Είναι ίσως επιβεβλημένο σε μια (ιστο)σελίδα που θέλει να βρίσκεται στην αιχμή ή αλλιώς cutting edge της νέας δημοσιογραφίας να ασχοληθούμε μ’ ένα συγγραφέα του bleeding edge της μεταμοντέρνας γραφής.
«….Ούτως ή άλλως από τον Σαμαρά δεν έχουμε προσδοκία για ντροπή. Ντρέπονται οι σύμβουλοι του για λογαριασμό του. Κάτι σαν Franchise …»
Η διαφημιστική καμπάνια της Τράπεζας Πειραιώς λέει «Ελευθερία είναι να βγάζεις το χέρι σου έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου και να κάνεις ποδήλατο χωρίς χέρια στην κατηφόρα». Τον κακό…
Εδώ και λίγον καιρό έχουν διαρρεύσει, όλως τυχαίως, κάποιες «σκέψεις του πρωθυπουργού», για αλλαγή του τρόπου εκλογής των αυτοδιοικητικών συμβουλίων που είναι πολύ πιθανό να εφαρμοστούν στις επόμενες εκλογές.
Το ότι ένιωθα πως πέθανα τον πρώτο καιρό της «επιστροφής μου» στη ζωή, δεν είναι ούτε παράλογο ούτε παράξενο. Εξηγείται πολύ λογικά, ακολουθώντας την παρακάτω στοχαστική οδό.
Ανάμεσα σε συνταγές μαγειρικής και φωτογραφίες με οπίσθια απλώνονται αυτές τις μέρες στις οθόνες μας βαθυστόχαστες αναλύσεις για το ναζισμό, το φασισμό, τη Χρυσή Αυγή και τις συλλήψεις στελεχών της.
Βλέπω τον Φαήλο Κρανιδιώτη στην τηλεόραση και αναρωτιέμαι πόσο μακριά μπορεί να φτάσει ο εισοδισμός αυτού του τύπου, το πέρασμά του από το ακροδεξιό περιθώριο στον πυρήνα της εξουσίας.
Επειδή ο Γιώργος Παπαχρήστος δεν είναι αφελής, υποθέτουμε πως θεωρεί αφελείς τους αναγνώστες του στα «ΝΕΑ». Τρίτη επιλογή δεν υπάρχει.
Όλη αυτή η ιστορία μού θυμίζει νεαρούς γονείς που κάθονται πάνω απ’ το μωρό και περιμένουν φορτικά να πει το πρώτο του λογάκι. Κι αν καθυστερεί λίγο -κατά την άποψή…
Η κατάργηση της ΕΡΤ, της ιστορίας των 47 χρόνων, δεν θα περάσει από τη Βουλή