«Η υπόθεση αυτή είναι ακόμη μια φορά Δαυίδ εναντίον Γολιάθ. Εργάτες που πληρώνονται 15 δολάρια την ώρα τα βάζουν με μία από τις πιο ισχυρές εταιρίας του κόσμου που ανήκει στον πλουσιότερο άνθρωπο του κόσμου» Τζων Λόγκαν, καθηγητής εργασιακών σχέσεων, πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο
Ενώ από τις 11πμ ώρα Αλαμπάμα της Τρίτης, έχει ξεκινήσει η καταμέτρηση των ψήφων των εργαζόμενων στην Άμαζον, που κλήθηκαν να αποφασίσουν αν θέλουν να ενταχθούν σε σωματείο, ο πόλεμος μεταξύ εργοδοσίας και όσων εργαζόμενων επεδίωξαν την ένταξη κορυφώνεται.
Στην ψηφοφορία, που ολοκληρώθηκε τη Δευτέρα, ψήφισαν περίπου 5.800 εργαζόμενοι, οι οποίοι δουλεύουν στις αποθήκες της εταιρίας στο Μπέσεμερ της νότιας πολιτείας. Η επίσημη ανακοίνωση των αποτελεσμάτων θα πάρει μέρες, αν όχι εβδομάδες, αφού η Αμαζον έχει δικαίωμα να προβάλει ενστάσεις και το ίδιο και η Ένωση Εργαζόμενων στη Λιανική, Χοντρική και τα Πολυκαταστήματα (Retail, Wholesale and Department Store Union, RWDSU) στην οποία θα ενταχθούν οι εργαζόμενοι. Όμως ήδη οι δύο πλευρές βρίσκονται σε ανοικτό πόλεμο, που κρατά ένα χρόνο και κορυφώνεται αυτές τις ημέρες, που το αοποτέλεσμα φαίνεται να μην συμφέρει την εταιρία.
Είναι χαρακτηριστικό ό,τι λίγο πριν ξεκινήσει η διαδικασία, το αμερικάνικο Εθνικό Συμβούλιο Εργασιακών Σχέσεων απέρριψε την πρόταση της Άμαζον να τοποθετήσει κάμερες στο κτήριο που φυλάσσονταν οι κάλπες. Η Άμαζον υποστήριζε ότι έπρεπε να τοποθετηθούν κάμερες που θα λειτουργούν καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, εντός των γραφείων του σωματείου όπου και φυλάσσονταν οι κάλπες, και είχε ζητήσει πλήρη πρόσβαση στις καταγραφές αυτών των καμερών, εφόσον το επέτρεπε το συμβούλιο. Μετά την απόρριψη, η Άμαζον ζήτησε αυξημένα μέτρα φύλαξης περί το κτήριο που βρίσκονται οι κάλπες, αλλαγή σε όλες τις κλειδαριές του κτηρίου με ηλεκτρονική ενημέρωση της εταιρίας σε περίπτωση που άνοιγε κάποια πόρτα προς την αίθουσα φύλαξης των καλπών και «όσα άλλα μέτρα χρειάζονται ώστε να μην έχουν πρόσβαση μη εγκεκριμένα πρόσωπα στην αίθουσα, τις κάλπες ή τους φακέλους».
Η στάση της εταιρίας, στάση ουσιαστικής συκοφάντησης και τρομοκράτησης των εργαζόμενων, ήταν εξαρχής αρνητική και έχει κάνει σειρά κινήσεων ώστε να μην επιτρέψει να ενταχθούν σε σωματεία οι εργαζόμενοι της. Με προσχήματα έχει δημιουργήσει σειρά καθυστερήσεων στην διεξαγωγή της ψηφοφορίας, με σημαντικότερο πρόβλημα την προσφυγή της ώστε να επιτραπεί μόνο σε όσους μπορούν να παραστούν φυσικά στην ψηφοφορία να δικαιούνται να λάβουν μέρος – άλλη μια προσπάθεια τρομοκράτησης και παρακολούθησης, αλλά παράλληλα και προσπάθεια μείωσης της συμμετοχής, καθώς δεν δίνεται αργία ούτε για τις εθνικές εκλογές στις ΗΠΑ. Αν περνούσε το αίτημα, θα ήταν πολλοί οι εργαζόμενοι που θα φοβούνταν να εμφανιστούν ή να ζητήσουν να αφήσουν για κάποιες ώρες το πόστο τους, αφού έτσι η εργοδοσία θα γνώριζε που πήγαν. Οι δε κάμερες, που τόσο αγαπά η άμαζον, θα μπορούσαν ιδιωτικά να τοποθετηθούν εκτός του κτηρίου διεξαγωγής της ψηφοφορίας. Τελικά, η ψηφοφορία έγινε και δια επιστολικής ψήφου, και κράτησε συνολικά επτά εβδομάδες. Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι και’ όλη την περίοδο αυτή η Άμαζον έκανε υποχρεωτικά σεμινάρια στους εργαζόμενους της, για τους λόγους που η συνδικαλιστική δράση αποτελεί κακό γι’ αυτούς.
Αν και η Άμαζον είχε αντιμετωπίσει ανάλογο «πρόβλημα» από το 2014, οπότε και οι εργαζόμενοι της στο Ντελαγουέαρ προσπάθησαν αλλά δεν κατάφεραν να φτιάξουν σωματείο, αυτή τη φορά έχει πολύ περισσότερους λόγους να ανησυχεί, αφού όλοι οι Δημοκρατικοί, του προέδρου των ΗΠΑ συμπεριλαμβανομένου, έχουν μιλήσει θετικά και για την ψηφοφορία και για την ένταξη στα σωματεία. Αν οι εργάτες στην Αλαμπάμα ψηφίσουν θετικά, κάτι που αναμένεται, η Άμαζον θα έχει για πρώτη φορά στην ιστορία της να αντιμετωπίσει οργανωμένους εργαζόμενους.
Στην καταμέτρηση των ψήφων παρίστανται τέσσερις εκπρόσωποι του σωματείου και τέσσερις της εταιρίας. Ο έλεγχος των ονομάτων όσων ψήφισαν θα γίνεται από το Εθνικό Συμβούλιο Εργασιακών Σχέσεων, που αφού βεβαιωθεί ότι είναι εργαζόμενοι στην εταιρία και δικαιούνται να ψηφίσουν, θα διαγράφει το όνομα τους και θα εξετάζει το ψηφοδέλτιο μαζί με τους εκπροσώπους, Οι ενστάσεις οφείλουν να γίνονται επί τόπου και ανά ψηφοδέλτιο. Αφού ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία, θα καταμετρηθούν οι ψήφοι για τις οποίες δεν υπάρχει ένσταση. Χρειάζεται απλή πλειοψηφία (50%+1) των ψήφων ώστε να ενταχθούν οι εργαζόμενοι σε σωματείο.
Ολόκληρη την προηγούμενη χρονιά, οι οργανωτές της ψηφοφορίας έχουν ζήσει έναν αληθινό εφιάλτη, σύμφωνα με όσα έχουν δοθεί στη δημοσιότητα τόσο από τον Τύπο όσο και από τα σωματεία. Το Εθνικό Συμβούλιο Εργασιακών Σχέσεων έχει κάνει λόγο για «αναρίθμητες καταγγελίες» περί των εκδικητικών μέτρων, των απειλών, των απολύσεων και της τρομοκρατίας στα οποία επιδόθηκε η εταιρία για να εμποδίσει την ψηφοφορία.
Χαρακτηριστικά, όπως αποκάλυψε το NBC, μετά την πρώτη πικετοφορία των εργαζόμενων της Άμαζον στη Νέα Υόρκη, που ζητούσαν, προ έτους, να ληφθούν μέτρα προστασίας από την πανδημία στους χώρους εργασίας, ο οργανωτής της πικετοφορίας, Τζόναθαν Μπέιλυ «μεταφέρθηκε σε χώρο όπου κρατήθηκε και ανακρίθηκε επί δύο ώρες από έναν άνδρα με μαύρο γιλέκο καμουφλάζ που του συστήθηκε ως πρώην πράκτορας του FBI… τον ενημέρωσε [ο πρώην πράκτορας] ότι οι πράξεις τους έχουν πληγώσει κάποιους και θα αντιμετωπιστούν ως παρενόχληση», μια κατηγορία που επιφέρει απόλυση.
Ο κος Μπέιλυ είναι από τους πρωτεργάτες της δημιουργίας του συλλόγου «Ενωμένοι Αμαζόνιοι» (Amazonians United) που έχει ως στόχο καλύτερες συνθήκες εργασίας και καλύτερες αμοιβές για τους εργάτες της εταιρίας παντού. Και έλαβε το εξώδικο που τον κατηγορούσε για παρενόχληση μόλις μια εβδομάδα αργότερα. Στο εξώδικο δεν αναγράφονταν ούτε ποιόν παρενόχλησε ούτε τι είπε και έκανε που να θεωρείται παρενόχληση. Όπως είπε ο ίδιος «υπάρχει εταιρική στρατηγική φίμωσης των οργανωτών». Προσέφυγε στο Εθνικό Συμβούλιο και, μετά από προσφυγή στην ομοσπονδιακή δικαιοσύνη, κατάφερε να κρατήσει τη δουλειά του αλλά και να υποχρεώσει την εταιρία να στείλει ημέηλ σε όλους της τους εργαζόμενους αναγνωρίζοντας ό,τι έχουν δικαίωμα να ενταχθούν σε σωματεία. Αντίθετα, πολλοί άλλοι εργαζόμενοι που ξεκίνησαν να δρουν συνδικαλιστικά απολύθηκαν – το nbc είχε μιλήσει με εννέα για το σχετικό του ρεπορτάζ. Επίσης, κατέγραψε καταγγελίες για ρατσισμό, καθώς πολλές φορές για να υπερασπιστεί την πολιτική της η Άμαζον «κατέφευγε στο στερεότυπο του οργισμένου μαύρου άνδρα».
Αρκεί μια επίσκεψη στον ιστότοπο των Ενωμένων Αμαζόνιων για να καταλάβει κανείς σε τι συνθήκες εργάζονται οι εκατοντάδες χιλιάδες εργατών στις αποθήκες της εταιρίας. Στην υποσελίδα «Νίκες» (Victories) σημειώνουν ότι την υποχρέωσαν να τοποθετήσει βρύσες για να μπορούν να πιούν νερό, να βάλει ανεμιστήρες και ερκοντίσιον, να λάβει μέτρα προστασίας από την πανδημία και να επανεκπαιδεύσει τους επιστάτες ώστε να μην φωνάζουν στους εργαζόμενους…
Η Άμαζον είναι η δεύτερη μεγαλύτερη εταιρία σε θέσεις εργασίας εντός των ΗΠΑ, με ένα εκατομμύριο τριακόσιες χιλιάδες εργαζόμενους, από τους οποίους περίπου μισό εκατομμύριο εργάζεται σε αποθήκες όπως αυτές στην Αλαμπάμα. Στην πρώτη θέση είναι η εταιρία σουπερμάρκετ Walmart με δύο εκατομμύρια διακόσιες χιλιάδες, και στην τρίτη θέση είναι η Fedex με περίπου 600.000 εργαζόμενους.
Τη χρονιά που μας πέρασε, λόγω του εγκλεισμού, η Άμαζον είδε τα κέρδη της να εκτοξεύονται και να παρουσιάζουν αύξηση της τάξης του 200%. Καμμία παροχή ή βοήθεια δεν έχει δοθεί στους εργαζόμενους.