του Θάνου Καμήλαλη
Βλέπουμε το «δόγμα Σημίτη» σε πλήρη εφαρμογή. «Η Ιστορία δεν γράφεται από τους περιστασιακούς ένοικους της εκτελεστικής εξουσίας» είχε τονίσει ο πρώην Πρωθυπουργός το 2018, σχολιάζοντας εντολή της Αρχής Νομιμοποίησης Εσόδων από Παράνομες Δραστηριότητες να ανοιχθούν οι τραπεζικοί του λογαριασμοί, ομολογώντας μία συγκεκριμένη αντίληψη περί εξουσίας. Υπάρχουν οι ιδιοκτήτες της εξουσίας, οι μόνιμοι ένοικοι, υπάρχουν και οι «περιστασιακοί».
Μετά την παλινόρθωση της Νέας Δημοκρατίας και ενός ολόκληρου συστήματος εξουσίας, με όρους «παντοδυναμίας» μάλιστα, βλέπουμε πολύ καλά τι σημαίνει αυτό το δόγμα (όπως υπήρχε ακόμα και στην εποχή της αντιπολίτευσης). Η αντίληψη αποδεικνύεται σε «μικρά» και μεγάλα ζητήματα. Παραδείγματος χάριν, δεν έχουν περάσει πολλοί μήνες από την απόπειρα μετονομασίας του σταθμού «Ευαγγελισμός» του μετρό σε «Παύλος Μπακογιάννης», μετά από αίτημα της οικογένειας, που αποδέχθηκε η οικογένεια. Την Πέμπτη, το νέο κρούσμα ήταν οι ομιλητές του Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών. Ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά εννέα μέλη της οικογένειας Μητσοτάκη είναι στη λίστα, κάποια δικαίως (Πρωθυπουργός, δήμαρχος Αθηναίων), πολλά όχι, με τη Μαρέβα Γκραμπόφσκι να ανακοινώνει ότι δεν θα συμμετέχει, μετά τις αντιδράσεις.
Αντιδράσεις στις οποίες όμως δεν φαίνεται ξανά να συμμετέχουν οι «αδέκαστοι» κατήγοροι της άλωσης του κράτους από την προηγούμενη κυβέρνηση. Είμαι σίγουρος ότι αν δεν ήταν πολύ απασχολημένοι με τους διορισμούς τους στο «επιτελικό κράτος», θα το έκαναν. Έχει καιρό πάντως η κυβέρνηση να διορίσει δημοσιογράφο και νομίζω ότι έχει παραμείνει στον αριθμό 12, πέραν των βουλευτών και των κομματικών παρουσιαστών.
Στα πιο μεγάλα ζητήματα, οι κινήσεις της Προανακριτικής προκαλούν απλά, το λιγότερο, θυμηδία και η εμμονή τους με την άρση, έμμεση ή άμεση, της προστασίας των μαρτύρων θυμίζει πλέον ανθρωποκυνηγητό. Προς το παρόν πάντως, θα «θεσμικά» τεχνάσματα δεν πιάνουν. Το ένταλμα περί βίαιης προσαγωγής του «Σαράφη» και της «Κελέση», είναι μεν νόμιμο, σύμφωνα με τον αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, αλλά ουσιαστικά είναι ανεφάρμοστο, ακόμα ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα. Πολύ απλά, δεν μπορεί να υπάρξει βίαιη προσαγωγή, γιατί ελάχιστοι γνωρίζουν επίσημα και δικαιούνται να γνωρίζουν την ταυτότητά τους. Συγκεκριμένα, δυο – τρεις αξιωματικοί του Τμήματος Προστασίας Μαρτύρων.
Την ίδια ώρα, το συγκεκριμένο Τμήμα αλλά και ο αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Παναγιώτης Μπρακουμάτσος, που μάλιστα εποπτεύει την Εισαγγελία Διαφθοράς ζήτησαν ξεκάθαρα από την Προανακριτική να εξετάσει τους μάρτυρες με όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας της ταυτότητάς τους. Επίσης, όταν ο Σαράφης δεν εμφανίστηκε να καταθέσει, βουλευτές της πλειοψηφίας και ο υπουργός Ανάπτυξης, Α. Γεωργιάδης έσπευσαν να τον χαρακτηρίσουν «λαγό» που «το έβαλε στα πόδια». Μία μέρα μετά, ο «Σαράφης» ζητάει με επιστολή του όσα τονίζει και η ΕΛ.ΑΣ και ο Αντιεισαγγελέας. Βουλευτές της πλειοψηφίας και ο Γεωργιάδης απαντούν «δεν θα διαπραγματευτούμε». Αρθρογράφοι σε φιλοκυβερνητικά μέσα ουρλιάζουν πλέον: «Βγάλτε τις κουκούλες» ξεχνώντας να αναφέρουν ότι αφενός δεν είναι «κουκούλες», αφετέρου ότι ήταν η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου που ψήφισε την επέκταση των συγκεκριμένων νόμων σε υποθέσεις οικονομικών εγκλημάτων, το 2014.
Ευτυχώς όμως, έχουμε, εκτός του δικηγόρου Σαμαρά – εισηγητή της ΝΔ στην Προανακριτκή, Θάνου Πλεύρη και τηλε-εισαγγελέα, για να «λάμψει η αλήθεια». Μία ανάρτηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, στο facebook,για τα γεγονότα στην Προανακριτική προκάλεσε την έντονη αντίδραση της κυβέρνησης, που τον κατηγόρησε για «ευθεία παρέμβαση». Κατά τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, Στέλιο Πέτσα «ως κυβέρνηση έχουμε αποφύγει να ανακατευτούμε στα ζητήματα της δικαιοσύνης και της προανακριτικής». Στο μεταξύ, ο Υπουργός της κυβέρνησης, Γεωργιάδης, δίνει τρεις συνεντεύξεις τη μέρα και πλέον του φταίνε όλα. Την Τετάρτη είχαμε μια πρωτοφανή στοχοποίηση συγκεκριμένου προσώπου, σήμερα, Παρασκευή, σύμφωνα με όσα είπε στον ΣΚΑΙ, φταίει και η Αστυνομία, που μπαίνει και στο κάδρο των απειλών: «Όποιος δεν εκτελέσει νομίμως εκδοθέν ένταλμα είναι αντιμέτωπος με παράβαση καθήκοντος» ανέφερε μεταξύ άλλων ο υπουργός Ανάπτυξης. Καλά, για την Εισαγγελέα Διαφθοράς, Ελένη Τουλουπάκη, δεν το συζητάμε. Μέχρι και για το ότι «τόλμησε» να στείλει συμβουλευτική επιστολή στην Προανακριτική, σχετικά με τον τρόπο εξέτασης των μαρτύρων, την κατηγορεί ο Υπουργός.
Η Τουλουπάκη, λόγω της θέσης της έχει αυτό το «κακό» να είναι η μόνη, βάσει του νόμου, που να μπορεί να άρει το καθεστώς προστασίας. Επίσης έχει το «κακό» για το ότι ενήργησε βάσει νόμου στο θέμα των 10 εμπλεκομένων πολιτικών προσώπων στην υπόθεση Novartis. Διάβασε πολιτικά ονόματα κι έστειλε, ως όφειλε, τη δικογραφία στη Βουλή, αμελλητί, όπως προβλέπει ο νόμος περί (μη)ευθύνης υπουργών του Βενιζέλου. Τέλος έχει το «κακό» να μην μπορούν να της πάρουν τον φάκελο Novartis με τίποτα. Εξού και οι επιθέσεις, που θα ενταθούν το επόμενο διάστημα, όπως και η προσπάθεια να προκληθεί κάποιο «ατύχημα» για να βγει η ταυτότητά τους στη φόρα.
Οικογενειοκρατία, επιθέσεις σε θεσμούς και απόπειρα υποκατάστασής τους, με παράλληλη δημιουργία ενός απόλυτα κομματικού κράτους (βλ. και τα ξηλώματα της Λίνας Μενδώνη στον Πολιτισμό). Με απλά λόγια, ένα κράτος – τσιφλίκι, σαν να μην έφταναν οι περιοχές – φέουδα μεγαλοεπιχειρηματιών που έχουν οικοδομηθεί τα τελευταία χρόνια και με την αρωγή της συντριπτικής πλειοψηφίας των ΜΜΕ, που ακούραστα επιχειρούν να πλέξουν μια παράλληλη πραγματικότητα.
Σε μια εκπομπή του μετά τους πρώτους μήνες του Ντόναλντ Τραμπ στην εξουσία, ο Τζον Όλιβερ προτείνει στους τηλεθεατές να κολλήσουν ένα χαρτάκι, στο ψυγείο ας πούμε, που θα θυμίζει ότι «Αυτό δεν είναι κανονικό». Σε μία περίοδο που έννοιες όπως «αξιοκρατία», «αλήθεια», «θεσμοί», «Δίκαιο» αντιστρέφονται ολοκληρωτικά, ίσως η παραπάνω προτροπή να μοιάζει απλοϊκή, αλλά συνάμα χρήσιμη και θεραπευτική.