Θέμα με τον σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει προκύψει από την Τετάρτη, κατόπιν αναδημοσίευσης μίας αποκάλυψης των Wikileaks, η οποία ωστόσο έλαβε χώρα τον Δεκέμβριο του 2016. Στο email που «καίει» τον Θάνο Ντόκο, ο τελευταίος εμφανίζεται να δίνει συμβουλές προς την τουρκική πλευρά σχετικά με το «δόγμα Νταβούτογλου» και να παρέχει πληροφορίες για περιφερειακές φιλοδοξίες ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Πρόκειται για έγγραφα που δημοσιοποίησαν τα Wikileaks το 2016, κατά τα οποία ο νυν σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του πρωθυπουργού, Θάνος Ντόκος και τότε Γενικός Διευθυντής του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ), εμπλέκεται σε υπόθεση διαρροής αδημοσίευτης έκθεσης για την Τουρκία. Το περιστατικό έλαβε χώρα το 2010, όταν ο Θάνος Ντόκος μέσω του προσωπικού του e-mail με παραλήπτη την τουρκική πρεσβεία στην ΕΕ στις Βρυξέλλες, διέρρευσε την έκθεση, στοιχεία της οποίας δημοσιεύτηκαν μερικές εβδομάδες αργότερα από το Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής , την εποχή όπου εκεί διατελούσε Γενικός Διευθυντής του ιδρύματος.

Συντάκτης της έκθεσης είναι ο Έλληνας καθηγητής του πανεπιστημίου Μπιλκέντ της Άγκυρας και στέλεχος του ΕΛΙΑΜΕΠ, Ιωάννης Γρηγοριάδης, και σύμφωνα με το Wikileaks, παρέχονται συμβουλές προς την τουρκική πλευρά σχετικά με τον συνδυασμό του «δόγματος Νταβούτογλου» και των περιφερειακών φιλοδοξιών τους με το πρότζεκτ της ένταξής τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με τη διαρροή της να αποδίδεται στον Θ. Ντόκο.

«Μέσω e-mail, επισυνάπτεται το άρθρο του Ιωάννη Γρηγοριάδη με τίτλο “Το δόγμα του Νταβούτογλου και η τουρκική εξωτερική πολιτική”. Το εν λόγω άρθρο δημοσιεύθηκε τον Απρίλιο του 2010 ως φύλλο εργασίας του ΕΛΙΑΜΕΠ, τονίζοντας ότι ο συγγραφέας έχει τις δικές του απόψεις. Το άρθρο αποκαλύπτει τα επιχειρήματά του και τη στρατηγική προοπτική του σχετικά με το “Στρατηγικό Δόγμα Βάθους” και υπογραμμίζει ότι ο υπουργός Νταβούτογλου ανήκει σε μια προνομιακή ομάδα που έχει την ευκαιρία να εφαρμόσει τις θεωρίες του ως ακαδημαϊκός» αναφέρεται στο έγγραφο με το mail που δημοσιεύθηκε, υπογραμμίζοντας πως η Τουρκία στοχεύει στην «ανάληψη κεντρικού ρόλου στην διεθνή πολιτική ακολουθώντας μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική από την Τουρκία».

Το email αποκαλύπτει ακόμα πως σύμφωνα με τον συγγραφέα, κατά κύριο λόγο στην ανάπτυξη καλών σχέσεων με τη γειτονική Τουρκία υπάρχει κίνδυνος απομάκρυνσης από τη Δύση λόγω της στάσης με την υποστήριξη του Ιράν και ο στόχος της Τουρκίας για ένταξη στην ΕΕ είναι ασυμβίβαστος με τις στρατηγικές προτεραιότητες. «Στα αποτελέσματα του άρθρου υποστηρίζεται ότι η Τουρκία στην ημερήσια διάταξη θα βρει ευκολότερες λύσεις στα προβλήματα που αφορούν στην ένταξη της στην ΕΕ και την ανάγκη για νέα ώθηση στην εγχώρια πολιτική. Πρέπει να μεταδώσει το μήνυμα ότι δεν έρχεται σε σύγκρουση με την παγκόσμια δύναμη» καταλήγει ο Θ. Ντόκος.

Στην απάντησή του το Ίδρυμα σημειώνει ότι «Αποτελεί πάγια πρακτική του ΕΛΙΑΜΕΠ, όπως και όλων των ινστιτούτων, να αποστέλλουν τις ηλεκτρονικές εκδόσεις τους στον κατάλογο αποδεκτών, εν προκειμένω χιλιάδες, στους οποίους περιλαμβάνονται και πρεσβείες που έχουν ζητήσει να λαμβάνουν τις δημοσιεύσεις του ΕΛΙΑΜΕΠ». Το ίδρυμα ισχυρίζεται ότι η αποστολή των εγγράφων σε όσους έχουν εγγραφεί στον κατάλογο των παραληπτών γίνεται από το προσωπικό email του εκάστοτε Γενικού Διευθυντή του Ιδρύματος, γεγονός που φωτογραφίζει τον Θ. Ντόκο για τη «διαρροή».

Τέλος, αναφορικά με την ανάσυρση της αποκάλυψης των Wikileaks πέντε χρόνια αργότερα, αξίζει να σημειωθεί πως ο Θ. Ντόκος δεν είναι η πρώτη φορά που βρίσκεται στο στόχαστρο της κριτικής για «ενδοτισμό», ήταν ο ίδιος που τον Φεβρουάριο του 2020, ως αναπληρωτής -τότε- σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Κ. Μητσοτάκη, είχε ανοίξει θέμα συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου με την Τουρκία, σπεύδοντας έπειτα από τις έντονες αντιδράσεις που προκάλεσε να «μαζέψει» τα λεγόμενά του, θέτοντας ακόμα και την παραίτησή του στη διάθεση του πρωθυπουργού, η οποία ωστόσο δεν έγινε αποδεκτή. Τουναντίον, στη συνέχεια ο Θ. Ντόκος ήταν εκείνος που αντικατέστησε τον προηγούμενο σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας, Αλέξανδρο Διακόπουλο, που τέθηκε εκτός όταν παραδέχτηκε πως το Oruc Reis πραγματοποιούσε έρευνες εντός ελληνικής υφαλοκρηπίδας.