Ανησυχία για τα παιδιά του Ελαιώνα με το κλείσιμο της δομής – «Δε θα τους πάμε μακριά, απλά …μακρύτερα» απαντάει ο δήμος στο ΤΡΡ
της Γεωργίας Κριεμπάρδη
Σύσσωμος ο αντιπολιτευτικός χώρος και μη κυβερνητικές οργανώσεις, απλοί πολίτες και καθηγητές εκφράζουν την ανησυχία τους για το επικείμενο κλείσιμο της δομής του Ελαιώνα στο τέλος Μαΐου, ενώ αναπάντητο παραμένει το ερώτημα πώς θα μπορέσουν τα παιδιά που διαμένουν στη δομή αυτή να ολοκληρώσουν τη σχολική χρονιά, όπως και το αν και τι είδους λύσεις έχουν διερευνηθεί για να αποφευχθεί η δημιουργία και νέων άστεγων προσφύγων.
Σύμφωνα με ανακοίνωση 30 μη κυβερνητικών οργανώσεων, στη δομή του Ελαιώνα διαμένουν πάνω από 300 παιδιά σχολικής ηλικίας και ο «βίαιος τερματισμός της σχολικής χρονιάς για τα παιδιά της δομής κινδυνεύει να διαταράξει ανεπανόρθωτα τη φοίτησή τους στο σχολείο, με άμεσες συνέπειες στην ψυχοκοινωνική κατάστασή τους, την ομαλή ανάπτυξή τους και το εν γένει βέλτιστο συμφέρον τους». Επίσης, εκφράζουν προβληματισμό για το μέλλον των άνω των 700 προσφύγων «που βρήκαν ένα ύστατο καταφύγιο ενάντια στην αστεγία στη δομή, λόγω της έλλειψης ενταξιακών μέτρων, που να ευνοούν την προοπτική αυτόνομης διαβίωσής τους στην Ελλάδα». Οι οργανώσεις ζητούν την παράταση της λειτουργίας της δομής ως και τον Ιούνιο και καλούν την κυβέρνηση να προσφέρει συγκεκριμένα μέτρα για την ένταξη των προσφύγων στην Ελλάδα.
«Τόσο το αρμόδιο υπουργείο όσο και η δημοτική αρχή [Αθηναίων] θα πρέπει κάποια στιγμή να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να αναγνωρίσουν ότι οι ζωές των προσφύγων μετράνε», τονίζει σε ανακοίνωσή της η «Ανοιχτή Πόλη». «Μέσα στη γενική κατακραυγή για την απέλαση του Σαϊντού, του μαθητή από τη Γουινέα, έρχονται στο φως τα απαράδεκτα ρατσιστικά σχέδια αποκλεισμού εκατοντάδων άλλων προσφυγόπουλων», σχολιάζει η «Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας», ζητώντας την απρόσκοπτη διασφάλιση της εκπαίδευσης των παιδιών.
Η προσφυγική δομή του Ελαιώνα είναι η πρώτη δομή που δημιουργήθηκε τον Αύγουστο του 2015 εν μέσω μαζικών αφίξεων, για να καλύψει κενό δεκαετιών στις ανάγκες στέγασης και φιλοξενίας προσφύγων, που αναγκάζονταν να κοιμούνται σε πάρκα και πλατείες. 2.500 πρόσφυγες που φιλοξενούνται. Κατά τη δημοσιοποίηση της είδησης στα τέλη του Οκτώβρη 2021, η δημοτική αρχή έκανε λόγο μεταξύ άλλων σχετικά με τη δομή για «προσέλκυση παραβατικότητας και ζητήματα ασφαλείας».
«Δεκάδες μαθητές εκτός σχολικής διαδικασίας – Υποκριτικά όσα ευαγγελίζονται κυβέρνηση και δήμος περί αλληλεγγύης»
«Παρακολουθούμε το τελευταίο διάστημα το δράμα του ουκρανικού λαού που κατατρεγμένος παίρνει το δρόμο της προσφυγιάς λόγω του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην χώρα του. Παράλληλα ακούμε τα μεγάλα λόγια και τις υποσχέσεις από κυβερνητικά στελέχη αλλά και τη Δημοτική Αρχή της Αθήνας για αλληλεγγύη και στήριξη στις/στους πρόσφυγες που φτάνουν και στη δική μας χώρα. Ωστόσο, την ίδια ώρα, βιάζονται να πετάξουν εκτός σχολείων δεκάδες παιδιά προσφύγων και μεταναστών από την Ανοιχτή Δομής Φιλοξενίας Προσφύγων Ελαιώνα. Με βάση όσα είχαν ανακοινωθεί, είχε δρομολογηθεί το κλείσιμο της Δομής στο τέλος του Μαΐου. Όμως, την Τετάρτη 29-03-2022 πληροφορηθήκαμε, ότι εβδομήντα εννέα (79) από τις οικογένειες που διαμένουν στον χώρο της Δομής καλούνται μέχρι την Παρασκευή 1η Απριλίου να τον εγκαταλείψουν και να μεταφερθούν σε άλλο Κέντρο Φιλοξενίας εκτός αστικού ιστού, στο Σχιστό» δηλώνει στο ΤΡΡ ο πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. Αμαρουσίου, Δημήτρης Πολυχρονιάδης.
«Συνέπεια αυτού, πενήντα (50) παιδιά σχολικής ηλικίας, που φοιτούν σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες, θα βρεθούν για ακόμη μια φορά εκτός εκπαιδευτικής διαδικασίας, αφού θα πρέπει να αναζητήσουν νέα σχολεία και να εξασφαλίσουν τον τρόπο μετακίνησής τους από και προς αυτά, μια ανάσα πριν τη λήξη του σχολικού έτους. Η ανατροπή της ομαλής φοίτησής τους, έρχεται μετά από σχεδόν δύο σχολικές χρονιές όπου οι πρόσφυγες μαθήτριες και μαθητές ήταν αποκλεισμένοι από την τηλεκπαίδευση, αφού δε διέθεταν τα τεχνολογικά μέσα που απαιτούνταν. Τη φετινή χρονιά κατάφεραν να παρακολουθήσουν κανονικά τα μαθήματά τους, με μεγάλη προσπάθεια να χτίσουν σχέσεις με τις/τους εκπαιδευτικούς, να κοινωνικοποιηθούν με συνομηλίκους τους, να αποκτήσουν μια καλύτερη καθημερινότητα που τους προσέφερε το σχολείο, δημιουργώντας αίσθημα ασφάλειας και σταθερότητας που τόσο έχουν ανάγκη στη ζωή τους» σχολιάζει. «Όλα τα παραπάνω θα διακοπούν βίαια μεσούσης της σχολικής χρονιάς και τη θέση τους θα πάρουν η ματαίωση, η ανασφάλεια και η επίπονη προσπάθεια να αποκτήσουν από την αρχή σταθερές στη ζωή τους. Επιπλέον, θα μετακινηθούν και μαθήτριες και μαθητές που φοιτούν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση» συμπληρώνει.
«Η κυβέρνηση αλλά και ο δήμος της Αθήνας επιβεβαιώνουν και με αυτή την απόφαση ότι είναι υποκριτικά όσα ευαγγελίζονται περί αλληλεγγύης» θα πει ο ίδιος, με φόντο της ιστορία του Σαϊντού.
«Υπάρχει κατ’ επιλογή άρνηση εθνικής στρατηγικής για την ένταξη»
Στο ΤΡΡ μίλησε ο διευθυντής του Ελληνικού Συμβουλίου για τους πρόσφυγες, Λευτέρης Παπαγιαννάκης, σχολιάζοντας πως το ζήτημα «είναι θέμα πολιτικής βούλησης». «Υπάρχει ένα ζήτημα της χρήσης των επιχειρημάτων και των λέξεων από τη δημοτική αρχή και ποια είναι στ’ αλήθεια η πραγματικότητα» σχολιάζει ο κ. Παπαγιαννάκης. Ο ίδιος κατηγορεί τον δήμο για την «απουσία του από τέτοια ζητήματα».
Όπως περιέγραψε στο ΤΡΡ αναφορικά με τη δομή, «οι πρώτοι πρόσφυγες που έφυγαν από τον Ελαιώνα πήγαν στη δομή του Σχιστού και φαντάζομαι εκεί θα πηγαίνουν όσο υπάρχει χώρος. Υπάρχει ένα ζήτημα με τους αναγνωρισμένους και με όσους έχουν δεύτερη απορριπτική που πρακτικά δε δικαιούνται διαμονή, δεν έχουμε ιδέα τι θα απογίνουν». Και συνεχίζει: «Η δημοτική αρχή είχε πει, για να μη χάσουν τη χρονιά τα παιδιά, όποιοι έχουν παιδιά, δε χρειάζεται να φύγουν ακόμη. Ωστόσο, πολλοί με παιδιά έχουν φύγει ξέροντας ότι ο Ελαιώνας θα κλείσει και αγχώνονται μήπως δε βρουν χώρο στο Σχιστό που ξέρουν ότι τα κοντέινερ είναι πιο καινούργια, και επίσης δε θέλουν να πάνε και κάπου τελείως άγνωστα, πολύ μακριά από την Αθήνα».
Ο κ. Παπαγιαννάκης σχολιάζει όχι μόνο τη στάση της κυβερνητικής ηγεσίας αλλά και της αντιπολίτευσης. «Η κυβέρνηση έχει επιλέξει μια πολιτική στρατοπέδων. Σταματά και το πρόγραμμα ESTIA, άρα ουσιαστικά αποκλείει τους πρόσφυγες από το αστικό περιβάλλον και βάζει φρένο σε κάθε πιθανό παράθυρο ένταξής τους. Υπάρχει γενικότερα έλλειψη πολιτικής για τη μετανάστευση. Υπάρχει κατ’ επιλογή άρνηση εθνικής στρατηγικής για την ένταξη. Ακόμα για τον επόμενο χρόνο, να μας απαντήσουν: θα υπάρχει υποδοχή και πρόγραμμα ένταξης για τα παιδιά στα νέα σχολεία; Έχει στείλει το υπουργείο Παιδείας τα έγγραφα που χρειάζονται στο υπουργείο Μετανάστευσης;». Όσο για την αντιπολίτευση, της καταλογίζει «απουσία άσκησης πίεσης». «Εδώ και οχτώ μήνες ξέρουμε ότι θα κλείσει το καμπ του Ελαιώνα. Τι κάνει η αντιπολίτευση; Δεν έχω δει κάποια συνεχόμενη ενασχόληση με το ζήτημα και άσκηση συνεχούς πίεσης στα υπουργεία, ούτε να πιέζουν ώστε να φτάνει εντός κοινοβουλίου το θέμα». Καταλήγει πως «λίγοι ενδιαφέρονται δυστυχώς γι’ αυτά τα ζητήματα και γι’ αυτό του δήμου Αθηναίων δε θα του “κοστίσει” κάτι πολιτικά το ότι έχει αναλάβει τέτοια πολιτική για τους πρόσφυγες».
Την ανακοίνωση των οργανώσεων σχολίασε στο ΤΡΡ η Εντεταλμένη Σύμβουλος Υποστήριξης και Κοινωνικής Ένταξης Μεταναστών και Προσφύγων και Πρόεδρος στο Στο Κέντρο Υποδοχής & Αλληλεγγύης Δήμου Αθηναίων (ΚΥΑΔΑ). «Πολύ συναισθηματική και ανακριβής» είπε και ανέφερε πως όλος ο σάλος που ξέσπασε τώρα για το ζήτημα «εξυπηρετεί μια συγκεκριμένη πολιτική». Σε ερώτηση για το πώς εξυπηρετεί την ένταξη των προσφύγων στον κοινωνικό ιστό η διαμονή τους μακριά από το αστικό περιβάλλον, η ίδια απαντά: «Δε θα μένουν μακριά από τον αστικό ιστό, απλά μακρύτερα…». Η ίδια σημείωσε πως σταδιακά οδεύουμε προς «το κλείσιμο της λύσης των καμπ που λόγω πίεσης καλώς δημιουργήθηκαν τότε, και πρέπει να χαιρόμαστε γι’ αυτό». «Θα έπρεπε να μας χαροποιεί που μια δομή δε θα είναι πια τόσο κοντά για παράδειγμα στην Ομόνοια» συμπλήρωσε.
Όσο για το ζήτημα της ένταξης των παιδιών σε νέο σχολικό περιβάλλον, σημείωσε πως «είπαμε οι οικογένειες καλό θα ήταν να φύγουν προς το τέλος και όχι τώρα που πάνε ακόμη σχολείο τα παιδιά. Αν κάποιες επιλέγουν από φόβο μήπως δε βρουν θέση στο Σχιστό να φύγουν από τώρα, τι να κάνουμε; Να τις εμποδίσουμε;», ενώ όταν το ζήτημα ήρθε στο πόσα παιδιά έχουν μετακινηθεί ήδη και είναι εκτός σχολικής διαδικασίας, η απάντηση ήταν «2-3»…