O φεουδάρχης με το «ανθρώπινο πρόσωπο»
του Θάνου Καμήλαλη
Υπό μία έννοια οι εικόνες αυτές είναι απαραίτητες. Ένα στυγνό ξεγύμνωμα της πλήρους απουσίας συναίσθησης του ανθρώπου που ορίζει την τύχη της χώρας σε μία πρωτοφανή και πολύπλευρη κρίση. Προκλητικές, εξοργιστικές ναι, αλλά απαραίτητες.
Γιατί η άλλη λύση θα μπορούσε να είναι «ρεπορτάζ» παράγωγα της λίστας Πέτσα για τον «εργασιομανή Κυριάκο», που «σηκώνει τα μανίκια», «δουλεύει νυχθημερόν» και «μοιράζεται την αγωνία εκατομμυρίων πολιτών». Εικόνες σαν τις πολύ καλά σκηνοθετημένες εμφανίσεις του στα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης, με ελάχιστες συναντήσεις, με συνομιλίες που μοιάζουν βγαλμένες από χορογραφία που έστησε το επικοινωνιακό επιτελείο και με αποκλεισμένους από το κάδρο τους εργαζόμενους. Δεν είναι καλύτερη επομένως η αποκάλυψη της πραγματικότητας από τη συνεχή κατασκευή μίας άλλης, γεμάτης ψέματα; Θαρρώ πως είναι, όσο κι αν ενοχλεί δικαιολογημένα.
Εξάλλου και ως μία πρώτη απάντηση σε όσους ψάχνονται να υποβαθμίσουν το θέμα, είναι η Νέα Δημοκρατία αυτή που έκανε σημαία τις τελευταίες εβδομάδες το «ο νόμος ισχύει για όλους». Κι αν εδώ «νόμος» ξεκάθαρος δεν υπάρχει (υπάρχει «ισχυρή σύσταση για άθληση κοντά στην οικία») κάποιος θα πρέπει να εξηγήσει στους πολίτες που βρίσκονται κλείσμένοι σπίτια τους με πολύ ελεγχόμενες μετακινήσεις το γιατί ο Πρωθυπουργός της χώρας, σε ένα Σαββατοκύριακο με συνολικά 199 νεκρούς, εμφανίζεται αμέριμνος και ανέμελος να ποστάρει χαριτωμένες φωτογραφίες από τη Θεσσαλονίκη στους λογαριασμούς του, να κάνει ποδηλατάδα και να φωτογραφίζεται χωρίς αποστάσεις και μέτρα προστασίας στην Πάρνηθα και να διασκεδάζει την ώρα που η σύζυγός του δοκιμάζει τις ικανότητες της στο motocross μαζί με την εκείνη την ώρα «παρέα» του.
Κάπως πρέπει να εξηγηθεί αυτό στους χιλιάδες πολίτες που ελέγχονται για πιθανή παραβίαση των μέτρων, για το πού μπορεί να φτάσουν αν στείλουν SMS με κωδικό «6» για να αθληθούν ή να κάνουν μία βόλτα και πολύ συχνά βασίζονται στη διάθεση του αστυνομικού οργάνου που τους ελέγχει για το αν θα κληθούν να πληρώσουν πρόστιμο 300 ευρώ ή όχι. Να εξηγηθεί στους λίγο ή πολύ «αρνητές» και τους «ψεκασμένους» όπως τους χαρακτήρισε ο Πρωθυπουργός που ψάχνουν το πραμικρό στοιχείο για να αμφισβητήσουν τα μέτρα περιορισμού, τη χρήση της μάσκας ή και τον ίδιο τον ιό, πιστεύοντας ότι είναι μία «παγκόσμια συνωμοσία των ισχυρών». Χαρά που θα κάνουν βλέποντας τώρα τον Πρωθυπουργό να δείχνει ότι τα μέτρα για τους ισχυρούς δεν ισχύουν…
Κάπως θα πρέπει να εξηγηθεί αυτό επίσης στις 9 φεμινίστριες που την Παγκόσμια Ημέρα ενάντια στην έμφυλη βία σήκωσαν ένα πανό με όλα τα μέτρα προστασίας στο Σύνταγμα και βρέθηκαν κρατούμενες επί ώρες, εισέπραξαν μία υποκριτική «συγγνώμη» από τον Υπουργό δήθεν Προστασίας Πολίτη και οι κατηγορίες εναντίον τους δεν έχουν αποσυρθεί. Ή να μιλήσουμε για το πώς εργαλειοποιήθηκε πολιτικά και υπερπροβλήθηκε από τα ΜΜΕ ή όντως προκλητική και εκτός τόπου και χρόνου φωτογραφία ενός βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, του Παύλου Πολάκη από το τραπέζι στο σπίτι του, ή την υπόθεση του «ταξιδιού Βαρουφάκη στην Αίγινα» που διαστρεβλώθηκε και τελικά έφερε μέχρι και δικογραφία στη Βουλή (που κατέπεσε μήνες μετά). Ή να θυμηθούμε για το γεγονος ότι βρίσκεται σε εξέλιξη εισαγγελική έρευνα κατά πρώην Πρωθυπουργού και δύο πολιτικών αρχηγών για «παραβίαση των μέτρων στο Πολυτεχνείο», ενώ ο αρμόδιος Υπουργός είπε μετά τα γεγονότα ότι «οι πολιτικές εκδηλώσεις επιτρέπονται».
Μικρό θέμα; Μία εικόνα της στιγμής: Πάντως στην Τσεχία και στη Νέα Ζηλανδία προκλήθηκε σάλος όταν υπουργοί Υγείας (όχι Πρωθυπουργοί) έσπασαν τα μέτρα περιορισμού, ενώ για τον ίδιο λόγο παραιτήθηκε και ο υπουργός Εμπορίου της Ε.Ε. Βεβαίως εκεί οι παραβάσεις ήταν σαφείς και συγκεκριμένες, αλλά εδώ, να το θυμίσουμε, έχουμε να κάνουμε με τον Πρωθυπουργό της χώρας. Επομένως θα πρέπει να μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι το ζήτημα ξεπερνάει το «γράμμα του νόμου» που εξάλλου στην Ελλάδα είναι θολός ως προς τις «άσκοπες μετακινήσεις». Στην Ελλάδα με τις δεκάδες νεκρών κάθε μέρα, που ανεβαίνει στις μαύρες λίστες της πανδημίας και βρίσκεται αντιμέτωπη με το χειρότερο στάδιο του υγειονομικού πολέμου. Στην Ελλάδα όπου η «ατομική ευθύνη» έγινε μόνιμη καραμέλα για πάσα νόσο και οι χιλιάδες πολιτών παρακολουθούν σοκαρισμένοι τον Πρωθυπουργό να εμφανίζεται ξανά και ξανά χωρίς καμία συναίσθηση της κατάστασης.
Παρακολουθούμε λοιπόν απλά, χωρίς την παρέμβαση ενδιάμεσα των εκατοντάδων πρόθυμων ΜΜΕ, το «ανθρώπινο πρόσωπο» του Κυριάκου Μητσοτάκη. Τον Πρωθυπουργό της κυβέρνησης που δεν ενίσχυσε ουσιαστικά το σύστημα Υγείας, μολονότι είχε 8 μήνες να το κάνει, που κάνει κάθε χατίρι στον τομέα της ιδιωτικής Υγείας, που ανακοίνωσε την Παρασκευή τη διατίμηση των τεστ και ακόμα περιμένουμε τη σχετική ρύθμιση στη Βουλή. Που πανηγυρικά είπε ψέματα για «800 ευρώ στους εργαζόμενους που θα τεθούν σε αναστολή τον Νοέμβριο», εννοώντας ότι πρόκειται για αποζημίωση με σημείο αναφοράς τα 800 ευρώ και τη Δευτέρα, χωρίς ταρατατζούμ αυτήν τη φορά, έριξε την αποζημίωση για τον Δεκέμβριο στα 534 ευρώ.
Παρακολουθούμε το πώς εκφράζεται το «ανθρώπινο πρόσωπο» του Μητσοτάκη σε μία από τις πιο κρίσιμες περιόδους της σύγχρονης ιστορίας της χώρας. Χωρίς φτιασιδώματα. Είναι ένα αποκρουστικό πρόσωπο της εξουσίας. Το πρόσωπο του κατασκευασμένου «ηγέτη» που δεν νοιάζεται, που γυρεύει μόνο την καλοπέραση, που θεωρεί ότι οι κανόνες, οι συστάσεις και οι περιορισμοί ισχύουν μόνο για τους άλλους, την πλέμπα, που πιστεύει ότι είναι άτρωτος από την κριτική, που οι νεκροί και ο αγώνας των γιατρών, των νοσηλευτών και των πολιτών είναι απλά συνισταμένες σε μία πολιτική και επικοινωνιακή διαχείριση των γεγονότων, με το βλέμμα πάντα στις δημοσκοπήσεις και στην επόμενη κάλπη. Που βλέπει τη χώρα σαν φέουδο, σαν ένα τσιφλίκι και της συμπεριφέρεται έτσι εδώ και ενάμιση χρόνο.
Μια χαρά είναι αυτές οι εικόνες λοιπόν, σε συνδυασμό πάντα με συγκεκριμένη κριτική, το πλήθος των ξεκάθαρων στοιχείων και την εστίαση στα πολύ σοβαρά προβλήματα και τις παθογένειες που αντιμετωπίζει η χώρα σήμερα. Δίνουν την πλήρη αλήθεια, την ωμή πραγματικότητα και θα υπήρχαν ακόμα κι αν δεν βλέπαμε τις φωτογραφίες και το βίντεο. Αυτό είναι το πρόσωπο της συγκεκριμένης εξουσίας, στο πιο κρίσιμο σημείο. «Και σ’όποιον αρέσει»;