Όπως αναφέρουν πληροφορίες του ισραηλινού Haaretz, το κόμμα «Λίκουντ» του Μπενιαμίν Νετανιάχου κερδίζει 36 έως 37 έδρες και μαζί με τα κόμματα SHAS, «United Torah Judaism» και «Yisrael Beytenu» συγκεντρώνει 59 έδρες, τη στιγμή που χρειάζεται 61 έδρες για να έχει την πλειοψηφία στο ισραηλινό κοινοβούλιο.
Το συντηρητικό «Μπλε και Λευκό κόμμα» του Μπένι Γκαντζ, που έχει στις τάξεις του πρώην υψηλόβαθμους στρατιωτικούς του Ισραήλ, δείχνει να συγκεντρώνει από 32 έως 24 έδρες. Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι το κόμμα του Νετανιάχου ασκεί ήδη πιέσεις σε μέλη του κόμματος του Γκαντζ.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του Guardian, o Νετανιάχου, που είναι πλέον ο πρωθυπουργός με την πιο μακρά θητεία στην ιστορία του Ισραήλ, έκανε λόγο για «την πιο σημαντική νίκη της ζωής μου» και έστρεψε τα πυρά του κατά «όσων έβλεπαν τέλος εποχής της κυβέρνησης μας», ενώ ισχυρίστηκε πως «πρέπει πλέον να σταματήσουμε τις εκλογικές διαδικασίες και να οδηγήσουμε τη χώρα σε πολιτική σταθερότητα».
Σημειώνεται ότι αυτή είναι η τρίτη εκλογική διαδικασία (μετά την 9η Απριλίου και την 17η Σεπτεμβρίου)στο Ισραήλ σε διάστημα ενός χρόνου. Το κόμμα του Νετανιάχου και το κόμμα του Γκαντζ δεν είχαν καταλήξει σε συμφωνία μετά τα αποτελέσματα των δύο προηγούμενων αναμετρήσεων, με τον πρώην αρχηγό του ισραηλινού στρατού να έχει τονίσει πως δεν πρόκειται να συνεργαστεί με τον διεφθαρένο Νετανιάχου.
Υπενθυμίζεται πως ο Νετανιάχου ελέγχεται από τη Δικαιοσύνη για απάτη, απιστία και δωροδοκία σε βάρος του για τρεις υποθέσεις διαφθοράς. Η δίωξη με κωδική ονομασία από τις δικαστικές αρχές «φάκελος 4.000», που θεωρείται και η πιο σοβαρή, αφορά την υπόθεση του τηλεπικοινωνιακού ομίλου Bezeq. Ειδικότερα, ο Νετανιάχου κατηγορείται πως προσπάθησε να εξασφαλίσει ευνοϊκή δημοσιογραφική μεταχείριση από τον δημοφιλή ειδησεογραφικό ιστότοπο Walla, με αντάλλαγμα κυβερνητικές χάρες που έκανε στον όμιλο που εξασφάλισαν στον ιδιοκτήτη του κέρδη εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων.
Η δεύτερη υπόθεση που βαρύνει τον Νετανιάχου φέρει την κωδική ονομασία «2.000» και αφορά μια σειρά συναντήσεων που φέρεται να είχε με τον Άρνον Μόζες, εκδότη της μεγαλύτερης εφημερίδας του Ισραήλ, της Yediot Ahronot.