Υπάρχουν δύο διαπιστώσεις που δεν έχουν πάψει να με εκπλήσσουν, τον τελευταίο καιρό. Η πρώτη είναι η ακόρεστη όρεξη για μανούρα που έχει ο κόσμος στα social media. Ισχυρίζομαι ότι η εξήγηση δεν είναι μόνο ψυχολογική, “απαλεψιές”, όπως λέει ένας φίλος, αλλά συνδυαστικά ψυχολογική και αλγοριθμική, δηλαδή η συνειδητή χειραγώγηση πραγματικών συναισθημάτων από τις πλατφόρμες. (Αυτό έχει καταγγελθεί από whistleblower για την οποία θα μιλήσουμε.) Η δεύτερη είναι ότι την ατζέντα για αυτά τα καυγαδάκια τη θέτει πάντα (φευ!) η τηλεόραση. Μετά από τόσο ενθουσιασμό για τον θαυμαστό, οριζόντιο κόσμο της επικοινωνίας του διαδικτύου, κουμάντο στις ζωές μας κάνει ακόμα η τηλεόραση.
Εξηγούμαι:
Είναι εντυπωσιακό ότι όσο ασήμαντο και αν είναι το θέμα, το κλίμα είναι πάντα πολεμικό, σε βαθμό εντελώς δυσανάλογο με τη σημασία που έχουν αυτά τα γεγονότα για την κακόμοιρη ζωή μας. Θέλω να καθησυχάσω τον αναγνώστη ότι δεν πρόκειται να γκρινιάξω κι εγώ λέγοντας “γιατί ασχολείστε με βλακείες, ενώ π.χ. συμβαίνει η σφαγή στη Γάζα, ιδιωτικοποιούνται τα πανεπιστήμια και ακριβαίνει το λάδι”. Αυτή η στάση παραγνωρίζει ότι οι άνθρωποι δεν είναι πρωτοσέλιδα εφημερίδας, έχουν μια γκάμα ενδιαφερόντων που περιλαμβάνει γεγονότα προσωπικά, γεγονότα κοινωνικά, δραματικά, ασήμαντα, αστεία, και όλα μαζί συνθέτουν την γκάμα των ενδιαφερόντων μας. Χωρίς ιεραρχία, γιατί ξαναλέω δεν είμαστε δελτίο ειδήσεων ή πρωτοσέλιδο εφημερίδας.
Τι συμβαίνει τότε; Φταίνε τα social media και πίσω από αυτά φταίει η τηλεόραση, και ισχυρίζομαι ότι αυτό είναι καλό και κακό. Είναι καλό γιατί δεν φταίμε εμείς, η μανούρα μας έχει αλγοριθμική προέλευση, και είναι κακό γιατί τα θέματα τα διαλέγει η τηλεόραση και ο αλγόριθμος, οπότε είμαστε άνθρωποι κατά βάθος λίγο γελοίοι, γιατί μας υπαγορεύουν το θέμα για το οποίο αρπαζόμαστε.
Πριν από δύο χρόνια υπήρξε μια σημαντική διαρροή εσωτερικών εγγράφων του Facebook από μία μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος (whistleblower). Το υλικό τεκμηρίωσης δόθηκε στη Wall Street Journal και ένα μήνα αργότερα η Francis Haugen αποκάλυψε την ταυτότητά της σε τηλεοπτική εκπομπή, όπου εξηγεί αυτά που συνοψίζω εδώ, μαζί με πολλά άλλα εξίσου ενδιαφέροντα.
H Haugen έφυγε από το Facebook παίρνοντας μαζί της έναν σεβαστό όγκο εγγράφων που αποδείκνυε ότι το Facebook έχει κάνει τον καβγά μας οικονομικό του μοντέλο. Πώς; Εξηγεί ότι αν εγώ έχω την τάση να διορθώνω τα ομοφοβικά σχόλια, ο αλγόριθμος θα με εκθέτει σε περισσότερα ομοφοβικά σχόλια, γιατί αυτό αυξάνει την ενασχόλησή μου με την πλατφόρμα. Επειδή, εξηγεί, η ενσυναίσθηση δεν παράγει πάθη (τι να κάνουμε, αγαπάμε αυτούς που παθιάζονται για θετικούς λόγους, αλλά είναι στατιστικά παράδοξα) σε σχέση με τη μανούρα που κάνει τους ανθρώπους να λιώνουν στο πληκτρολόγιο, το αποτέλεσμα είναι ότι ο αλγόριθμος, με την ουδέτερη απάθεια του σκορπιού, δηλαδή χωρίς να νοιάζεται για το περιεχόμενο, φροντίζει να δείχνει στους χρήστες μόνο αναρτήσεις για τα θέματα που παθιάζουν την κοινότητα. Έτσι γράφουν, διαβάζουν και αλληλεπιδρούν περισσότερο μέσα στην πλατφόρμα, οπότε γίνονται καλύτεροι πελάτες της διαφήμισης, που είναι ο λόγος ύπαρξης της πλατφόρμας, του διαδικτύου και εν γένει της ζωής.
Το αποτέλεσμα είναι ότι όσο μας εμφανίζονται περισσότερες τέτοιες αναρτήσεις, τόσο περισσότερο μπλεκόμαστε σε έναν φαύλο κύκλο που ανακυκλώνει οξείες θυμικές αντιδράσεις και εξουδετερώνει με απόλυτη, σε βαθμό ανατριχίλας, επιτυχία, τις αποκλίνουσες φωνές. Όταν λέω αποκλίνουσες, δεν εννοώ κάτι πολύ ριζοσπαστικό, εννοώ ανθρώπους που να θέλουν να συζητήσουν κάτι άλλο! Αυτό το κάτι άλλο δεν μπορεί να ακουστεί. Τα θέματα εκτός συζήτησης πνίγονται αλγοριθμικά, οπότε χρειάζεται για να ακουστούμε να συμμετέχουμε όλοι στην ίδια συζήτηση. Η Haugen εξηγούσε ότι αυτό είχε ως συνέπεια ότι η εταιρεία γνώριζε πως ενθαρρύνει και υποδαυλίζει την τοξικότητα αλλά βεβαίως δεν την ενδιέφερε, διότι όποτε είχε να διαλέξει μεταξύ της βελτίωσης της ψυχικής κατάστασης των χρηστών και του κέρδους, θα εκπλαγείτε, αλλά διάλεγε το κέρδος. Λυπάμαι πολύ για τον Μαρκ, που φαίνεται πολύ καλό παιδί, αλλά αυτό συμβαίνει. Θυμίζω ότι παρά την πτώση του Facebook, που έχουν εσωτερικεύσει ως προσωπική αποτυχία οι ηλικιωμένοι χρήστες του, παραμένει η μεγαλύτερη πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης, με τρία δις χρήστες, έναντι δύο του Instagram και ενός του TikTok. Επίσης έχει το πλεονέκτημα ότι επειδή είναι κάπως γερασμένη πλατφόρμα, έχουν μελετηθεί περισσότερο τα σκάνδαλά της.
Ξέρω ότι όλοι τα γνωρίζετε αυτά, και πέφτετε ειρωνικά από τα σύννεφα, αλλά όσοι είναι τόσο μπλαζέ που δεν εκπλήσσονται ποτέ, συνιστώ να αναλογιστούν ότι δεν ήμασταν έτσι, ούτε καν πρόπερσι. Είναι μια επιδεινούμενη κατάσταση, που κλιμακώνεται με τρόπο εντελώς βλαπτικό για μας.
Η θετική πλευρά αυτής της χειραγώγησης, είναι ότι δεν είμαστε όντως τόσο έτοιμοι για καυγά. Φταίει ο αλγόριθμος, που μας δείχνει συνεχώς και μόνο καυγάδες. Από την άλλη, η αρνητική πλευρά είναι ότι είμαστε εντελώς αδύναμοι για να κάνουμε κάτι απέναντι σε αυτό.
Η δεύτερη πλευρά του φαινομένου, που είναι πολιτικά πολύ πιο επιζήμια, είναι πως τα θέματα για τα οποία μανουριάζουμε τα επιλέγει η τηλεόραση. Κάνει ο Γιώργος Νταλάρας μια πολύ κακή δήλωση. Κυνηγάνε προφανώς τα κανάλια διάφορους κάτι-σαν-σελεμπριτιζ για να απαντήσουν στον Γιώργο Νταλάρα. Μετά ξαναρωτούν τον Γιώργο Νταλάρα και προσθέτει και μια σεξιστική γαϊδουριά απέναντι σε εργαζόμενους, μαζί με την ενδιαφέρουσα ανατροπή ότι εκεί πια βρίζει δημοσιογράφους, οπότε βάζει πολύ κόσμο σε πειρασμό να συμφωνήσει ακόμα και με τον Γιώργο Νταλάρα, γιατί ποιος δεν θέλει να βρίσει δημοσιογράφους; Το μόνο που έχει σημασία σε αυτή την εξέλιξη είναι ότι όλοι έχουμε συντονιστεί σε μια συζήτηση που θεωρητικά παράγεται από τα κάτω, γιατί κανείς δεν μας έχει βάλει το πιστόλι στον κρόταφο για να γράψουμε αυτά που γράφουμε, αλλά όλοι χορεύουμε σε ένα πάρτι όπου διαλέγει τη μουσική ο χειρότερος εχθρός μας.
Ξαναλέω ότι απεχθάνομαι την ηθικολογία του “γιατί συζητάτε γι’ αυτά, όταν συμβαίνουν…” κλπ. Συμφωνώ με το αντεπιχείρημα “ό,τι θέλω θα λέω”. Με τη διαφορά ότι λέμε ό,τι θέλει η τηλεόραση και ο αλγόριθμος, και αυτή είναι μια εξέλιξη όλο και πιο δυσοίωνη.
Στην περίπτωση του Τσάντλερ αυτό έγινε πολύ πιο δραματικό, διότι έτυχε να πέσει μέσα στη σφαγή στη Γάζα. Δεν μπορούσε να γίνει πιο θεατρικά η σύμπτωση, ήταν σαν να θέλει κάτι να αποδείξει η τύχη. Δεν έχει υπάρξει πιο πανηγυρική αποτύπωση της διάσπασης προσοχής. Γάζα-Τσάντλερ-Γάζα, με ρυθμό πολυβόλου. Πειράζει; Έχει μεγάλη σημασία ότι δεν έχει κανένα νόημα να ηθικολογούμε απέναντι σε αυτούς που επιλέγουν να μιλήσουν για το ένα ή το άλλο θέμα. Εξάλλου δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι υπάρχει σταθερά ο κόσμος που συμμετέχει σε αυτή τη συζήτηση για να πει “μην ασχολείστε με μαλακίες” και προφανώς καταλαμβάνει ένα κομμάτι της αλγοριθμικής πίτας που συμμετέχει στην ίδια συζήτηση.
Οπότε το συμπέρασμα είναι ότι δεν φταίμε ακριβώς εμείς, φταίνε διάφοροι άλλοι, που είμαστε πια τόσο αφόρητοι και μας είναι τόσο αδύνατο να συζητήσουμε. Το κακό είναι ότι επειδή παίζουν μπάλα οι άλλοι, που τυχαίνει να είναι οι πολιτικοί μας εχθροί, την έχουμε πάρα πολύ άσχημα.
Και αν όλα αυτά σας φαίνονται πολύ απαισιόδοξα, τα πράγματα είναι βεβαίως ακόμη χειρότερα. Η φράση “λινκ στο πρώτο σχόλιο” μπαίνει διότι η πλατφόρμα δεν ενθαρρύνει να σουρτουκεύουμε από δω κι από κει στο διαδίκτυο. Μας θέλει μόνο εκεί. Οπότε θάβει τα ποστ με λινκ, με αποτέλεσμα αυτός ο απολύτως στρεβλός και χειραγωγούμενος διάλογος να είναι ο μόνος που υπάρχει. Και στην περίπτωση της Παλαιστίνης, αν δεν φτάνει ο αντιπερισπασμός με καυγαδάκια για την τέχνη, απλώς η πλατφόρμα κρύβει ή διαγράφει τις αναρτήσεις που δεν της αρέσουν, αν π.χ. είναι υπέρ της Παλαιστίνης. Οπότε ο διάλογος γίνεται μόνο εκεί, και είναι απολύτως ναρκοθετημένος.
Κάπου μεταξύ διάσπασης προσοχής και τηλεοπτικής ατζέντας, υπάρχουν χρήστες οι οποίοι συμμετέχουν με αταίριαστη σοβαρότητα σε αυτές τις διαμάχες, που θυμίζουν όλο και περισσότερο συνέλευση πολυκατοικίας: τυχαία συνύπαρξη και παραστρατημένα πάθη, πάθη που προορίζονταν για αλλού και αλλού εκτονώνονται.
Μην παρεξηγηθώ, δεν υποτιμώ τους καυγάδες για ζητήματα πολιτισμού. Γνωρίζω ότι ζω στη χώρα όπου είχαμε τα Ορεστειακά και τα Ευαγγελικά επεισόδια, δηλαδή διαδηλώσεις με νεκρούς για ζητήματα μετάφρασης. Λέω μόνο ότι αυτή τη στιγμή μας ταΐζουν τα θέματα που μας απασχολούν σαν να είμαστε μαθητούδια που γράφουν έκθεση. Και αυτό καταπίνεται από μας με την αυτοπεποίθηση ότι ξεκινάμε μια υπερήφανη σταυροφορία κάθε βδομάδα.
Εύχομαι να περάσετε μια υπέροχη Κυριακή. Δεν κομίζω γλαύκα. Λέω μόνο ότι τα social media δεν αντέχονται.
Υ.Γ. Καταλαβαίνω ότι αυτό το κείμενο το βρήκατε στα social media για το διαβάσετε. Δεν χρειάζονται ενοχές, κι εγώ εκεί το πόσταρα.
Εύστοχο κ πολύ ενδιαφέρον, δεν είναι απλό πράγμα η χειραγώγηση. Οικονομικά μοντέλα, φόρμουλες και τεχνολογία υπάρχει. Πελάτες υπάρχουν. Οι εταιρίες αυτές, σε αρμονία με το status quo, μπορούμε να πούμε ότι φτιάχνουν το μέλλον. Πιστεύω επίσης ότι η κυβερνησαρα μας είναι πολύ ενημερωμένη. Κ τα gadgets γουστάρει και στο μάρκετινγκ ρίχνει χρήμα και προϊόν για τον κάθε ένα έχει. Τη σημερινή εποχή λοιπόν, το να πείσεις κάποιον ότι δε χρειάζεται να έχει 10 μάρκες κ ειδη καφέ να διαλέξει κ ότι τελικά αυτό δεν είναι ευημερία, και σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχει πλανήτης για να πιει καφε, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Αλλά κάποιοι πρέπει να αρχίσουν να το πουλάνε δυναμικά και σωστά.
Καλό θα ήταν να ανέφερες πως υπάρχει η εναλλακτική επιλογή για κοινωνική επικοινωνία χωρίς αλγόριθμο, μέσω αποκεντρωμένων ομάδων.
Fediverse λέγεται και έχει αντίστοιχα προγράμματα των εταιρικων σοσιαλ.
Επίσης υπάρχει αρκετά δυνατή ελληνική παρουσία.
Όσο περισσότερο προβάλλεται η εναλλακτική τόσο περισσότερο θα φουσκώνει αυτή η λύση
Όντως υπάρχει αλλά νομίζω είναι αρκετά niche για να πιάσει την πλειοψηφία των χρηστών. Τα κοινωνικά δίκτυα τύπου Facebook πέτυχαν στο ότι τράβηξαν ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού που παραδοσιακά δεν ασχολούνταν με τη ψηφιακή τεχνολογία, όπως τους 50άρηδες και τους ηλικιωμένους. Επίσης, υποπτεύομαι ότι αν το Fediverse γινόταν τόσο δημοφιλές, θα άλλαζε ριζικά ο χαρακτήρας του
Έτσι!
Φοβάμαι ότι κάτι τέτοιο θα ήταν εφικτό μόνο πριν αρκετά χρόνια, πριν οι μεγάλες πλατφόρμες χτίσουν μεγάλη βάση χρηστών. Έκτοτε, το μόνο μέσο που κατάφερε να γίνει μαζικό είναι το tiktok, που νομίζω το πέτυχε πολύ επιθετικά, με πολύ κεφάλαιο, πολλή διαφήμιση, πολλή κλοπή προσωπικών δεδομένων και με σχεδιαστικές καινοτομίες που σκοπεύουν στον άνευ προηγουμένου εθισμό των χρηστών στην πλατφόρμα.
Το διάβασα στο tpp Κωνσταντίνε. Δεν έχω social media. Εκτός από YouTube . Η χρήση που κάνω όμως είναι 100% σαν videoθηκη όχι σαν social media.
Ενημέρωση μόνο μέσω επιλεγμένων καναλιών στο YouTube aka tpp κτλ και με ένα γρήγορο σερφαρισμα για τα headlines των εφημερίδων. Εάν εντοπίσω κάτι ιδιαίτερα ενδιαφέρον θα το διαβάσω. Έτσι και αλλιώς τα περισσότερα είναι θόρυβος. Ελάχιστα αξίζουν.
Μόνο στο tpp ασχολούμαι. Για έναν περίεργο λόγο που δεν μπορώ να καταλάβω.
Σβήστε τα. Ο μόνος λόγος να έχετε social είναι εάν το επιβάλλει το επάγγελμα σας. Εάν είστε μισθωτοί π.χ. δεν τα χρειάζεστε καθόλου. Φιλική συμβουλή.
Ούτε τηλεόραση βλέπω. Συσκευή έχω. Άλλα βλέπω μόνο ταινίες ή σειρές. Ξέρετε πως. Μόνη επαφή που έχω με την ελληνική tv είναι τα videακια του luben στο YouTube . Δεύτερη φιλική συμβουλή.
Διαβάστε και κανένα βιβλίο. Τρίτη συμβουλή και τέλος δεν θα σας τα πω όλα σήμερα και τσάμπα μάλιστα.
Κάντε την ζωή σας καλύτερη με τρεις απλές συμβουλές από τον Αλέκο, φίλες και φίλοι του tpp
Ευχαριστούμε που δεν μας χρεώνεις ρε μπαγάσα...
Ώρες - ώρες απορώ και εγώ με τον εαυτό μου πόσο ανιδιοτελής είμαι. Κανονικά έπρεπε να το παίζω Mark Manson να τα κονομάω. Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια πάντως.
Ένα βασικό χαρακτηριστικό των συστημάτων σχολιασμού και κυρίως των σοσιαλ (που ουσιαστικά ήταν η μετεξέλιξη και γιγάντωση αυτού) ήταν ότι δόθηκε η δυνατότητα σε όλους μας να συμμετέχουμε και να γίνουμε και δυνητικά "γνωστοί" στον ηλεκτρονικό κόσμο.
Ένα χαρακτηριστικό που έχει προκύψει σε αυτή την κατάσταση είναι ότι πολλοί, σε κάποιο θέμα ή θέση ή σχόλιο που βρίσκει απήχηση, θα συμμετέχουν για να δείξουν ότι δεν είναι έτσι, γιατί οι ίδιοι είναι διαφορετικοί, δεν κάνουν το ίδιο κτλ.
Με κάθε φιλική διάθεση φίλε Αλέκο, γιατί κι εγώ πλάκα πλάκα περίπου αυτό που κάνεις κάνω. Και ο περίεργος λόγος που χρησιμοποιείς το ΤΡΡ είναι ότι πέρα από την προφανή συγκριτική διαφορά με την πλειονότητα των άλλων μέσων, λειτουργεί και ως σοσιαλ. Ο σχολιασμός που κάνουμε αυτό ακριβώς είναι. Και το έχουν χαλάσει κιόλας συνειδητά.
Δεν το λέω για να στην πω, είναι όμως ένα χαρακτηριστικότατο γνώρισμα κατά τη γνώμη μου των συζητήσεων που γίνονται στα διάφορα σόσιαλ.
Εάν σε κατάλαβα καλά νομίζω ότι συμφωνώ μαζί σου. Ουσιαστικά αυτό που κάνω εδώ είναι social media. Για αυτό άλλωστε το ανέφερα και στο αρχικό μου σχόλιο. Γιατί ασχολούμαι?
Έχεις απόλυτο δίκιο ότι έχει χαλάσει και εδώ. Απλώς εδώ έχω ανακαλύψει πέντε - έξι ανθρώπους που γράφουν με σοβαρότητα και μου αρέσει να τους διαβάζω. Εννοείται ότι το πιο σημαντικό είναι ότι μου αρέσει το tpp. Εάν αφαιρούσαν τα σχόλια από το tpp θα συνέχιζα να το διαβάζω.
Το σχόλιο μου δεν το έκανα για να πω ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα. Ο Κωνσταντίνος είναι σωστός σε αυτά που γράφει. Θέλω να πω ότι τα social δεν διορθώνονται. Διαγράψτε τα για καλύτερη ποιότητα ζωής. Μην ελπίζετε ότι θα αλλάξει η κατάσταση εκεί. Ειλικρινά το θεωρώ πολύ εύκολο να ζεις χωρίς τα ελληνικά κανάλια της τηλεόρασης και τα social media . Εκτός εάν το απαιτεί η εργασία σου. Τότε οκ είναι άλλες οι παράμετροι δεν ισχύει αυτό που γράφω. Πρέπει να βρεθεί άλλη λύση.
Αν η εργασία σου απαιτεί να ζεις βλέποντας τα ελληνικά κανάλια της τηλεόρασης, κοίτα να αλλάξεις εργασία...
Btw κι εγώ έχω συσκευή τηλεόρασης χωρίς κανάλια και δεν έχω σόσιαλ.
Έχεις δίκιο σε αυτό.
Πιο πολύ σκέφτομαι αυτούς που κάνουν οποιοδήποτε είδους εμπόριο. Είναι σχεδόν απαραίτητο να έχεις κάποιας μορφής social media για προώθηση ή απευθείας on-line πωλήσεις.
Ή να δουλεύεις στο luben (ή σε κάτι αντίστοιχο) όποτε πρέπει να βλέπεις τηλεόραση για να φτιάχνεις σατυρικά videάκια μετά.
Κοίτα τελικά που είμαστε πολλοί στο tpp.
Συμφωνώ σε όλα, αλλά το άρθρο το πέτυχα μεν σε social media αλλά στο Fediverse, όπου οι περισσότερες εφαρμογές δεν έχουν αλγόριθμο (οι δημοσιεύσεις εμφανίζονται σε χρονολογική σειρά, και δεν υπάρχουν διαφημίσεις). electricrequiem.com , libretooth.gr , kafeneio.social τρεις ελληνόφωνοι servers ενδεικτικά. Προσωπική επιλογή είναι τα ιδιωτικά/κερδοσκοπικά social media.
για να θυμούνται οι μεγάλοι: αυτό προϋπήρχε των σοσιαλ μίντια (βλπ εκπομπές μικρούτσικου,σιας λιαροπουλου κτλ). Το γεγονός ότι λογομαχούνε εδώ βέβαια είναι το ίδιο πράγμα διότι αυξάνει την δραστηριότητα του μέσου, οι διαφημιστές το λιγουρεύονται. Επόμενο άρθρο "Η ηθική και το clickbait". Δωσε πονο κοινωνιολογε
Μια ωραία επίσης ψευδαίσθηση των social media είναι ότι η αξία του εκάστοτε μέσου είναι οι χρήστες του. Και ενώ ισχύει σε μεγάλο βαθμό, καθώς χωρίς αυτούς όντως το μέσο δεν έχει κάποια αξία, είναι το ίδιο το μέσο που θέτει όμως το πλαίσιο και προσελκύει τους αντίστοιχους πελάτες.
Έτσι, έχουμε το fb, το οποίο απαξιωτικά οι χρήστες των άλλων μέσων το θεωρούν ως το απαρχαιωμένο μέσο των μπούμερς, το τουίτερ, όπου είναι όλοι τέρατα ηθικής και ορθού λόγου και δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους σε οποιοδήποτε κοινωνικό θέμα, το ινστα που μαζεύονται όλα τα ψώνια και οι τζαμπατζήδες και το τικ τοκ, που είναι αχαρακτήριστο.
Σκεφτείτε τώρα όλοι αυτοί να ήταν όντως έτσι και στην πραγματικότητα.
Τι είναι αυτό το... φέισμπουκ;!
...και τ' άλλα τα ονομαζόμενα... σόσιαλ μίντια;!!
....ρε σεις ... πελατάκια!
Μήπως 'χρειάζονται ενοχές' για το γεγονός ότι εγώ το κείμενο εδώ το βρήκα;!!
🤯
"Και αν όλα αυτά σας φαίνονται πολύ απαισιόδοξα, τα πράγματα είναι βεβαίως ακόμη χειρότερα." "Εύχομαι να περάσετε μια υπέροχη Κυριακή." Φταίνε μετά οι τηλεθεατές της φάρμας να τον χαρακτηρίσουν "μιζερογλυκούλη"; 😂 Στα σοβαρά τώρα, η απαισιοδοξία είναι λογική, το ανησυχητικό όμως είναι η έλλειψη ελπίδας. Απουσιάζει μια πειστική εναλλακτική ή μια προοπτική βελτίωσης του ιντερνετικού "δημοσίου" διαλόγου, εκτός αν αρχίσουμε να μιλάμε για ουτοπικές -εντός καπιταλισμού- λύσεις όπως η κοινοκτημοσύνη των υπαρχόντων ΜΚΔ.
Εξαιρετικό άρθρο κύριε Πουλή. Είναι ένα πολύ σοβαρό κοινωνικό θέμα με το οποίο δεν ασχολείται σχεδόν κανείς. Μπράβο σας που το αναδεικνύετε και το θέτετε στην σωστή του βάση.
Κατά την προσωπική μου γνώμη, η λύση είναι να αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε και πλατφόρμες όπου έχουν διαφορετικό οικονομικό μοντέλο, όπως είναι το mastodon (ή άλλες πλατφόρμες του fediverse). O αλγόριθμος του mastodon δεν ενδιαφέρεται για το πόση ώρα είμαστε σε αυτό, και οι servers που έχουν εγκατεστημένο το mastodon πληρώνονται από δωρεές αυτών που θεωρούν ότι αξίζει να δώσουν τα ποσά που επιλέγουν να δίνουν.
Για αυτό, καλό είναι όσοι είστε ή αισθάνεστε δημιουργοί περιεχομένου, να ποστάρετε μέρος του περιεχομένου σας και σε μία από τις πλατφόρμες/κοινότητες του fediverse (η οποία να σας ικανοποιεί το οικονομικό της μοντέλο και το περιεχόμενο της).
Νομίζω ότι αξίζει να υπενθυμίσω ότι ο λογαριασμός του ThePressProject στο mastodon είναι ο https://libretooth.gr/@thepressproject μιας και μόνο σε ένα σημείο της κεντρικής ιστοσελίδας του ΤPP το έχω δει να φαίνεται (δεν χρειάζεται να κάνετε login για να δείτε το περιεχόμενο του, και δεν έχει και σημασία αν τυχών δεν αναρτώνται όλα τα άρθρα σε αυτόν). Τέλος, θέλω να πω ένα ευχαριστώ στο TPP, για τη διαδικτυακή έκδοση του περιοδικού.