Υπενθυμίζεται ότι το κατηγορητήριο κατά του Αλεξάντερ Βίνικ κατέπεσε στη δίκη του στη Γαλλία, με τον Εισαγγελέα του Παρισιού να δηλώνει πως «είναι ξεκάθαρο ότι ο άνθρωπος αυτός δεν έχει καμμία σχέση με όλες αυτές τις κατηγορίες που του αποδόθηκαν, δεν υπάρχει το παραμικρό στοιχείο εναντίον του».

Ακολουθεί η ανακοίνωση-καταγγελία της Ζωής Κωνσταντοπούλου:

«Ο Αλεξάντερ Βίννικ μετά την πανηγυρική αθώωσή του πέρσι στο Παρίσι για όλες τις κακουργηματικές κατηγορίες, παρέμεινε κρατούμενος σε απομόνωση, με βάση την απόφαση του 2019 του Έλληνα Υπουργού Δικαιοσύνης!

Στις 29 Ιουνίου 2022 εξαντλήθηκε και η δυνατότητα κράτησής του με αυτή τη διαδικασία και παρενέβη το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο χορηγώντας στον Αλεξάντερ ασφαλιστικά μέτρα.

Τότε οι Γάλλοι, με κινητοποίηση των ΗΠΑ, ζήτησαν από τον Έλληνα Υπουργό Δικαιοσύνης να δώσει τη συγκατάθεσή του για να κρατηθεί ο Αλεξάντερ έξω από τα όρια της αρχικής απόφασης και του διεθνούς δικαίου της έκδοσης, για να μην τον αφήσουν ελεύθερο. Και ο Έλληνας Υπουργός Δικαιοσύνης έσπευσε, μαζί με τον Εισαγγελέα Εφετών Θεσσαλονίκης Καμηλάρη να δώσουν την άδεια να κρατηθεί ο Αλεξάντερ κι άλλο «για να διασφαλισθεί η έκδοσή του στις ΗΠΑ»!

Ένας άνθρωπος που, μετά την πανηγυρική αθώωσή του για όλα τα κακουργήματα κ την επιβολή μόνο μιας πλημμεληματικής ποινής δεν θα μπορούσε να κρατηθεί ούτε μια μέρα στην Ελλάδα, συνεχίζει να είναι κρατούμενος 5 ολόκληρα χρόνια, εκ των οποίων 3,6 χρόνια σε απόλυτη απομόνωση!

Για σκεφθείτε κι αναλογιστείτε ποιοι καταδικασμένοι για κακουργήματα και για δολοφονίες, ακόμη και αμετακλήτως, κόβουν βόλτες ελεύθεροι για να γίνει αντιληπτό τι περνάει αυτός ο άνθρωπος και γιατί…

Εγώ αύριο θα βρίσκομαι και πάλι στο Παρίσι, στο Συμβούλιο Εφετών, για να τον υπερασπισθώ απέναντι σε αυτή τη νέα απανθρωπιά.
Όμως ο Αλεξάντερ κινδυνεύει να τον μεταφέρουν ακόμα και αύριο βράδυ άρον άρον στην Ελλάδα και αμέσως στις ΗΠΑ, πριν ή και χωρίς να πατήσει το πόδι του στο ελληνικό έδαφος και μπορέσει να απευθυνθεί στις Ελληνικές αρχές. Την ώρα που «στα χαρτιά» θα εμφανίζεται ότι βρίσκεται στην ευθύνη του Ελληνικού Κράτους.

Το Νοέμβριο του 2020 η γυναίκα του Αλεξάντερ, η Αλεξάντρα, πέθανε από καρκίνο στον εγκέφαλο. Ήταν μόλις 34 χρονών. Όταν προειδοποιούσαμε τον Έλληνα Υπουργό ότι θα πεθάνει η γυναίκα του και δεν θα μπορέσει ούτε να την αποχαιρετήσει, κάποιοι τον τροφοδοτούσαν με «πληροφορίες» ότι είναι «ψέμα η ασθένεια της συζύγου». Κι όταν ζητούσαμε και είχε χορηγηθεί προσωρινή προστασία από το Συμβούλιο της Επικρατείας, Δ´ Τμήμα, παρενέβη η κυρία Σακελλαροπούλου, τότε Πρόεδρος του ΣτΕ, για να ανατρέψει την απόφαση προσωρινής διαταγής. Και το έπραξε. Και προβιβάσθηκε σε Πρόεδρο της Δημοκρατίας όπως είχε προσυμφωνήσει με τον κ. Μητσοτάκη. Όλα αυτά έχουν αποκαλυφθεί και τεκμηριωθεί με έγγραφα και αποδείξεις.

Τα παιδιά του Αλεξάντερ, ο Πλάτων και ο Λεβ, είναι σήμερα 11 και 8 ετών. Δεν έχουν δει τον πατέρα τους 5 χρόνια και μεγαλώνουν ορφανά κι από μητέρα. 2 ψυχές για τις οποίες αδιαφόρησε η Ελληνική Δικαιοσύνη.

Έχω ζητήσει από τον Υπουργό Δικαιοσύνης κ. Τσιάρα να επανεξετάσει την απόφασή του και να αφήσει τον Αλεξάντερ να γυρίσει στην πατρίδα του και στα παιδιά του. Αν εκδοθεί στις ΗΠΑ ίσως να μην επιβιώσει. Και ίσως να μην ξαναδεί ποτέ τα παιδιά του. Ο άνθρωπος αυτός κρατιέται σήμερα ζωντανός μόνο απ´ την ελπίδα να ξαναδεί τα παιδιά του και από την πίστη του στον Θεό.

Όσες κι αν είναι οι πιέσεις των ΗΠΑ ή της Γαλλίας, η χώρα μας δεν επιτρέπεται να συμπεριφέρεται σαν προτεκτοράτο.

Όσες κι αν είναι οι διεθνείς πιέσεις, υπάρχουν και οι Οικουμενικές Αρχές: της Ανθρωπιάς, της Επιείκειας, του Ελέους».