γράφει η Εύα Πλιάκου*

Ζούμε στην πιο όμορφη χώρα του κόσμου. Το γεγονός αυτό τον τελευταίο καιρό αποδεικνύεται καθημερινά. Σήμερα (σ.σ. την περασμένη Τετάρτη) για παράδειγμα, την παραπάνω ρήση επιρρώνει η είδηση ότι ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος μηνύει την Έλενα Σ. για προσβολή προσωπικότητας και παράνομη επεξεργασία προσωπικών δεδομένων. Κι αυτό επειδή η εναγόμενη έκανε ένα ποστ στο Βαθύ Luben με μια φωτογραφία του Μπογδάνου συνοδευόμενη από τη λεζάντα «Παιδιά σος ο μπογδανος κατω από το γραφείο μου. Γουάτ του ντου;».

Η πρώτη κατηγορία λοιπόν είναι για την παράνομη επεξεργασία προσωπικών δεδομένων. Από κάτω από το αρχικό ποστ ακολούθησαν διάφορα σχόλια –χιουμοριστικά κατά την ταπεινή μου γνώμη– στα οποία η κοπέλα αντέδρασε με διάφορα ριάξιον. Αυτό που συγκεκριμένα πείραξε τον Μπογδάνο ήταν η αντίδραση «τέλειο» σε μερικά υβριστικά ή προσβλητικά σχόλια. Σε αυτή τη βάση στοιχειοθετεί τη δεύτερη κατηγορία του που αφορά την προσβολή προσωπικότητας. Ζητάει δηλαδή 28.000 ευρώ από την Έλενα για ένα ποστ σε ένα γκρουπ στο facebook. Ταυτόχρονα προσπαθεί διακαώς να κάνει όσο πιο δημόσιο γίνεται το συγκεκριμένο ζήτημα.

Όταν πρώτη φορά ακούσαμε γι’ αυτή τη μήνυση το περασμένο καλοκαίρι, ο Μπογδάνος ήταν καλεσμένος σε ραδιοφωνική εκπομπή για να μιλήσει ως υποψήφιος βουλευτής, αλλά στις ερωτήσεις που του έγιναν δεν απάντησε ποτέ και προτίμησε να στρέψει την προσοχή στις «σωματικές απειλές» που δέχθηκε μετά από «παρακίνηση» της Έλενας Σ.

Διαβάστε σχετικά: 

Ο βουλευτής Μπογδάνος ζητάει αποζημίωση 28.000 από πολίτη για ανάρτηση και σχόλια στα κοινωνικά δίκτυα

Στην Αμερική υπάρχει ένας όρος γι’ αυτού του είδους τις μηνύσεις. Λέγονται SLAPP suits (Strategic Lawsuit Against Public Participation) και είναι οι μηνύσεις εκείνες που γίνονται όχι τόσο για τη χρηματική αποζημίωση, όσο για τη δημοσιότητα, τον εκφοβισμό και εντέλει τη λογοκρισία όσων τολμούν να τα βάλουν με τον ενάγοντα. Είναι όπλο φυσικά των ισχυρών, γιατί είναι και επιζήμιο, αλλά η αξία τού να μη μιλάει κανείς άσχημα για σένα όταν έχει λόγο να μιλήσει άσχημα είναι ανεκτίμητη.

Ο John Oliver, σε μια από τις πρόσφατες εκπομπές του, εξηγεί αναλυτικά πώς ο ίδιος και η τηλεοπτική του ομάδα έπεσαν θύματα μιας τέτοιας μήνυσης επειδή τόλμησαν να σατιρίσουν τον Bob Murray, τον μεγαλύτερο μηχανικό εξορύξεων σε όλη την Αμερική. «Στη μήνυσή του ο Murray ανέφερε ότι ποτέ τίποτα δεν του έχει προκαλέσει μεγαλύτερο άγχος από την προαναφερθείσα εκπομπή, κάτι που είναι περίεργο να ακούγεται από έναν άνθρωπο του οποίου ένα ορυχείο μόλις κατέρρευσε και σκότωσε εννέα ανθρώπους», αναφέρει ο John Oliver. Την περασμένη δεκαετία ο Murray είχε καταθέσει άλλες εννέα μηνύσεις. Δύο αξιοσημείωτες μηνύσεις είναι αρχικά εναντίον ενός ζευγαριού που ηγήθηκε μιας διαμαρτυρίας 20 ατόμων (!) έξω από ένα ορυχείο του και στη συνέχεια εναντίον της μικρής τοπικής εφημερίδας που κάλυψε τη διαμαρτυρία. Φυσικά έχασε και τις δύο μηνύσεις, αλλά είχε αφήσει τους εναγόμενους εξαντλημένους ψυχικά και σωματικά.

Η Αμερική έχει θεσπίσει νόμους σε 30 πολιτείες εναντίον των SLAPP suits και όχι μόνο απορρίπτουν αυτές τις μηνύσεις, αλλά επιδικάζουν και αποζημιώσεις σε όσους άδικα ενάγονται. Φυσικά, ο Murray έχασε τη δίκη σε πρώτο βαθμό, αλλά άσκησε έφεση. Μετά από λίγο καιρό απέσυρε συνολικά τη μήνυση, αφήνοντας την εκπομπή του John Oliver και το HBO φτωχότερους κατά 200.000 ευρώ – αλλά τον σκοπό του τον είχε πετύχει. Οι δημοσιογράφοι άλλων καναλιών που κάλυπταν την είδηση, αναφερόμενοι και στις προηγούμενες μηνύσεις του Murray, έλεγαν μεταξύ σοβαρού και αστείου ότι «δεν θα πούμε ποτέ τίποτα κακό για τον κύριο Murray».

Φυσικά ο Μπογδάνος δεν θέλει να παραπλανήσει τον κόσμο, στρέφοντας το βλέμμα του μακριά από τις δικές του πράξεις. Θέλει το ακριβώς αντίθετο. Θέλει απεγνωσμένα ο κόσμος να ασχοληθεί μαζί του, κάτι που δεν πετυχαίνει με το έργο του. Ο Μπογδάνος, επίσης, δεν θέλει τα 28.000 ευρώ. Θέλει να γίνει σαφές ότι όποιος τολμάει να κάνει οποιουδήποτε είδους χιούμορ που περιλαμβάνει τον ίδιο θα αντιμετωπίζεται με τον ίδιο τρόπο. Θέλει να δείξει ότι είναι ένας παντοδύναμος βουλευτής που πρέπει η κάθε χρήστρια του facebook να φοβάται, να μην πιάνει το όνομά του στο στόμα της (ή στο «πληκτρολόγιό» της) παρά μόνο αν είναι να επαινέσει τη διόλου αξιοσέβαστη πορεία του.

Ο Μπογδάνος θέλει να τρομοκρατήσει και να λογοκρίνει όλο τον κόσμο, πιστεύοντας ταυτόχρονα ότι τα δικαστήρια πρέπει να απασχολούνται με το πόσες καρδούλες έχει κάνει κάποια σε –όχι κι εντελώς δημόσια– γκρουπ στο facebook. Πιστεύει ότι όταν κάποιος βγάζει μια φωτογραφία ενός δημοσίου προσώπου έχει τελέσει μια αξιόποινη πράξη, ενώ όταν ο ίδιος αποκαλεί άτομα διαφορετικού σεξουαλικού προσανατολισμού «μπαχαλοσατανίστριες βίγκαν» ή όταν προτείνει να σταλούν οι μετανάστες σε ξερονήσια είναι απλώς Τετάρτη πρωί. Θα μπορούσε όλη αυτή η υπόθεση να είναι εντελώς γελοία (είναι λίγο, μεταξύ μας), αλλά δυστυχώς είναι πάρα πολύ σοβαρή.

Δεν ξέρω αν χρειάζεται μια νομοθετική αλλαγή αντίστοιχη του αμερικάνικου παραδείγματος, σίγουρα όμως χρειάζεται κατάλληλη αντιμετώπιση αν και όποτε φτάσει στα δικαστήρια – και πάνω απ’ όλα χρειάζεται να μη σταματήσει κανείς να κρίνει και να σατιρίζει τα δημόσια πρόσωπα, ειδικά τα πρόσωπα με τόσο τεράστια κόμπλεξ όσο αυτά του Κωνσταντίνου Μπογδάνου. Και για να παραφράσουμε τον Τζίμη Πανούση, επειδή έχω 84.000€ και δεν έχω τι να τα κάνω: «Μπογδάνος, Μπογδάνος, Μπογδάνος».

*αναδημοσίευση από το Skra-punk