Φέτος συμπίπτουν Πάσχα, Πασάχ και Ραμαζάνι. Για τις αρχές της Ουκρανίας και του Ισραήλ, και κάποιους «χριστιανούς» ηγέτες στο Λίβανο, όμως, δεν αλλάζει τίποτε: η βία κατά των πιστών κορυφώνεται, η μισαλλοδοξία και οι θρησκευτικές διώξεις κρύβονται πίσω από την δικαιολογία του «εθνικού κινδύνου».

Ιερουσαλήμ

Η βία του κράτους του Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων και κάθε έκφρασης της ζωής τους είναι μια καθημερινότητα που για πολύ καιρό δεν εύρισκε καν χώρο στις ειδήσεις των συστημικών μέσων. Η ακροδεξιά κυβέρνηση Νετανιάχου, όμως, ξανάφερε το θέμα στην επικαιρότητα, καταπατώντας κάθε έννοια ιερού και οσίου τόσο των μουσουλμάνων όσο και των χριστιανών, επιτρέποντας σε αστυνομία, στρατό, εποίκους να δρουν ανενόχλητοι εις βάρος των πιστών.

Τα τελευταία γεγονότα στο Αλ- Ακσα δεν είναι μόνα. Οι διώξεις και οι περιορισμοί, η κορυφούμενη κρατική βία κατά των «αλλοπίστων», συνεχίζονται καθημερινά και οδήγησαν ακόμη και το, γενικά χαμηλών τόνων, ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο να προχωρήσει σε καταγγελία του καθεστώτος τρομοκράτησης. «Αδικα και ανάρμοστα» τα μέτρα, δηλώνει το Πατριαρχείο, που οι πιστοί του είναι κυρίως Παλαιστίνιοι, και φέτος ουσιαστικά βλέπει να του απαγορεύεται να πραγματοποιήσει την τελετή Αφής του Αγίου Φωτός. «Η αστυνομία άδικα και ανάρμοστα ρίχνει το βάρος στις εκκλησίες για υποκίνηση, ενώ δένει τα χέρια των εκκλησιών με παράλογους περιορισμούς που θα εμποδίσουν τους πιστούς να παρευρεθούν, ειδικά στην αγαπημένη μας κοινότητα. … θα πραγματοποιήσουμε την τελετή όπως συνηθίζεται εδώ και δύο χιλιετίες και καλούμε όλους όσοι επιθυμούν να παρευρεθούν. Με αυτό να έχει γίνει σαφές, αφήνουμε τις αρχές να ενεργήσουν όπως θέλουν. Οι εκκλησίες θα το κάνουν ελεύθερα και με ειρήνη», αναγράφεται στην ανακοίνωση που εξέδωσε το Πατριαρχείο. Το πόση ειρήνη επιτρέπουν οι ισραηλινές αρχές της ακροδεξιάς κυβέρνησης, το έχουμε όλοι δει.. Το ελληνορθόδοο Πατριαρχείο δεν είναι μόνο σε αυτές τις καταγγελίες, ας αναφερθεί. Όλες οι εκκλησίες της Ιερουσαλήμ  καταγγέλουν και προσυπογράφουν, υπενθυμίζοντας ότι πρόκειται για μέτρα και συνθήκες που καταπατούν κάθε έννοια διεθνούς δικαίου.

Ο, ορθόδοξος, πρώην πρέσβυς του Κράτους της Παλαιστίνης στην Αθήνα, Μαρουαν Τουμπάσι, αφού σημειώσει πως αυτές είναι «μέρες μάχης της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας μας ενάντια στις ισραηλινές παραβιάσεις», και θυμίζοντας την ειδική θέση που κατέχει η Ιερουσαλήμ σε τρεις θρησκείες, «με την κληρονομιά, την ιστορία και την πολιτική της θέση», και ότι φέτος έχουμε παράλληλα «την έλευση της τελευταίας Παρασκευής του ιερού μήνα του Ραμαζανιού, τον ερχομό της Ανάστασης», την ιερότητα του μήνα Ραμντάν και της Μεγάλης Εβδομάδας», αναφέρει: «Εμείς ο παλαιστινιακός λαός που μας σταυρώνουν περισσότερο από επτάμισι δεκαετίες, διωκόμενους και ηθελημένα ιστορικά αδικημένους, ο λαός μας που εξακολουθεί να βαδίζει στο μονοπάτι του πόνου, την Οδό του Μαρτυρίου, αντιμετωπίζει το μίσος και τη μισαλλοδοξία από τους ηττημένους ως ανθρώπους, αυτούς που χάνουν τη συλλογική ανθρώπινη συνείδηση ​​και θεωρούν ότι είναι ανώτεροι από άλλα έθνη λόγω της εβραϊκής τους υπεροχής. Το ισραηλινό αποικιακό κράτος κατοχής και αυτή η ομάδα των ανθρώπων των γεμάτων μίσος επιβάλλουν ρατσιστικά μέτρα, προχωρούν στην επιβολή πολιορκίας και σε περιορισμούς προκειμένου να εμποδίσουν τους πιστούς να φτάσουν στους χώρους λατρείας στην Εκκλησία του Παναγίου Τάφου στην Ιερουσαλήμ, την πρωτεύουσα του κράτους μας, να εμποδίσουν τις μάζες του λαού μας να συμμετάσχουν στις τελετές του Σαββάτου της Αγίας Φωτιάς της έλευσης του φωτός και της Ανάστασης. Αυτό, σε συνδυασμό με όσα έγιναν και συνεχίζονται, με τις φασιστικές και ρατσιστικές επιδρομές στο ιερό τέμενος Αλ- Ακσα, τις βάναυσες επιθέσεις τόσο εντός όσι και στους πιστούς στις αυλές του από τους Εβραίους εξτρεμιστές αποικιοκράτες εποίκους, και ενώ η κατοχική κυβέρνηση αποπειράται να εφαρμόσει το δήθεν θρησκευτικό σιωνιστικό αφήγημά της. Αφήγημα που είναι κυρίαρχο στην ακροδεξιά θρησκευτική κυβέρνηση του κατοχικού κράτους, του Νετανιάχου, του Μπεν Γκβιτ και των σιωνιστικών κομμάτων, που στρέφονται όχι μόνον εναντίον των ιερών, αλλά και κατά της Ιερουσαλήμ μας και τη γη μας την Παλαιστίνη, γιατί θέλουν να οικοδομήσουν ξανά αυτό που αποκαλούν “το Βασίλειο του Ισραήλ” σε βάρος του δικαιώματος του λαού μας στην αυτοδιάθεση, την ελευθερία, την εθνική ανεξαρτησία και τη δίκαιη ειρήνη».

Ουκρανία

Στην Ουκρανία, παρά τον πόλεμο και την, λογική, ανάγκη ενότητας του λαού, η κυβέρνηση Ζελένσκυ συνεχίζει τις διώξεις των Ορθοδόξων της κανονικής Εκκλησίας, επιδιώκοντας την ύπαρξη μόνο μίας, εθνικιστικής, εκκλησίας, αυτής που κατασκεύασαν το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως με τον πρώην επικεφαλής του στέητ ντηπάρτμεντ Μάικ Πομπέο, επί Τραμπ. Η περικύκλωση, οι συλλήψεις, οι προπηλακισμοί στην Λαύρα του Κιέβου, έχουν απασχολήσει και τα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Οι διώξεις, οι προπηλακισμοί, το κάψιμο εκκλησιών, οι επιθέσεις κατά πιστών σε όλη τη χώρα δεν φτάνουν στις ειδήσεις – διώξεις και κακοποιήσεις χιλιάδων ανθρώπων γιατί το κράτος θεωρεί την πίστη τους ένδειξη κατασκοπείας υπέρ της Ρωσίας, παρ’ ότι ο επικεφαλής της Ορθοδοξίας στην Ουκρανία έχει καταδικάσει την εισβολή από την πρώτη ημέρα. Ο ηγούμενος της Λαύρας φοράει βραχιολάκι και είναι σε κατ’ οίκον περιορισμό. Οι μοναχοί έχουν ως μόνη άμυνα τους ίδιους τους πιστούς που καταφθάνουν κάθε μέρα, Μεγάλη Εβδομάδα πια, να υπερασπιστούν με τα σώματά τους την εκκλησία τους. Παρά τις διεθνείς εκκλήσεις – έχουν ζητήσει να σταματήσουν οι θρησκευτικές διώξεις ο Πάπας, ο γηραιότερος των ορθοδόξων ιεραρχών πατριάρχης Γεωργίας Ηλίας, ο Πατριάρχης Σερβίας, της Βουλγαρίας,ο Αλβανίας Αναστάσιος, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων, κύπριοι ιεράρχες, το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως κι η Ελλαδική Εκκλησία σιωπούν. Αυτή τη σιωπή προσπαθεί να σπάσει, με ανοικτή επιστολή του προς τον οικουμενικό Πατριάρχη, ο Πρύτανης Θεολογικής Ακαδημίας και Σχολής του Κιέβου Σύλβεστρος, στην οποία αναφέρει μεταξύ άλλων: «Αυτές τις μέρες εμείς ιδιαιτέρα συναισθανόμαστε τα Παθήματα και το Σταυρικό Θάνατο του Κυρίου και Θεού και Σωτήρός μας Ιησού Χριστού…. Τις μέρες όμως αυτές η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία περνά σκληρές δοκιμασίες και ζει τον ίδιο Γολγοθά της. Κάθε μέρα γίνονται βίαιες καταλήψεις ακόμα και καταστροφές των ναών μας. Η βία ασκείται εναντίον των πιστών μας. Οι τοπικές κυβερνήσεις του Κράτους μας θεσπίζουν νόμους που εισάγουν διακρίσεις κατα της Ουκρανικής μας Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Ο Άγιος Απόστολος Παύλος μας διδάσκει, ότι ολα τα μέλη του ενός Σώματος του Χριστού πρέπει να φροντιζουν ένα τον άλλο. «Καὶ εἴτε πάσχει ἓν μέλος, συμπάσχει πάντα τὰ μέλη· εἴτε δοξάζεται ἓν μέλος, συγχαίρει πάντα τὰ μέλη» (A Κορ. 12, 26). Γι᾿αυτό στην οικογένεια των τοπικών Ορθόδοξων Εκκλησιών δεν μπορεί να υπάρχει καμιά ξένη χαρά και καμιά ξένη θλίψη. Η πληγή που προκλήθηκε σε μια Εκκλησία γίνεται πληγή σε ολόκληρο το Σώμα του Χριστού. Σήμερα πάσχει η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία. Και θα τολμήσω να ανυψώσω εις τήν Υμετέραν Παναγιότητα τη φωνή μου, πεπληρωµένη µε δάκρυα και πόνο.

Σήμερα δυστυχώς βλέπουμε, ότι στην Ουκρανία παραβιάζεται ανοιχτά μία από τις βασικές αξίες του δημοκρατικού μας κόσμου – η ελευθερία σκέψης και θρησκείας. Είναι προφανές ότι από τα τέλη του 2022 το Ουκρανικό Κράτος έχει πάρει μια πορεία προς τη βαθμιαία καταστροφή της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Για μας, όμως, το πιο λυπηρό γεγονος είναι οτι στην αυτή τη βια, που ασκείται εναντίον χιλιάδων κοινοτήτων και εκατομμύριων πιστών της  Εκκλησίας μας, συμμετέχει δραστήρια η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, που ιδρύθηκε με τον Τόμο της Υμετέρας Παναγιότητος τον Ιανουάριο του 2019.

Υπάρχουν πολλά γεγονότα των άμεσων βίαιων καταλήψεων των ναών της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, στα οποία συμμετείχαν άμεσα οι ιερείς της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας. Εδώ θα αναφέρω μερικά κραυγαλέα παραδείγματα.

Στις 28 Μαρτίου 2023 στο Ιβάνο-Φρανκίφσκ έγινε η βίαιη κατάληψη του Ι. Καθεδρικού Ναού της Γεννήσεως. Τα κάστρα του Ι. Ναού κόπηκαν, και οι ιερείς της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, που ήταν τότε εκεί, εκδιώχθηκαν με τα δακρυγόνα. Ένας από τους ιερείς έχασε τις αισθήσεις του και χρειάστηκε να λάβει επείγουσα ιατρική φροντίδα. Παρ᾿όλη αυτή τη βία, που ασκήθηκε στο Ι. Ναό του Θεού, οι ιερείς της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας μπήκαν σε αυτο με την χαρά και άρχισαν να ιερουργήσουν εκεί, δηλώνοντας οτι από τώρα αυτός ο Ναός «μεταβιβάστηκε» σε άλλη δικαιοδοσία. Αυτή η βίαιη κατάληψη βιντεοσκοπήθηκε.

Το βίντεο μαρτυρεί κατηγορηματικά την άμεση συμμετοχή ιερέων της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας σε αυτή τη δράση».

Αφού αναφερθεί και σε άλλα ανάλογα περιστατικά σε τρεις τουλάχιστον περιοχές, σημειώνει:

«Θα τονίσω για μία ακόμα φορά ότι ολη αυτή η ανοιχτή βία λαμβάνει χώρα όχι μόνο με τη σιωπηλή υποστήριξη των υπηρεσιών επιβολής του νόμου, αλλά και με την προφανή υποστήριξη της διοίκησης της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας… Σε ιδιωτικές συνομιλίες οι εκπρόσωποι των κρατικών αρχών έκαναν άμεσες προσφορές σε πολλούς επισκόπους και ιερείς της Εκκλησίας μας να ενταχθούν στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας και υπόσχονταν υπό αυτόν τον όρο να μην τους πειράξουν. Επομένως οι εκπρόσωποι των κρατικών αρχών ασκούν άμεση πίεση στις επισκοπές, μονές και ενορίες της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, απειλώντας τες με καταστολές άν θα αρνηθούν να ενταχθούν στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας.

…Πρέπει να πω ανοιχτά ότι ο Τόμος περί Αυτοκεφαλίας, που χορηγήθηκε στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας από την Υμετέραν Παναγιότητα, δεν έφερε θρησκευτική ειρήνη στην Ουκρανία, αλλά προκάλεσε μόνο ένα νέο κύμα αντιπαράθεσης και βίας. Δυστυχώς, οι ιεράρχες της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, έχοντας λάβει τον Τόμο, τον αντιλήφθηκαν ως κύρωση για σκληρές δράσεις κατά της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Αυτή η βία ξεκίνησε ήδη από το 2019. Τώρα όμως, σε συνθήκες πολέμου, αυτή φτάνει στο δικο της απόγειο…

…Καμία καταστολή κατά της Εκκλησίας δεν έφερε ποτέ τίποτα καλό ούτε στο κράτος, ούτε στην κοινωνία. Τίποτα καλό δεν μπορεί κανείς να χτιστεί πάνω στη βία και τα δάκρυα. …

Παναγιώτατε! Είμαι πεπεισμένος ότι η Υμετέρα Παναγιότητα, ως μορφωμένος θεολόγος και ως ιεράρχης της Εκκλησίας, καταλαβαίνει καλά ότι η πίεση που δέχεται σήμερα η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία δεν μπορεί να έχει καμία δικαιολογία από τη σκοπιά της χριστιανικής ηθικής. Και το γεγονός ότι αυτή η πίεση γίνεται με την υποστήριξη ή με τη συμμετοχή επισκόπων και ιερέων της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας δεν μπορεί παρά να προκαλέσει θλίψη και πόνο. Ωστόσο, η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας ιδρύθηκε με τον Τόμο της Υμετέρας Παναγιότητος. Επομένως η ευθύνη για όσα συμβαίνουν σήμερα στη θρησκευτική ζωή της Ουκρανίας ιδιαιτέρα βαρύνει και την Υμετέραν Παναγιότητα. Δυστυχώς, η εσπευσμένη αποδοχή των μελών του Πατριαρχείου Κιέβου και της Ουκρανικής Αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας στην εκκλησιαστική κοινωνία τους έδωσε ένα αίσθημα ατιμωρησίας. Και σήμερα αυτό το αίσθημα έχει εξελιχθεί σε ανοιχτή θρησκευτική βία…

Σε αυτή τη δύσκολη στιγμή για την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία παρακαλώ την Υμετέραν Παναγιότητα να ανυψώσει την φωνή Αυτής για την υπεράσπιση της αλήθειας και της καλοσύνης. Μπορείτε βεβαίως να αγνοήσετε αυτό που συμβαίνει στους Ορθόδοξους Χριστιανούς στην Ουκρανία. Αλλά η βία που ασκείται σήμερα κατά της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, δυστυχώς, μπορεί να παραμείνει συνδεδεμένη με το όνομά της Υμετέρας Παναγιότητος στην ιστορική μνήμη…».

Λίβανος

Στο Λίβανο, ημέρες που χαρακτηρίζονται ως ημέρες Αγάπης, και συγκεκριμένα ανήμερα του ρωμαιοκαθολικού Πάσχα, ο Πατριάρχης των ρωμαιοκαθολικών Μαρωνιτών, Μπεσάρα Μπούτρος Αλ Ραϊ, ζήτησε, από ιερού βήματος την εκδίωξη των σύρων προσφύγων από τη χώρα γιατί ..«κλέβουν κρατικούς πόρους».

Οι πρόσφυγες, είπε, «διαταράσσουν την κοινωνική ασφάλεια και ανταγωνίζονται τον γηγενή πληθυσμό για τα προς το ζην». Στους πρόσφυγες, δηλαδή, έριξε την ευθύνη για την, πολύ κακή, κατάσταση στην οικονομία της χώρας, στοχοποιώντας τους. Τα εβαλε και με τη διεθνή κοινότητα που «τους προστατεύει» και «αδιαφορεί» για όσα κακά προξενούν οι πρόσφυγες στο Λίβανο, και ζήτησε, αντί της προστασίας των προσφύγων, «να τους στείλουν πίσω στη Συρία και να τους βοηθήσουν εκεί».

Στη χώρα της Δυτικής Ασίας έχουν καταφύγει περίπου ένα εκατομμύριο σύροι πρόσφυγες, ενώ εκεί ζουν και χιλιάδες παλαιστίνιοι πρόσφυγες.