Οι κατήγοροι του Ασανζ που τόσο επιθυμούν τις σύντομες διαδικασίες, σήμερα ξόδεψαν σχεδόν πέντε ώρες επαναλαμβάνοντας τις ίδιες και τις ίδιες ερωτήσεις στον καθηγητή νευροψυχιατρικής του Κινγκς Κόλετζ, Μάικλ Κόπλμαν, προσπαθώντας να τον κάνουν να πάρει πίσω την κατάθεσή του. Τον λόγο μας τον είπε ο ίδιος ο βρετανός καθηγητής: η αξιοπιστία του ήταν ακόμη μεγαλύτερη, καθώς τον είχαν χρησιμοποιήσει οι ίδιες οι ΗΠΑ σε άλλη υπόθεση έκδοσης, ως ειδικό στον τομέα.

Η αντεξέταση σήμερα ήταν δύσκολη για όλους μας. Οχι μόνον για την πολύωρη, ακατανόητη και επαναλαμβανόμενη εξέταση του καθηγητή από τον αμερικάνο εισαγγελέα Τζέημς Λιούις, αλλά και γιατί η σημερινή διαδικασία αφορούσε εν πολλοίς στις ψυχικές νόσους του Τζούλιαν Ασάνζ αλλά και μελών της οικογένειάς του.

Aπό την αρχή της διαδικασίας μας ζητήθηκε, τόσο από την υπεράσπιση όσο και από τη δικαστή, να δείξουμε «όλοι οι εκπρόσωποι του Τύπου ευαισθησία» και να μην αποκαλύψουμε πράγματα που αφορούν ειδικής βαρύτητας προσωπικά δεδομένα. Από την αρχή της διαδικασίας έγινε φανερό πως κάτι τέτοιο θα ήταν πολύ δύσκολο. Οι περισσότεροι από μας τουιτάρουμε παράλληλα με όσα συμβαίνουν στην αίθουσα, και ο δημοσιογραφικός νους έχει μάθει να «αποκαλύπτει». Ύστερα, ακόμη κι αν ένας πει κάτι, που βρισκόμαστε οι υπόλοιποι; Ήταν η πρώτη μέρα που τσέκαρα συνεχώς τι έγραφαν οι συνάδελφοι. Τι θεωρούσαν ότι λέγεται και τι όχι. Μέχρι το τέλος της διαδικασίας πίστευα ότι κάποιες λεπτομέρειες που έπρεπε να αποφευχθούν τις απέφυγα επιτυχώς. Όταν όμως, λίγο πριν κλείσει η μέρα και η συνεδρίαση, ο βασικός συνήγορος του Ασανζ εντός της αιθούσης ζήτησε να «μην δωθεί στα μήντια η κατάθεση και η αντεξέταση του καθηγητή Κόπλμαν» και η δικαστής απάντησε πως «μπορεί να δοθεί μειωμένη, να δούμε πρώτα τι έχουν δημοσιεύσει ήδη», αισθάνθηκα – πιστεύω πολλοί από μας, γιατί οι περισσότεροι έχουμε ξεκάθαρη θέση –  ότι ίσως αποκάλυψα περισσότερα από όσα έπρεπε. Και φοβήθηκα για όσα θα αποκαλύψουν τα ταμπλόιντς αύριο.. Αυτό, λοιπόν, είναι ένα αυτολογοκριμένο ρεπορτάζ*.

Όμως, πως να μην αναφέρεις την «κολοκυθιά» που παίζανε με τη ζωή του οι αμερικάνοι, από όπου κι ο τίτλος; «Στηρίζεστε στην άποψη ότι αναμένεται να καταδικαστεί σε 175 χρόνια και γι αυτό αν αποφασιστεί η έκδοσή του θα αυτοκτονήσει. Αν καταδικαστεί σε 20 χρόνια; σε πενήντα χρόνια; τότε, θα αυτοκτονήσει;». Μάταιες οι υπενθυμίσεις ότι το 175 αυτό δεν το έβγαλε από το κεφάλι του – «είμαι ψυχίατρος, πιστεύω τους ειδικούς, το κατέθεσαν εδώ διακεκριμένοι νομικοί»- , μάταιες ακόμη και οι υπενθυμίσεις ότι, αυτός ο ίδιος, ο Κόπλμαν, έχει καταθέσει ως ειδικός σε υπόθεση του ίδιου αυτού εισαγγελέα, του Λιούις. Τρεις φορές του το θύμισε, τρεις φορές τον αγνόησαν.

Το θέμα της αυτοκτονίας ή μη του Ασανζ, του φόβου του για τη ζωή του, της κατάθλιψης που τον βασανίζει, των κρίσεων άγχους μες στην απομόνωση, οι συνθήκες στις φυλακές της Αμερικής – όπου η Τσέλσυ Μάννινγκ αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει λίγο πριν την αρχική απελευθέρωσή της -, ειδικά στις φυλακές του τύπου που θα κρατηθεί ο Ασάνζ (και θα αναλύσουμε το ΣΚ), η σχέση του με την οικογένειά του, οι προσωπικές του σχέσεις, η ψυχική υγεία των δικών του ανθρωπων, όλα συζητήθηκαν με ένα τρόπο ψυχρό και κυνικό από αμερικανικής πλευράς. Ακόμη και οι κάποιες αστικές ευαισθησίες του μάρτυρα – ενός εγγλέζου αστού καθηγητή, ταυτόσημου με όσα στερεότυπα φέρνει αυτό στο νου- αντιμετωπίστηκαν ως «επιστημονικά ατοπήματα».

– Ξέρατε ότι η Στέλλα Μόρρις είνι η σύντροφός του και έχουν δύο παιδιά μαζί;

-Ναι, το γνώριζα.

-Τότε γιατί δεν το καταθέσατε στο δικαστήριο;

-Διότι οι ίδιοι δεν το είχαν ακόμη δημοσιοποιήσει και θεώρησα ότι όφειλα να σεβαστώ την ιδιωτική τους ζωή.

– Δεν μπορείτε να αποκρύπτετε κάτι τέτοιο από το δικαστήριο.

-¨Οταν το ανακοίνωσαν, στη δεύτερη [συμπληρωματική] κατάθεσή μου, το ανέφερα.

-Οφείλατε να το αναφέρετε στην πρώτη.

Με όσα αύριο θα γράφονται παντού: η διάγνωση μιλά για κατάθλιψη, μετατραυματικό σύνδρομο, κρίσεις άγχους, Άσπεργκερς και συμπεραίνει ότι η έκδοσή του μπορεί να οδηγήσει [trigger] σε αυτοκτονία». Ο γιατρός τον εξέτασε δύο φορές, μία στα τέλη του 2019 και μία το Μάρτιο του 2020. Ο Ασανζ δεν εμπιστευόταν την ψυχίατρο της φυλακής, δεν υπήρξε συνεργάσιμος μαζί της και η δική της έκθεση θεωρεί ότι «παρίστανε τον ασθενή» – κάτι που κατέπεσε όταν ο Κόπλμαν αναφέρθηκε εκτενώς και στη δική του διάγνωση αλλά και στη διάγνωση δύο ακόμη ψυχιάτρων, που συμφωνούν μαζί του.

Ο ένας ήταν ο ψυχίατρος που συνόδευσε τον ειδικό απεσταλμένο του ΟΗΕ για τα βασανιστήρια, Νηλς Μέλτζερ, στην επίσκεψή του, την περίοδο που ο Ασανζ βρισκόταν στο βαρύτερο στάδιο της κατάθλιψης. Και εκεί υπήρξε μια ακόμη επίθεση στον καθηγητή, καθώς χρησιμοποίησε την ψυχιατρική εκτίμηση κάποιου συναδέλφου του που «χρησιμοποιήθηκε σε πολιτικό κείμενο». Απάντησε, «Ναι, περιέλαβα μόνο ότι θεωρούσα σχετικό με την ψυχιατρική και απόφυγα ότι θεώρησα πολιτικό …Μπορεί στο πολιτικό μέρος να μην είμαι ειδικός, αλλά, ως ψυχίατρος σας λέω ότι όσα αναφέρει ο κος Μέλτζερ ως αποτελέσματα της πολυετούς απομόνωσης ισχύουν»

Κι ύστερα άρχισε το άλλο παραμύθι. «Ο Ασανζ είπε στη δικαστή ότι είναι σε θέση να καταλάβει και να συμμετέχει στη διαδικασία». Απάντηση: «Οι ψυχίατροι δεν κάνουμε εκτιμήσεις και διαγνώσεις από το χρόνο που κάποιος εμφανίζεται σε ένα δικαστήριο». Αντεπιτίθενται με κάθε παρεμβαση του Ασάνζ, στο δικαστήριο, ως ενδείξεις ότι είναι καλά. Επανάληψη από το μάρτυρα ότι «αυτά είναι ελάχιστα στοιχεία» και δεν βγαζεις διαγνωση έτσι… Το γεγονός ότι «ο Ασάνζ μπορεί και παρακολουθεί τη διαδικασία και καταλαβαίνει και παρεμβαίνει» δεν ταιριάζει με καταθλιψη, του λένε. Ναι, απαντάει, ταιριάζει με την Ασπεργκερς…

Το ξυραφάκι υπήρξε, στο σύνολο της μέρας η πιο παράλογη στιγμή. Εκεί που και ο αστός καθηγητής βγήκε εμφανώς από τα ρούχα του. Στην έγγραφη κατάθεσή του αναφέρει ότι ο Ασανζ είχε καταφέρει να βάλει στο κελί του ένα ξυράφι (razor), για να αυτοκτονήσει. Ο ίδιος του εξομολογήθηκε το γεγονός, και όχι μόνο στο γιατρό αλλά και στην ψυχολόγο της φυλακής, με την οποία συζήτησαν οι δύο ως ειδικοί το θέμα. Οι εκπρόσωποι των ΗΠΑ επί μισή ώρα, το πρωί της Τρίτης, αμφισβητούσαν όχι μόνο τα προβλήματα υγείας του Ασανζ, αλλά και την ύπαρξη του ξυραφιού. Το απόγευμα, όταν η υπεράσπιση ρώτησε σχετικά, και ανέφερε ότι οι αμερικάνοι αρνούνται την ύπαρξη του ξυραφιού, ο εκπρόσωπος των ΗΠΑ προέβη σε ένσταση και είπε ότι «ποτέ δεν αμφισβήτησαν την ύπαρξή του». Κι εκεί ο καθηγητής δεν άντεξε – παρ’ ότι δεν υπήρχε ερώτηση απάντησε αυστηρά: «Άλλα μου λέγατε όλο το πρωί!».

Ο εκπρόσωπος των ΗΠΑ προσπάθησε, επίσης, να καταρρίψει την αξιοπιστία των τεστ που χρησιμοποίησε ο γιατρός. Κι ο γιατρός ανέβασε πάλι τους τόνους, με αυστηρότητα, όπως κάθε φορά που κάποιος άφηνε το ελάχιστο υπονοούμενο για την επιστημονική του επάρκεια: «Δε θα μου πείτε εσεις ότι ειναι λάθος τα τεστ που χρησιμοποιώ, είναι απολύτως αξιόπιστα τεστ»…

Τελευταίο τους χτύπημα: «Αν είσασταν αντικειμενικός μάρτυρας γιατί δεν εξεάασατε για να συμπεριλάβετε και την αμερικάνικη ψυχιατρική έκθεση;». Μάρτυρας: «γιατί δεν την είχα, ήρθε πρόσφατα στα χέρια μου», πάλι το κολπάκι με τις καθυστερήσεις των ιδίων να προσπαθούν να τις στρέψουν εις βάρος των μαρτύρων υπεράσπισης.

Περίπου ανά μισάωρο, επαναλαμβανόταν η ερώτηση αν επιθυμεί να αλλάξει τη διάγνωσή του. Περίπου ανά μισάωρο απαντούσε πως όχι – αλλά έκανε μια διόρθωση διατύπωσης. Και περίπου ανά μία ώρα γυρίζαμε στο θέμα όσων θα επιφέρει μια πιθανή έκδοση του Ασάνζ. Έξαρση όλων των συμπτωμάτων,  έξαρση καταθλιψης, μετατραυματικού συνδρόμου, αγχωτικών επεισοδίων, αυτοκτονία… «Ναι, αλλά στις ΗΠΑ έχουμε πρωτόκολλα για την αποφυγή των αυτοκτονιών στις φυλακές». πήγε να απαντήσει και δεν του το επέτρεψαν. Του έκανε, αργά το απόγευμα, την σχετική ερώτηση η υπεράσπιση για να ακούσει ότι «δεν γλιτώνεις απο τις αυτοκτονίες με τα πρωτόκολλα στις φυλακές».

Αύριο το απόγευμα αναμένεται να καταθέσει ο Πωλ Μιούλεν, ο ψυχίατρος που είχε διαγνώσει πρώτος, το 1995, την καταθλιψη του Ασάνζ, στην Αυστραλία. Δυστυχώς δεν θα δουμε το Νόαμ Τσόμσκυ,γιατί οι αμερικάνοι δήλωσαν ότι δεν επιθυμούν να τον αντεξετάσουν.

Έχουν αποφασίσει σε 14 μάρτυρες που θα καταθέσουν αυτή και την ερχόμενη εβδομάδα. Όπως προβλέπαμε, η διαδικασία δεν πρόκειται να ολοκληρωθεί ως τις 24 του μηνός, όπως προβλέπονταν αρχικά.

Στα παραλειπόμενα, χθες η δικαστής κατηγορούσε την υπεράσπιση ότι κωλυσιεργεί. Σήμερα δεν έκανε ούτε μία (1) παρατήρηση στους εκπροσώπους των ΗΠΑ για την πεντάωρη αντεξέταση.

 

*Με την επιφύλαξη να επανέλθω σε λεπτομέρειες για την ψυχική υγεία του Ασάνζ, αναλόγως των αυριανών δημοσιευμάτων διεθνώς.