συνέντευξη στους Κωνσταντίνο Πουλή και Θάνο Καμήλαλη

«Υπηρετώ αυτόν τον χώρο πάνω από 20 χρόνια. Δεν ήταν μία εύκολη απόφαση το να φύγουμε, την ζυγίσαμε πάρα πολύ, τη συζητήσαμε πάρα πολύ και οδηγηθήκαμε εκεί» ανέφερε αρχικά ο κ.Ηλιόπουλος. Σχολιάζοντας την άποψη ότι πολλά προβλήματα του ΣΥΡΙΖΑ, όπως οι αναφορές σε «αριστερόμετρα» και το απολύτως αρχηγικό μοντέλο, προϋπήρχαν του Στέφανου Κασσελάκη, ανέφερε ότι «αποδέχομαι καθολικά το ότι δεν υπάρχουν δυναμικές οι οποίες γεννιούνται από το πουθενά. Προφανώς τέτοια στοιχεία υπήρχαν το προηγούμενο διάστημα. Στο κείμενο αποχώρησης που βγάλαμε, το αναγνωρίζουμε αυτό και κάνουμε την αυτοκριτική μας, για το γεγονός ότι τα υποτιμήσαμε, στο όνομα της ενότητας και της υπερβολικής κομματικότητας. Είμαι σε αυτούς που δεν εξέφραζαν διαφωνίες, στο όνομα μιας ενότητας και υπερβολικής κομματικότητας».

Συνέχισε λέγοντας πως «έχοντας πει αυτό, κάνοντας ένα βήμα πίσω, ο μεγάλος ελέφαντας που υπάρχει σήμερα στο δωμάτιο είναι ότι, όπως έχει αποκαλυφθεί, ο κ.Κασσελάκης βγήκε με μία κάλπικη επιταγή. Βγήκε με την υπόσχεση ότι θα λήξει πάρα πολύ γρήγορα την ηγεμονία του Μητσοτάκη. Ότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ πολύ γρήγορα θα μπορούσε να απαντήσει στην ηγεμονία Μητσοτάκη. Αυτήν τη στιγμή υπάρχουν τέσσερις δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ήδη τρίτο κόμμα. Είναι σε μία πορεία φθοράς και σε μια πορεία δυστυχώς συνολικής απαξίωσης, κι αυτό είναι πολύ πιο βαρύ».

Τόνισε ότι «δεν μπορείς να επιβιώσεις σε ένα κόμμα είναι το αν μπορείς να συζητήσεις στοιχειωδώς τη γνώμη σου. Ξέρετε πολύ καλά κι εσείς, ότι όλο το προηγούμενο διάστημα και εγώ και οι συντρόφισσες και σύντροφοι που αποχωρήσαμε χθες, είχαμε επιλέξει να μην κάνουμε δημόσιες τοποθετήσεις με τις διαφοροποιήσεις μας».

«Στρατηγική συντηρητικής μετατόπισης»

Ο Νάσος Ηλιόπουλος άσκησε στη συνέχεια την κριτική του στα πεπραγμένα της προεδρίας Κασσελάκη. «Η τοποθέτηση του Στέφανου Κασσελάκη στον ΣΕΒ ήταν μία βαθιά νεοφιλελεύθερη τοποθέτηση. Υιοθέτησε εντελώς τη λογική των trickle down economics, ότι το κεφάλαιο και το κέρδος μπορεί να μειώσει τις κοινωνικές ανισότητες. Αυτό είναι κάτι που όχι απλώς δεν έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά είναι εντελώς εκτός πλαισίου ακόμα και της σοσιαλδημοκρατίας. Είναι μία εντελώς συντηρητική μετατόπιση. Τέτοια στοιχεία στρατηγικής συντηρητικής μετατόπισης υπάρχουν και στις τοποθετήσεις του για την “παλιά νοικοκυρεμένη Ελλάδα” και το “ελληνικό όνειρο”. Είναι μία μεταφορά μιας αντιδραστικής οπτικής του αμερικανικού πολιτικού συστήματος».

Υποστήριξε επίσης ότι «εχεις τρία στοιχεία. Έχεις ένα κόμμα σε κρίση, μία ηγετική ομάδα που αρνείται να το αποδεχθεί και φτιάχνει μόνο το επιχείρημα του εσωτερικού εχθρού, ότι “κάποιοι με υπονομεύουν” κι ότι όποιος πάει να πει ότι υπάρχει πρόβλημα αυτομάτως είναι στους υπονομευτές. Ξεκινάει ένας κύκλος που όπως φαίνεται δεν κλείνει. Μετά τη χθεσινή γραμματεία, από ότι φαίνεται ο καινούργιος ” υπονομευτής”, ο καινούριος άνθρωπος στον οποίο στήνεται η επίθεση, είναι ο σύντροφος Διονύσης Τεμπονέρας. Και τρίτον έχεις μία βίαιη μετατόπιση σε μία συντηρητική κατεύθυνση».

«Υπάρχει αυτή η πολιτική διαφωνία και δε μας δόθηκε καμία δυνατότητα αυτή τη πολιτική διαφωνία να τη συζητήσουμε» επανέλαβε.

Για το «γιατί δεν έδωσαν χρόνο στον νέο Πρόεδρο»

«Η Κεντρική Επιτροπή ήταν μία πραγματικά σοκαριστική διαδικασία» τόνισε ο κ.Ηλιόπουλος, υποστηρίζοντας πως «η τοποθέτηση του Στ. Κασσελάκη και ο τρόπος με τον οποίον αντιμετωπίστηκαν ακόμα και ζητήματα διαδικασίας που ζητήσαμε να συζητηθούν ήταν σαν πρώτη φορά να βλέπω μπροστά μου όχι μία ομιλία ανθρώπου που ηγείται εντός κόμματος αλλά άνθρωπο που νομίζει ότι είναι CEO σε ναυτιλιακή και ξεκινάει εκκαθαρίσεις. Όλο αυτό έφτιαξε ένα πλαίσιο, μέσα στο οποίο, ακόμα και αν κάποιος από εμάς θεωρούσε ότι μπορούσε να το προσπαθήσει λίγο ακόμα, να το παλέψεις λίγο ακόμα, να πεις ένα επιχείρημα, ήταν φανερό δεν μπορούσαμε να ανεχθούμε άλλο αυτή την κατάσταση».

Απαντώντας στο ερώτημα «γιατί δεν δώσατε χρόνο στον νέο Πρόεδρο» και στην παρατήρηση ότι η πολιτική διαφωνία αφορά δηλώσεις του Προέδρου και όχι καταγεγραμμένες νέες θέσεις του κόμματος, ανέφερε:

«Κατανοώ απόλυτα το ερώτημα του χρόνου, ειδικά όταν προέρχεται από καλοπροαίρετο κόσμο. Για να υπάρχει χρόνος, πρέπει να υπάρχει το πλαίσιο της διαδικασίας, δηλαδή, για να το πω πιο χοντροκομμένα, να υπάρχει το γήπεδο. Το γήπεδο σημαίνει να ξέρεις τι συζητάμε. Αν κάποιος συγκρίνει την πολιτική τοποθέτηση του Προέδρου, που δεν είναι μια απλή δήλωση, στον ΣΕΒ με αυτή στον Economist και μία σε μία περπατητή συνέντευξη στην εκπομπή του Ν. Ευαγγελάτου βλέπει τρία εντελώς διαφορετικά πολιτικά σχέδια.

Επί της αρχής, το λέω ανθρώπινα και ψύχραιμα δηλώνω αδυναμία να συνομιλήσω με ένα πολιτικό σχέδιο που μπορεί να αλλάζει κάθε τέσσερις μέρες. Δεν ξέρω ακριβώς ποιο είναι το γήπεδο όταν δεν ξέρεις κάθε μέρα τι σου ξημερώνει. Το δεύτερο για να υπάρχει γήπεδο, είναι στοιχειωδώς να συνεννοηθούμε ότι κάποιος μπορεί να έχει μία διαφορετική άποψη, έναν προβληματισμό, μία διαφορετική γνώμη, απόχρωση εκτίμησης, χωρίς να είναι πέμπτη φάλαγγα, υπονομευτής, βαρίδι, γιατί αν υπάρχει αυτό, πάλι σπάει το πλαίσιο της συζήτησης. Δεν μπορείς να δώσεις χρόνο σε κάτι που δεν σου αναγνωρίζει να εχεις διαφορετική άποψη και να την εκφράσεις και σε κάτι που είναι εντελώς ανερμάτιστο κάθε 4 μέρες».

Κατέληξε λέγοντας πως «αυτό, όχι απλά βαθαίνει την κρίση, αλλά και ένα βαθύτατο αίσθημα αναξιοπιστίας».

Διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ: «Θα υπερασπιστώ κεντρικά πράγματα» – Πλαίσιο λιτότητας

Ο Νάσος Ηλιόπουλος ρωτήθηκε και για μία αναφορά του, στo Κontra, το βράδυ της Πέμπτης, όπου δηλωσε ότι «δεν καταφέραμε να σπάσουμε το πλαίσιο λιτότητας στον βαθμό που θα θέλαμε».

«Ανήκω στους ανθρώπους που θα υπερασπίζομαι θα υπερασπιστώ κεντρικά πράγματα τα οποία κατάφερε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015-2019. Ένα από αυτά είναι η Συμφωνία των Πρεσπών, ένα από αυτά είναι ο τρόπος που λειτούργησε η Επιθεώρηση Εργασίας κι ότι επανήλθαν οι συλλογικές συμβάσεις» ανέφερε αρχικά και πρόσθεσε:

«Η κριτική που κάνω εγώ στο τι δεν καταφέραμε δεν είναι το γενικό κι αόριστο επιχείρημα της ΝΔ για την υπερφορολόγηση. Είναι εντελώς διαφορετικό να πεις ότι δεν κατάφερα να σπάσω το πλαίσιο της λιτότητας, όπου στοιχεία αυτού του πλαισίου είναι η αναλογία σε έμμεσους κι άμεσους φόρους, πόσο δίκαιοι είναι οι άμεσοι φόροι ή επειδή είχες μια χρεοκοπημένη χώρα, αναγκάστηκες να πάρεις και κάποια άδικα μέτρα (ειδικά αν θέλετε για γιατρούς, μηχανικούς, δικηγόρους)».

«Το ότι δεν κατάφερες το 2015-19 να αυξήσεις τους μισθούς και στον δημόσιο τομέα, π.χ στους πρωτοδιοριζόμενους εκπαιδευτικούς είναι ένα στοιχείο όπου δεν κατάφερες να σπάσεις τη λιτότητα στον βαθμό που θα ήθελες» πρόσθεσε και συνεχίσε:

«Προφανώς, μέσα από τη διαπραγμάτευση, μέσα από πράγματα που καταφέραμε ή δεν καταφέραμε να κάνουμε, όντως μπήκαμε σε μια σειρά από δεσμεύσεις που ορίσαν αυτό το πλαίσιο. Δεν είχαμε τη δυνατότητα, όταν το πλαίσιο έληξε το καλοκαίρι του 2018, να κάνουμε πιο γρήγορα και πιο αποφασιστικά βήματα. Κατά τη γνώμη μου αυτή είναι η μεγάλη εικόνα, δηλαδή ότι η ρήξη με το νεοφιλελεύθερο πλαίσιο δεν ήταν όσο αποφασιστική εγώ θα ήθελα, ή θεωρώ ότι θα χρειαζόταν η ελληνική κοινωνία».

«Αριστερή πρόταση που θα μπορεί να συνδυάσει ταυτόχρονα τον ριζοσπαστισμό αλλά και το άγχος του να μπορέσει να γίνει πλειοψηφική»

«Εμείς δεν πάμε να κάνουμε ένα σχήμα αντισύριζα» τόνισε. «Αυτό που λέμε, κοιτώντας τη μεγάλη εικόνα, είναι ότι υπάρχει ένα πολιτικό κενό. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης παίζει μόνος του με επικίνδυνες πολιτικές, η αξιωματική αντιπολίτευση είναι σε μία φθορά και απαξίωση, το ΠΑΣΟΚ είναι καθηλωμένο και οι υπόλοιπες δυνάμεις της Αριστεράς δεν μπορούν να δώσουν απαντήσεις στον βαθμό που θα έπρεπε. Η δική μας πολιτική φιλοδοξία είναι να προσπαθήσουμε να ξεκινήσουμε να απαντάμε σε αυτό. Αυτό ξεκινάει από πολιτικό περιεχόμενο, Συζητάμε πλέον πολύ διαφορετικά για τα κλιματικά ζητήματα, μετά τον Έβρο και τη Θεσσαλία» πρόσθεσε.

Εκτίμησε ότι «το κενό που υπάρχει είναι μία αριστερή πρόταση που θα μπορεί να συνδυάσει ταυτόχρονα τον ριζοσπαστισμό αλλά και το άγχος του να μπορέσει να γίνει πλειοψηφική για να αλλάξει τα πράγματα. Δεν υπάρχει το κενό άλλης μιας αριστερής πολιτικής καταγραφής. Στον κατακερματισμό που βρισκόμαστε σήμερα, αυτό μπορεί να φαίνεται υπερφιλόδοξο, αλλά θεωρώ ότι προς τα εκεί θα πρέπει να κινηθούμε».

Ανέφερε επίσης πως «την επόμενη εβδομάδα θα προχωρήσουμε σε συγκρότηση ΚΟ και σε δεύτερο χρόνο θα ανοίξουμε τον διάλογο για έναν καινούργιο πολιτικό φορέα και μία πιθανή κάθοδο στις ευρωεκλογές ενός φορέα που κατά τη γνώμη πρέπει να είναι ανοιχτός συνολικά στον αριστερό, προοδευτικό κόσμο της πολιτικής οικολογίας και των κοινωνικών δικαιωμάτων. Προφανώς θα μετρηθούμε πολύ γρήγορα».

«Χρειάζονται διαδικασίες ανασύνθεσης κι αυτή η διαδικασία ξεκινάει από το πολιτικό περιεχόμενο. Δηλαδή τι λέμε σήμερα για το Κλίμα, τι λέμε για την Εργασία και για όλα τα ζητήματα δημοκρατίας. Αν μπούμε στα ζητήματα ουσίας, θεωρώ ότι μπορούν να υπάρξουν συγκλίσεις και με ανθρώπους που έχουν επιλέξει διαφορετικούς αριστερούς σχηματισμούς όλο αυτό το διάστημα, μπορεί να αφορούν πολύ κόσμο που έχει πάει στην αποχή λόγω απογοήτευσης, εγώ θεωρώ ότι μπορούν να αφορούν και προοδευτικό κόσμο που επέλεξε ΠΑΣΟΚ στις τελευταίες εκλογές γιατί θεώρησε ότι δεν υπάρχει άλλη λύση». συνέχισε, ενώ σχετικά με βασικούς άξονας, απάντησε πως «το κλίμα, η Εργασία και η Δημοκρατία είναι βασικά ζητήματα για μία εναλλακτική πολιτική πρόταση».

Σε ερώτηση, τέλος, σχετικά με τη στάση του Αλέξη Τσίπρα όλο αυτό το διάστημα των εσωκομματικών συγκρούσεων στον ΣΥΡΙΖΑ απάντησε πως κατανοώ απολύτως την επιλογή του Αλέξη Τσίπρα που είπε ότι δεν εμπλέκομαι καθόλου στην εκλογική διαδικασία σε όλη την προεκλογική περίοδο. Κατανοώ αυτή τη στάση και (το αν θα πάρει θέση) είναι μία συζήτηση που πλέον δεν αλλάζει κάτι στο πρακτικό, δεν έχει δηλαδή κάποια πολιτική αποτελεσματικότητα.»

Επανέλαβε επίσης όμως ότι τα στελέχη που υποστηρίζαμε την υποψηφιότητα της Έφης Αχτσιόγλου δεχθήκαμε έναν βρόμικο πόλεμο.

Έκλεισε λέγοντας πως «σε καμία περίπτωση δεν θα μπούμε σε κουβέντα για “κληρονομιές”. Θέλουμε όσες δυνάμεις έχουμε, να προσπαθήσουμε να είμαστε μία σοβαρή, σύγχρονη, προγραμματική ριζοσπαστική και κοινωνική πρότση για την επόμενη μέρα. Ο πολιτικός χρόνος δεν μας περιμένει, θα μετρηθούμε όλοι».