Ένα μέλος της ομάδας του Facthemall αναρωτήθηκε: «Λες το Mall να παίξει καθόλου προεκλογικά, καθώς υπάρχει και η συγκυρία της δίκης στις 9 Οκτωβρίου;» Αφελής, βέβαια, η ερώτηση. Ακόμα και πιο φανερά σκάνδαλα, όπως η Siemens ή ο Βοτανικός, μένουν στα αζήτητα των προεκλογικών συζητήσεων.
Και όμως το Mall παίζει στις εκλογές! Υπόκωφα. Υποδόρια. Συνθηματικά. Μπορεί να μην το πήρατε είδηση, αλλά η υπόθεση αναψηλαφήθηκε εμμέσως δύο φορές στο ντιμπέιτ, και μάλιστα δια στόματος των δύο υποψήφιων πρωθυπουργών.
Εκτροπή 1: Συνταγματικό Δικαστήριο
Ο νυν πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής, στο ντιμπέιτ με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γιώργο Παπανδρέου, προανήγγειλε, σαν να επρόκειτο για πρόοδο, τη δημιουργία Συνταγματικού Δικαστηρίου – αποκρύπτοντας φυσικά ότι προωθεί έτσι τη ντε φάκτο απαξίωση του ΣτΕ, ώστε σκάνδαλα τύπου Mall να μπορούν να μένουν ατιμώρητα. Στην ουσία, η επιμονή Καραμανλή για ίδρυση νέου δικαστηρίου αποτελεί απλώς την κορύφωση της επίθεσης της ΝΔ στο θεσμό του Συμβουλίου της Επικρατείας. Ο σκοπός: Να φύγει από τις αρμοδιότητες του ΣτΕ, αλλά και των άλλων δικαστηρίων, ο έλεγχος της συνταγματικότητας των νόμων και να μεταφερθεί σε ένα νέο δικαστήριο (το λεγόμενο Συνταγματικό), το οποίο, ακριβώς επειδή δεν θα πατάει σε καμιά παράδοση ή συνταγματικό κεκτημένο, θα σχεδιαστεί στα μέτρα των κυβερνητικών επιδιώξεων. Υπενθυμίζουμε ότι την αντίθεσή τους στο σχεδιαζόμενο Συνταγματικό Δικαστήριο δεν έχουν εκφράσει μόνον οι δικαστές (βλ. συνέντευξεις του προέδρου του ΣτΕκαι της Ένωσης Δικαστών του ΣτΕ) αλλά και πανεπιστημιακοί, όπως ο Νίκος Αλιβιζάτος, ο Μιχάλης Σταθόπουλος, ο Σταύρος Τσακυράκης.
Εκτροπή 2: Αχελώος
Στο ίδιο ντιμπέιτ, και οι δύο υποψήφιοι τάχθηκαν υπέρ της εκτροπής του Αχελώου, έστω με διαφορετικές αποχρώσεις στην άποψή τους.
Έχουμε εξηγήσει και αλλού στο facthemall γιατί η υπόθεση του Αχελώου συνδέεται άμεσα με την υπόθεση του Mall: Και στις δύο περιπτώσεις, το ΣτΕ είχε παλιότερα αποφανθεί ότι τα έργα βασίζονται σε αντισυνταγματικές διοικητικές πράξεις και είχε διατάξει το σταμάτημά τους. Στην περίπτωση του Mall, η τότε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ σκαρφίστηκε το 2003 το γνωστό νομοθετικό τέχνασμα Βενιζέλου για να εξουδετερώσει το ΣτΕ.
Το ίδιο ακριβώς τέχνασμα αντέγραψε η κυβέρνηση της ΝΔ το 2007 για εξουδετερώσει το ΣτΕ στην υπόθεση του Αχελώου: ενέταξε τους περιβαλλοντικούς όρους του έργου μέσα σε νόμο (αντί σε διοικητική πράξη) επειδή το ΣτΕ τυπικά δεν μπορεί να στραφεί κατά νόμου. Μάλιστα, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γιώργος Σουφλιάς δηλώνει χωρίς ντροπή μέσα στη Βουλή τον Ιούλιο του 2007: »Στόχος είναι να αντιμετωπίσουμε και το ΣτΕ, αν πράγματι θέλουμε να γίνει η εκτροπή του Αχελώου».
Στο ντιμπέιτ, ο Καραμανλής τάχθηκε αναφανδόν υπέρ του έργου, προκαλώντας μάλιστα τον αντίπαλό του να πάρει θέση. Ο Παπανδρέου απάντησε αμυντικά, χωρίς όμως να παίρνει θέση εναντίον του έργου: «Ποτέ δεν είπα να σταματήσουμε, είπα να επαναξιολογήσουμε το σύνολο του προβλήματος των υδάτινων πόρων στη χώρα μας. Αυτό είπα και αυτό θα κάνουμε. Από εκεί και πέρα, οι ανάγκες που έχει η Θεσσαλία είναι ανάγκες τις οποίες πρέπει να υπηρετήσουμε». Αυτές τις ανάγκες κάνουν φιλοτιμία και τα υπόλοιπα κόμματα της σημερινής Βουλής (ΚΚΕ και ΛΑΟΣ). Αντιθέτως, ΣΥΡΙΖΑ και Οικολόγοι τάσσονται εναντίον.
Το εντυπωσιακό με τις τοποθετήσεις των υποψήφιων πρωθυπουργών στο ντιμπέιτ είναι ότι αδιαφορούν εντελώς για το ότι, τυπικά τουλάχιστον, η μοίρα του έργου δεν είναι στα χέρια τους. Το έργο έχει στο παρελθόν τρεις φορές σταματήσει στο Συμβούλιο της Επικρατείας (1994, 2000, 2005). Και ίσως τώρα για τέταρτη φορά συμβεί το ίδιο: Σύμφωνα με έγκυρες δημοσιογραφικές πληροφορίες, το ΣτΕ είναι πολύ πιθανό να παραπέμψει την υπόθεση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, δίνοντας και πάλι το δικαίωμα για δικαστικές προσφυγές που θα ζητούν το πάγωμά του.
Αλλά τίποτα από όλα αυτά δεν φαίνεται να συγκινεί τους δύο υποψήφιους πρωθυπουργούς και τα τέσσερα μεγαλύτερα πολιτικά κόμματα της χώρας…