Η οικονομία, η μετανάστευση, η ανεργία ήταν τα θέματα που κυριάρχησαν στο ντιμπέιτ. Οι δύο υποψήφιοι επιστράτευσαν στατιστικές, κατηγόρησαν ο ένας τον άλλο για ψευδή νούμερα, ενώ δεν έλειψαν και οι προσωπικές επιθέσεις.

Οι διαφορές και αντιθέσεις των δύο εκφράσθηκαν με ένταση σε όλους τους τομείς της εσωτερικής πολιτικής, η Ευρώπη δεν αποτέλεσε εξαίρεση.

«Εάν είμαι ο επόμενος πρόεδρος» δήλωσε ο Φρανσουά Ολάντ, «το καθήκον μου θα είναι να δώσω νέο προσανατολισμό στην Ευρώπη, διαφορετικό από αυτόν που εσείς έχετε υποστεί», είπε απευθυνόμενος στον αντίπαλό του.

Υπερασπιζόμενος τη δράση του για τη λύση της κρίσης του ευρώ, ο Νικολά Σαρκοζί υπογράμμισε τη δυσκολία για τη λήψη αποφάσεων ανάμεσα σε 27 χώρες.

«Ξεχνάτε ότι ήταν παγκόσμια κρίση και δεν ήταν εύκολο» είπε και συμπλήρωσε ότι «αποτρέψαμε την εξαφάνιση της Ελλάδας, δεν ήταν εύκολο, αποτρέψαμε την κατάρρευση του ευρώ χάρη στην τεράστια προσπάθεια Γαλλίας και Γερμανίας. Κύριε, η Ευρώπη τα κατάφερε» είπε ο Νικολά Σαρκοζί απευθυνόμενος με τη σειρά στον αντίπαλο.

«Η Ευρώπη δεν τα κατάφερε» ανταπάντησε ο Ολάντ, «σήμερα είναι αντιμέτωπη με μία πιθανή αναβίωση της κρίσης με μια γενικευμένη λιτότητα και αυτό δεν το θέλω» είπε και υπογράμμισε:

«Το γεγονός ότι σήμερα το σύνολο της κοινής γνώμης καθώς και κυβερνήσεις παρακολουθούν με προσοχή αυτήν την εκλογή, είναι γιατί πρόκειται για ένα ζήτημα που μας έχει ξεπεράσει, δεν αφορά αποκλειστικά τη Γαλλία, περιμένουν να δουν εάν ο νέος πρόεδρος θα έχει την ικανότητα να μετακινήσει τη Γερμανία από τις θέσεις της».

Επανέλαβε τη θέλησή του να ζητήσει «την επαναδιαπραγμάτευση» του δημοσιονομικού Σύμφωνου, ώστε «να ενταχθεί η διάσταση της ανάπτυξης» και αναφέρθηκε στα τέσσερα βασικά σημεία της πρότασής του με τα οποία ζητά: Τη δημιουργία ευρωομολόγων, μεγαλύτερες δυνατότητες στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ώστε να μπορεί να βοηθά κατευθείαν τις χώρες που έχουν ανάγκη, αξιοποίηση των διαρθρωτικών Ταμείων και φορολογία στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές.

Παρατήρησε στη συνέχεια ότι μετά τον πρώτο γύρο «διαπιστώνεται μια σχετική κινητικότητα στην Ευρώπη για το θέμα της ανάπτυξης, ακόμα και από την πλευρά της Αγκελα Μέρκελ».

«Δεσμεύομαι την επομένη της εκλογής να φέρω το πρόγραμμά μου για την επαναδιαπραγμάτευση του Σύμφωνου ώστε να γίνει αποδεκτή η υποστήριξη της ανάπτυξης απαραίτητη για τη μείωση της ανεργίας και τη μείωση του χρέους» κατέληξε ο Φρανσουά Ολάντ.

Την πλήρη αντίθεσή του για την δημιουργία ευρωμολόγων υπογράμμισε από μέρους του ο Νικολά Σαρκοζί. Υποστήριξε ότι σε αυτήν την περίπτωση Γερμανία και Γαλλία θα αναγκασθούν να γίνουν οι εγγυητές του χρέους των άλλων χωρών, πράγμα που δεν το αποδέχεται, ενώ υπογράμμισε το γεγονός ότι η Ευρώπη του Μονέ, του Ντε Γκώλ και του Ντελόρ είναι η Ευρώπη του συμβιβασμού και δεν θα πρέπει να πιστεύει κανείς ότι χτυπώντας το χέρι στο τραπέζι μπορεί να καταφέρει οτιδήποτε.

Ο Φρανσουά Ολάντ υπενθύμισε ότι η έννοια του συμβιβασμού δεν συμβαδίζει με την απειλή της «κενής καρέκλας» για το θέμα της μετανάστευσης και ζώνης Σέγκεν που κραδαίνει ο Νικολά Σαρκοζί εάν η Ευρώπη δεν υιοθετήσει αυστηρότερα μέτρα για τα σύνορα.