Η Υπατη Αρμοστής για τα ανθρώπινα δικαιώματα, πρώην πρόεδρος της Χιλής, Μισέλ Μπασελέτ, ανακοίνωσε ότι δεν θα είναι και πάλι υποψήφια για το αξίωμα. Στη δήλωσή της αναφέρθηκε σε προσωπικούς λόγους. Δεν φαντάζομαι πως την πίστεψε κανείς, ειδικά από όσους παρακολουθήσαμε τη δολοφονία χαρακτήρα και τις ανέντιμες επιθέσεις που δέχθηκε από τα γνωστά διεθνή ΜΜΕ μετά την πρόσφατη επίσκεψή της στην Κίνα. 

Πριν ακόμη η Ύπατη Αρμοστής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, επισκεφθεί την Κίνα, πρώτη επίσκεψη στη χώρα από αξιωματούχο του ΟΗΕ για τα ανθρωπινα δικαιώματα σε 17 χρόνια, τα ίδια αυτά διεθνή, και κυρίαρχα, μέσα είχαν ασκήσει τεράστιες πιέσεις ώστε η επίσκεψη να μη πραγματοποιηθεί. Προτιμούσαν εμφανώς να μην πάει κανείς στην Κίνα, να μην υπάρχει διάλογος επί θεμάτων ανθρωπίνων δικαιωμάτων με την Κίνα και, το κυριότερο, να μην υπάρχουν τόσο υψηλόβαθμοι αυτόπτες της, έστω μερικής, πραγματικότητας στην Κίνα- μιας πραγματικότητας που μπορεί να μην είναι ιδανική, αλλά, όπως είπε η Μπασελέτ,  βελτιώνεται πολλαπλώς και πολυεπίπεδα. 

«Ήταν λάθος να συμφωνήσει σε αυτή την επίσκεψη» η Μπασελέτ, γιατί «δεν θα μπορούσε να έχει πλήρη εικόνα της γενοκτονίας και των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας στη Ζινγιάνγκ», έλεγαν τα μέσα, όπως έλεγε και ο υποβολέας εκπρόσωπος του στέητ ντηπάρτμεντ, Νεντ Πράις, για να μεταδίδουν με ακρίβεια τα φερέφωνα. 

Λογικά, μετά ταύτα, η εξαήμερη επίσκεψη της Μπασελέτ, και ειδικά η επίσκεψή της στην αυτόνομη περιοχή των Ουιγούρων, στη Ζινγιάνγκ, ήταν ο στόχος των δημοσιευμάτων μετά την επίσκεψη, οπότε οι δυτικοί την «κρέμασαν στα μανταλάκια» γιατί δεν έβγαλε τα συμπεράσματα που της υπαγορεύτηκαν πριν καν αναχωρήσει. 

Η σημασία της ύπαρξης μηχανισμού ελέγχου της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα, το άνοιγμα μιας πόρτας για την καταγραφή της και την επέμβαση του ΟΗΕ, όχι μόνο δεν ήταν ζητούμενο, αλλά ενόχλησε, οδηγώντας ακόμη και σε προσωπικές εναντίον της επιθέσεις. Οι ..σοβαροί ανησυχούσαν για την «απειλούμενη αξιοπιστία της Ύπατης Αρμοστείας», και προσπερνούσαν και την δήλωση Μπασελέτ πως «είναι προτεραιότητα να υπάρξει απευθείας διάλογος με την κυβέρνηση της Κίνας για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων» αλλά και την παραδοχή Σι, στην ίδια, ότι «η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν είναι ιδανική» στην Κίνα – μια παραδοχή που δείχνει θέληση αλλαγών, και συνοδεύονταν επίσης από παραδοχή του ρόλου του ΟΗΕ και απόρριψη του ρόλου «άλλων κρατών που ψάχνουν δικαιολογίες να αναμειχθούν στα εσωτερικά» όσων θεωρούν εχθρούς τους (φυσικά εννοούσε τις ΗΠΑ). Με λίγα λόγια, η Μπασελέτ βρέθηκε να πρέπει να αμυνθεί έναντι ολόκληρης της δύσης και των προπαγανδιστικών μηχανισμών της. 

ΗΠΑ και Γερμανία επισήμως κατέκριναν την Μπασελέτ, ειδικά μετά τις δηλώσεις της, δηλώσεις που σαφώς κατέγραφαν προβλήματα, αναφέρονταν στην ύπαρξη θανατικής ποινής, στον αυστηρότατο κινεζικό αντιτρομοκρατικό νόμο, αλλά διέψευδαν καθαρά τα περί γενοκτονιών και στρατοπέδων συγκέντρωσης, τουλάχιστον σήμερα – ένας λόγος, άλλωστε, για να επιτρέψει και η Κίνα την επίσκεψη. Και τι μ’ αυτό; η Μπασελέτ «δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες» ανέφερε το υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας, σχολιάζοντας την ανακοίνωσή της. «Οι ΗΠΑ παραμένουν ανήσυχες για την επίσκεψη της Αρμοστή και της ομάδας της στην Κίνα και τις προσπάθειες της Κίνας να τους χειραγωγήσουν», θα πει ο υπουργος Εξωτερικών των ΗΠΑ, Άντονυ Μπλίνκεν. Στο ίδιο κλίμα, με λίγο χαμηλότερους τόνους, ακολούθησε και η ΕΕ. Έκανε λόγο για «σοβαρές καταγραφές παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα» – όχι όμως, πια, περί γενοκτονίας και εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας. 

Η Μπασελέτ δεν είπε αυτά που απαιτούσαν τα δημοσιεύματα να πει… άσε που «κάποιοι παραπονέθηκαν ότι η Μπασελέτ ασχολείται ιδιαίτερα με την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις ΗΠΑ» κι όχι μόνο με της Κίνας. Όπως ισορροπημένα σημειώνει ο Γκάρντιαν, τα δυτικά μέσα, αντί να επιτρέψουν στον ΟΗΕ να υπάρξει γεφυροποιός και εγγυητής διαλόγου, ήθελαν να μπει κι αυτός στο διχαστικό κλίμα, «που οι δύο πλευρές βλέπουν με υποψία η μία την άλλη και θεωρούν ότι ο απέναντι έχει τις χειρότερες προθέσεις». Τίτλοι όπως «Πως ο ΟΗΕ έγινε μέρος της γενοκτόνου προπαγάνδας της Κίνας» και πιέσεις να μην γίνονται τέτοιες επισκέψεις, όμως, μονο την αλήθεια δεν βοηθούν. Ειδικά με δεδομένο το γεγονός ότι η επιδίωξη για σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κίνα σημαινουν σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο πολυπληθέστερο κράτος του πλανήτη – αφορούν εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους. 

Κι εδώ πρέπει να αναφερθεί ότι στις επίσημες περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκθέσεις των ΗΠΑ αναφερόταν σαφώς τα τελευταία χρόνια πως «η Κίνα βρίσκεται σε συνεχή αρνητική τροχιά σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων», σε αντίθεση με τη ..Σαουδική Αραβία όπου «υπάρχουν βελτιώσεις, αν και η πρόοδος είναι μικρή». Κι εδώ ακριβώς ήταν το πρόβλημα με τις δηλώσεις Μπασελέτ: μπορεί μεν να κατέγραφε τα αρνητικά, κατέγραφε όμως και τα θετικά, από την έξοδο εκατομμυρίων ανθρώπων από την ακραία φτώχεια, ως το κλείσιμο των στρατοπέδων «επανεκπαίδευσης», που έγινε το 2019. Θετικά που συγκρούονται με την εικόνα που θέλουν να δώσουν οι ΗΠΑ. 

Ειδικά για την Ζινγιάνγκ, την επαρχία της βορειοδυτικής Κίνας που ζουν (και) οι περισσότεροι Ουιγούροι, μουσουλμάνοι και τουρκογενείς, το ενδιαφέρον των ΗΠΑ, και οι συνεχείς καταδίκες, είναι ιδιαίτερα μεγάλο. Όχι τυχαία. Η Ζινγιάνγκ συνορεύει με τη Ρωσία, τη Μογγολία, το Καζακστάν, το Κιργιστάν, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν και την Ινδία. Πάνω από 10 ακόμη φυλές ζουν εκεί, ενημερωτικά. Οι ειδήσεις για «τρομοκρατικές επιθέσεις Ουιγούρων εξτρεμιστών» καταγράφονταν συχνά στον Τύπο, σε μονόστηλα, από την δεκαετία του ’90 τουλάχιστον – τέλη αυτής της δεκαετίας έχω προσωπικά γράψει μονόστηλα σχετικά. Μονόστηλα: το αυτονομιστικό τους κίνημα – υποκινούμενο και χρηματοδοτούμενο και από τουρκικά κόμματα και φορείς, όπου οι εθνικιστές βλέπουν στη Ζινγιανγκ τα σύνορά της – δεν απασχολούσε ιδιαίτερα κανέναν. Μετά την 11η Σεπτεμβρίου, το ενδιαφέρον μεγάλωσε, όπως μεγάλωσε για όλα τα εξτρεμιστικά στοιχεία αυτού του τύπου. Οι βάρβαρες καταπατήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συνόδευσαν την περίοδο εκείνη, των Γκουαντάναμο και των Αμπού Γκραϊμπ, ουσιαστικά νομιμοποιούσε την ακρότατη κρατική βία και επέτρεπε και σε άλλες χώρες να δράσουν αντιστοίχως, και με ανάλογες δικαιολογίες, αντιμετωπίζοντας μάλιστα οργανώσεις τύπου αλ-Κάιντα στο εσωτερικό τους. Φυσικά, και η κινέζικη κυβέρνηση δεν έχασε την ευκαιρία. 

Είναι βέβαιο ότι υπήρξαν σοβαρές καταπατήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ότι άνθρωποι φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν, ότι τα ακραία στοιχεία, ένοπλα ή μη, κυνηγήθηκαν. Από την άγρια και βάναυση καταστολή, όμως, ως την γενοκτονία, η απόσταση είναι πολύ μεγάλη. Η κατασκευή των περί γενοκτονίας στηρίχθηκε σε δύο παράγοντες: την απόλυτη άρνηση της Κίνας να επιτρέψει έλεγχο του ΟΗΕ και τις προπαγανδιστικές ανάγκες των ΗΠΑ, ειδικά μάλιστα επί Τραμπ.

Η απόφαση της Κίνας, σήμερα, να επιτρέψει στον ΟΗΕ ελέγχους και εμπλοκή στο νομικό της πλαίσιο για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είναι ήδη ένα τεράστιο, θετικό, βήμα. Γι’ αυτό και η Μπασελέτ δέχθηκε, και πολύ σωστά έπραξε, να πάει. Όσοι αρνούνταν την επίσκεψη και την έβαζαν στο στόχαστρο, είχαν δικές τους ατζέντες, και πάντως όχι κανέναν αληθινό πόνο για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα. Καμμία αληιθνή πρόσκληση για διάλογο και βελτιώσεις δεν υπήρξε: μόνο καταδίκες και μυθοπλασίες, όσο αληθινή κι αν ήταν εν μέρει η βάση τους. Αντιθέτως, η αληθινή πρόταση για διάλογο, το διάλογο που ξεκίνησε ο ίδιος ο Σι με την Μπασελέτ, πολεμήθηκε και καταδικάστηκε, γιατί ακριβώς απειλούσε το ψευδές οικοδόμημα που είχε στηθεί μπροστά στη διεθνή κοινή γνώμη. Τα βήματα που οφείλει να κάνει η Κίνα – και είναι πολλά – οφείλουν και πρέπει να γίνουν υπό την εποπτεία του ΟΗΕ, αυτή η πόρτα οφείλει να μείνει ανοικτή και οι επαφές να είναι όσο στενές εξήγγειλαν Σι και Μπασελέτ. Οι δυτικές χώρες, την φρίκη της αποικιοκρατίας των οποίων έχει γνωρίσει και δεν ξεχνά η Κίνα, δεν θα μπορούσαν να μπουν σε αυτό το διάλογο, γιατί δυνάμει συνομιλητής τους δεν υπάρχει. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατακρίνοντας τις δυτικές αντιδράσεις, η επίσημη φωνή της Κίνας (Global times) υπενθύμιζε τις απειλές που έχουν δεχθεί από τις ΗΠΑ, περί πυρηνικού βομβαρδισμού «που θα στείλει την Κίνα στην εποχή του Λίθου». Οι σχέσεις Κίνας και Δύσης μόνον σχέσεις εμπιστοσύνης δεν είναι, και από την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, πάνε από το κακό στο χειρότερο. 

Σήμερα όμως υπάρχει, χάρη στη Μπασελέτ, ένας τουλάχιστον σεβαστός συνομιλητής, στον οποίο επιτέλους οι ίδιοι οι κινέζοι άνοιξαν την πόρτα. Ο ΟΗΕ. Αυτή την πόρτα κάποιοι επιθυμούν να κλείσουν, μη επιτρέποντας στον ΟΗΕ έναν τόσο σημαντικό ρόλο. Η απομάκρυνση της Μπασελέτ είναι ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση, της περαιτέρω απαξίας του ΟΗΕ. Απαξίας που από την ρωσική εισβολή και μετά είναι πάγια προσπάθεια των ΗΠΑ και μάλλον αποδίδει και αποτελέσματα. 

Τα σημαντικότερα σημεία της ανακοίνωσης της Μπασελέτ, μετά την επίσκεψή της: 

«Ξεκινώ ευχαριστώντας την κυβέρνηση της Κίνας για την πρόσκληση. Για πρώτη φορά σε 17 χρόνια ύπατος αρμοστής για τα ανθρώπινα δικαιώματα μπόρεσε να ταξιδέψει στην Κίνα, να μιλήσει απευθείας με τους πιο υψηλόβαθμους των κυβερνητικών αξιωματούχων και άλλους εμπλεκόμενους στα θεμελιώδη θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και στην Κίνα και διεθνώς. Εκτιμώ τις προσπάθειες της κυβέρνησης για να υλοποιηθεί αυτή η επίσκεψη, ειδικά δε τις προετοιμασίες για την βίρτσουαλ συνάντησή μου με τον πρόεδρο Σι Ζινπινγκ. … Κατά τη διήμερη επίσκεψή μου στο Κασγκάρ και το Ουρουμκί, συναντήθηκα με πολλούς επισήμους, μεταξύ των οποίων ο γραμματέας του ΚΚΚ στην αυτόνομη περιοχή των Ουιγούρων στην Ζινγιάνγκ (Xinjiang Uyghur Autonomous Region, XUAR), τον κυβερνήτη και τον υπο-κυβερνήτη υπεύθυνο για θέματα ασφαλείας. Επισκέφτηκα την φυλακή του Κασγκάρ και το Πειραματικό σχολείο του Κασγκάρ, ένα πρώην κέντρο εκπαίδευσης, και άλλα. Επιπρόσθετα, μπόρεσα να έρθω σε επαφή με οργανισμούς πολιτών, ακαδημαϊκούς, ηγετικά στελέχη των κοινοτήτων και των θρησκειών, και άλλους εντός και εκτός της χώρας. 

Πριν την επίσκεψή μου, η Υπηρεσία μου και εγώ συναντηθήκαμε ηλεκτρονικά με έναν αριθμό κοινωνικών οργανισμών που εργάζονται επί θεμάτων σχετιζόμενων με τη Ζινγιάγκ, το Θιβέτ, το Χονγκ Κονγκ και άλλες περιοχές της Κίνας. Επίσης, είμασταν ενήμεροι για τη δουλειά των μηχανισμών του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, επί πολλά χρόνια, και όλη η δουλειά της προετοιμασίας είχε γίνει από το γραφείο μου και την ομάδα που προηγήθηκε του ταξιδιού μου και έφτασε στην Κίνα στις 25 Απριλίου.  

Οφείλω να πω από την αρχή τι ήταν και τι δεν ήταν η επίσκεψή μου. Η επίσκεψη δεν ήταν έρευνα – οι επίσημες επισκέψεις από ύπατο αρμοστή είναι, εκ φύσεως, υψηλού προφίλ, και, απλά, δεν έχουν το χαρακτήρα λεπτομερούς, μεθοδικής, διακριτικής δουλειάς διερευνητικού χαρακτήρα. Η επίσκεψη ήταν μια ευκαιρία να έχουμε απ’ ευθείας συνομιλίες με τους πιο υψηλόβαθμους ηγέτες της Κίνας, επί των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, να ακούσουμε ο ένας τον άλλο, να εκφράσουμε τις ανησυχίες μας, να διερευνήσουμε και να ανοίξουμε το δρόμο για πιο κανονικές, ουσιαστικές επαφές στο μέλλον, ώστε να στηρίξουμε την Κίνα να υλοποιήσει τις υποχρεώσεις της, που προκύπτουν από το διεθνές δίκαιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα. … Θα ήταν αλαζονικό εκ μέρους μου να προσπαθήσω να συμπυκνώσω την πολυπλοκότητα της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην τεράστια αυτή χώρα σε μια δήλωση, αλλά επιτρέψτε μου να επισημάνω τα βασικά θέματα που μπορέσαμε να συζητήσουμε εκτενώς.

Η ανακούφιση των φτωχών και η εξάλειψη της ακραίας φτώχειας, 10 χρόνια πριν από την ημερομηνία που είχε τεθεί, είναι τεράστιο επίτευγμα της Κίνας. Η εισαγωγή της καθολικής υγειονομικής περίθαλψης και του συστήματος ασφάλισης ανεργίας που έχει σχεδόν καθολικό χαρακτήρα, συμβάλλουν εαιρετικά στη διασφάλιση της προστασίας του δικαιώματος στην υγεία και των ευρύτερων κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων. Οι προσπάθειες της Κίνας για υποστήριξη της πολυμερούς ατζέντας 2030 και των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης, τόσο στο εσωτερικό της όσο και διεθνώς, έχουν επίσης ιδιαίτερη αξία. Τονίσαμε, επίσης, τη σημασία της προώθησης της ισότητας των φύλων και της σστής γεωγραφικής κατανομής.

Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια, έγιναν σημαντικές νομοθετικές και δικαστικές μεταρρυθμίσεις. Στο θέμα της ισότητας των φύλων, χαιρετίζω την αναθεώρηση του Νόμου για την Προστασία των Δικαιωμάτων και των Συμφερόντων των Γυναικών, η οποία αναμένεται να επιφέρει πολλαπλές βελτιώσεις στην προστασία των δικαιωμάτων των γυναικών. Επίσης, χαιρετίζω την πρόσφατη μεταρρύθμιση του αστικού κώδικα που εισήγαγε διατάξεις για τη σεξουαλική παρενόχληση καθώς και τον νόμο κατά της ενδοοικογενειακής βίας που προβλέπει περιοριστικά μέτρα για την προστασία των γυναικών και των παιδιών που κινδυνεύουν. Φυσικά, όπως σε κάθε χώρα, η εφαρμογή είναι καίριας σημασίας, επομένως θα είναι σημαντικό για τις αρχές να επαγρυπνούν ως προς αυτό και να ανταποκριθούν στις ανησυχίες σχετικά με τον τρόπο εφαρμογής του νόμου στην πράξη. Θα ήθελα να δω περισσότερες γυναίκες σε όλα τα επίπεδα πολιτικής εκπροσώπησης και έχω ενθαρρύνει τις επιχειρήσεις ώστε να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις παρουσίας περισσοτέρων γυναικών σε θέσεις ευθύνης. 

Χαιρετίζω τον δεδηλωμένο στόχο της Κίνας να διασφαλίσει ποιοτική ανάπτυξη, στενά συνδεδεμένη με την ενίσχυση του κράτους δικαίου και τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτό διατυπώνεται στο Σχέδιο Δράσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα της Κίνας και σε άλλους πολιτικούς της προγραμματισμούς. Η ομάδα μου είχε σε βάθος συζητήσεις σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο η εθνική νομοθεσία και οι πρακτικές πρέπει να αντικατοπτρίζουν το διεθνές δίκαιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ιδιαίτερα σε σχέση με την επιβολή του νόμου και τις δικαστικές διαδικασίες, και περιμένουμε να συνεχίσουμε να μοιραζόμαστε την πείρα μας με την κυβέρνηση και το δικαστικό σώμα.

Καλοδεχτο είναι και το Σχέδιο Δράσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, της Κίνας, ώστε να επιβληθούν αυστηρότερες διαδικασίες στην επανεξέταση όσων καταδικάζονται σε θάνατο,  και την εφαρμογή ενός πιο αυστηρού πλαισίου αναφοράς και επανεξέτασης υποθέσεων θανατικής ποινής. Είναι σημαντικό να καταγραφούν δεδομένα, για τη θανατική ποινή, και ελπίζω ότι η Κίνα θα προσχωρήσει στην αυξανόμενη διεθνή δυναμική προς την κατάργηση της θανατικής ποινής. …. Συμμερίζομαι τις ανησυχίες ορισμένων μηχανισμών του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα σχετικά με τους νόμους και τις πολιτικές για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας και του ριζοσπαστισμού και την εφαρμογή τους.

Οι βίαιες πράξεις εξτρεμισμού έχουν φρικτό, βαρύ αντίκτυπο στις ζωές των θυμάτων, συμπεριλαμβανομένων όσων που έχουν επιφορτιστεί με την προστασία της κοινότητας. Ωστόσο, είναι σημαντικό οι αντιτρομοκρατικές [κρατικές] απαντήσεις να μην οδηγούν σε παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η εφαρμογή σχετικών νόμων και πολιτικών, καθώς και τυχόν υποχρεωτικά μέτρα που επιβάλλονται σε πολίτες, πρέπει να υπόκεινται σε ανεξάρτητη δικαστική εποπτεία, και σε μεγαλύτερη διαφάνεια των δικαστικών διαδικασιών. Όλα τα θύματα πρέπει να μπορούν να ζητήσουν αποκατάσταση.

Στην Αυτόνομη Περιφέρεια των Ουιγούρων Σινζιάνγκ, έθεσα ζητήματα και εξέφρασα ανησυχίες σχετικά με την εφαρμογή των μέτρων κατά της τρομοκρατίας και της αποριζοσπαστικοποίησης και την ευρεία εφαρμογή τους, ειδικά, δε, τον αντίκτυπό τους στα δικαιώματα των Ουιγούρων και άλλων, κατά κύριο λόγο μουσουλμανικών, μειονοτήτων. Αν και δεν είμαι σε θέση να αξιολογήσω την πλήρη κλίμακα των VETC [vocational education and training centers, VETC, δομές κράτησης και «επανεκπαίδευσης» των Ουιγούρων αντιφρονούντων], έθεσα στην κυβέρνηση το ζήτημα της έλλειψης ανεξάρτητης δικαστικής εποπτείας στη λειτουργία του προγράμματος, την εμπιστοσύνη των αστυνομικών στους 15 δείκτες για τον προσδιορισμό τάσεων προς βίαιο εξτρεμισμό, τις κατηγορίες για χρήση βίας και κακομεταχείριση σε ιδρύματα, και τις αναφορές για αδικαιολόγητους αυστηρούς περιορισμούς σε νόμιμες θρησκευτικές πρακτικές.

Κατά την επίσκεψή μου, η κυβέρνηση με διαβεβαίωσε ότι το σύστημα VETC έχει καταργηθεί. Ενθάρρυνα την κυβέρνηση να προβεί σε αναθεώρηση όλων των πολιτικών κατά της τρομοκρατίας και της αποριζοσπαστικοποίησης ώστε να διασφαλιστεί η πλήρης συμμόρφωση με τα διεθνή πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και ιδίως να διασφαλιστεί ότι δεν εφαρμόζονται αυθαίρετα και μεροληπτικά.

Πριν έρθω στην Κίνα, συναντήθηκα με κάποιες οικογένειες Ουιγούρων, που ζουν τώρα στο εξωτερικό και έχουν χάσει την επαφή με τους αγαπημένους τους. Στις συζητήσεις μου με τις αρχές,  ζήτησα να ληφθούν μέτρα για την ενημέρωση των οικογενειών αυτών, κατά προτεραιότητα.

Συμμερίζομαι επίσης τις ανησυχίες των μηχανισμών του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, όσον αφορά σε νόμιμες δραστηριότητες δικηγόρων, υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και άλλων που τιμωρούνται βάσει του [νομικού] πλαισίου εθνικής ασφάλειας. Τα όργανα του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα διαπίστωσαν ότι το σύστημα οικιακής επιτήρησης συνιστά αυθαίρετη κράτηση και ζήτησαν την κατάργησή του.

Οι αλληλεπιδράσεις μου με ΜΚΟ στην Κίνα ήταν επίσης ιδιαίτερα πλούσιες σε ενημέρωση. Γίνεται σημαντική δουλειά για την προώθηση της ισότητας των φύλων, των δικαιωμάτων των LGBTI ατόμων, των ατόμων με αναπηρίες και των ηλικιωμένων, μεταξύ άλλων. Η Κίνα έχει μια παράδοση εμπλοκής του λαού από τη βάση, και δεν μπορώ παρά να τονίσω πόσο σημαντικό είναι αυτό. Η διεύρυνση του χώρου ουσιαστικής συμμετοχής και η υπεράσπιση της κοινωνίας των πολιτών είναι ζωτικής σημασίας για την ενίσχυση της συμμετοχής και της ελευθερίας της έκφρασης. … Συμφωνήσαμε να καθιερώσουμε τακτικές επαφές μεταξύ του Γραφείου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών και της κυβέρνησης της Κίνας, μεταξύ άλλων μέσω μιας ετήσιας στρατηγικής συνάντησης για τη συζήτηση θεμάτων ενδιαφέροντός μας σε εθνικό, περιφερειακό ή παγκόσμιο επίπεδο.

Συμφωνήσαμε επίσης να δημιουργήσουμε μια ομάδα εργασίας για τη διευκόλυνση ουσιαστικών ανταλλαγών και συνεργασίας μεταξύ του Γραφείου μου και της Κυβέρνησης, μέσω συναντήσεων στο Πεκίνο και στη Γενεύη, καθώς και μέσω ψηφιακών συναντήσεων. Η ομάδα εργασίας αυτή θα οργανώσει σειρά διαδοχικών συζητήσεων σε συγκεκριμένους θεματικούς τομείς, συμπεριλαμβανομένων, μεταξύ άλλων, της ανάπτυξης και της καταπολέμησης της φτώχειας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, των επιχειρήσεων και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της καταπολέμησης της τρομοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του ψηφιακού χώρου και του ανθρώπου δικαιώματα, της δικαστικής και νομικής προστασίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Αυτό θα επιτρέψει τη δομημένη δέσμευση του Γραφείου μου με την Κίνα σε ορισμένα ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό καθώς το Γραφείο μου δεν έχει παρουσία στη χώρα….»