Στο 29σέλιδο report του υπουργείου Οικονομικών της Ιταλίας για τις ανταλλαγές χρέους της χώρας και την συνολική έκθεσή της που αποκάλυψαν χθες ιταλικά μέσα ενημέρωσης και οι FT, αναφέρονται οι λεπτομέρειες από την αναδιάρθρωση 8 παραγώγων της Ιταλίας με ξένες τράπεζες το α’ εξάμηνο του 2012, τα οποία φέρεται να χρονολογούνται από την δεκαετία του 90. Η επιμήκυνση των συμβολαίων που έγινε στο κορύφωμα της κρίσης στην ευρωζώνη, φέρνει την χώρα αντιμέτωπη με δυνητικές ζημιές δισεκατομμυρίων ευρώ. 
 
Σύμφωνα με τα ξένα μέσα που αποκάλυψαν το θέμα, η υπόθεση αυτή αποκαλύπτει τις χρηματοπιστωτικές τακτικές που ακολούθησε η Ιταλία προκειμένου να ενταχθεί στο ευρώ το 1999 παρά το υπέρογκο δημόσιο χρέος της και γεννά πλήθος ερωτημάτων. 
 
Όπως μεταδίδει το CNBC ο αντιεισαγγελέας της Ρώμης, Nello Rossi, δήλωσε την Τετάρτη στους FT ότι πρόκειται να συναντήσει όλους τους εμπλεκόμενους οργανισμούς, περιλαμβανομένων του υπουργείου Οικονομικών της χώρας και της Τράπεζας της Ιταλίας. Ο ίδιος υπογράμμισε ωστόσο ότι δεν πρόκειται για μια ποινική έρευνα καθώς μέχρι στιγμής δεν έχουν απαγγελθεί συγκεκριμένες κατηγορίες. 
 
Η έρευνα ξεκίνησε με αφορμή την έκθεση του υπουργείου Οικονομικών της Ιταλίας που διέρρευσε σε ιταλικά μέσα ενημέρωσης και τους FT και η οποία αποκαλύπτει τις λεπτομέρειες της αναδιάρθρωσης 8 παραγώγων το 2012 με δυνητικές ζημιές έως και 8 δις. ευρώ για το ιταλικό δημόσιο. Η έκθεση υποβλήθηκε στο Ελεγκτικό Συνέδριο της χώρας (Corte dei Conti) που βρήκε τα στοιχεία ανησυχαστικά και ζήτησε την διενέργεια έρευνας από την ιταλική οικονομική αστυνομία. 
 
Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με τους FT, ανεξάρτητοι εμπειρογνώμονες που εξέτασαν τα στοιχεία της έκθεσης κατέληξαν στο ότι η Ιταλία διατρέχει τον κίνδυνο τεράστιων ζημιών από αυτή την κίνηση, με βάση τις αγοραίες τιμές της περασμένης εβδομάδας, που φτάνουν μέχρι και τα 8 δισ. ευρώ από τίτλους συνολικής ονομαστικής αξίας των 31,7 δισ. ευρώ. Το προηγούμενο έτος η Ιταλία είχε ανακοινώσει ότι διαθέτει χαρτοφυλάκιο παραγώγων ύψους 160 δις. ευρώ, ήτοι ποσό που ανέρχεται στο 10% περίπου των συνολικών σε κυκλοφορία κρατικών ομολόγων. 
 
Η έρευνα ενδέχεται να διεισδύσει σε βάθος αγγίζοντας απόλυτα εμπιστευτικά στοιχεία γύρω από τη διαχείριση του γιγάντιου δημόσιου χρέους των 2 τρις. ευρώ της Ιταλίας.