Αυτό που δεν ξέρουν οι περισσότεροι, ακόμη και πολλοί από αυτούς που παριστάνουν τους «ειδικούς» και κατηγορούν μετά μανίας ή όχι τα βραβεία Όσκαρ, είναι πως τα συγκεκριμένα βραβεία δεν είναι ένα φεστιβάλ, αλλά καθαρά επαγγελματικά βραβεία. Πριν 88 χρόνια τα εμπνεύστηκαν και τα έφτιαξαν μια ομάδα ανθρώπων από το χώρο του σινεμά, που έφτιαξαν και την περίφημη Ακαδημία που τα απονέμει – και δεν κάνει μόνο αυτό- ως ένα επαγγελματικό βραβείο στο οποίο είναι υποψήφιες όλες οι ταινίες που βγήκαν στις αίθουσες από 1/1 ως 31/12 κάθε χρονιάς και παίχθηκαν στο Λος Άντζελες. Σε αυτή την Ακαδημία είναι μέλη επαγγελματίες από το χώρο του σινεμά, συν τους βραβευμένους ή τους υποψήφιους κλπ., ανεξάρτητα από το σωματείο του καθενός. Σήμερα πια η συγκεκριμένη Ακαδημία έχει γύρω στις 6.000 μέλη και μάλλον είναι δύσκολο να «μαγειρευτεί» ένα αποτέλεσμα όπως διαδίδουν πολλοί που τα αντιμετωπίζουν σα βραβεία στα Φεστιβάλ Καννών, Βερολίνου κλπ, όπου η επιτροπή μαγειρεύει κατά πως θέλει τα βραβεία. Επίσης, πολλοί από αυτούς που τα κατηγορούν αναφέρουν πως η τάδε ταινία, λχ, είναι μόνο για τέσσερα Όσκαρ υποψήφια ενώ θα μπορούσε να είναι για περισσότερα, σα να είναι τα Όσκαρ αστεράκια αξιολόγησης σε περιοδικό.
Στα Όσκαρ ψηφίζουν κάθε χρόνο για τις υποψηφιότητες η κάθε κατηγορία επαγγελματιών τους δικούς της και όλοι μαζί για την καλύτερη ταινία, αφού βγουν οι υποψηφιότητες ψηφίζουν όλοι μαζί για όλες τις κατηγορίες. Πχ οι ηθοποιοί ψηφίζουν ηθοποιούς, οι ηχολήπτες ηχολήπτες, οι διευθυντές φωτογραφίας τους δικούς τους κλπ κλπ. Μια ταινία λοιπόν είναι υποψήφια για τόσα βραβεία Όσκαρ για όσα μπορεί να είναι, πχ μια ταινία ανθρωπίνων σχέσεων δωματίου μπορεί να είναι υποψήφια για περιορισμένο αριθμό κι όχι βέβαια για τα ειδικά εφέ, τη μίξη του ήχου κι άλλα που θέλουν πιο μεγάλες παραγωγές. Με αυτό τον τρόπο κάποιες ταινίες φαίνεται σα να έχουν πάρει περισσότερα Όσκαρ από άλλες, χωρίς αυτό να σημαίνει κατι γιατί μπορεί το φιλμ με τις λιγότερες βραβεύσεις οι βραβεύσεις του να είναι πιο σημαντικές. Ο «Πόλεμος των Άστρων» πχ το ’77 κέρδισε έξι Όσκαρ που είναι όμως όλα τεχνικά ενώ το «Στη Φωλιά του Κούκου» έλαβε πέντε Όσκαρ, μέσα σε όλα και της καλύτερης ταινίας, που ήταν, ας πούμε, πιο σημαντικά. Φυσικά και αυτοί που δίνουν τα Όσκαρ ζουν μες στο πνεύμα της εποχής και βλέπουν τα πράγματα μες από το πρίσμα της – άσε που πολύ συχνά βλέπουν πράγματα που το μέσο μάτι δεν μπορεί να διακρίνει, συν το γεγονός ότι βλέπουν τις ταινίες γενικά μες από το πόσο προχωρούν την τέχνη τους. Βεβαίως υπήρχαν και υπάρχουν χρονιές που είναι δύσκολο να βρεις τον καλύτερο, γιατί υπάρχει πληθώρα πολύ καλών ταινιών, αλλά και το αντίθετο.
Η απόλυτα τέλεια μοιρασιά έγινε το ’72 όταν συναγωνίζονταν δύο πραγματικά θηρία, που και τα δύο πέρασαν στην ιστορία, από τη μία ο «Νονός» και από την άλλη το «Καμπαρέ». Στο τέλος ο «Νονός» πήρε τέσσερα και το «Καμπαρέ» οκτώ, αλλά η τελειότητα στην επιλογή έγινε όταν καλύτερης ταινίας πήρε ο «Νονός», σκηνοθεσίας ο Μπομπ Φόσι, πρώτου ανδρικού ο Μπράντο για το «Νονό», πρώτου γυναικείου η Μινέλλι για το «Καμπαρέ».
Φυσικά, όταν ξεκίνησαν τα Όσκαρ, πριν από 87 απονομές, ήταν μια απλή εκδήλωση σε ένα ξενοδοχείο του Λος Άντζελες, χωρίς κοινό, που κάποιοι υπεύθυνοι της Ακαδημίας έδωσαν τα βραβεία στους νικητές. Κάποια στιγμή, άρχισε να τα μεταδίδει ζωντανά το ραδιόφωνο, κατόπιν η τηλεόραση κι ο θρύλος από τοπικός πρώτα έγινε εθνικός και μετά παγκόσμιος. Κι όχι άδικα. Από την αρχή βέβαια δεν ήταν ίδιες κατηγορίες υποψηφίων, οι περισσότερες από τις κατηγορίες μπήκαν σιγά σιγά, κάποιες κατηγορίες μπήκαν και βγήκαν, κάποιες άργησαν να μπουν, όπως πχ τα βραβεία για καλύτερη μουσική και τραγούδι μπήκαν το 1934, ενώ εξαιτίας της τεράστιας καλλιτεχνικής παγκόσμιας επιτυχίας του «Κλέφτη Ποδηλάτων» του Ντε Σίκα το 1949, με αφορμή ένα ειδικό βραβείο γι αυτό, καθιερώθηκε και το Όσκαρ ξενογλωσσης ταινίας, το μόνο με διαφορετικό τρόπο επιλογής. Δηλαδή, κάθε χώρα μπορεί να στείλει τη δική της ταινία επισήμως προς επιλογή, τη βλέπουν τα μέλη της Ακαδημίας, και αποφασίζουν με βάση αυτές που τους έχουν σταλεί. Ενώ στις κανονικές υποψηφιότητες μια ταινία πρέπει να έχει παιχθεί τουλάχιστον μια εβδομάδα στο Λος Άντζελες και ψηφίζονται από ανθρώπους που τις έχουν δει και τις έχουν προσέξει.
Κάπως έτσι τα «Φώτα της Ράμπας» του Τσάρλι Τσάπλιν έκαναν πρεμιέρα το 1952 στη νέα Υόρκη αλλά λόγω του ότι μετά έφυγε ο Τσαπλιν από τις ΗΠΑ λογω μακαρθισμού, η ταινία του δεν έφτασε ποτέ στο Λος Άντζελες, στο οποίο και παίχθηκε 20 χρόνια μετά, τιμητικά, όταν κάλεσαν τον Τσάπλιν να του δώσουν ειδικό βραβείο, και τον επόμενο χρόνο η ταινία πήρε Όσκαρ Μουσικής, είκοσι χρόνια μετά την πρώτη προβολή της. Ο Τσάπλιν ειδικά είναι ο μόνος που ενώ έχει πάρει μόνο κανονικό Όσκαρ Μουσικής έχει πάρει ένα τιμητικό, για την καριέρα του, κι ένα Όσκαρ μόνο γι’ αυτόν. Ήταν στην πρώτη απονομή, όταν ήταν υποψήφιος σε διάφορες κατηγορίες για την ταινία το «Τσίρκο» και μια εβδομάδα πριν την απονομή του ανακοίνωσε ο τότε πρόεδρος της Ακαδημίας πως αποσύρουν τις υποψηφιότητές του, γιατί δε μπορεί να διαγωνιστεί μαζί με τους υπόλοιπους, και του απονέμουν ένα Όσκαρ Μεγαλοφυίας («Oscar for the Genius»).
Τώρα βέβαια ο καθένας μπορεί να συμφωνεί ή να διαφωνεί με τα Όσκαρ, γιατί υπάρχει και προσωπικό γούστο όταν βλέπει κανείς μια ταινία. Επαναλαμβάνω όμως ότι αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάει είναι πως, πέρα από τη λάμψη, το γκλάμουρ και τα κόκκινα χαλιά, το επίχρυσο αγαλματάκι – που στον πόλεμο έγινε μπρούτζινο γιατί θεωρήθηκε προκλητικό και μετά τον πόλεμο αντικατέστησαν τα μπρούτζινα με επίχρυσα- και την ιστορία με τη γραμματέα της Ακαδημίας που είπε όταν το είδε «αυτό που θυμίζει το θείο μου τον Όσκαρ» κι όλα αυτά, καλό είναι να μην ξεχνάμε πως πρόκειται για επαγγελματικά βραβεία, πως τα δίνουν πραγματικοί επαγγελματίες του σινεμά, μέσα στους οποίους υπάρχουν και μεγάλοι καλλιτέχνες, και πως γι’ αυτό διατηρούν το κύρος τους αμείωτο παρά την αμφισβήτηση.
Το ξημέρωμα της Καθαράς Δευτέρας, 3:00-3:30 το πρωί ώρα Ελλάδος, θα απονεμηθούν τα 87α βραβεία Όσκαρ της Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών του Λος Άντζελες στο Λος Άντζελες, και επ’ ευκαιρία σας παραθέτω και τις φετινές υποψηφιότητες για να ξέρετε.
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ
American Sniper
Birdman
Μεγαλώνοντας
Ξενοδοχείο Grand Budapest
Το Παιχνίδι της Μίμησης
Selma
The Theory of Everything
Whiplash
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
Γουές Αντερσον (Ξενοδοχείο Grand Budapest)
Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ (Μεγαλώνοντας)
Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιαρίτου (Birdman)
Mπένετ Μίλερ (Foxcatcher)
Μόρτεν Τάιλντουμ (Το Παιχνίδι της Μίμησης)
Α' ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ
Στιβ Καρέλ (Foxcatcher)
Μπράντλεϊ Κούπερ (American Sniper)
Μπένεντικτ Κάμπερμπατς (Το Παιχνίδι της Μίμησης)
Εντι Ρεντμέιν (The Theory of Everything)
Μάικλ Κίτον (Birdman)
Α' ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ
Μαριόν Κοτιγιάρ (Δυο Μέρες, Μια Νύχτα)
Φελίσιτι Τζόουνς (The Theory of Everything)
Τζούλιαν Μουρ /(Still Alice)
Ρόζαμουντ Πάικ (Το Κορίτσι που Εξαφανίστηκε)
Ρις Γουίδερσπουν (Wild)
Β' ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ
Ρόμπερτ Ντιβάλ (Ο Δικαστής)
Ιθαν Χοκ (Μεγαλώνοντας)
Εντουαρτ Νόρτον (Birdman)
Μαρκ Ράφαλο (Foxcatcher)
Τζέι Κέι Σίμονς (Whiplash)
Β' ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ
Πατρίτσια Αρκέτ (Μεγαλώνοντας)
Λόρα Ντερν (Wild)
Κίρα Νάιτλι (Το Παιχνίδι της Μίμησης)
Εμα Στόουν (Birdman)
Μέριλ Στριπ (Into the Woods)
ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΣΕΝΑΡΙΟ
Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιαρίτου, Νίκολας Τζιακομπόνε, Αλεξάντερ Ντινελάρις, Αρμάντο Μπο (Birdman)
Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ (Μεγαλώνοντας)
E. Mαξ Φράι & Νταν Φούτερμαν (Foxcatcher)
Γουές Αντερσον, Χιούγκο Γκίνες (Ξενοδοχείο Grand Budapest)
Νταν Γκίλροϊ (Nightcrawler)
ΔΙΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟ ΣΕΝΑΡΙΟ
Τζέισον Χολ (American Sniper)
Γκράχαμ Μουρ (Το Παιχνίδι της Μίμησης)
Πολ Τόμας Αντερσον (Inherent Vice)
Aντονι ΜακΑρτεν (The Theory of Everything)
Ντάμιεν Τσαζέλ (Whiplash)
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
Εμάνουελ Λουμπέσκι (Birdman)
Ρόμπερτ Γιέομαν (Ξενοδοχείο Grand Budapest)
Λούκας Ζαλ, Ρίζαρντ Λεντσέβσκι (Ida, Πολωνία, Δανία)
Ντικ Πόουπ (O Κύριος Τέρνερ)
Ρότζερ Ντίκινς (Αλύγιστος)
ΜΟΝΤΑΖ
Αλαν Ρόμπερτ Μάρε και Μπαντ Ασμαν (American Sniper)
Μάρτιν Χερνάντεζ, Αααρον Γκλάκοκ (Birdman)
Μπρεντ Μπέρτζ, Τζέισον Κανόβας (Hobbit: Η Μάχη των Πέντε Στρατών)
Ρίτσαρντ Κινγκ (Interstellar)
Μπέκι Σάλιβαν Αντριου Νρε Κριστοφάρο (Αλύγιστος)
ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗ ΤΑΙΝΙΑ
Iστορίες Για Αγρίους
Timbuktu
Ida (Πολωνία, Δανία)
Λεβιάθαν (Ρωσία)
Tangerines (Εσθονία)
ΤΑΙΝΙΑ ANIMATION
Οι Υπερέξι
Τα Τερατοκουτάκια
Πώς να Εκπαιδεύσετε το Δράκο σας 2
Song of the Sea
The Tale of Princess Kaguya
ΜΟΥΣΙΚΗ
Αλεξάντρ Ντεσπλά (Το Παιχνίδι της Μίμησης)
Αλεξάντρ Ντεσπλά (Ξενοδοχείο Grand Budapest)
Γιόχαν Γιόχανσον (The Theory of Everything)
Xανς Τσίμερ (Interstellar)
Γκάρι Γέρσον (Ο Κύριος Τέρνερ)
ΤΡΑΓΟΥΔΙ
«Everything is Awsome» (Η Ταινία Lego)
«Glory» (Selma)
Grateful (Beyond the Lights)
I’m not Gonna Miss you (Glen Cambell… I’ll be me)
Lost Stars (Πάρ’ το από την Αρχή)
ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
Citizenfour
Finding Vivian Maier
Last Days of Vietnam
The Salt of the Earth
Virunga
NΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ
Crisis Hotline: Veterans Press 1
Joanna
Our Curse
The Reaper
White Earth
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ
Ανταμ Στοκχάουζεν, Ανα Πίκοκ (Ξενοδοχείο Grand Budapest)
Μαρία Τζούρκοβιτς, Τατιάνα Μακντόναλντ (Το Παιχνίδι της Μίμησης)
Νέιθαν Κρόουλι, Γκάρι Φέτις (Interstellar)
Ντένις Γκάσνερ, Ανα Πίκοκ (Τα Μυστικά του Δάσους)
Σούζι Ντέιβις, Σαρλότ Γουάτς (O Κύριος Τέρνερ)
ENΔΥΜΑΤΟΛΟΓΙΑ
Μιλένα Κανονέρο (Ξενοδοχείο Grand Budapest)
Μαρκ Μπρίτζες (Εμφυτο Ελάττωμα)
Κολίν Ατγουντ (Τα Μυστικά του Δάσους)
Ανα Μπ. Σέπαρντ, Τζέιν Κλάιβ (Μalficent)
Ζακλίν Ντουράν (O Κύριος Τέρνερ)
ΟΠΤΙΚΑ ΕΦΕ
Captain America – The Winter Soldier
O Πλανήτης των Πιθήκων: Η Αυγή
Oι Φύλακες του Γαλαξία
Interstellar
X- Men Days of Future Past
ΜΑΚΙΓΙΑΖ
Μπιλ Κόρσο, Ντένις Λίντιαρντ (Foxcatcher)
Φράνσις Χάνον/ Μαρκ Κούλιερ (Ξενοδοχείο Grand Budapest)
Ελίζαμπεθ Γιάνι-Γεωργίου Ντέιβιντ Γουάιτ (Oι Φύλακες του Γαλαξία)
ΗΧΗΤΙΚΟ ΜΟΝΤΑΖ
American Sniper
Birdman
Hobbit: Η Μάχη των Πέντε Στρατών
Interstellar
Αλύγιστος
HXHTIKO MIΞΑΖ
American Sniper
Birdman
Interstellar
Αλύγιστος
Whiplash
MIKΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΚΙΝΟΥΜΕΝΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ
The Bigger Picture (Ντέιζι Τζέικομπς, Κρίστοφερ Χέες)
The Dam Keeper (Ρόμπερτ Κόντο, Ντάις Τσουτσούμι)
Feast (Πάτρικ Οσμπορν, Κρίστα Ριντ)
Me and my Mountain (Τόριλ Kόβε)
A sign of Life (Γιόρις Οπρινς)
ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ
Aya (Οντεντ Μπίνουμ, Μιχάλ Μπρέζις)
Boogaloo and Graham (Μάικλ Λένοξ, Ρόναν Μπλέινι)
Butter Lamp (La Lampe au Beurre de Yak) (Χου Γουέι, Ζιλιέν Φερέ)
Parvaneh (Ταλκόν Χαμζαβί, Στέφαν Αιχενμπέργκερ)
The Phone Call (Μαρκ Κέρμπι, Τζέημς Λούκας)