139 υπάλληλοι που εργάζονται ως καθαρίστριες, τραπεζοκόμοι, στον ιματισμό, φύλακες και μάγειρες θα βρεθούν εκτός δουλειάς από τον Μάρτιο, καταγγέλλοντας μάλιστα, μιλώντας στο MEGA, πως «ενώ η σύμβασή τους λήγει τον Ιούνιο, τελικά θα απολυθούν τον Μάρτιο».

Στην περίπτωση της Αλεξανδρούπολης, η σύμβαση με τον ιδιώτη στηρίζεται σε οικονομοτεχνική μελέτη του 2020, η οποία θα πρέπει να αναπροσαρμοστεί έως και 50% ώστε να μην… μπει μέσα ο εργολάβος λόγω του πληθωρισμού, των αυξήσεων στα υλικά, αλλά και των αυξήσεων στον κατώτατο μισθό των εργαζομένων.

Όπως κατήγγειλαν οι εργαζόμενοι, ο διοικητής Βαγγέλης Ρούφος τους έκανε σαφές σε συνάντηση ότι κατά τη δική του ιδεολογία οι ιδιώτες είναι η λύση, όχι το πρόβλημα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Εβρου σημειώνει σε ανακοίνωση πως «και σε επίπεδο “κόστους- οφέλους” που είναι η σημαία των νεοφιλελεύθερων τεχνοκρατών, το Δημόσιο αποδείχτηκε πιο οικονομικό και με περισσότερες δυνατότητες εξυπηρέτησης των πολιτών, καθώς σε πάνω από 70 νοσοκομεία της χώρας που υπογράφτηκαν ατομικές συμβάσεις εργασίας με τους εργαζόμενους, έμεινε ως παρακαταθήκη το όφελος των 70.000.000 € ανά έτος για το δημόσιο ταμείο».

Τέλος τονίζει: «Πέρασαν σχεδόν 3 έτη μέχρι να αναδειχτεί (μέσω δικαστηρίων και ενστάσεων μεταξύ των επίδοξων εργολάβων) ο ανάδοχος, ο οποίος θα υπογράψει στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα τη σύμβαση, η οποία πρόκρινε την ιδιωτικοποίηση με επιχείρημα το “όφελος” λίγων χιλιάδων ευρώ έναντι της συνέχισης της εργασιακής κανονικότητας και των ατομικών συμβάσεων εργασίας, με μόλις 72 πλέον εργολαβικούς απασχολούμενους (έναντι των 99 της προτεραίας κατάστασης), με υποπληρωμένο 8ωρο των εργολαβικών εργαζομένων, έναντι του προφανώς καλύτερα αμειβόμενου 6ωρου για τους εργαζόμενους με ατομικές συμβάσεις εργασίας».