της Γεωργίας Κριεμπάρδη

Aναχρονιστικά βίντεο πήραν έγκριση να είναι διαθέσιμα ως προαιρετικό υλικό σε γυμνάσια της χώρας για την εκπαίδευση των μαθητών μέσω της Προγεννητικής Αγωγής, όπου υποστηρίζεται μάλιστα σε ένα απ’ αυτά η απόλυτα αντιεπιστημονική θεωρία ότι η σύλληψη ξεκινά τη στιγμή που η μητέρα συλλαμβάνει την ιδέα να κάνει ένα παιδί. Το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής αποφάσισε μετά τον σάλο που ξέσπασε στα social media, την απόσυρση του εκπαιδευτικού υλικού και «την ανάκληση της έγκρισης του Εκπαιδευτικού Προγράμματος του Mη Kερδοσκοπικού Σωματείου Ελληνική Εταιρεία Προγεννητικής Αγωγής».

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων. Με ποιο ακριβώς κριτήριο η παιδεία μπαίνει κάτω από την ίδια στέγη με τη θρησκεία; Και θα παραθέσω κι άλλους προβληματισμούς. Γιατί Χριστιανική εικόνα πάνω από κάθε πίνακα διδασκαλίας στις αίθουσες; Γιατί αγιασμός κατά την έναρξη της σχολικής χρονιάς; Γιατί προσευχή κάθε πρωί; Γιατί όλα αυτά σε μία χώρα που ισχύει ο διαχωρισμός κράτους-εξουσίας, τυπικά τουλάχιστον;

Μια χώρα με ένα εκπαιδευτικό σύστημα που μπάζει από παντού. Ελλείψεις εκπαιδευτικών που διαχρονικά η Πολιτεία επιμένει να μην προχωρά σε προσλήψεις τους, απαρχαιωμένες δομές σε πολλές περιπτώσεις, ενώ το μεγάλο πρόβλημα εντοπίζεται στη βάση του συστήματος, στο περιεχόμενο και την ουσία του. Ένα σύστημα που εξαντλεί τα παιδιά, δεν καλύπτει τις απαραίτητες ανάγκες με αποτέλεσμα τα φροντιστήρια να καθίστανται απαραίτητα, παπαγαλία, απουσία κριτικής κι ελεύθερης σκέψης και μαθημάτων που παρέχουν ουσιαστική πληροφορία, όπως σεξουαλική αγωγή. Ένα σύστημα παιδείας που οι αποφάσεις γι’ αυτό παίρνονται με γνώμονα τη θρησκεία ή καλύτερα, την εκκλησία.

Σεξουαλική αγωγή: φράση απαγορευμένη εδώ και δύο χρόνια, μιας και η κυβέρνηση Μητσοτάκη με τιμονιέρισσα στο υπουργείο Παιδείας την κα. Κεραμέως βάζει τρικλοποδιές σε οτιδήποτε προοδευτικό. Ένα υπουργείο με την υπουργό πολλάκις να κλείνει το μάτι στην εκκλησία, παρά τις σκοταδιστικές απόψεις περί παιδείας που συχνά εκπρόσωποί της αναπαράγουν. Και μια κυβέρνηση, με τον πρωθυπουργό το 2021 να δηλώνει από το βήμα της Βουλής: «Επεκτείνουμε σε όλα τα σχολεία πια, από τον Σεπτέμβριο, το πρόγραμμα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης το οποίο εφαρμόστηκε πιλοτικά κατά τη φετινή χρονιά. Γιατί ο σεβασμός, όχι μόνο στο άλλο φύλο αλλά και στη διαφορετικότητα, πρέπει να διδάσκεται από νωρίς».

Η σεξουαλική αγωγή περιλαμβάνει ουσιαστική γνωριμία με τον εαυτό μας και το φύλο. Προωθεί επίσης την έννοια της αυτοδιάθεσης του σώματος. Λέξεις απαγορευμένες για την εκκλησία, όπως «έκτρωση», είναι δόκιμες στην επιστήμη. Κι εδώ επίσης αναρωτιέμαι πώς γίνεται ακόμη κι εν έτει 2022 το υπουργείο παιδείας να συμπλέει με τη θρησκεία, ή καλύτερα με την εκκλησία…

Τα συγκεκριμένα βίντεο από την Ελληνική Εταιρεία Προγεννητικής Αγωγής δεν ήταν το πρώτο σκοταδιστικό στοιχείο που φανερώθηκε μπροστά μας μια καθόλου ωραία πρωία εδώ και δύο χρόνια. Τον Ιανουάριο του 2020, διοργανώθηκε ημερίδα με θέμα «Σύγχρονη Παιδεία και Ελληνορθόδοξη Παράδοση» από την Πανελλήνια Ένωση Γονέων «Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ». Το σχετικό έγγραφο της εκδήλωσης απέστειλε το υπουργείο Παιδείας προς τις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης και τα σχολεία της Αττικής. Η Πανελλήνια Ένωση Γονέων «Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ» είναι μεταξύ των  παρα-θρησκευτικών οργανώσεων που συμμετέχουν στο «κίνημα» κατά των αμβλώσεων «Αφήστε με να ζήσω», ενώ το 2009 ζητούσε να μη μπει το μάθημα της σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία υποστηρίζοντας ότι στον σχετικό διάλογο πρέπει να συμμετάσχουν όλοι «εμπλεκόμενοι» φορείς, εννοώντας την εκκλησία. Η ημερίδα ακυρώθηκε μετά τις αντιδράσεις.

Το περασμένο καλοκαίρι το φεμινιστικό κίνημα κατάφερε και πέτυχε την ακύρωση του «1ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Γονιμότητας και Αναπαραγωγικής Αυτονομίας» το οποίο τελούσε υπό την αιγίδα της Προέδρου της Δημοκρατίας. Λίγους μήνες αργότερα, επιχειρήθηκε και πάλι «Συνέδριο Γονιμότητας» με ομιλητές κυρίως άνδρες και ιερείς ενώ μπροστάρης εμφανιζόταν ο Περιφερειάρχης Αττικής, Γιώργος Πατούλης, μια εκδήλωση που συνδιοργάνωνε η Περιφερειακή Ενότητα Πιερίας. Ευτυχώς ακυρώθηκε μετά από αντιδράσεις.

Ανάγκη σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης

Σχεδόν σε όλες τις χώρες της Ευρώπης το μάθημα της σεξουαλικής αγωγής έχει εισαχθεί στα σχολεία. Στη χώρα μας, είναι ακόμη και εν έτει 2021, ζητούμενο. Ή καλύτερα, ταμπού. Κάθε φορά που το θέμα έρχεται στο τραπέζι, βρίσκει τις αντιδράσεις της Εκκλησίας και διαφόρων σκοταδιστικών, συντηρητικών κύκλων.

Ρεπορτάζ του huffingtonpost.gr έχει συγκεντρώσει αναλυτικά στοιχεία. Κι όμως, τόσο αυτονόητο για κάποιους, ζητούμενο για άλλους. Στη χώρα μας, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς και ρεαλιστές, είναι ακόμη και εν έτει 2021, ζητούμενο. Ή καλύτερα, ταμπού. Απόδειξη ότι ακόμη δεν έχει εισαχθεί στα σχολεία, ενώ κάθε φορά που το θέμα έρχεται στο τραπέζι, βρίσκει τις αντιδράσεις της Εκκλησίας και διαφόρων σκοταδιστικών, συντηρητικών κύκλων.

Όπως παρουσιάζεται στο σχετικό ρεπορτάζ, στη Γαλλία, το μάθημα της Σεξουαλικής Αγωγής έγινε προαιρετικό το 1973 και υποχρεωτικό το 1990. Στην Ολλανδία το μάθημα ξεκινά από τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού. Στη Φινλανδία, η σεξουαλική αγωγή υπάρχει στα σχολεία από τη δεκαετία του ’70, είναι ενότητα του μαθήματος της Αγωγής Υγείας στο γυμνάσιο, ενώ και στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση υπάρχουν προγράμματα σεξουαλικής αγωγής.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης αξιολόγησης (2018) «Η Σεξουαλική Εκπαίδευση στην Ευρώπη και την Κεντρική Ασία» από το Federal Centre for Health Education και το International Planned Parenthood Federation European Network – IPPF EN, στην Αλβανία η διαδικασία για υλοποίηση του μαθήματος ξεκίνησε το 2005, ενώ το 2012 άρχισε η εφαρμογή του.  Στην Ιρλανδία η σεξουαλική αγωγή είναι μάθημα επιλογής από το 1998. Στη Δανία το μάθημα διδάσκεται στα σχολεία από τα 12, είναι υποχρεωτικό και οι γονείς δεν μπορούν να απαλλάξουν τα παιδιά τους από αυτό. Στην Αυστρία, το μάθημα ξεκινά από το δημοτικό και προχωρεί σταδιακά.  Στην Γερμανία, το μάθημα της σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία είναι υποχρεωτικό και οι γονείς δεν μπορούν να απαλλάξουν τα παιδιά τους από αυτό.