Μάθαμε ποιος προστατεύει τη δημόσια Υγεία

του Θάνου Καμήλαλη

Οι εικόνες είναι αδιάψευστες μάρτυρες. Οι διαδηλωτές, ειδικά του ΚΚΕ, εξέθεσαν και ουσιαστικά νίκησαν τα καουμποϊλίκια του υπουργού Καταστολής, Μιχάλη Χρυσοχοϊδη. Ο συγκεκριμένος μάλιστα, ξεκίνησε από την απειλή συλλήψεων πολιτικού αρχηγού (του Βαρουφάκη) και των βουλευτών του, καταλήγοντας απολογούμενος στον ΣΚΑΙ γιατί δεν έριξε παραπάνω πρόστιμα, ενώ υποστήριξε κιόλας ότι «ποτέ δεν απαγορεύτηκαν οι πολιτικές εκδηλώσεις». Κρίμα κ.Χρυσοχοϊδη, χάλασατε και την φαντασίωση της «Καθημερινής» για το ξύλο σε αρχηγό Κοινοβουλευτικού Κόμματος. Οι απειλές αυτές υπουργού «φιλελεύθερης» κυβέρνησης, να τονίσουμε, δεν διαψεύστηκαν ποτέ, αντίθετα, ουσιαστικά επιβεβαιώθηκαν από τα «ο Νόμος ισχύει για όλους» του Στέλιου του Πέτσα.

Αυτήν την ήττα βέβαια, ας την αντιμετωπίσει ο Υπουργός δίνοντας λογαριασμό στην σκληρή ακροδεξιά πτέρυγα της ΝΔ, που μάλλον θα γκρινιάζει για τα γκολ, με πλασεδάκι μάλιστα, από τον Δημήτρη Κουτσούμπα και το ΠΑΜΕ. Ζούνε κι αυτοί το δράμα τους, φαντασιώνονταν ένα «αποφασίζομεν και διατάζομεν» που δεν θα έβρισκε αντίδραση, λόγω της χυδαίας επίκλησης στην πανδημία. Χυδαίας, γιατί πατάει βολικά πάνω στον φόβο των πολιτών, σε νεκρούς και διασωληνωμένους, ώστε να εξυπηρετήσει τα πολιτικά πιστεύω της κυβέρνησης. Μετά από το κάζο, μάλλον έχουν κάποια ενδοοικογενειακά να λύσουν. Θα επανέλθουν βέβαια…

Η αντιδημοκρατική απαγόρευση συναθροίσεων άνω των τριών ατόμων, η οποία, όπως μάθαμε από τον λοιμωξιολόγο, Γκίκα Μαγιορκίνη, ήταν «απόφαση της Πολιτείας», ακυρώθηκε στην πράξη. Αυτή προκάλεσε την ένταση, όχι τόσο η πορεία του Πολυτεχνείου, για την οποία κανείς ποτέ δεν ζήτησε να εορταστεί όπως κάθε χρόνο. Παράλληλα όμως, μάθαμε στην πράξη και ποιος προστατεύει τη δημόσια Υγεία, μαζί μάλιστα το δημοκρατικό δικαίωμα στη διαμαρτυρία. Γίνονται και τα δύο, είναι σημαντικό να το καταλάβουμε.

Ε δεν θα το πιστέψετε, η δημόσια Υγεία ενδιαφέρει αυτούς που εννέα μήνες τώρα φωνάζουν για ΜΕΘ, επίταξη του ιδιωτικού τομέα και μαζικές προσλήψεις στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Αυτούς που επικρίνουν τον συνωστισμό στα ΜΜΜ, στους χώρους εργασίας και κρίνουν ότι το να επενδύεις 43 εκατομμύρια ευρώ (20+2+21 η αναστολή για τη δόση της τηλεοπτικής άδειας του 2020) δεν είναι καλή τακτική για πανδημία. Και δεν ενδιαφέρει καθόλου αυτούς που έχουν αφήσει τους νοσοκομειακούς γιατρούς αβοήθητους να κάνουν συνεχείς εκκλήσεις για βοήθεια και να εκδίδουν κείμενα διαμαρτυρίας. Δεν ενδιαφέρει αυτούς που τα έκαναν όλα λάθος από εμμονικές, εγκληματικές επιλογές και εξυπηρέτηση συμφερόντων στο δεύτερο κύμα της πανδημίας. Δεν ενδιαφέρει αυτούς που θεωρούσαν τις επιπλέον Μονάδες Εντατικής Θεραπείας «πεταμένα λεφτά».

Γιατί οι πρώτοι, μέρος των οποίων ήταν οι εύλογα λίγοι διαδηλωτές, τήρησαν όλα τα απαραίτητα μέτρα. Ο Τσίπρας συμβολικά πήγε στο ΕΑΤ – ΕΣΑ, αλλά με 30 βουλευτές για να σπάσει την απαγόρευση. Ο Βαρουφάκης έκανε τη συμβολική πορεία για την οποία προκαλούσε τον Σερίφη της φακής να τον συλλάβει. Έκανε και καθιστική διαμαρτυρία. Επτά οι βουλευτές του «ανεύθυνου» ΜέΡΑ25, εκατόν επτά οι αστυνομικοί που συνωστίζονταν πίσω τους. Ευφυέστατο, τελικά μπορεί ο Χρήστος Παππάς να τους ξέφυγε και λόγω ανοησίας. Για το ΚΚΕ τα είπαμε, μέχρι και συνθήματα μέσα από τις κλούβες φώναζαν τα μέλη του, ζητήματα αγώνα, γιατί «πρώτα οι ανάγκες του λαού ρε». Ξέραμε ότι το ΚΚΕ θα τηρήσει τα μέτρα, παραδίδοντας μαθήματα. Και η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, όσο της επετράπη από τους αφιονισμένους ανθρωποφύλακες, ήταν εκεί με μάσκες και αποστάσεις.

Ξέρετε ποιοι δεν ήταν. Οι 6.000 αστυνομικοί, πολλοί από αυτούς σαν να βγήκαν από συνέδριο αρνητών. Μάσκες στο πηγούνι, συνωστισμός και μερικές εκατοντάδες στο μετρό Πανεπιστήμιο. Μια διμοιρία κατέβαινε Αθήνα για το Πολυτεχνείο και γύρισε άρον άρον στη Λαμία, λόγω επαφής ενός αστυνομικού με κρούσμα. Στη Θεσσαλονίκη ήταν η Αριστερά στην Τσιμισκή, απλωμένη, τους εγκλώβισαν για να κάνει το κομμάτι του ο Μιχαλάκης, τον έναν πάνω στον άλλον.

Δεν υπάρχει κανένας λοιπόν που να μην δει όλες τις σχετικές εικόνες και να μπορεί να υποστηρίξει βάσιμα ότι η «υγειονομική βόμβα», οι «ανεύθυνοι», ήταν οι διαδηλωτές. Η υγειονομική βόμβα ήταν ο τρόπος που επέλεξε η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει το ζήτημα. Καθεστωτικά, όπως οι εικόνες που παρακολουθήσαμε σε διάφορα μέρη της χώρας με τη νέα έξαρση αστυνομικής βαρβαρότητας. Όπως η εικόνα των ΜΑΤατζήδων με την αύρα να κατεβαίνουν σαν  στρατιωτικό τάγμα την Πανεπιστημίου για να χτυπήσουν τους διαδηλωτές, εικόνα που προκαλεί ρίγος. Όπως η επίθεση στην οικογένεια στα Σεπόλια, που έστειλε μητέρα και πατέρα στο νοσοκομείο και τα παιδιά στο Τμήμα

Καθεστωτικά λοιπόν, η κυβέρνηση προσπάθησε εδώ και μία εβδομάδα να ιδεολογικοποιήσει το ζήτημα, προκαλώντας πολιτική σύγκρουση ώστε να καλυφθούν οι ευθύνες της. Φάινεται ότι ο Μητσοτάκης προσπάθησε να βάλει σε εφαρμογή το ντροπιαστικό σχέδιο «κόκκινη Χρυσή Αυγή», με επίθεση στο ΚΚΕ, μέσα στη Βουλή. Η τελευταία φορά, για τους λάτρεις της στατιστικής, που το ΚΚΕ κρινόταν με κάποιον τρόπο παράνομο, ήταν μία πολύ κακή περίοδος. Συνάντησε ευτυχώς κοινό μέτωπο 3 κομμάτων, με τον ΣΥΡΙΖΑ μέσα σε αυτά, μαζί με μία ανακοίνωση από έναν θεσμικό φορέα, την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, που έστειλε το μήνυμα αντισυνταγματικότητας της απαγόρευσης συναθροίσεων σε όλο το πολιτικό φάσμα, αναγκάζοντας όλα τα ΜΜΕ να προβάλλουν την καταγγελία. Αν δεν το είχε κάνει όλο αυτό η κυβέρνηση, θα βλέπαμε μικρές πορείες, με μεγάλες αποστάσεις και παράλληλα προστασία του δικαιώματος στη διαμαρτυρία. Τώρα είδαμε μικρές πορείες με μεγάλες αποστάσεις και στη συνέχεια μεγάλους συγχρωτισμούς λόγω των χιλιάδων αστυνομικών και της καταστολής. Είναι κάπως δύσκολο να κρατήσεις τη μάσκα σου ή τις αποστάσεις όταν πνίγεσαι στο χημικό ή όταν τρως ξύλο.

Οι ευθύνες της τώρα μεγάλωσαν και σε αυτές προστέθηκε και το ακραίο χτύπημα στις δημοκρατικές ελευθερίες, με μια απόφαση απαγόρευσης συναθροίσεων που βασίζεται μάλλον περισσότερο στον Μπογδάνο παρά στον Τσιόδρα. Δηλαδή, αυτό που συνέβη είναι ότι τίποτα από όλη αυτήν την ένταση δεν είχε σχέση με τη δημόσια Υγεία. Η κυβέρνηση ήταν αυτή που πόλωσε το κλίμα, με εμπρηστικές δηλώσεις Πρωθυπουργού και Υπουργού. Η κυβέρνηση έστειλε εν μέσω πανδημίας 6.000 αστυνομικούς για 1.000 διαδηλωτές στην Αθήνα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μας έκανε τουλάχιστον να γελάσουμε σε σκοτεινούς καιρούς, όταν πρότεινε τελευταία στιγμή κάτι που ερχόταν αντίθετο στην ίδια του την απαγόρευση, με το κάλεσμα για «ένα λουλούδι όλοι μαζί, 7 άτομα» στο Πολυτεχνείο. Και φυσικά, ο Μητσοτάκης είναι υπεύθυνος που ένα κομμάτι των πολιτών παρακολουθεί με φόβο, αγανάκτηση, οργή τις δυνάμεις της ΕΛ.ΑΣ να κινούνται ως στρατός στους δρόμους των πόλεων κι αναρωτιέται «τι είδους πολίτευμα έχουμε».

Δεν είναι ότι περιμένουμε πλέον επιτυχίες από αυτήν την κυβέρνηση. Περιμένουμε, εν μέσω συνεχών φιάσκο, γεμάτων ΜΕΘ και δεκάδων νεκρών, τουλάχιστον να μην χυδαιολογεί κάνοντας την πανδημία εργαλείο για να κερδίσει ψήφους. Περιμένουμε τον ελάχιστο σεβασμό σε ανθρώπους που έκαναν θυσίες, προσωπικές και συλλογικές, εννέα μήνες, όσο αυτή πάρταρε με δημοσκοπήσεις και φιέστες στη Σαντορίνη. Και οφείλουμε να απαιτούμε να μην εκμεταλλεύεται με κανέναν τρόπο την πανδημία για να χτυπάει κι άλλο την κοινωνία με νομοθετικές ρυθμίσεις-εκτρώματα, δωράκια σε «φίλους» και «Σκάστε» στους πολίτες.

Να το απαιτούμε συνέχεια, μαζί με ένα σπουδαίο Εθνικό Σύστημα Υγείας, μαζί με ένα μεγαλοπρεπές δημόσιο σχολείο, μαζί έναν μη φασίζοντα δημόσιο διάλογο, μαζί με ένα τέλος στους βάρβαρους με λυμένα χέρια τραμπούκους με στολές.

Πρέπει να είναι ξεκάθαρο ποιοι προστατεύουν τη δημόσια Υγεία. Αυτοί που την απαιτούν, μήνες ή και χρόνια ολόκληρα. Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο κι αυτό:

Η δημόσια Υγεία χρειάζεται και Δημοκρατία.