Πώς είναι δυνατόν μια τόσο σοβαρή υπόθεση, με εμπλεκόμενους τους σημαντικότερους Έλληνες πολιτικούς και των δύο κομμάτων εξουσίας, τον πλουσιότερο και την πλουσιότερη Ελληνίδα, να έμεινε για τόσα χρόνια κρυφή;
Όσο χτιζόταν το Χωριό Τύπου, το σκάνδαλο του Mall δεν «έπαιξε» ποτέ στην ελληνική τηλεόραση. Μετά τους Ολυμπιακούς, έπαιξε κατ’επανάληψη. Όχι πλέον ως Χωριό Τύπου, ούτε ως σκάνδαλο, αλλά ως το υπέρλαμπρο εμπορικό κέντρο της Lamda, το πρώτο Mall στην Ελλάδα, το μεγαλύτερο της Νοτιανατολικής Ευρώπης. Για τις παρανομίες, τη διαπλοκή και το ίδιο το αυθαίρετο ούτε κουβέντα. Ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος, ενώ είχε γυρίσει σκηνές στο Mall, δεν έπαιξε ποτέ το ρεπορτάζ στην εκποµπή του.
Ούτε πάνελ στα δελτία ειδήσεων στήθηκαν, ούτε μεταμεσονύχτιες πολύωρες τηλεδίκες, ούτε η αφρόκρεμα της ερευνητικής δημοσιογραφίας έκανε τον κόπο να ασχοληθεί με την υπόθεση.
Στις εφημερίδες, η κατάσταση είναι λίγο καλύτερη (σύντομα, θα αναρτήσουμε τα αποτελέσματα της ερασιτεχνικής μας έρευνας στα ηλεκτρονικά αρχεία των εφημερίδων) αλλά παρόλα αυτά αποκαρδιωτική. Σποραδικά δημοσιεύματα εδώ και κει, χωρίς όμως καμία εφημερίδα να αναδείξει την υπόθεση στο μέγεθος που της αρμόζει.
Και όμως το σκάνδαλο δεν ήταν κρυφό. Συζητήθηκε έντονα στη Βουλή, προκάλεσε ιστορικές δικαστικές αποφάσεις ενώ πτυχές του ήταν και είναι ορατές δια γυμνού οφθαλμού. Αλλά δεν βρήκε ποτέ τον δρόμο ως τα τηλεοπτικά δελτία ή τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων…
Οι εξαιρέσεις
Εξαίρεση στην οµερτά αποτέλεσαν ορισµένα υποδειγματικά δηµοσιεύµατα. Εκτός από τα εκτενή δημοσιεύματα της ΓΑΛΕΡΑΣ (τεύχη 4, 5, 6, 43), ας απαριθμήσουμε όσα έχουμε εντοπίσει: (Και, όπως γράφαμε το 2006 στη ΓΑΛΕΡΑ, αν παραβλέψαµε κάποιους, τόσο το καλύτερο γι” αυτούς…)
Το εξαιρετικό ρεπορτάζ των Μπιτσαξή και Τρουβά «Αυθαιρεσίες ολυμπιακών προδιαγραφών» δημοσιεύτηκε στην «Εποχή» σχεδόν ταυτόχρονα με αυτό της ΓΑΛΕΡΑΣ.
Ο Τάσος Τέλλογλου αφιερώνει ένα κεφάλαιο του βιβλίου του «Η πόλη των Αγώνων» σε όσα έγιναν στο ολυμπιακό Μαρούσι.
Ο (παλιός) Ελεύθερος Τύπος πρώτος (σε ένα αναλυτικό του ρεπορτάζ) μίλησε για το «το µεγαλύτερο αυθαίρετο της Ευρώπης»
Οι δύο εφημερίδες της Αριστεράς, ο Ριζοσπάστης και η Αυγή, ήταν μάλλον οι μοναδικές από τον ημερήσιο τύπο που παρακολούθησαν με συνέπεια την υπόθεση ενώ δημοσιεύματα είχαμε εντοπίσει και στο (κλειστό πλέον) ΑΝΤΙ.
Το (παλιό) Ποντίκι ξεσκέπασε «το κόλπο με τον ΟΕΚ».
Η Καθημερινή είναι η μόνη μεγάλη εφημερίδα που κατά καιρούς καταπιάστηκε με την υπόθεση, αφιερώνοντας ρεπορτάζ στις πιο δημόσιες πλευρές του: σταχυολογούμε αυτά για τον «περίεργο» διαγωνισμό του Δήμου Αμαρουσίου , για τις απίστευτες καταγγελίες στη Βουλή για την τροπολογία Β. Παπανδρέου, τις αποφάσεις του ΣτΕ και τη νομοθετική παράκαμψή τους, τις διαφορές με την υπόθεση του Βοτανικού – όλα αυτά όμως κυρίως προ της έλευσης της ΝΔ στην εξουσία.
Στην Ελευθεροτυπία, ξεχωρίζουμε τέσσερα μοναχικά αλλά σημαντικά δημοσιεύματα.
Της Αφροδίτης Πολίτη ένα εξαιρετικό κείμενο που στραπατσάρει «την εικόνα του θαυμαστού γυάλινου μεγαθηρίου», περιέχοντας ταυτόχρονα περιεκτικές αναφορές στο ίδιο το σκάνδαλο.
Του Μπάμπη Πολυχρονιάδη για τα «νομικά προβλήματα του Mall παρά τα εγκαίνια».
Της Βάνας Φωτοπούλου με ξεκάθαρο (πράγμα σπάνιο) τίτλο «ΣτΕ: Στην Ολομέλεια η συνταγματικότητα του The Mall» για τη δικαστική τροπή που πήρε το ζήτημα τις αρχές του 2008 με την παραπομπή της υπόθεσης στην Ολομέλεια.
Του Στάθη Σταυρόπουλου για την πρόσφατη καταδίκη Τζανίκου – αν και το συμπέρασμά του Στάθη μάς βρίσκει αντίθετους. Γράφει μεταξύ άλλων: «Ούτε ο κ. Λάτσης ούτε ουδείς άλλος μπορεί να φιμώσει όλες τις εφημερίδες! Μην αυτοραγιαδοποιούμεθα. Και πάντως κάτι τέτοια είναι υπερβολές».
Αν o «Παυλίδης», ο «Ζαχόπουλος», το «Βατοπέδι» αξίζουν χιλιάδες δημοσιεύματα, εκατοντάδες πρωτοσέλιδα, πώς γίνεται η μιντιακή κάλυψη του Mall, μετά από 7 χρόνια δραματικών εξελίξεων, να περιορίζεται σε μία χούφτα δημοσιεύματα αλλά σε κανένα πρωτοσέλιδο;