Σύμφωνα με τα τηλεγραφήματα του ΑΠΕ και το γραφείο Τύπου της κυβέρνησης οι συναντήσεις αυτές χαρακτηρίζονται σημαντικές, με στόχο της ελληνικής αποστολής η προώθηση του ελληνικού αιτήματος για γρήγορη και σαφή ελάφρυνση του Ελληνικού Δημόσιου χρέους. Ωστόσο τα υπόλοιπα διεθνή ΜΜΕ αντιμετωπίζουν τις συναντήσεις αυτές ως μάλλον εθιμοτυπικές και άνευ ιδιαίτερης σημασίας.
Οικονομικός αναλυτής που στο παρελθόν έχει συμμετάσχει σε αντίστοιχη αποστολή, ο οποίος θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του, είπε στο ThePressProject ότι η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται σε διπλωματικό επίπεδο πίσω στο 2012. «Αν δείτε τις δηλώσεις μετά το τέλος του Eurogroup της 9ης Φεβρουαρίου του 2012 θα ανακαλύψετε ότι ό,τι ακούστηκε χθες από την Λαγκάρντ, τον Σόιμπλε και τον Λιού είχε ειπωθεί και τότε. Λες και είχαν κρατήσει τις φωτοτυπίες από τότε». Το πρόβλημα όμως, σύμφωνα με τον αναλυτή, δεν επικεντρώνεται στις κούφιες δηλώσεις περί «προόδου στις μεταρρυθμίσεις, που όμως έχουν ακόμα δρόμο» αλλά στην ουσιαστική θέση των πιστωτών, οι οποίοι πλέον ξεκάθαρα δεν νιώθουν πίεση και δεν επιδεικνύουν διάθεση δράσης από την πλευρά τους».
Η διαφωνία μεταξύ ΔΝΤ και Ευρωπαϊκής Επιτροπής δεν είναι καινούρια παράμετρος. Το ΔΝΤ για να συμμετάσχει στα δύο πρώτα προγράμματα οικονομικής στήριξης της Ελλάδας χρειάστηκε στην πραγματικότητα να παραποιήσει τα ίδια του τα στοιχεία και να αλλάξει τους αριθμητές προκειμένου να μην παραβιάζει τυπικά το καταστατικό του, σύμφωνα με το οποίο δεν μπορεί να διαθέσει χρήματα σε μη βιώσιμες οικονομίες. Η παραποίηση αυτή ήταν απόλυτα εσκεμμένη και στο ΔΝΤ δεν θέλουν να συζητάνε καθόλου για την περίοδο που ο Στρος Καν βρισκόταν στην ηγεσία του Ταμείου. Στο δεύτερο πρόγραμμα το ΔΝΤ επέμεινε το 2012 να προστεθεί η αναφορά περί ελάφρυνσης του χρέους, την οποία ο Αντώνης Σαμαράς και ο Ευάγγελος Βενιζέλος διαφήμισαν ως τεράστια ελληνική νίκη. Όπως και τώρα, έτσι και τότε η σχεδόν πανομοιότυπη αναφορά στο τελικό κείμενο του Eurogroup προϋπέθετε την «πλήρη αποδοχή της ιδιοκτησίας του προγράμματος σωτηρίας από την Ελληνική κυβέρνηση» και «την αναγνώριση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους». Μια παραδοχή που προκαλούσε πάντα ειρωνικά χαμόγελα από όλους τους οικονομολόγους παγκοσμίως.
«Παρακολουθούμε το ίδιο έργο σε ριμέικ, στο οποίο άλλαξαν μόνο οι ηθοποιοί» μας λέει ο ειδικός αναλυτής. «Και το 2012 η απόφαση έλεγε ότι αν όλα πάνε καλά και γίνουν όλες οι μεταρρυθμίσεις και το πρόγραμμα πετύχει, τότε αφού τελειώσει, οι ευρωπαίοι είναι έτοιμοι να κάνουν ότι χρειάζεται προκειμένου το ελληνικό χρέος να παραμείνει βιώσιμο. Αλλά θα πρέπει να κάνουμε εδώ δύο σημειώσεις: Καταρχάς όταν λένε βιώσιμο εννοούν εξυπηρετήσιμο για τα επόμενα χρόνια και κατά δεύτερον το πρόγραμμα είναι τόσο πειραγμένο στα νούμερα που εξασφαλίζει την μόνιμη ανακύκλωση του».
Μιλώντας στην Σύνοδο, το βράδυ της Πέμπτης ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Βολφγκανγκ Σόιμπλε όχι μόνο είπε ότι «το χρέος της Ελλάδας δεν είναι το πρόβλημα» αλλά πρόσθεσε πως «όταν η συζήτηση επικεντρώνεται μόνο στο ζήτημα του χρέους, αυτό παραπλανά τον ελληνικό λαό». Σύμφωνα με τον Σόιμπλε «το πρόβλημα είναι ότι η Ελλάδα θα πρέπει να ανακτήσει, ή πιο σωστά να αποκτήσει ανταγωνιστικότητα».
«Καμία από αυτές τις δηλώσεις δεν έχει σημασία» επιμένει ο αναλυτής. «Κανένα από αυτά τα ραντεβού δεν αλλάζει τίποτα. Οι συζητήσεις δεν γίνονται εδώ. Οι συζητήσεις γίνονται στα τεχνικά κλιμάκια και οι εκβιασμοί στα Eurogroup. Εδώ βγαίνουν απλά οι φωτογραφίες».