του Θάνου Καμήλαλη

Αυτή είναι η περίφημη διαχείριση του προσφυγικού σε Ελλάδα και Ευρώπη. Το ζήτημα δεν είναι οι περίφημες «μεταναστευτικές ροές», δεν είναι προφανώς η «ασφάλεια των συνόρων», ούτε απλώς η καλύτερη κατανομή των κατατρεγμένων στα camps των νησιών και της ενδοχώρας. Είναι αυτό το μείγμα κοντόφθαλμων και ξενοφοβικών πολιτικών που γέρνουν την πλάστιγγα υπέρ του θανάτου. Η χθεσινή τραγωδία στη Μόρια με μία γυναίκα νεκρή και πολλές πληροφορίες να αναφέρουν κι ένα παιδί, όπως επίσης το «τροχαίο» με το 5χρονο θύμα μέσα στο χαρτόκουτο (λίγες μέρες αφού έκλεισε ο παιδικός σταθμός που δημιούργησαν αλληλέγγυοι), όπως και το ναυάγιο στις Οινούσσες, συμβαίνουν εδώ και χρόνια, συνέβησαν την περασμένη εβδομάδα και θα ξανασυμβούν. Αυτό δεν είναι απαισιοδοξία ή δεισιδαιμονία, είναι απλά μαθηματικά.

Για πάνω από τέσσερα χρόνια, το μόνο «πρόβλημα» που έλυσε η Ε.Ε. ήταν ο φόβος μερίδας της συντηρητικής πλευράς περί «αλλοίωσης του πολιτισμού» . Η λύση ήρθε πολύ απλά: Για να μην αλλοιώσει κανείς τον πολιτισμό σου, μπορείς να τον απολέσεις πρώτα εσύ. Οι διαδοχικοί Σύνοδοι της Ε.Ε. για το Προσφυγικό το 2015-2017 γρήγορα εξελίχθηκαν σε τραγική παρωδία. Αποφάσεις δεν λαμβάνονταν, η ακροδεξιά ρητορική των χωρών της ανατολικής Ευρώπης κέρδιζε έδαφος, τα προγράμματα μετεγκατάστασης δεν τηρήθηκαν ποτέ και οι «ηγέτες», κατά την προσφιλή τους τακτική, απλά κλωτσούσαν το τενεκεδάκι λίγο πιο κάτω. Για την στοιχειώδη ανάληψη ευθύνης της συμμετοχής της Δύσης στους πολέμους και τον ρόλο της ως πηγή κατασκευής και εμπορίας όπλων φυσικά ούτε λόγος. Τελικά ήρθε η Συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας που θέσπισε την «Ευρώπη Φρούριο» και έχει τα αποτελέσματα που περιμέναμε. Τώρα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ασχολείται με την «Προστασία του Ευρωπαϊκού Τρόπου Ζωής», προστατεύοντας τον ευρωπαϊκό τρόπο θανάτου.

Με τις ευλογίες της Ε.Ε και τη συνηθισμένη παθητικότητα του ΣΥΡΙΖΑ, η Ελλάδα μετατράπηκε σε αποθήκη δεκάδων χιλιάδων ψυχών. Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι ήταν η προηγούμενη κυβέρνηση που δημιούργησε τις Μόριες, που ανέχτηκε τις απάνθρωπες συνθήκες και τις μετουσίωσε σε «κανονικότητα», που υπουργοί της έλεγαν χονδρικά «άμα δεν σας αρέσει να πάτε στις Βρυξέλλες» και που σιωπούσε για τις παράνομες επαναπροωθήσεις στον Έβρο και εν μέσω σειράς δημοσιευμάτων για την προσφυγική τραγωδία στην Ελλάδα στον παγκόσμιο Τύπο.

Κι όπως συμβαίνει κατ’εξακολούθηση πλέον, ήρθε μετά τον ΣΥΡΙΖΑ η Νέα Δημοκρατία να τα κάνει όλα χειρότερα. Την ώρα που συνέβαιναν όλα τα παραπάνω, η νέα κυβέρνηση, ως αντιπολίτευση φώναζε για τις θέσεις της Τασίας Χριστοδουλοπούλου (με το υποτιμητικό και σεξιστικό «κυρά Τασία») αλλά και για την «χώρα – ξέφραγο αμπέλι», ταϊζοντας με ψέματα το κοινό της. Τώρα, ως εξουσία, φαίνεται εντελώς απροετοίμαστη εγκλωβισμένη και εγκληματικά κυνική στο να διαχειριστεί το ζήτημα. Οι μεταφορές προσφύγων από τα hot spots στην ενδοχώρα σταμάτησαν, με αποτέλεσμα η Μόρια να πιάσει ιστορικό ρεκόρ από το 2015 σε «κατοίκους», με πάνω από 12.000 ψυχές. Αποφάσεις από τον υπουργό Υγείας, Βασίλη Κικίλια και τον υπουργό Εργασίας, Γιάννη Βρούτση, αφαίρεσαν  τη δυνατότητα χορήγησης ΑΜΚΑ σε πρόσφυγες, με αποτέλεσμα να χρειάζεται η αλληλεγγύη και ο ηρωισμός των γιατρών για να αποφευχθούν κι άλλοι θάνατοι.

Το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής πέρασε στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης, αλλά ο «υπερυπουργός», Χρυσοχοϊδης, είναι πολύ απασχολημένος με τις εκκενώσεις καταλήψεων ώστε να στέλνει τους πρόσφυγες σε camps με πολύ χειρότερες συνθήκες και χωρίς ζωή, αλλά και να απαντάει στις φωτιές στη Μόρια με περισσότερα ΜΑΤ. Γιατί μπορεί η Νέα Καβάλα, η Μαλακάσα και η Κόρινθος να είναι καλύτερες από τη Μόρια, αλλά οι άνθρωποι εκεί είναι ζωντανοί – νεκροί. Χωρίς πουθενά να πάνε, με προβλήματα στα στοιχειώδη αγαθά, με αιτήσεις ασύλου που θα εξεταστούν για πολλούς του 2021 κι έπειτα, χωρίς τίποτα να κάνουν στη μέρα τους. Όταν δεν έχεις ζωή να ζήσεις, τι είσαι;

Η κυβέρνηση της ΝΔ συζητάει αυτές τις μέρες τους νέους κανόνες για το προσφυγικό, αλλά το τι θα αποφασίσει το ξέρουμε. Περισσότερη «φύλαξη συνόρων», απόπειρα για fast track απελάσεις και νέα camps. Ο μόνος στόχος της φαίνεται να είναι να ανέβουν τα νούμερα απελάσεων, ώστε να επιδεικνύει καμαρωτή στους οπαδούς της και αν γίνεται, να σταματήσουν να πεθαίνουν οι φυλακισμένοι στη «βάρδια της», οι κατά τον υπουργό Ανάπτυξης, Άδωνη Γεωργιάδη «εισβολείς».

Ο πυρήνας αυτής της πολιτικής, είναι ότι αντί για πολιτικές ένταξης και ενσωμάτωσης, οι άνθρωποι γίνονται απειλή και αριθμοί. Τόσοι στη Μόρια, τόσοι στην x κατάληψη, τόσοι στο νέο καμπ. Κι όσο βλέπουμε τις ψυχές ως μαθηματικά, ο θάνατος θα γελάει δίπλα τους, δίπλα μας.