Συνεχίζονται οι ηχηρές παρεμβάσεις κατά του νομοσχεδίου για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια που κατατίθεται προς συζήτηση στη Βουλή από τον υπουργό Δικαιοσύνης, Κώστα Τσιάρα, με τη Διεθνή Αμνηστία να αντιτίθεται σθεναρά στο περιεχόμενό του, επισημαίνοντας, μεταξύ άλλων, ότι «η διάταξη παραβιάζει την υποχρέωση της Ελλάδας, σύμφωνα με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, να μη θέτει σε κίνδυνο τα δικαιώματα και την ασφάλεια των επιζωσών ενδοοικογενειακής βίας και των παιδιών που αντιμετωπίζουν κακοποιητικά περιβάλλοντα»

«Δεν πρέπει να περάσει» αναφέρει σε ανακοίνωσή του το ελληνικό τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας, ενόψει της ψήφισης του νομοσχεδίου που κατατίθεται την Τετάρτη στη Βουλή από τον Υπουργό Δικαιοσύνης, Κώστας Τσιάρας, και περιλαμβάνει πλήθος προβληματικών διατάξεων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και η υποχρεωτική συνεπιμέλεια των παιδιών. Το εν λόγω νομοσχέδιο, ενάντια στο οποίο πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τη Βουλή, έχει εγείρει τις αντιδράσεις πληθώρας φορέων, οργανώσεων, έγκριτων προσώπων, σύσσωμής της αντιπολίτευσης (πλην της Ελληνικής Λύσης) αλλά και μελών της ίδιας της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.

Όπως επισημαίνει στην ανακοίνωσή της η Διεθνής Αμνηστία, η διάταξη που ορίζει ότι «τα γονικά δικαιώματα των δραστών ενδοοικογενειακής βίας ή σεξουαλικών αδικημάτων “δύνανται να παύσουν ή να περιοριστούν μόνο έπειτα από πρωτοβάθμια δικαστική απόφαση που τους καταδικάζει για τέτοια αδικήματα”», παραβιάζει την υποχρέωση της Ελλάδας, σύμφωνα με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, να μη θέτει σε κίνδυνο τα δικαιώματα και την ασφάλεια των επιζωσών ενδοοικογενειακής βίας και των παιδιών που αντιμετωπίζουν κακοποιητικά περιβάλλοντα».

Σημειώνει επίσης ότι «οι γυναικείες ομάδες υπογραμμίζουν ότι, στο ελληνικό πλαίσιο, οι δικαστικές διαδικασίες μπορεί να διαρκέσουν από 2 έως και 5 χρόνια και ότι ως εκ τούτου οι δράστες μπορούν να έχουν πρόσβαση στα θύματά τους κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου» και πως «οι ΜΚΟ που συνεργάζονται με μητέρες μετανάστριες και αιτούσες άσυλο έχουν εκφράσει ανησυχίες για τον αντίκτυπο που μπορεί να έχει ο νόμος πάνω τους, καθώς θα καλούνται να αντιμετωπίζουν ένα όλο και πιο περίπλοκο δικαστικό σύστημα. Ιδιαίτερα τονίζουν τα αυξημένα εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες και οι μετανάστριες/ες κατά την πρόσβασή τους στη δικαιοσύνη, συμπεριλαμβανομένης της αδυναμίας τους να ανταποκριθούν στα νομικά κόστη αλλά και στα κενά των υπηρεσιών διερμηνείας».

«Οποιοδήποτε νομοσχέδιο αφορά την επιμέλεια των παιδιών πρέπει να επικεντρώνεται στο βέλτιστο συμφέρον των παιδιών. Οι ελληνικές αρχές πρέπει να είναι ανοιχτές σε εκτεταμένες και ουσιαστικές διαβουλεύσεις με την κοινωνία των πολιτών ώστε να διασφαλίσουν ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα των παιδιών και των γυναικών προστατεύονται», καταλήγει η Διεθνής Αμνηστία.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το Σωματείο γυναικείων δικαιωμάτων Το ΜΩΒ και το Ελληνικό Δίκτυο για τη Φεμινιστική Απεργία 8ης Μάρτη έχουν καταγγείλει ότι με μεγάλη τους έκπληξη διάβασαν στην Αιτιολογική Έκθεση του νομοσχεδίου ότι οι οργανώσεις τους συμμετείχαν στη διαβούλευση κατά τη διάρκεια της νομοπαρασκευαστικής διαδικασίας, γεγονός που δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια, καθώς όπως δηλώνουν κατηγορηματικά, «ουδέποτε μας δέχτηκαν, ούτε τις υπογράφουσες οργανώσεις, αλλά ούτε και την “Επιτροπή για το Οικογενειακό Δίκαιο και τη Συναινετική Συνεπιμέλεια” που περιλαμβάνει 23 γυναικείες οργανώσεις».

Υπενθυμίζεται ότι το νομοσχέδιο έχει σχολιαστεί αρνητικά και σε διεθνές επίπεδο, με την Marcella Pirrone, Πρόεδρο του Δικτύου WAVE (Women Against Violence Europe) να χαρακτηρίζει τη διάταξη περί υποχρεωτικής συνεπιμέλειας ως «επικίνδυνη παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει επικυρώσει τη Σύμβαση Κωνσταντινούπολης» σε συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στο Συμβούλιο της Ευρώπης σχετικά με την ισότητα των φύλων και τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης.