Ανάλυση

Βλέπω τις εθνικές οδούς σαν πελώριους και εξαιρετικά μακρόστενους λεμονοστύφτες, που ξεζουμίζουν σιγά σιγά και χειρουργικά όποιον κάνει το λάθος ή είναι υποχρεωμένος να εισέλθει σ’ αυτές.

Έγραφα χθες για «ήδη παραπαίουσα υποψηφιότητα του Θεόδωρου Καρυπίδη στην περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας». Οι πληροφορίες μου έλεγαν ότι πρόκειται για θέμα ωρών. Το ένστικτό μου μου έλεγε το ίδιο. Έκανα…

Ένα πολιτικό ριπλέι που αλλάζει τους όρους των εκλογών στην Αθήνα, στρέφοντάς τις στην ουσία και όχι στα πρόσωπα. Κι ένας υποψήφιος που κουβαλάει προσδοκίες αντιστρόφως ανάλογες της αναγνωρισιμότητάς του.

Δεν πρόκειται απλώς για το γνωστό κλισέ που χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις ασύμμετρων χτυπημάτων. Στην περίπτωση των σεισμών που έπληξαν την Κεφαλονιά, ισχύει κατά κάποιον τρόπο κυριολεκτικά.

Πολύς θόρυβος ξεσηκώθηκε με την υποψηφιότητα του κ. Βουδούρη για την Περιφέρεια Πελοποννήσου. Επόμενο ήταν. Αυτά συμβαίνουν όταν κάποιος επιλέγει να βάλει μπροστά το κάρο κι από πίσω τα άλογα.