του Παναγιώτη Παπαδομανωλάκη
Πρόκειται για την 3η σε σύντομο χρονικό διάστημα συνάντηση των φονιάδων των λαών στην πρωτεύουσα της χώρας μας. Συγκεκριμένα στις 17 Σεπτεμβρίου έλαβε χώρα η Σύνοδος της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ, καθώς και η Σύνοδος Υπουργών Εξωτερικών των Μεσογειακών χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EU-Med), ενώ επιβλήθηκε απαγόρευση κυκλοφορίας με στόχο να παρεμποδιστούν οι αντιπολεμικές διαμαρτυρίες.
Επί προσθέτως, την προηγούμενη εβδομάδα πραγματοποιήθηκε για πρότη στο ΝΑΤΟικό Κέντρο Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής στη Σούδα το Συμπόσιο Πυρηνικής Πολιτικής του ΝΑΤΟ για το 2021.
H (φανερή) τζέντα της Συνόδου
Η Σύνοδος επισήμως «αποτελεί πεδίο ανταλλαγής ιδεών και απόψεων σε θέματα κοινού ενδιαφέροντος μεταξύ των ηγεσιών των στρατών των κρατών – μελών της ΕΕ αλλά και άλλων δομών, όπως ο αμερικανικός στρατός στην Ευρώπη και την Αφρική».
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του αστικού τύπου, στην ατζέντα της παρούσας συνόδου είναι «οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ευρωπαϊκοί στρατοί και οι τρόποι αντιμετώπισής τους» στα σύνορα με την Πολωνία και τη Βουλγαρία, σε ότι αφορά τις στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά των μεταναστών που επιχειρούν να φτάσουν στην Ευρώπη μέσω Τουρκίας.
Τι είναι η Διοίκηση Αμερικανικών Δυνάμεων Ευρώπης – Αφρικής (USAREUR-AF)
Η USAREUR-AF που θα συμμετέχει στην συνάντηση με τους Αργηγούς Στρατών των Ευρωπαϊκών Χερσαίων Δυνάμεων στην Αθήνα, αποτελεί προϊόν συγχώνευσης των προηγούμενων διοικήσεων Ευρώπης και Αφρικής του στρατού των ΗΠΑ. Όπως παραδέχτηκε τότε ο γραμματές της Στρατού Ράιαν ΜακΚάρθι «η νέα δομή θα αυξήσει την αποτελεσματικότητα διοίκησης και ελέγχου, την ευελιξία και την ικανότητα διεξαγωγής επιχειρήσεων μεγάλης κλίμακας, κοινών και πολλαπλών τομέων», ενώ «θα διαδραματίσει ζωτικό ρόλο στην υποστήριξη αποστολών σε δύο αλληλένδετα θέατρα επιχειρήσεων».
Σε άρθρο τους στο War on The Rocks, οι John Bonin και Justin Magula επεσήμαναν πως με βάση το προηγούμενο καθεστώς ο αμερικάνικος στρατός πιθανότατα θα δυσκολευόταν να αντιμετωπίσει με τη Ρωσία στην Ευρώπη. Το νέο αρχηγείο του αμερικανικού στρατού Ευρώπης και Αφρικής αποτελεί ένα ενισχυμένο κύριο κέντρο διοίκησης επιχειρησιακό διοικητήριο για τον έλεγχο των επιχειρήσεων πολλαπλών σωμάτων από κοινού με το ΝΑΤΟ και ένα διοικητήριο έκτακτης ανάγκης για επιχειρήσεις μικρής κλίμακας κυρίως στην Αφρική.
Η λύση του κέντρου διοιήκησης προτιμήθηκε έναντι της ίδρυσης ενός στρατού πεδίου, ο οποίος θα περιόριζε τις δυνάμεις που ο αμερικάνικος στρατός συγκεντρώνει κατά της Κίνας. Έτσι η επιλογή του USAREUR-AF προσανατολίζεται «στην αποτροπή των προσπαθειών της Ρωσίας και της Κίνας να υπονομεύσουν τα συμφέροντα των ΗΠΑ στην ήπειρο και συνεργάζεται με τους εταίρους για την αντιμετώπιση των βίαιων εξτρεμιστών»
Ευρωατλαντική παρουσία στην Αφρική με πρόσχημα τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας»
Πρόσφατα το Συμβούλιο της Ευρώπης εξέδωσε απόφαση για την έναρξη της Στρατιωτικής Εκπαιδευτικής Αποστολής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Μοζαμβίκη (EUTM Mozambique). Δηλωμένος στόχος της στρατιωτικής επιχείρισης είναι να εξουδετερώσει το λεγόμενο «ISIS Μοζαμβίκης». Στην πραγματικότητα αφορά την καταστολή της εξέγερσης του λαού της Μοζαμβίκης και της οργάνωσης al-Shabab («Νεολαία»), η οποία δεν συνδέεται με την ομώνυμη τρομοκρατική οργάνωση στην Σομαλία.
Όπως έχει αναδείξει ο Βιτζάι Πρασάντ, διευθυντής της Τριηπειρωτικής: Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών, στις 6 Αυγούστου το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ χαρακτήρισε επίσημα την al-Shabab ως «ISIS Μοζαμβίκης» ενώ την όρισε ως τρομοκραική οργάνωση με στόχο να δικαιολογήσει την ιμπεριαλιστική επέμβαση στην αφρικανική χώρα. Στη πόλη Πάλμα της Μοζαμβίκης βρίσκονται δύο μεγάλα εργοστάσια της γαλλικής Total και της αμερικάνικης Exxon Mobil, τα οποία ανέστειλαν τη λειτουργία τους εν όψει της κατάληψης της από την al-Shabab.
Σε αναλυτικό φάκελο της τον Ιούλιο του 2021, η Τριηπειρωτική αποτύπωσε την ύπαρξη 29 γνωστών αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων σε 15 χώρες της ηπείρου, ενώ η Γαλλία διαθέτει βάσεις σε 10 χώρες. Η Γαλλία έχει ιδρύσει από 2014 το G-5 Sahel, μια στρατιωτική συμφωνία που περιλαμβάνει αφρικανικά κράτη συμμαχικά προς τις δυτικές δυνάμεις.
Ληστεύοντας τους πόρους της Αφρικής και νεοψυχροπολεμική αντιπαράθεση
Εκθέσεις όπως η Εθνική Ενεργειακή Πολιτική (Μάιος 2001) από την Ομάδα Ανάπτυξης της Εθνικής Ενεργειακής Πολιτικής με επικεφαλής τον πρώην Αντιπρόεδρο Ντικ Τσέινι και η Αξιολόγηση και Ενίσχυση της Βιομηχανικής Βάσης και της Ανθεκτικότητας της Εφοδιαστικής Αλυσίδας των Ηνωμένων Πολιτειών (Σεπτέμβριος 2018) παραδέχονται ότι οι πόροι της αφρικής είναι σημαντικοί για την βιομηχανία των ΗΠΑ.
Η Γαλλία εκμεταλλεύεται την Αφρική διατηρώντας τους αποικιακούς φόρους σε μια σειρά φτωχές χώρες. Άλλες χώρες πρώην αποικίες της Γαλλίας εξαναγκάστηκαν να βάλουν το 65% των συναλλαγματικών αποθεμάτων τους στο γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών, συν ένα άλλο 20% για χρηματοοικονομικές υποχρεώσεις, αφήνοντάς τους έτσι πρόσβαση μόνο στο 15% των δικών τους χρημάτων. Τα παραπάνω κράτη δεν επιτρέπεται να αναζητούν ελεύθερα άλλους εταίρους για την πώλησει των φυσικών τους πόρων, που αγοράζονται από την Γαλλία σε προνομοιακές τιμές. Επιπλέον τους έχει επιβάλλει το αποκλειστικό δικαίωμα να προμηθεύει στρατιωτικό εξοπλισμό και εκπαίδευση, αλλά και τη χρήση του νεοαποικιακού φράγκου της Κεντρικής Αφρικής (CFA).
Το παραπάνω αποτελούν μια πειστική αιτία για την παρουσία των ευρωατλαντικών στρατών στην αφρικανική ήπειρο σε ρόλο χωροφύλακα των Αμερικανών και Ευρωπαίων καπιταλιστών. Συνδυάζονται ωστόσο με μια νεοψυχροπολεμική αντιπαράθεση που έχει στόχο την ανάσχεση των ολοένα αυξανόμενων ρωσικών και ιδιαίτερα των κινεζικών επενδύσεων. Τόσο η στρατηγική της κυβέρνησης των ΗΠΑ για τη Νέα Αφρική (2019) όσο και το Προς μια συνολική στρατηγική με την Αφρική (2020) αναφέρονται ρητά στον «ανταγωνισμό για τους φυσικούς πόρους».
Συνδρομή της Ελλάδας
Όπως αναδείξαμε και στο άρθρο μας Ευρωατλαντικά στρατεύματα επιχειρούν να ανακόψουν την απελευθέρωση της Υεμένης, το ελληνικό κράτος αυξάνει την συμμετοχή του στις ιμπεριαλιστικές εκστρατείες που έχουν στόχο την κατάκτηση των αγορών στην αφρικανική ήπειρο και αλλού, αλλά και τον περιορισμό των αντιπάλων του ευρωατλαντικού άξονα.
Το βλέπουμε, τόσο στην ελληνική συνδρόμη με στρατό και οπλισμό στην καταστολή της εξέγερσης των Χούθι της Υεμένης, όσο και η νέα Ελληνογαλλική συμφωνία που αφήνει ανοιχτή τη μελλοντική συμμετοχή στον πόλεμο της Γαλλίας στο Μάλι και η επ’ αόριστον παράδοση αμερικανικών βάσεων.
H φιλοξενία της Συνόδου Αρχηγών των Ευρωπαϊκών Χερσαίων Δυνάμεων του ΝΑΤΟ αποτελεί άλλο ένα κομμάτι της μετατροπής της χώρας σε πεδίο συνάντησης και επέλασης δολοφόνων.