«Ολόκληρο το ηχητικό υλικό έχει δοθεί αυτούσιο και χωρίς καμία επεξεργασία στις δικαστικές αρχές, ώστε η δικαιοσύνη, ως η μόνη αρμόδια, να κάνει τη δουλειά της και να αποδώσει τις ευθύνες εκεί που η ίδια κρίνει. Σε αυτή τη διαδικασία κανείς και καμία δεν βρίσκεται το απυρόβλητο. Όποιος και να είναι, σε όποια θέση και αν βρίσκεται. Αλλά η κυβέρνηση δεν είναι δικαιοσύνη. Οι ρόλοι των δύο είναι διακριτοί και ευτυχώς που είναι διακριτοί, και γι΄αυτό το λόγο είμαστε κράτος δικαίου. Ο ρόλος ο δικός μας είναι να μην παρεμποδίζουμε και ακόμη περισσότερο να διευκολύνουμε τον ρόλο της δικαιοσύνης, εκεί που από την δική μας την πλευρά μπορούν τα στοιχεία να δοθούν με μεγαλύτερη ταχύτητα» ανέφερε η Δ. Μιχαηλίδου και συνέχισε:

«Για την αντιπολίτευση, η σταγόνα, λέει, που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν οι ‘νέες’, ‘συγκλονιστικές αποκαλύψεις’, που είδαν το φως της δημοσιότητας, τις τελευταίες ημέρες. Δημοσίευμα γνωστής, σοβαρής εφημερίδας αποκαλύπτει με πηχυαίους τίτλους ότι λίγες μέρες μετά το δυστύχημα, κυκλοφόρησε, λέει μονταρισμένο ηχητικό, με σκοπό τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης. Τίποτε πιο στρεβλό, τίποτε πιο αναληθές.

Ποιον λέτε να συνέφερε η παραποίηση της αλήθειας; Μα φυσικά ‘την κυβέρνηση αυτή που θέλει να απαλλαγεί από τις ευθύνες της’. Τίποτε πιο στρεβλό, τίποτε πιο αναληθές και, αν θέλετε, τίποτα πιο παραπλανητικό. Δυστυχώς, για το πολιτικό μας σύστημα κάποιοι βολεύονται οι ευθύνες να διοχετεύονται απρόσωπα σε μια ένοχη κυβέρνηση από το να καταλογιστούν ευθύνες για συγκεκριμένες πράξεις, για συγκεκριμένες παραλείψεις, σε συγκεκριμένα πρόσωπα και δεν αναφέρομαι βέβαια μόνο στον σταθμάρχη. Τι γνωρίζουμε σήμερα ως σκληρό δεδομένο, για εκείνη την τραγική νύχτα;

Εκείνη τη μοιραία νύχτα, γνωρίζουμε ότι ο Γενικός Κανονισμός Κινήσεως παραβιάστηκε επτά φορές. Αμφιβάλει κανείς ότι η τραγωδία θα είχε αποφευχθεί αν εκείνη τη μέρα είχαν τηρηθεί οι κανόνες κίνησης των τρένων; Θέλω να πιστεύω πως όχι. Ένα όχι που κάθε λογικός άνθρωπος δέχεται και δεν χρειάζεται καμία μονταζιέρα, για το δεχθεί».

Τέλος, για την κατάσταση στον ελληνικό σιδηρόδρομο, ανέφερε πως «θα τον κάνουμε καλύτερο και θα τον κάνουμε ασφαλέστερο. Πρέπει όμως περιορίσουμε στο ελάχιστο δυνατό το ενδεχόμενο του ανθρώπινου λάθους. Η τεχνολογία μας δίνει τη δυνατότητα να το πράξουμε. Η ολοκλήρωση της σύμβασης 717, ναι, θα συμβάλει στην κατεύθυνση αυτή. Όμως δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ακόμη και αν αυτή είχε ολοκληρωθεί, θα είχε αποτρέψει αυτό το δυστύχημα ή κάποιο άλλο» .