ποτέ προς όφελος του κοινωνικού συνόλου της αποικίας...
To παραθέτω γιατί είναι ακριβώς ότι κάνει η αγαπημένη τους Αμερική σε αντίθεση με Ρωσία Κίνα...
O μόνος φασισμός είναι ο ιμπεριαλισμός της Αμερικής σου που πάντα θα πατάει με την μπότα τους λαούς (σε αντίθεση με τους Ρώσους και τους Κινέζους που ποτέ δεν είχαν αποικίες και ούτε ξέρεις μάλλον τι σημαίνει ο όρος (από τους παρα πολλούς ...ορισμους μάλλον) και δεν τις χρειάζονται καθώς οι ίδιες και δη με την συνεργασία τους έχουν υπερπλεονασμα των απαραίτητων για την νέα εποχή ορυκτών και μεταλλευμάτων) και ποτέ των ποτών δεν θα γίνουν σοβιετική Ένωση οι ίδιοι...
Για αυτό ψοφο στην Αμερική σου σε κάθε συγκυρία και σε ότι πρεσβευει...
Υγ. Και μια ιστορική αναδρομή: μέχρι το Περλ χαμπορ η χωρουλα σου τα είχε μια χαρά και με το παραπάνω με τον Χίτλερ και το ναζισμό...
Μάλιστα διοργάνονωνταν ναζιστικές εκδηλώσεις στην νέα Υόρκη...
Υγ2. Λίγα χρόνια μετά η Πορτογαλία ήταν η πιο φτωχή ευρωπαϊκή χώρα και παραμένει ακόμα και σήμερα σχετικά φτωχή σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες...
Στο μόνο ΠΟΛΙΤΙΚΟ ζήτημα που αυτή τη στιγμή έχει θέσεις που με καλύπτουν το ΚΚΕ είναι στη πράσινη απάτη...ακόμη και με τα ελτζιμπιτικιου έχει αρχίσει να κάνει νερά...
Αυτο πάντως με τον πόλεμο και την "ουδετερότητα" είναι ΠΟΛΥ ΒΑΡΥ...
Να ψηφίσεις Βελόπουλο ή Κασιδιάρη που δεν είναι ουδέτεροι.
Για αρχή νιώσε κάτι: ΔΕΝ.ΥΠΑΡΧΟΥΝ.ΟΥΔΕΤΕΡΟΙ._
Κασιδιάρης είναι για σένα η επιλογή.
Ακόμα και στα LGBTQ συμφωνείτε.
Ρατσιστής είσαι.
Ξύρισε κεφάλι να ξαλαφρώσεις!
Μιλησε για ρατσισμο αυτος που μιλουσε για ρωσιδες πουτανες...
Ο Πούτιν λέει πως η Ρωσία έχει τις καλύτερες πουτάνες.
Με μονη διαφορα οτι πρεπει να τα σκασεις οποτε κατσε στην υπογα και παιχτον οπως συνηθως κανεις....
Κωνσταντινούπολη είμαι φίλε…
Καζαμπλάνκα! Γεμάτο Ρώσους και Ρωσίδες.
Η αλήθεια είναι πως δεν τους ρωτάω τι δουλειά κάνουν.
Απλά βλέπω πως είναι πάρα πολλοί!
Σιγουρα καποια καλυτερη και πιο τιμια απο την δικη σου...
Ναι… γι’αυτο είναι εδώ και όχι στο μέτωπο.