συνέντευξη στις Γεωργία Κριεμπάρδη & Νεκταρία Ψαράκη 

Σε μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη, ξεκινώντας από το 2015, με τον Ιάσονα μιλάμε για τις εμβληματικές πολιτικές δίκες προσφύγων και μεταναστών, για τις νέες προσφυγικές διαδρομές, για τα εγκλήματα στη θάλασσα και για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τόσο οι διασώστες στη θάλασσα, όσο και οι αλληλέγγυοι και οι ανθρωπιστές στη στεριά.

Πριν ξεκινήσουμε, δε θα μπορούσαμε να μην κάνουμε την ερώτηση που ακούει περισσότερο απ’ όλες, κυρίως από τη δεξιά/ακροδεξιά πτέρυγα: από πού πληρώνεται.

«Η καθολική υποχρέωση παροχής βοήθειας σε κάθε άνθρωπο που κινδυνεύει στη θάλασσα περιλαμβάνεται σε τρεις διεθνείς συμβάσεις, τη Search and Rescue – SAR, τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 – UNCLOS και τη Safety of Life at Sea – SOLAS. Είναι στην ελληνική νομοθεσία και επιβάλλει ότι πρέπει να παρέχεται βοήθεια που κινδυνεύει ανεξάρτητα από την εθνικότητα, το αν έχει κάνει κάτι παράνομο ή τον λόγο της φυγής του. Στη θάλασσα είναι μόνο ναυαγοί. Δεν έχει σημασία η εθνικότητα, αν έχεις ή όχι χαρτιά, δεν έχει τίποτα σημασία. Πρώτα τον φέρνεις στη στεριά, τον σώζεις και μετά συζητάμε» θα πει ο ίδιος.

Το ναυάγιο της Πύλου είναι η πολύνεκρη τραγωδία που συγκλόνισε ολόκληρο τον κόσμο. Περισσότεροι από 600 πρόσφυγες κατέληξαν στη θάλασσα. Πνίγηκαν. Τους έπνιξαν. Η συνέχεια της ιστορίας, η αλήθεια θα φανείς -ελπίζουμε- μέσα στις δικαστικές αίθουσες. Ο Ιάσονας βρέθηκε στο δικαστήριο, ως μάρτυρας υπεράσπισης. Αλήθεια, πώς ένιωσε ότι δίπλα του στάθηκε ο λιμενικός και καπετάνιος του ΠΠΛΣ 920, Μίλτος Ζουριδάκης;

Μεταξύ άλλων μας μίλησε και για την επίθεση με σφαίρες που δέχτηκε το διασωστικό στο οποίο επέβαινε, κατά τη διάρκεια διάσωσης, από τη λιβυκή ακτοφυλακή.

Η αυτοαποκαλούμενη Λιβυκή ακτοφυλακή στην πραγματικότητα είναι «κατσαπλιάδες με καλάσνικοφ, πληρωμένοι από την ΕΕ για να επιστρέφουν τους πρόσφυγες στην Λιβύη». Κι εκεί ξεκινάει το επόμενο μαρτύριο των κατατρεγμένων. «Όλοι οι άνθρωποι που διασώζουμε έχουν ουλές από βασανιστήρια που έχουν υποστεί στη Λιβύη. Έχουν πουληθεί ως σκλάβοι δύο και τρεις φορές ο καθένας τους και οι περισσότερες γυναίκες έχουν κακοποιηθεί από παραπάνω από έναν άντρες στη Λιβύη. Η πρώτη ερώτηση μάλιστα που μας έκαναν ήταν αν έχουμε τεστ εγκυμοσύνης πάνω στο καράβι για να δουν αν είναι έγκυες από τους βιασμούς. Στη Λιβύη διαπράττονται εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας».

Μία άλλη πολύ γνωστή υπόθεση που το 2021 είχε συγκλονίσει, ήταν η ”εξαφάνιση” προσφύγων στο Βασιλίτσι Μεσσηνίας. Τι είχε γίνει; «Τον Σεπτέμβριο του 2021, 25 Κούρδοι πρόσφυγες απήχθησαν και από τη Μεσσηνία βρέθηκαν να επιπλέουν στη Σμύρνη. Οι πρόσφυγες είχαν φτάσει με έναν ιστιοπλοϊκό, οι ντόπιοι τους πρόσεξαν, τους έδωσαν φαγητό, κινητά να μιλήσουν με τις οικογένειές τους και μετά πήραν τηλέφωνο το λιμενικό, το οποίο έφτασε, ευχαρίστησε τους ντόπιους και τους είπε τώρα αναλαμβάνουμε εμείς και τους έβαλαν σε βανάκια και τους πήραν. Την άλλη μέρα που ο αρχές ρωτήθηκαν τι απέγιναν, η απάντηση ήταν ”ποιοι πρόσφυγες;”. Βρέθηκαν να επιπλέουν στη Σμύρνη».

Το λέει πολλές φορές στην κουβέντα μας. Και δε θα κουραστεί να το λέει μέχρι να εμπεδωθεί απ’ όλους. «Στη θάλασσα είσαι απλά ναυαγός. Και τη μάνα του να έχει σκοτώσει κάποιος, στη θάλασσα τον διασώζεις και μετά στη στεριά βλέπεις ποιος είναι και τι θέλει. Το δίκαιο δεν το αφορά τι είναι ο ναυαγός. Αυτά θα φανούν στη στεριά».

Η αλληλεγγύη ενοχλεί αυτούς που προωθούν τις δολοφονικές αντιμεταναστευτικές πολιτικές. Γι’ αυτό και ποινικοποιείται. Βλέπουμε αλληλέγγυους, ανθρωπιστές και διασώστες στο εδώλιο. Ο Ιάσονας επί χρόνια δέχεται τις επιθέσεις δεξιών/ακροδεξιών. «Σίγουρα η δημοσιοποίηση της διεύθυνσης κατοικίας του πατρικού μου σπιτιού  δεν μπορούσε να με αφήσει αδιάφορο, όπως τα σχόλια των χρηστών του διαδικτύου. Είχα κάνει εξώδικο στο capital για ένα συκοφαντικό δημοσίευμα που με έλεγε τα κλασικά -διακινητή, δουλέμπορο κλπ. Το κατεβάζουν επιτόπου το δημοσίευμα, αλλά άφησαν τη διεύθυνση του σπιτιού, δεν το κάλυψαν στο διαδίκτυο, όποτε το πήραν όλα τα ακροδεξιά/δέξια τρολ -πρώτα από τον κυβερνητικό μηχανισμό. Αυτοί που αναπαρήγαν τη διεύθυνση μου δεν ήταν Χρυγαυγίτες. Ήταν τα βασικά τρολ του Μάξιμου. Αυτό άρχισε να αναπαράγεται μαζικά και εκεί οι απειλές θανάτου γιγαντώθηκαν, άρχισαν να ανεβαίνουν κα φωτογραφίες από το σπίτι , από την εξώπορτα, τον συναγερμό, δηλαδή έδιναν και στοιχειά. Εκεί μένει η οικογένειά μου. Το είπα. Και συνέχισαν να απειλούν τη ζωή της οικογένειας μου. Αυτό υπάγεται στο γενικότερο πλαίσιο ποινικοποίησης των μαρτύρων των εγκληματών. Θέλουν να φιμώσουν όσους μιλάνε για τα εγκλήματα στα ελληνικά και ευρωπαϊκά σύνορα, γιατί είναι πολύ βαριά εγκλήματα και το ξέρουν και οι ίδιοι. Πρέπει οπωσδήποτε να εξαφανίσουν τους μάρτυρες για να μην έχουν μπλεξίματα, γιατί κανένα έγκλημα δεν μπορεί να είναι κρυφό για πάντα.

Όπως ποινικοποιείται ο πρόσφυγας, ποινικοποιείται και ο αλληλέγγυος, αυτός που είναι στο πλευρό του».