Δύο κορυφαίοι δικηγόροι των ΗΠΑ, ο Έρικ Λιούις και ο Tομ Ντάρκιν, ήταν οι μάρτυρες υπεράσπισης που ολοκλήρωσαν τις καταθέσεις τους την Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου. Ο Έρικ Λιούις, ο αποκαλούμενος και «Ρολς Ρόυς των δικηγόρων», καθηγητής νομικής στην Οξφόρδη και γνωστός πρόμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,  δικηγόρος των κρατούμενων των ΗΠΑ στα κολαστήρια του Γκουαντάναμο και του Αφγανιστάν, είχε ξεκινήσει την κατάθεσή του τη Δευτέρα, αλλά αυτή διεκόπη λόγω των μεγάλων τεχνικών προβλημάτων, που άφησαν εκτός αιθούσης και πολλούς από τους δημοσιογράφους που καλύπτουν τη διαδικασία.

Σήμερα, η κατάθεσή του κύλησε χωρίς προβλήματα. Όντας ο άνθρωπος που «έβγαλε» το νούμερο των χρόνων που αναμένουν τον Ασάνζ αν δικαστεί στις ΗΠα, το διαβόητο 175 που ξέρουμε όλοι, δέχτηκε μεγάλο αριθμό ερωτημάτων από τους εκπροσώπους των Αμερικάνων για αυτή του την θέση, και χρειάστηκε να εξετάσει μαζί τους άλλες περιπτώσεις και να εξηγήσει τις διαφορές με την περίπτωση του Ασανζ. Ιδιαίτερες αναφορές υπήρξαν στην αντιμετώπιση της Τσέλσυ Μάννινγκ από το δικαστικό σύστημα των ΗΠΑ, καθώς είναι σημαντικό δείγμα του τρόπου που θα αντιμετωπιστεί και ο Ασανζ αν εκδοθεί. Είχαμε, δε, την χαρά σήμερα, για πρώτη φορά, να ακούσουμε τους αμερικάνους εισαγγελείς να αναφέρονται στην Τσέλσυ Μάννινγκ (για την οποία είχε πέσει και η θανατική ποινή στο τραπέζι..) κι όχι στο Μπράντεϋ Μάννινγκ. Μια κάποια πρόοδος κι αυτή…

Γενικά, η συμπεριφορά τόσο των κατηγόρων όσο και της δικαστού σήμερα υπήρξαν καλύτερες των προηγουμένων ημερών. Ίσως είναι οι πιέσεις που ασκούνται, ίσως τα δημοσιεύματα – κυρίως από μέρους των αγγλόφωνων συναδέλφων- τόσο για τις παρανομίες και τις αρνήσεις όσο και για αγενή συμπεριφορά να έφεραν κάποιο αποτέλεσμα.

Στο πλαίσιο των πιέσεων, σήμερα είχαμε και αρκετές σημαντικές εξελίξεις. Όπως έγινε γνωστό, το δικαστήριο αρνήθηκε να επιτρέψει να παρακολουθήσουν τη δίκη και εκπρόσωποι του Ευρωκοινοβουλίου. Τρεις Ιρλανδοί ευρωβουλευτές, οι Κλέρ Ντάλυ, Λουκ Φλάναγκαν και Μάικ Γουάλας, που ιστορικά γνωρίζουν τι σημαίνει «Βρετανική Δικαιοσύνη», οι Ισπανοί Σίρα Ρέγο και Μιγκέλ Ουρμπαν Κρέσπο, η βελγίδα Μαρία Αρένα, η γαλλίδα Αν Σοφί Πελετιέ και η τσεχίδα Μαρκέτα Γκρεγκοροβα, που αποκλείστηκαν, προχώρησαν σήμερα σε κοινή ανακοίνωση, τονίζοντας ότι, αν δεν υπάρχουν παρατηρητές δεν υπάρχει και δυνατότητα να κριθεί πόσο δίκαια είναι η ακροαματική διαδικασία. Οι ευρωβουλευτές αποκλείστηκαν από τη δικαστή Βανέσα Μπαράιτσερ διότι «η συμμετοχή κοινού απειλεί την ακεραιότητα του δικαστηρίου της».

Αντίστοιχοι αποκλεισμοί, τόσον της Διεθνούς Αμνηστίας όσο και των Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα, είχαν προκαλέσει τη γενική κατακραυγή την πρώτη μέρα της διαδικασίας. Η Ρεμπέκα Βίνσεντ, διευθύντρια υπεύθυνη για τις διεθνείς καμπάνιες των Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα, που μετά τον αποκλεισμό της από την τηλεδιάσκεψη πηγαίνει κάθε μέρα από τα ξημερώματα στο δικαστήριο του Ολντ Μπέιλυ, για να μπορέσει να εξασφαλίσει μια θέση κοινού και να παρακολουθήσει, μίλησε για «ατελείωτες ώρες στην ουρά και τακτικές αντάρτικου, για να μπούμε μέσα» και επίσης για «αδυναμία να δει τον Ασανζ και να μπορέσει να εκτιμήσει τη φυσική του κατάσταση». Τόνισε δε ότι, «από όλες τις χώρες που έχουμε ανάλογες υποθέσεις, μόνο στη Βρετανία μας φέρνονται με αυτό τον τρόπο». Ή μόνο στη δίκη Ασανζ…

Στο ζήτημα αυτό, της δυνατότητας να δούμε τον Ασάνζ, έγινε επίσης σήμερα ένα μικρό βήμα. Οι οδηγίες και οι κανόνες ώστε να μας επιτρέπεται να παρακολουθήσουμε, διαβάζονται από έναν υπάλληλο του δικαστηρίου κάθε μέρα, πριν μας επιτραπεί η τηλε-είσοδος στην αίθουσα. Μεταξύ τους είναι και η απαγόρευση να δούμε τον κατηγορούμενο. Με πρωτοβουλία της ελληνοαυστραλής συναδέλφου και ακτιβίστριας Μαίρη Κωστακίδη, αιτηθήκαμε, και κερδίσαμε, να μας επιτρέπεται να βλέπουμε τον Ασάνζ κάποια στιγμή της διαδικασίας κάθε μέρα, γιατί η ίδια του η φυσική κατάσταση και παρουσία, οι επικοινωνίες ή όχι με την υπερασπιστική του ομάδα, ο τροπος που αντιμετωπίζεται, είναι επίσης απαραίτητο τμήμα του ρεπορτάζ όλων μας.

Ένας φασίστας μεταξύ μας

Όπως μάθαμε από Ελληνίδα ακτιβίστρια (@GreekEmmy στο τουίτερ), που βρίσκεται καθημερινά έξω από το δικαστήριο με τους αλληλέγγυους, σήμερα έκανε την εμφάνισή του, για να τους …συμπαρασταθεί και να συμπαρασταθεί και στον Ασάνζ ένας γνωστός ακροδεξιός και Ισλαμοφοβικός Άγγλος, ο Τόμμυ Ρόμπινσον (κατά κόσμον Στήβεν Ουάξλυ- Λέννον), παλαιότερα μέλος του νεοναζιστικού Βρετανικού Εθνικού Κόμματος και κατόπιν ιδρυτής της ξενοφοβικής και ακροδεξιάς Αμυντικής Βρετανικής Λίγκας. Ο Ρόμπινσον εκδιώχθηκε από τους αλληλέγγυους, οι οποίοι και καταδίκασαν την παρουσία τέτοιων στοιχείων, λέγοντας πως δεν θσ γίνουν επουδενί δεκτά – το μόνο που έλειπε στην ακροαματική διαδικασία ήταν να τη χρησιμοποιεί η βρετανική ακροδεξιά για ξέπλυμα…

Μέσα στην αίθουσα

Από τις σημαντικότερες πληροφορίες της ημέρας, στο δικαστήριο, χάρη στον Έρικ Λούις, ήταν τα στοιχεία που δόθηκαν για την φυλακή που προορίζουν για τον Τζούλιαν Ασάνζ. Όπως μάθαμε, πρόκειται για φυλακή που «φημίζεται» για τις «εξαφανίσεις» κρατουμένων και προορίζεται για ανθρώπους με ψυχικές ασθένειες. Οι κατήγοροι του Ασάνζ τα παρέβλεψαν αυτά, τονίζοντας ότι είναι ασφαλής από υγειονομικής απόψεως, καθώς δεν την άγγιξε τόσο η πανδημία. Ο Έρικ Λούις τόνισε επίσης ότι, σε περίπτωση που εκδοθεί ο Ασάνζ και που οι ΗΠΑ θεωρούν όλα τα έγγραφα που έφεραν στο φως τα Wikileaks ως απόρρητα, ο χρόνος της δίκης θα πολλαπλασιστεί και, βάσει του νόμου, ο Ασανζ θα κρατείται σε απόλυτη απομόνωση. Τα απόρρητα έγγραφα μπορούν να διαβαστούν μόνον από όσους έχουν τη σχετική άδεια (clearance), και δεν επιτρέπεται να συζητηθούν μεταξύ κατηγορουμένου (Ασανζ) και δικηγόρων του ούτε να βγουν έξω από το δικαστήριο, ή να φωτοτυπηθούν κλπ.

Τα έγγραφα αυτά, όπως τόνισε ο Έρικ Λούις, «είναι απολύτως ουσιαστικά» ώστε να προχωρήσουν οι διώξεις για εγκλήματα Πολέμου των ΗΠΑ στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης και γι αυτό αποτελούν αφ΄εαυτών απόδειξη της πολιτικής φύσης της δίωξης του Ασάνζ.

Το θέμα της στάσης της κυβέρνησης Ομπάμα και η προσπάθεια των κατηγόρων του Ασάνζ να δείξουν ότι δεν έχει αλλάξει τίποτε επί Τραμπ, επανήλθε επίσης και στις δύο καταθέσεις.

O μυστακιοφόρος Τομ Νταρκιν, που υπηρετεί τη δικαιοσύνη επί 47 έτη φέτος, έχει εργαστεί ως εισαγγελέας σε ομοσπονδιακό επίπεδο και έχει μεγάλη εμπειρία ως δικηγόρος υπεράσπισης όσων διώκονται από τις ομοσπονδιακές ΗΠΑ, εξήγησε στο δικαστήριο τα προβλήματα που δημιουργούνται όταν πρέπει να υπερασπιστείς, στην Αμερική, κατηγορούμενο που διώκεται με βάση διαβαθμισμένα έγγραφα. Ο ίδιος κατέθεσε ότι η επαγγελματική του γνώμη είναι πως, αν ο Ασάνζ εκδοθεί, τότε το πιθανότερο είναι να καταδικαστεί να παραμείνει στη φυλακή όλη του τη ζωή, και ότι «η πιο ρεαλιστική ποινή» που θεωρεί ότι θα ισχύσει «είναι 30 με 40 χρόνια φυλάκιση» – ο Ασανζ είναι σήμερα 49 ετών. Θεωρεί και εκείνος πολιτική τη δίωξη, και ότι η αλλαγή των κατηγοριών. Και, όταν ευθέως ρωτήθηκε από τους κατηγόρους του Ασάνζ αν «υποστηρίζει ότι ο Ασανζ δεν θα έχει μια δίκαιη δίκη στις ΗΠΑ» ο πολύπειρος νομικός απάντησε επίσης ευθέως: «Δεν πιστεύω ότι θα έχει αυτό που εγώ θεωρώ μα δίκαιη δίκη».

Αύριο καταθέτουν στο δικαστήριο δύο πολύ σημαντικοί μάρτυρες. Το πρωί θα καταθέσει ο Τζων Γκετζ (John Goetz), ο δημοσιογράφος του Ντερ Σπήγκελ που διαψεύδει τα ψεύδη και τους λιβέλους δημοσιογράφων του Γκάρντιαν για τον Ασανζ, και ο Νταν Ελσμπεργκ, ο άνθρωπος πίσω από την δημοσιοποίηση των Pentagon Papers, ο οποίος και έχει δικαστεί με τον νόμο περί κατασκοπείας του 1917 (Espionage Act), με τον οποίο διώκεται και ο Ασάνζ. Καταδικάστηκε πρωτοδίκως σε φυλάκιση 115 ετών, για να δει σύντομα τις κατηγορίες να καταρρέουν.