του Παναγιώτη Παπαδομανωλάκη 

«Για άλλη μια φορά υπάρχει διαμάχη γύρω από το μνημείο του Κόκκινου Στρατού στη Σόφια. Στις 7 Μαρτίου η τοπική διοίκηση της Σόφιας ψήφισε την απομάκρυνση του μνημείου. Αυτό συμβαίνει στο πλαίσιο της μόνιμης αποκατάστασης της φασιστικής περιόδου στη Βουλγαρία και της δαιμονοποίησης των κομμουνιστικών ιδεών και συμβόλων τα τελευταία 33 χρόνια» αναφέρει ο Στέφαν στο αίτημα μας για σχολιασμό. Οι νόμοι αποκομμουνιστικοποίησης άρχισαν να εισάγονται στη Βουλγαρία μετά την καπιταλιστική παλινόρθωση, με αποτέλεσμα την απαγόρευση προβολής κομμουνιστικών συμβόλων, τα οποία αφαιρέθηκαν από τα δημόσια κτίρια της χώρας, την καταστροφή του μαυσωλείου του Γκεόργκι Δημητρόφ και αντικομμουνιστικές αναφορές στη νομοθεσία της χώρας.

Ο Στεφάν εξηγεί πως για το νέο περιστατικό «ένας ακόμα καταλύτης είναι τα γεγονότα στην Ουκρανία και η αντιρωσική υστερία στους δεξιούς και φιλοδυτικούς κύκλους. Γνωρίζουμε τι συνέβη με τα σοβιετικά μνημεία στην Πολωνία, τις χώρες της Βαλτικής και την Ουκρανία. Οι αντιδραστικοί της Βουλγαρίας εμπνέονται από αυτό και θέλουν να το εφαρμόσουν στη χώρα μας». Τα σοσιαλιστικά μνημεία και το ίδιο το μνημείο του Κόκκινου Στρατού έχουν στοχοποιηθεί πολλές φορές από τους αντικομμουνιστές, που κάθε τόσο, ιδιαίτερα την 9η Μάη, επέτειο της αντιφασιστικής νίκης των λαών, επιχειρούν να βεβηλώσουν. Μάλιστα, τον περασμένο Μάη, ο Στεφάν είχε καταγγείλει στο TPP, τον τραυματισμό συντρόφου του από νεοναζί που φορούσαν σύμβολα του ουκρανικού τάγματος Αζόφ, οι οποίοι επιτέθηκαν στο μνημείο, αφού προηγουμένως συμμετείχαν σε διαδήλωση υπέρ της αποστολής οπλισμού στην Ουκρανία.

Αντιφασίστες προστατεύουν το μνημείο του Σοβιετικού Στρατού στη Σόφια

 

Ωστόσο, ο Στέφαν επισημαίνει ότι «η κοινή γνώμη στη Βουλγαρία δεν είναι η ίδια με την Πολωνία, τις χώρες της Βαλτικής και την Ουκρανία. Σε λιγότερο από 48 ώρες μετά το ψήφισμα της δημοτικής αρχής, ο κόσμος οργανώθηκε και σήμερα (9η Μαρτίου) έγιναν δύο διαδηλώσεις υπέρ του μνημείου. Πετάχτηκαν αυγά και κόκκινες μπογιές στο κτίριο του δήμου της Σόφιας. Γύρω από το μνημείο υπήρχε μια συμβολική “ζωντανή αλυσίδα” από ανθρώπους που το περιέβαλαν και ήθελαν να το προστατεύσουν». Η νοσταλγία για το σοσιαλιστικό παρελθόν ξεπερνάει τα όρια των υποστηρικτών του κομμουνισμού, καταγράφοντας, σύμφωνα με παλαιότερη δημοσκόπηση της Pew Research, ποσοστό άνω του μισού πληθυσμού της χώρας. 

«Φυσικά, δεν μπορούμε να αποφύγουμε το γεγονός ότι όλα αυτά συμβαίνουν στο πλαίσιο της προεκλογικής εκστρατείας στη Βουλγαρία. Τα δεξιά, φιλελεύθερα και αντικομμουνιστικά κόμματα κινητοποιούν τους συμπαθούντες τους ψηφίζοντας ένα τέτοιο πράγμα, και οι σοσιαλδημοκράτες και οι φιλορώσοι εθνικιστές χρησιμοποιούν επίσης την υπόθεση για να κάνουν διαδηλώσεις. Ωστόσο, καθήκον μας είναι να αντισταθούμε στην κατεδάφιση του μνημείου του Κόκκινου Στρατού, να υπερασπιστούμε την ιστορική αλήθεια και να αντισταθούμε στις πολιτικές των κυρίαρχων τάξεων στη Βουλγαρία και των Αμερικανών αφεντικών τους. Επίσης είναι μια καλή ευκαιρία για κοινή δράση όλων των αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων στη χώρα μας» καταλήγει.