Εμβληματικός στοχαστής, ο θεωρητικός Τόνι Νέγκρι αποτέλεσε μία από τις μείζονες προσωπικότητες του κινήματος της εργατικής αυτονομίας τη δεκαετία του 1970.
Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή η σύντροφός του, γαλλίδα φιλόσοφος Τζούντιθ Ρεβέλ. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Αντόνιο Νέγκρι έπασχε από μακροχρόνια ασθένεια.
Ο Αντόνιο Νέγκρι γεννήθηκε στην Πάντοβα το 1933. Το 1979 συνελήφθη και κατηγορήθηκε για τρομοκρατική δράση και καταδικάστηκε τελικά σε 30 χρόνια φυλάκιση για συμμετοχή σε δύο φόνους.
Ο Νέγκρι φυλακίστηκε και παρέμεινε επί τεσσεράμισι χρόνια προφυλακισμένος παρά την πρώτη αθώωσή του το 1980.
Το 1983, εκλέχθηκε βουλευτής αλλά μετά από τέσσερις μήνες έγινε άρση της ασυλίας του και αποφάσισε να καταφύγει στη Γαλλία. Το 1997, μετά από συμφωνία που μείωσε την καταδίκη του στα 13 χρόνια, επέστρεψε στην Ιταλία για να εκτίσει το υπόλοιπο της ποινής του.
Το έργο του ανανέωσε τον πολιτικό στοχασμό της εποχής. Πολλά από τα σημαντικότερα έργα του γράφτηκαν στη φυλακή. Σ’ αυτά συγκαταλέγεται και η «Αυτοκρατορία» (που συνέγραψε με τον Michael Hardt). «Γραμμένο με μεταδοτικό ενθουσιασμό, με ευρεία γνώση της ιστορίας και συστηματική οργάνωση, φιλοδοξεί να θέσει τα θεμέλια μιας τελεολογίας των ταξικών αγώνων και της εργατικής μαχητικότητας, ακόμη πιο ουσιαστικά “κομμουνιστικής” από την κλασική μαρξιστική», σημείωνε ο Ετιέν Μπαλιμπάρ.
Το έργο του Νέγκρι συνομιλεί με την κλασική παράδοση των Σπινόζα και Μαρξ, όπως και μη τη γαλλική φιλοσοφία της εποχής του (Ντελέζ, Ντερριντά κ.λπ.).
«Ο Τόνι [Νέγκρι] κι εγώ χρησιμοποιούμε τον όρο “πλήθος” με δύο βασικούς τρόπους, που αντιφάσκουν μεταξύ τους. Προσωπικά μου αρέσουν οι αντιφάσεις κι έτσι αυτό δεν είναι πρόβλημα. Υπό μία έννοια -και στην Αυτοκρατορία χρησιμοποιήθηκε περισσότερο έτσι- το πλήθος είναι μια πάντα υπαρκτή κοινωνική δύναμη που επιμένει στην ίδια της την ελευθερία, αρνείται την εξουσία, σπάει τις αλυσίδες της. Από την άλλη μεριά -κι αυτή είναι η τάση μας στο νέο βιβλίο- το πλήθος είναι ένα πολιτικό σχέδιο. Το πλήθος δεν έχει ακόμα υπάρξει. Το πλήθος θα μπορούσε να υπάρξει ως μια μορφή οργάνωσης, κάτι που θα μπορούσε να δημιουργηθεί σήμερα. Υπάρχει μια έννοια του πλήθους που είναι “πάντα-ήδη” και υπάρχει μια άλλη που είναι “όχι ακόμα”», σημείωνε ο Hardt για βιβλίο τους Το πλήθος (στα ελληνικά από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια), που υπήρξε εξίσου επιδραστικό με την Αυτοκρατορία.