της Γεωργίας Κριεμπάρδη
Ήταν 1 Φεβρουαρίου 2022. Η φωνή στην άλλη άκρη του ακουστικού μου τηλεφώνου έτρεμε. Η Λ. από την Πάτρα είχε κάνει επτά μηνύσεις εναντίον του πατέρα του παιδιού της για κακοποιητική συμπεριφορά. Εκείνος δεν τηρούσε τα ασφαλιστικά μέτρα που είχαν τότε εκδοθεί προσωρινά -όπως μου είπε. Είχε γίνει ο εφιάλτης της. Ένας εφιάλτης χωρίς τέλος. «Κακοποιεί και το παιδί» μου είπε και με εμπιστεύτηκε να πει την ιστορία της κι όσα βίωνε -όλα από την αρχή. Οι κλήσεις της στο 100 έπεφταν πάνω σε τοίχο. Κι αποφάσισε να μου μιλήσει.
«Απ’ την αρχή της σχέσης ήταν νευρικός, έκανε ζήλιες, ήθελε να αφήσω το σπίτι μου… Με χτυπούσε και μετά έλεγε συγγνώμη κι εγώ έλεγα πως θα αλλάξει. Όταν ήταν το μωρό τριών μηνών, το πιάνει βρίζοντας και το κρεμάει ανάποδα απ’ το μπαλκόνι… Με έσερνε απ’ τα μαλλιά. Μετά από τρεις μέρες μαζί του,το παιδί ήρθε με κόκκινο μάτι και μου είπε “μπαμπάς μιμί εδώ» ήταν μερικά από τα λόγια της. Από τότε, το θέμα πήρε πανελλήνια διάσταση και οι νομικές διαδικασίες κινήθηκαν ταχύτερα.
Υπενθυμίζουμε την ιατρική έκθεση που είχε στείλει η ίδια για το παιδάκι, κατά το αρχικό μας ρεπορτάζ.
Με τη Λ. διατηρήσαμε όλους αυτούς τους μήνες επικοινωνία. Ήθελα να ξέρω ότι είναι καλά. Το δικαστήριο τη δικαίωσε, αλλά εκείνος συνεχίζει να είναι η σκιά της, να στέκεται έξω από τα παράθυρα του σπιτιού και να κρυφακούει, να την παρακολουθεί -όπως λέει η ίδια κι άλλες έγκυρες πηγές… Κι αν δεν επέμβουν ΑΜΕΣΑ αστυνομικές και δικαστικές αρχές, φοβούνται για το χειρότερο.
«Αρχές Ιουνίου εκδικάστηκε η υπόθεση αίτησης ασφαλιστικών μέτρων, με τη Λ. να ζητά την προστασία του δικαστηρίου γιατί δεχόταν καθημερινά απειλές και επίμονες παρακολουθήσεις από τον συγκεκριμένο κύριο, και να ζητά ο πατέρας του παιδιού, ως οφείλει, να καταβάλλει διατροφή για το τέκνο. Το δικαστήριο τη δικαίωσε και στα δύο θέματα. Απαγόρευσε στον πρώην σύντροφό της και πατέρα του παιδιού να την προσεγγίσει σε απόσταση μικρότερη των 10 μέτρων, να μην επικοινωνεί μαζί της με κανέναν τρόπο» λέει στο ΤΡΡ ο δικηγόρος της Λ., Κατσιγιάννης Βασίλειος.
Θα υπάρχει δικαστική συνέχεια, το δικαστήριο διέταξε προθεσμία που πρέπει να γίνει η κύρια αγωγή για να είναι οριστική η απόφαση, όπως ενημερώνει ο δικηγόρος. Δικηγόρος, φίλοι και γείτονες, ωστόσο, μας πληροφορούν πως ο συγκεκριμένος κύριος συνεχίζει να την παρακολουθεί, παραβιάζοντας την απόφαση. «Η Λ. πάει σχεδόν κάθε μέρα στο Α.Τ. χωρίς να βρίσκει πάντα στήριξη».
«Πηγαίνουμε σε παιδοψυχολόγο, που το παιδί έχει ανοιχτεί και λέει πράγματα, όπως “φοβάμαι τον μπαμπά, είναι κακός”, έχει αναφέρει ότι τον χτύπησε, ότι δεν τον θέλει… Όταν τον παίρνει, ο μικρός πάει… βέβαια καμία φορά δε θέλει, αλλά πάει… Στον γυρισμό θέλει μόνο να με σφίγγει αγκαλιά και να λέει “μαμά σ αγαπώ”… Μου έστειλε και την πρόνοια, έκανε εισαγγελική παραγγελία για να εξεταστεί από ψυχολόγο» λέει σε συζήτησή μας η Λ. και μου δείχνει την ιατρική έκθεση, που μεταξύ άλλων αναφέρει πως το παιδί παρουσιάζει έντονη συναισθηματική αποσύνδεση σε οποιαδήποτε αναφορά ως προς το πρόσωπο αναφορά του μπαμπά του, ενώ όταν γίνεται αναφορά στη μαμά του, μοιράζεται με χαρά εμπειρίες μαζί της και παιχνίδια που κάνουν, ενώ όταν ζητήθηκε να ζωγραφίσει μια οικογένεια, ο μπαμπάς δεν αποτυπώθηκε καθόλου στο σχέδιο.
Το ΤΡΡ επικοινώνησε και με την άλλη πλευρά, τον πρώην σύντροφο και πατέρα του παιδιού της. «Με παράτησε» μας λέει. «Δε μου άρεσε η δουλειά που κάνει, νύχτα σε μπαρ. Έπρεπε, αφού έκανε οικογένεια, να κάνει μια κανονική δουλειά». Προσπάθησα πολύ να καταλάβω τι εννοεί με το «κανονική» δουλειά, αλλά η συζήτησή μας ήταν σε διαφορετικό μήκος κύματος, με εμένα μάταια να εξηγώ πως ζούμε στο 2022, οι γυναίκες εργάζονται, δεν αλλάζει κάτι με το να κάνουν οικογένεια -δε σημαίνει ότι παρατάνε τη δουλειά τους. Εκείνος επέμεινε πως δεν του άρεσε που δούλευε τη νύχτα… Αρνήθηκε κάθε κατηγορία για βία σε βάρος της Λ. και του παιδιού τους. Από το δικηγορικό γραφείο υπεράσπισής τους, δεν υπήρξε θετική απόκριση σε προσπάθεια επικοινωνίας μας.