Ψηφίστηκε την περασμένη Τρίτη το νομοσχέδιο για την ιδιωτική εκπαίδευση στην Ολομέλεια της Βουλής εν μέσω εντάσεων τόσο σε επίπεδο εκπαιδευτικών φορέων όσο και σε πολιτικό επίπεδο σχετικά με τις επιμέρους διατάξεις του νομοσχεδίου από το υπουργείο Παιδείας.
Σε πρώτο χρόνο, κρίνεται προβληματικό το γεγονός ότι σε ένα ν/σ για την ιδιωτική εκπαίδευση εντάσσεται ρύθμιση για τα Ειδικά Μαθήματα των Πανελλαδικών εξετάσεων τα οποία εντάσσονται από δω και πέρα στην ενισχυτική διδασκαλία. Είχε προηγηθεί η κατάργηση των καλλιτεχνικών μαθημάτων αλλά στο νέο ν/σ επανέρχεται η διδασκαλία του Σχεδίου και άλλων μαθημάτων (Μουσική, Ξένες γλώσσες) που δεν περιλαμβάνονται πλέον στο ωρολόγιο πρόγραμμα, παρότι είναι εξεταζόμενα στις πανελλήνιες εξετάσεις ως ειδικά μαθήματα για ορισμένες σχολές.
Το υπουργείο Παιδείας εξαφανίζει την Τέχνη από τα Λύκεια- και αυτό δεν είναι Fake News
Ένα ακόμη δείγμα γραφής σχετικά με την ατζέντα της υπουργού Παιδείας φάνηκε στις αρχές του 2020 με το άρθρο για τα κολέγια και την εξίσωση πτυχίων ιδιωτικών κολεγίων και ΑΕΙ. Η τότε ψήφιση του άρ. 50 του ν. 4653/2020 που προβλέπει τη δυνατότητα διορισμού αποφοίτων ιδιωτικών κολεγίων στη Δημόσια Εκπαίδευση, σήκωσε κύμα αντιδράσεων με την υπουργό να φαίνεται εκτεθειμένη σχετικά με τις τότε μεθοδεύσεις για την αναγνώριση πτυχίων εκπαιδευτικών από κολέγια, καθώς από τις 20 Σεπτεμβρίου είχε στα χέρια της την επιστολή του ΔΟΑΤΑΠ, με την οποία ο οργανισμός απέκρουε με σοβαρά επιχειρήματα την «προειδοποιητική επιστολή» της Ευρωπαϊκής Επιτροπή, χωρίς ωστόσο να μπει στον κόπο η υπουργός να την χρησιμοποιήσει.
Ψηφίστηκε από τη ΝΔ το άρθρο για τα κολέγια – Εκπαιδευτικό και φοιτητικό συλλαλητήριο στην Αθήνα
Στο σήμερα, έχουμε μπροστά μας το σχέδιο νόμου στο οποίο επαναλαμβάνονται πολλές διατάξεις που έχουν ήδη θεσμοθετηθεί από προηγούμενες κυβερνήσεις και ταυτόχρονα αλλάζει ραγδαία το εργασιακό περιβάλλον των εκπαιδευτικών στα ιδιωτικά σχολεία, δημιουργώντας ένα ακόμη χαλαρό μοντέλο διοίκησης με μηδαμινή έως και ανύπαρκτη εποπτεία και απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων.
Στο προς ψήφιση νομοσχέδιο, κορωνίδα αποτελεί η συμμετοχή του ιδιοκτήτη του ιδιωτικού σχολείου σε οποιαδήποτε συνεδρίαση του συλλόγου των διδασκόντων -εφόσον είναι εκπαιδευτικός- η συμπλήρωση ωραρίου και η δυνατότητα μειωμένου ωραρίου ιδιωτικών εκπαιδευτικών, η κατάργηση του προστατευτικού καθεστώτος των συμβάσεων εργασίας των εκπαιδευτικών, καθώς αυτές μετατρέπονται σε συμβάσεις κοινού εργατικού δικαίου, και τέλος η συστέγαση του ιδιωτικού σχολείου με φροντιστήρια, κέντρα ξένων γλωσσών και λοιπά.
«Το πρόβλημα είναι ότι με αυτό το νομοσχέδιο δεν επηρεάζονται μόνο τα εργασιακά τα δικά μας, αλλά επηρεάζεται η ποιότητα της εκπαίδευσης» λέει στο ThePressProject o Γενικός Γραμματέας της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας (ΟΙΕΛΕ), Γιώργος Χριστόπουλος, με τον οποίο παρακάτω αναλύουμε σπιθαμή προς σπιθαμή το νομοσχέδιο Κεραμέως για τα ιδιωτικά σχολεία -ένα ν/σ για το οποίο ο διάλογος που έγινε με την υπουργό Παιδείας ήταν «προσχηματικός».
Η υπουργός Παιδείας, Νίκη Κεραμέως, έχει δηλώσει σχετικά με το ν/σ για τα ιδιωτικά σχολεία ότι στοχεύει στην «απελευθέρωση του ιδιωτικού σχολείου από τον ασφυκτικό κρατικό εναγκαλισμό, ενώ στη συνέχεια μίλησε για ένα σχέδιο Νόμου το οποίο θα κάνει πιο «ευέλικτα» τα ιδιωτικά σχολεία. Τι ακριβώς σημαίνει αυτό;
Το πλαίσιο το οποίο θέτει η Κεραμέως για να είναι τάχα μου πιο ευέλικτο το ιδιωτικό σχολείο είναι ένα πλαίσιο το οποίο προϋπήρχε. Το νομοσχέδιο αυτό είναι μια συρραφή δύο πραγμάτων: Ρυθμίσεις που ήδη υπήρχαν και χειρουργικές αλλαγές στα εργασιακά των εκπαιδευτικών. Για παράδειγμα, στις απογευματινές δράσεις, αυτό το οποίο αλλάζει είναι ότι το ιδιωτικό σχολείο δεν μπορεί, δεν έχει πλέον την υποχρέωση να δηλώνει τους εκπαιδευτικούς. Γιατί γίνεται αυτό; Για να μπορούν οι ιδιοκτήτες να έχουν αδήλωτους εργαζόμενους και μαύρη εργασία, να δουλεύει δηλαδή ο ιδιωτικός εκπαιδευτικός μέχρι το απόγευμα χωρίς να πληρώνεται.
Δεν προβλέπεται κάποιο εποπτικό όργανο;
Κανένα εποπτικό όργανο πέρα από την επιθεώρηση εργασίας. Στα εργασιακά, η εποπτεία περνά πλέον καθαρά στο υπουργείο Εργασίας. Αυτό είναι ένα τεράστιο χτύπημα όχι για τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς, είναι χτύπημα συνολικά για τον χώρο της εκπαίδευσης, καθώς ο ιδιωτικός εκπαιδευτικός είναι κατά το Σύνταγμα «λειτουργός», είναι ισότιμος με τον δημόσιο εκπαιδευτικό.
Στην Ελλάδα υπάρχει ανοχή. Το γεγονός ότι υπήρχε σχολείο το οποίο δεν πλήρωνε επί έτη τους εκπαιδευτικούς του και έπρεπε να φτάσουμε μετά από τέσσερα χρόνια στον Άρειο Πάγο για να του αφαιρεθεί η άδεια, είναι δείγμα πλημμελούς εποπτείας. Δένουν τα χέρια στις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης.
Το νομοθετικό πλαίσιο πριν το ν/σ της Κεραμεώς τι προβλέπει;
Ήταν υποχρεωμένοι στις απογευματινές δράσεις που ήταν τελείως ελεύθερες (από τότε) να δηλώνουν στο υπουργείο Παιδείας ποιοι εκπαιδευτικοί τις έκαναν -κάτι που τώρα καταργείται για να μπορεί με την απειλή της απόλυσης ο εργοδότης να έχει τον εκπαιδευτικό να δουλεύει μέχρι το απόγευμα χωρίς να τον πληρώνει. Υπάρχει εξάλλου ιστορικό προηγούμενο, καθώς σε έρευνα που είχαμε κάνει παλαιότερα βρήκαμε ότι το 95% περίπου των εκπαιδευτικών δεν αμείβονταν για τα απογευματινά.
Διεύρυνση ωραρίου
Η διεύρυνση του ωραρίου είναι ήδη νομοθετημένη. Η μόνη διαφορά είναι ότι ο εργοδότης τώρα δεν χρειάζεται να δηλώνει καθηγητές και μαθητές ή τμήματα. Ως συνέπεια του παραπάνω δεν θα μπορεί κάποιος να καταγγείλει στη Διεύθυνση Εκπαίδευσης ότι για παράδειγμα σε ένα σχολείο οι εκπαιδευτικοί δεν δηλώνονται γιατί το υπουργείο δεν θα έχει λίστα.
Επιπλέον, η διεύρυνση προγράμματος υποχρεώνει τους εκπαιδευτικούς να κάθονται και πέρα από τις κανονικές ώρες εργασίας τους. Με αποτέλεσμα να κάθονται μέχρι το απόγευμα ή το βράδυ για τις απογευματινές δράσεις και να μην παίρνουν δεκάρα τσακιστή.
Επιπλέον, αυτό δημιουργεί και σκιές στα δίδακτρα των ιδιωτικών σχολείων καθώς ο γονιός θα δίνει για παράδειγμα 5.000 για το βασικό πρόγραμμα και άλλα 2.500 για το απογευματινό. Αυτά τα 2.500 θα πηγαίνουν «μαύρα» στην τσέπη του εργοδότη.
Αυτό δεν σημαίνει ότι θα το κάνουν όλα τα σχολεία, αλλά πάρα πολλά θα το κάνουν. Για να καταλάβει κανείς πόσο ισχυροί αισθάνονται οι ιδιοκτήτες, ακόμη και με το σημερινό καθεστώς ούτε το 30% των ιδιωτικών σχολείων δεν δήλωνε τις απογευματινές δράσεις.
Για ποιο λόγο αναφέρονται πράγματα που είναι ήδη ρυθμισμένα;
Πώς αλλιώς θα ντύσεις ένα ν/σ το οποίο είναι τόσο άθλιο; Πρέπει αυτό το σάπιο κρέας να γίνει με κάποιο τρόπο εύγευστο. Η υπουργός Παιδείας δηλαδή, για να παρουσιάσει αυτό το πράγμα και να μη φανεί σε όλη την κοινωνία ότι είναι ένα άθλιο ρουσφέτι στους σπόνσορες της ΝΔ, έπρεπε να πει ότι “εγώ νομοθετώ για την ευελιξία” και νομοθετεί πράγματα που υπάρχουν -κάτι που της το έχουμε πει 100 φορές. Φαίνεται λοιπόν ότι δεν ξέρει τι ίσχυε, ούτε καν τι φέρνει το νομοσχέδιο της, και εμείς την καλούμε να το αποσύρει.
Για τον εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας
Το νομοσχέδιο έχει μια φιλοσοφία που συμπυκνώνεται στη φράση «περνάμε από τον έλεγχο σκοπιμότητας στην δημιουργική εποπτεία». Στην ουσία γίνεται προσπάθεια να περάσουν μέσα στον εσωτερικό κανονισμό του σχολείου πράγματα τα οποία αντίκειται στην εκπαιδευτική νομοθεσία. Για παράδειγμα, να μπορεί ένα σχολείο να διώχνει ένα παιδί ακόμη και όταν υπάρχει μία μικρή οφειλή μέσα σε διάστημα 2 ετών -κάτι το οποίο είναι και αντιπαιδαγωγικό και αντιεπιστημονικό. Το σχολείο μπορεί να διεκδικήσει την αστική διαφορά αλλά το παιδί δεν φταίει σε τίποτα. Στην ουσία δίνεται η δυνατότητα να διώχνεται ένα παιδί όποτε θέλουν.
Επιπλέον, με αυτή τη ρύθμιση μπορούν να περνάνε προγράμματα σπουδών τα οποία είτε θα αλλοιώνουν το ωρολόγιο πρόγραμμα του υπουργείου – το οποίο είναι υποχρεωμένοι να ακολουθούν για να δώσουν ισότιμους τίτλους- είτε θα υπάρχουν παράπλευρα επιχειρηματικά προγράμματα που κανείς δεν ξέρει ούτε την πιστοποίηση τους ούτε τη χρησιμότητα τους ούτε τι ακριβώς θα παρέχουν στους μαθητές.
Αξιολόγηση ιδιωτικών σχολείων
Για το ιδιωτικό σχολείο υπάρχει ήδη αξιολόγηση (ξεχωριστή για τα ιδιωτικά σε σχέση με τα δημόσια) η οποία είναι πολύ σκληρή και εκδικητική με τον νόμο Γαβρόγλου. Η Κεραμέως απλά θέλει να πει κάτι που να ακούγεται καλά στα αυτιά των ψηφοφόρων της ΝΔ. Αλλά αυτά υπήρχαν ήδη. Ακόμα και η εφαρμογή πρόσθετων κριτηρίων αξιολόγησης από τα ιδιωτικά, υπήρχε. Είναι ένας νόμος -επικοινωνιακό πυροτέχνημα- ένα επικοινωνιακό περιτύλιγμα που μέσα κρύβει τη βόμβα της απόσυρσης του υπουργείου από την εποπτεία για τις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών.
«Επιτρέπεται η συστέγαση των ιδιωτικών σχολείων με άλλα ιδιωτικά σχολεία, ξένα σχολεία, κέντρα δια βίου μάθησης, κέντρα ξένων γλωσσών,φροντιστήρια…»
Είναι μία τραγική ρύθμιση γιατί εισάγει μέσα στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού συστήματος τη σκιώδη εκπαίδευση και την παραπαιδεία μέσα στα ιδιωτικά σχολεία. Παραδέχεται το κράτος ότι αυτό που παρέχει δεν είναι καλό και θέλει ενίσχυση από δομές παραπαιδείας.
Ταυτόχρονα η συστέγαση αποτελεί και εξαπάτηση των γονέων γιατί πλέον το ιδιωτικό σχολεία για να έχει πελατεία και το φροντιστήριο, θα πρέπει να ρίξουν την ποιότητα τους ώστε να στέλνονται τα παιδιά στο φροντιστήριο από κάτω. Ένα δόλιο κόλπο από το οποίο υποβιβάζεται το δημόσιο αγαθό της εκπαίδευσης, η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, χάνει η τσέπη του γονιού και ο μόνος που κερδίζει είναι ο σχολάρχης.
Στην ουσία προωθείται ένα σχολείο super market το οποίο χτίζεται για να έρθει σε ευθεία αντιπαράθεση με το διαλυμένο πια -έτσι όπως το σχεδιάζουν- και υποχρηματοδοτημένο δημόσιο σχολείο. Θα λένε του γονιού «θες να πάρει το παιδί σου 20, θες να έχει έτοιμο φροντιστήριο για τις Πανελλαδικές, όλα εδώ στα προσφέρω εγώ».
Στην ουσία η κυβέρνηση θέλει να αναπαραχθεί η κοινωνική ανισότητα, με τους έχοντες να έχουν στρωμένο δρόμο για τα έτοιμα πτυχία και πανεπιστήμια και τους μη έχοντες να στέλνουν τα παιδιά τους στα ΕΠΑΛ, και τα ΙΕΚ.
Την ίδια ώρα, έχουμε ξεχάσει τι έκανε η κυβέρνηση με τα κολέγια με την ισοτίμηση των τίτλων των κολεγίων με τα Πανεπιστήμια. Όλα θα είναι πλέον πελατειακή υπόθεση. Αν έχεις να πληρώσεις θα μπορείς να αγοράσεις το 20 ή το πτυχίο. Αν δεν έχεις; Ανειδίκευτος εργάτης, γι’ αυτό πρόκειται για ένα ν/σ που προωθεί την κοινωνική ανισότητα.
Εκτεθειμένη η Κεραμέως για τις μεθοδεύσεις για την αναγνώριση πτυχίων εκπαιδευτικών από κολέγια
Χωρίς ρήτρα οι εκπαιδευτικοί στα φροντιστήρια
Ο ιδιωτικός εκπαιδευτικός μπορούσε να εργάζεται παράλληλα στο ιδιωτικό σχολείο και σε φροντιστήριο ή κέντρο ξένων γλωσσών με συγκεκριμένες ρήτρες. Δεν επιτρεπόταν να εργάζεται -για παράδειγμα- σε φροντιστήριο στην ίδια διεύθυνση εκπαίδευσης -στην ίδια περιοχή- όπου υπάγεται το σχολείο, κάτι που είναι λογικό για να μην πάει ας πούμε ο μαθηματικός του ιδιωτικού και φέρνει πελάτες-μαθητές στο κοντινό φροντιστήριο που εργάζεται. Αυτή η ρήτρα με το νέο νομοσχέδιο δεν υπάρχει.
Παρουσία ιδιοκτήτη – μετόχου στον σύλλογο διδασκόντων
Ο σύλλογος των διδασκόντων είναι από την νομοθεσία ένα καθιερωμένο όργανο δημοκρατίας για το σχολείο, είναι εκεί που ο εκπαιδευτικός θα πει ελεύθερα τη γνώμη του. Με το ν/σ θα μπει ο δερβέναγας για να μην υπάρχει ελεύθερη άποψη. Τώρα με τις ελεύθερες απολύσεις αν τολμήσει κάποιος εκπαιδευτικός να πει “ρε παιδιά είναι δυνατόν να βάζουμε σε όλους 20” ο μέτοχος θα τον μαρκάρει και θα τον απολύσει την επόμενη μέρα. Στοχεύεται να μην υπάρχει η άλλη άποψη. Θα μπαίνει ο σχολάρχης, θα βάζει την ατζέντα, θα μιλάει μόνος του, θα αποφασίζει και τέλος.
Στην ουσία αν ο γονιός θελήσει να βάλει ο καθηγητής 20 στο παιδί του, αρκεί να το πει στον σχολάρχη και εκείνος να απειλήσει με απόλυση τον εκπαιδευτικό αν δεν συμφωνήσει με το αίτημα του. Εκεί θα φτάσει το ιδιωτικό σχολείο.
«Οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί, εφόσον επιθυμούν να εργασθούν λιγότερες ώρες από αυτές του διοριστηρίου τους, υποβάλλουν σχετική αίτηση προς τον ιδιοκτήτη της σχολικής μονάδας»
Σύμφωνα με την εργατική νομοθεσία, δεν μπορεί να γίνει βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας ενός εργαζόμενου. Αυτό εδώ το τερατούργημα πάει πέρα και από την εργατική νομοθεσία καθώς λέει ότι ο εκπαιδευτικός μπορεί να παραιτηθεί οικειοθελώς από μέρος του ωραρίου του και να το δηλώνει στον διευθυντή του σχολείου.
Πρώτον δεν νομίζω ότι ξέρουμε πολλούς εργαζόμενους που θα το επέλεγαν αυτό γιατί ειδικά στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση δεν έχουν πλήρες ωράριο οπότε παίρνουν μισθούς στα 600 με 700 ευρώ. Πόσες ώρες να δώσουν αυτοί οι άνθρωποι και πώς θα ζήσουν;
Η Κεραμέως είπε μάλιστα και το απίστευτο ότι «πρέπει να προσέξουμε την μητέρα που θέλει να μείνει σπίτι με τα παιδιά της». Αυτή η τροποποίησή του άρθρου είναι μία απάτη. Το ιδιωτικό σχολείο θέλει αυτοί που είναι παλαιότεροι εκπαιδευτικοί (άρα και πιο ακριβοί) να τους υποχρεώσει με την απειλή της απόλυσης να εγκαταλείψουν κάποιες από τις ώρες τους έτσι ώστε ο εργοδότης να προσλάβει νέα άτομα που θα είναι πιο φθηνά. Δεν πρόκειται για μία οικειοθελή παραίτηση αλλά μια εξαναγκασμένη παραίτηση.
Αν για παράδειγμα έχεις 22 ώρες σε ένα σχολείο, και η εργοδοσία στις μειώσει με το ζόρι στις οχτώ, στην ουσία κερδίζει καθώς σε περίπτωση απόλυσης θα πάρεις αποζημίωση σύμφωνα με τα χρήματα του μειωμένου ωραρίου σου.
Τον εργοδότη τον βολεύει να έχει πολλούς εκπαιδευτικούς με λίγες ώρες, τρομοκρατημένους, να μην έχουν και πολύ ώρα παρουσία στο σχολείο για να μην έχουν και διεκδικήσεις. Τους συμφέρει να είναι ένα διεσπαρμένο πράγμα. Είναι άλλο να έχεις τριάντα εκπαιδευτικούς με διψήφια χρόνια σε ένα σχολείο όπου θα έχουν άποψη και άλλο να έχεις 150 εκπαιδευτικούς από 2-3 ώρες ο καθένας -άνθρωποι που θα είναι περαστικοί και αναλώσιμοι.
Οι μη σταθεροί όροι εργασίας ενδέχεται να δημιουργήσουν πιέσεις από τον εργοδότη προς τους εκπαιδευτικούς ότι θα απολυθούν αν δεν βάλουν βαθμούς κατά παραγγελία;
Καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν είναι όλα τα ιδιωτικά σχολεία το ίδιο. Υπάρχουν κάποια πολύ σοβαρά ιδιωτικά που κάνουν καλή δουλειά και σέβονται τον εκπαιδευτικό και τη δουλειά του και τις υπηρεσίες που παρέχουν. Όμως υπάρχει και ένας μεγάλος αριθμός ιδιωτικών σχολείων που λειτουργούν ως “μπακάλικα”. Αυτά είναι και τα σχολεία που στοχεύει ο νόμος γιατί θα μετατραπούν σε μία μηχανή παραγωγής άριστων τίτλων σπουδών. Θά έχουμε εκατοντάδες αν όχι χιλιάδες τίτλους σπουδών οι οποίοι θα είναι πλαστοί και παραποιημένοι.
Ένα παιδί από το ιδιωτικό σχολείο που θα παίρνει βαθμό 20 θα πηγαίνει στον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ με 1000 μόρια ή θα πριμοδοτείται για τις πανελλαδικές, θα έχει ένα τεράστιο αβαντάζ έναντι των παιδιών των δημοσίων σχολείων. Γι’ αυτό θα πρέπει -όπως λέει το ΣτΕ- οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί να έχουν κατά το δυνατόν σταθερές εργασιακές σχέσεις για λόγους δημοσίου συμφέροντος.
Αφαιρείται η Ανεξάρτητη Επιτροπή για τις απoλύσεις στα ιδιωτικά σχολεία
Για να είναι απολύτως διασφαλισμένο ότι οι απολύσεις θα γίνονται με διαφάνεια υπήρχε μία ανεξάρτητη επιτροπή η οποία οριζόταν από το Πρωτοδικείο και είχε ως ρόλο να βλέπει τις καταγγελίες σύμβασης και κρίνει αν ήταν νόμιμες ή αν ήταν καταχρηστικές (χωρίς να υπάρξει προηγουμένως κάποια προσφυγή). Το νομοσχέδιο Κεραμέως αφαιρεί αυτή την ανεξάρτητη επιτροπή.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Η επιτροπή έπρεπε μέσα σε 90 ημέρες (για να υπάρχει συνέχεια στην εκπαιδευτική διαδικασία) να λάβει απόφαση σχετικά με το αν είναι νόμιμη η απόλυση ενώ κατά τη διάρκεια της έρευνας ο εκπαιδευτικός διατηρούσε τη θέση του. Επιπλέον, ο εργοδότης έπρεπε να συνοδεύει με αιτιολογία την απόλυση.
Η Κεραμέως λέει οι άνθρωποι να λύνουν τέτοιες περιπτώσεις στα δικαστήρια, όπου θες 2 με 5 χρόνια για μια τελεσίδικη απόφαση και ένα κόστος που σε 2ο ή 3ο βαθμό μπορεί να ξεπεράσει τα 15 χιλιάδες ευρώ. Άρα ελάχιστοι θα είναι οι εκπαιδευτικοί που θα προσέφευγαν στη Δικαιοσύνη. Επομένως, ο ιδιοκτήτης θα μπορεί να απολύει όποιον γουστάρει και όποτε θέλει.
Στην εκπαίδευση απαγορεύονταν -μέχρι τώρα- οι απολύσεις με προειδοποίηση και επιτρέπονταν (οι απολύσεις) μόνο στο τέλος του σχολικού έτους. Με το ν/σ Κεραμέως οι εκπαιδευτικοί μπορούν να δέχονται προειδοποίηση για την απόλυση τους. Πώς αυτός ο εκπαιδευτικός θα μπει στην τάξη να κάνει μάθημα όταν ξέρει ότι σε λίγο καιρό θα τον διώξουν; Με τι κουράγιο;
Όταν προσλαμβάνεται ένας ιδιωτικός εκπαιδευτικός, θεωρείται την πρώτη διετία δόκιμος για να κρίνει η Πολιτεία αν είναι κατάλληλος. Επομένως, γινόταν μια σύμβαση διετίας. Η Κεραμέως είπε ότι το παραπάνω είναι ένα φασιστικό μέτρο που δεν προστατεύει τα εργασιακά δικαιώματα.
Με τη διετία ο εκπαιδευτικός έφτανε στο τέλος και έπαιρνε και 20 μόρια προϋπηρεσίας. Τώρα όμως που τον κάνει κατευθείαν αορίστου χρόνου, μπορεί να τον απολύσει από την πρώτη μέρα. Και αυτό θα συμβεί. Οι πιο πολλές απολύσεις θα γίνονται με το τέλος τους διδακτικού έτους -πριν ο εκπαιδευτικός κλείσει ένα χρόνο ολόκληρο, έτσι ώστε να μην δικαιούται αποζημίωση. Έπειτα θα τον επαναπροσλαμβάνει το σχολείο από την αρχή και ξανά το ίδιο. Θα έχουμε δηλαδή περιφερόμενους είλωτες από σχολείο σε σχολείο. Δεν θα το κάνουν όλα τα σχολεία αλλά τα περισσότερα θα το κάνουν.
Λόγω των ελαστικών σχέσεων εργασίας η ίδρυση ιδιωτικού σχολείου μπορεί να θεωρηθεί «φιλέτο» για τον επενδυτή;
Αυτό ισχύει φαινομενικά. Ο κακός επιχειρηματίας θα το δει σαν ευκαιρία. Ο σοβαρός επενδυτής θα πρέπει να ξέρει ότι υπάρχουν διευκολύνσεις για να ανοίξει ένα ιδιωτικό σχολείο αλλά το πιο σημαντικό είναι τι ποιότητα θα παρέχει. Με την νομοθεσία αυτή δημιουργείται μια βιομηχανία η οποία θα μοιράζει τίτλους. Ο σοβαρός επενδυτής δεν θέλει τέτοιο νόμο, θέλει ένα νόμο που θα του δίνει τη δυνατότητα να ανοίγει ένα ιδιωτικό σχολείο αποτελεσματικό και θα θέλει να υπάρχει και ένα πλαίσιο ποιοτικής λειτουργίας το οποίο δεν υπάρχει με τον νόμο Κεραμέως.
Λόγω της έλλειψης εποπτείας θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για μια τακτική που θα κλείνουν και θα ανοίγουν συνεχώς νέα ιδιωτικά σχολεία;
Με τον προηγούμενο νόμο Αρβανιτόπουλου τη μνημονιακή περίοδο 2013-2014 είχαμε κάτι χειρότερο από αυτό, είχαμε τα σχολεία «φαντάσματα». Υπήρχαν τουλάχιστον 25 με 30 ιδιωτικά σχολεία τα οποία είχαν τεράστιες οφειλές στο Δημόσιο με τον Αρβανιτόπουλο να δίνει τη δυνατότητα με την αλλαγή του ονόματος τους να μηδενίζουν το κοντέρ των χρεών. Θα έχουμε τέτοια πράγματα.
Θα έχουμε όμως και τα σχολεία των εκπαιδευτικών «delivery» -σχολεία, δηλαδή, όπου οι μαθητές θα εγγράφονται και ενδεχομένως να μην φοιτούν καθόλου. Θα είναι μαθητές φαντάσματα και θα τους πηγαίνουν το 20αρι στην πόρτα και ας μην πατάνε στο σχολείο.
Σε ένα πάρα πολύ μεγάλο και ισχυρό σχολείο που η κυρία Κεραμέως γνωρίζει ποιο είναι -ίσως και για αυτό το λόγο να περνάει το νομοσχέδιο- καταστράφηκαν βιβλία απουσιών στα οποία κάποιοι μαθητές είχαν πάνω από 400 απουσίες. Με τόσες απουσίες δηλαδή θα έπρεπε να επαναλάβουν την τάξη. Τα βιβλία αυτά καταστράφηκαν με την υπόθεση ακόμα να διερευνάται. Όλο αυτό το νομοσχέδιο είναι μια φωτογραφική διάταξη.
Το υπουργείο Παιδείας έλαβε υπόψιν τα περίπου 1.500 σχόλια (80% αρνητικά) που κατατέθηκαν στη δημόσια διαβούλευση;
Το υπουργείο όχι μόνο δεν τα έλαβε υπόψιν αλλά η εισηγήτρια της πλειοψηφίας, Φωτεινή Πιπιλή, είπε μέσα στη Βουλή ότι οι απόψεις των ανθρώπων που έκαναν κριτική στο νομοσχέδιο ήταν “κατευθυνόμενες”, ενώ το 20% που ήταν οι θετικές κριτικές ήταν “οι ορθές απόψεις των γονέων που έχουν λόγο για το τι γίνεται στα ιδιωτικά σχολεία”.
Ωστόσο, λίγοι είναι οι γονείς που ξέρουν το καθεστώς μέσα στα ιδιωτικά σχολεία. Εμείς για παράδειγμα απευθυνόμαστε στους γονείς και τους ρωτάμε: Θα θέλατε οι εκπαιδευτικοί σας να εκβιάζονται για τη βαθμολογία, θα θέλατε οι εκπαιδευτικοί που διδάσκουν τα παιδιά σας να μπορεί να τους πει ο ιδιοκτήτης παραιτήσου από μέρους του ωραρίου σου επειδή έτσι θέλω ή να δουλεύουν από το πρωί μέχρι το βράδυ χωρίς να πληρώνονται; Τέτοιους εκπαιδευτικούς θέλετε για τα παιδιά σας; Αν θέλετε τέτοιους εκπαιδευτικούς έχετε συναλλαγή με τους ιδιοκτήτες.
Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων
Ο διάλογος που έκανε η υπουργός Παιδείας για το ν/σ ήταν προσχηματικός. Γιατί όταν λες ότι κάνεις έναν κοινωνικό διάλογο με τους φορείς, τους δίνεις τη σκέψη σου και τους νομοθετικούς σου άξονες, υπάρχει μια συζήτηση και μετά από απόψεις, συμφωνίες, συναινέσεις προχωράς σε νομοθέτημα.
Ξαφνικά πριν από τρεις εβδομάδες μας κάλεσε να μας παρουσιάσει το νομοσχέδιο. Αυτό τον διάλογο ήθελε η Κεραμέως, να πάμε χωρίς να ξέρουμε τίποτα και να μας παρουσιάσει έναν έτοιμο νόμο. Στην Επιτροπή αποκαλύφθηκε πόσο προσχηματικός ήταν ο διάλογος καθώς για πρώτη φορά σε ένα τόσο κρίσιμο νομοσχέδιο απαγορεύτηκε να συμμετέχει η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ, η ΔΟΕ, η ανώτατη συνομοσπονδία γονέων και μαθητών Ελλάδος με επιχείρημα ότι όλοι αυτοί θα πουν τα ίδια πράγματα. Πού το ξέραν αυτοί;
Επιπλέον, το υπουργείο κάλεσε στην Επιτροπή την ΟΙΕΛΕ, την επιτροπή γονέων, τον σύνδεσμο ιδιοκτητών και δύο ενώσεις νηπιαγωγών, δηλαδή τέσσερις υμνητές του νομοσχεδίου εναντίον της ΟΙΕΛΕ.
Φωτογραφικό νομοσχέδιο «δημιουργικής εποπτείας» για τα Εκπαιδευτήρια «Κωστέα – Γείτονα»
Η «δημιουργική εποπτεία και όχι έλεγχος σκοπιμότητας» της Κεραμέως αφορά συγκεκριμένα τα Εκπαιδευτήρια «Κωστέα – Γείτονα», είναι απαίτηση ενός σχολείου. Το σχολείο αυτό το 2016 -ένα μεγάλο σχολείο στην Αν. Αττική- μετά από καταγγελίες μάθαμε ότι υπάρχουν εκεί αδήλωτοι εκπαιδευτικοί. Ας πούμε υπήρχε μια κοπέλα εκεί που έκανε Αγγλικά και αντί να την έχει δηλώσει ως εκπαιδευτικό την δήλωνε ως υπάλληλο γραφείου. Γιατί; Για να παίρνει τα μισά λεφτά. Η κοπέλα δεν είχε διοριστήριο -ήταν αδήλωτη.
Επίσης το σχολείο αυτό δεν δήλωνε τμήματα ώστε να κρύβει εκπαιδευτικούς και να μην τους πληρώνει, είτε για να τους δίνει τα μισά λεφτά.
Όταν έγινε αυτή η καταγγελία από την ΟΙΕΛΕ, πήγε η επιθεώρηση εργασίας και έπιασε ένα τεράστιο αριθμό εκπαιδευτικών να είναι αδήλωτοι και μεγάλο αριθμό τμημάτων τα οποία δεν εμφανίζονταν πουθενά.
Η νόμιμη εκπρόσωπος του σχολείου, Ζωή Γείτονα, παραπέμφθηκε για πειθαρχικά αδικήματα με την κυρία Κεραμέως να την ορίζει ως μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) (σ.σ. το ινστιτούτο που χαράσσει την εκπαιδευτική πολιτική). Τι άλλη απόδειξη θέλουμε ότι η Κεραμέως θέλει να κάνει το ιδιωτικό σχολείο έναν οίκο εμπορίου και ένα άνδρο ανομίας, όταν παίρνει τον παράνομη ιδιοκτήτη και τον κάνει στενό της συνεργάτη;
Για αυτό και όταν μιλάει για «έλεγχο σκοπιμότητας» αναφέρεται στον κανονικό έλεγχο, και όταν ζητάει «δημιουργική εποπτεία», ζητάει να μην υπάρχει έλεγχος.