«Ανέκδοτο», «γελωτοποιός», «πολιτικός ηγέτης που δεν μπορεί να κουβαλήσει τη Βρετανία στην πλάτη του στην κομβικής σημασίας συμφωνία για το Brexit», είναι μόνο μερικοί από τους χαρακτηρισμούς των βρετανικών ΜΜΕ για τον πρωθυπουργό Μπόρις Τζόνσον.

Η εικόνα και η άποψη που προβάλουν τα βρετανικά και τα διεθνή ΜΜΕ για τον νέο πρωθυπουργό της Βρετανίας, είναι τουλάχιστον επιδερμική. Αν αφήσουμε έξω τις σκανδαλοθηρικές εφημερίδες, μπορούμε να σταθούμε σε δύο από τα πλέον έγκυρα βρετανικά Μέσα, όπως το BBC και ο Guardian. Εδώ και μήνες προβάλουν την εικόνα ενός πρωθυπουργού που έκανε καριέρα πατώντας σε λαϊκιστικές θέσεις και έχοντας ως σημαία του την έξοδο της Βρετανίας από τα «αντιβρετανικά» δεσμά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Από κοντά στα χλευαστικά δημοσιεύματα και τα διεθνή ΜΜΕ, που υιοθετούν τη θέση του «γελωτοποιού» ο οποίος θέλει να επιβάλει την έξοδο από την ΕΕ, ακόμα και χωρίς τη συναίνεση των Βρυξελλών. Ο Τζόνσον έχει όντως προβεί σε ρατσιστικά σχόλια και σίγουρα δεν εκφράζει σε καμία περίπτωση προοδευτικό λόγο ή προοδευτικές και δημοκρατικές θέσεις υπέρ των πολλών.

Φυσικά και δεν έχει κανένα λόγο να εκφράζει προοδευτικές θέσεις ο ηγέτης του κόμματος των Συντηρητικών της Βρετανίας, του κόμματος που εδώ και χρόνια ηγείται με έμμεσο ή και άμεσο τρόπο της στοχοποίησης των ομοφυλόφιλών, των ισλαμιστών και των αλλοδαπών που «αλλοιώνουν» τη φυσιογνωμία της βρετανικής κοινωνίας.

Αν και τα όσα αποδίδονται στον Τζόνσον και τις ξενοφοβικές – ακροδεξιές πολιτικές θέσεις που πρεσβεύει είναι πέρα για πέρα αληθινά,  η εικόνα του «γελωτοποιού» πολιτικού που κάνει ένα «πέρασμα» μέχρι να αντικατασταθεί από κάποιον «σοβαρό» πολιτικό ηγέτη δεν έχει καμία απολύτως επαφή με την πραγματικότητα, καθώς αποτελεί πρόσωπο που έχει αφήσει το στίγμα του στην βρετανική πολιτική σκηνή τα τελευταία χρόνια

Από το 2008 έως το 2016 ήταν ο δήμαρχος του Λονδίνου, ενώ το 2015 επέστρεψε στη Βουλή των Κοινοτήτων (μετά το 2001) και ήταν ταυτόχρονα δήμαρχος και βουλευτής για μία χρονιά. Με την ανάληψη των πρωθυπουργικών καθηκόντων από την Τερέζα Μέι το 2016, ο Τζόνσον ανέλαβε τη θέση του Υπουργού Εξωτερικών και του διαπραγματευτή της αποχώρησης της Βρετανίας από την ΕΕ. Επέλεξε να παραιτηθεί από τη θέση του τον Ιούλιο του 2018, καταλογίζοντας στη Μέι ότι έχει εγκλωβιστεί στις πιέσεις των Βρυξελλών και καταδικάζει τη χώρα σε μια συμφωνία στην οποία η Βρετανία έχει τον ρόλο του κομπάρσου.

Έκτοτε, ακολούθησε ξεκάθαρα επικριτική στάση απέναντι στη Μέι και κατάφερε να αναρριχηθεί στις τάξεις των Συντηρητικών, έχοντας πάντα ως βασική θέση του την άμεση έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ, τονίζοντας με κάθε τρόπο πως πρέπει να εισακουστεί η απόφαση του βρετανικού λαού στο δημοψήφισμα του 2016.

Ο Τζόνσον δεσμεύτηκε για Brexit «με ή χωρίς συμφωνία» μέχρι τις 31 Οκτωβρίου

Μετά την αποχώρηση της Μέι από την πρωθυπουργική καρέκλα και την ηγεσία των Συντηρητικών, η πλειοψηφία των βρετανικών και διεθνών ΜΜΕ υποβάθμισαν την υποψηφιότητα του Τζόνσον, με αναλύσεις για τον «κωμικό ακροδεξιό», που «πηγαίνει στο ίδιο κομμωτήριο με τον Τραμπ».

Όπως και στην περίπτωση του Τραμπ, τα δήθεν αντισυστημικά και άνευ πολιτικού περιεχομένου σχόλια, ενίσχυσαν την εικόνα του Τζόνσον. Στις εκλογές του Ιουλίου αναδείχτηκε ηγέτης των Συντηρητικών με ποσοστό 51,3% έναντι 24,7% του βασικού του αντιπάλου, Τζέρεμι Χαντ.

«Χαμένος» απέναντι σε πολιτικούς αντιπάλους που αρνούνται τις εκλογές

Έχοντας απολέσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, λόγω αποχώρησης των Συντηρητικών βουλευτών επί των ημερών της Μέι, ο Τζόνσον έχει καλέσει ήδη δύο φορές την αντιπολίτευση να συναινέσει σε πρόωρες εθνικές εκλογές, ώστε να πάρει καθαρή εντολή από τον βρετανικό λαό και να οδηγήσει τη Βρετανία σε έξοδο από την ΕΕ στις 31 Οκτωβρίου, ακόμα και χωρίς συμφωνία με τις Βρυξέλλες. Ο ίδιος ισχυρίζεται πως η κυβέρνηση του έχει ετοιμαστεί και θωρακιστεί για κάθε ενδεχόμενο.

Τον Σεπτέμβριο, μετά τη δεύτερη ψηφοφορία που έχασε για τις πρόωρες εθνικές εκλογές, ο Τζόνσον αιτήθηκε την αναστολή των εργασιών του κοινοβουλίου για πέντε εβδομάδες. Το Ανώτατο Δικαστήριο της Βρετανίας δεν έκανε δεκτό το αίτημα του και η συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ (ανάμεσα τους και τα ελληνικά) έκανε λόγο για «χαστούκι», «πολιτική συντριβή», «ιστορική ήττα» και διάφορους τέτοιους πομπώδεις τίτλους.

O Τζόνσον κλείνει το κοινοβούλιο για να θωρακίσει το Brexit χωρίς συμφωνία

Ωστόσο, είναι πραγματικά αστείο, έως και παραποίηση της πραγματικότητας, να εμφανίζεται ως πολιτικά ηττημένος ένας πολιτικός αρχηγός που ζητά από τους αντιπάλους του να αντιπαρατεθούν ανοικτά στις κάλπες και οι ίδιοι να ξεκαθαρίζουν ότι δεν θέλουν να μπουν σε αυτή τη διαδικασία. Έτσι και αλλιώς δεν τίθεται θέμα εσωτερικής αμφισβήτησης, όπως έδειξε και η συντριπτική εσωκομματική νίκη που πέτυχε προ μηνών ο Τζόνσον.

Οι Εργατικοί, που αποτελούν το ισχυρότερο κόμμα της αντιπολίτευσης, συνεχίζουν να κρύβονται πίσω από το δάκτυλο τους και δείχνουν την ένδεια επιχειρημάτων τους. Απέναντι σε έναν πρωθυπουργό των Συντηρητικών, που έχει τοποθετηθεί ξεκάθαρα υπέρ ξενοφοβικών και ακροδεξιών απόψεων, θα περίμενε κανείς την δυναμική τοποθέτηση ενός προοδευτικού κόμματος.

Αντιθέτως, ο Τζέρεμι Κόρμπιν και το κόμμα του δείχνουν πόσο ακίνδυνοι είναι απέναντι στις ξενοφοβικές και ακροδεξιές προτάσεις και κατά πόσο εκπροσωπούν άκρως συστημικές θέσεις, αδυνατώντας να ορθώσουν πολιτικό ανάστημα και να δώσουν μια προοδευτική διέξοδο. Μετά την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου, ο Κόρμπιν αρκέστηκε να δηλώσει ότι «ο Μπόρις Τζόνσον κρίθηκε ότι παραπλάνησε τη χώρα», επισημαίνοντας πως «ο μη εκλεγμένος πρωθυπουργός πρέπει να παραιτηθεί τώρα».

Κριτική αν μη τι άλλο ανέξοδη και «ξεκούραστη» για έναν πολιτικό ηγέτη που έχει ταχθεί ξεκάθαρα υπέρ της παραμονής της Βρετανίας στην ΕΕ και κατά συνέπεια της ακύρωσης του δημοψηφίσματος του 2016. Οι ανούσιες προτάσεις και αντιδράσεις  της αντιπολίτευσης, όπως και η αδυναμία τους να ορθώσουν ξεκάθαρη πολιτική θέση στρώνουν κυριολεκτικά κόκκινο χαλί στον Τζόνσον για να πορευτεί με τις θέσεις του, ή έστω τις θέσεις που του υπαγορεύουν όσοι έχουν άμεσο οικονομικό συμφέρον από το Brexit, μέχρι να κορυφωθεί η κόντρα συμφερόντων ανάμεσα σε Βρετανία και ΕΕ.

Το μόνο σίγουρο είναι πως ο Τζόνσον δεν είναι «γελωτοποιός». Η στάση του εκπροσωπεί μεγάλο μέρος του βρετανικού λαού και η αστεία γραμμή (και των ελληνικών ΜΜΕ) περί χαστουκιών και συντριπτικών ηττών μάλλον θα γυρίσουν ανάποδα, μέχρι να αντιληφθούμε το πόσο επικίνδυνος είναι και τι ρόλο παίζει στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή ο Τζόνσον.