X
Πατήστε εδώ για να γίνετε συνδρομητής! Αν είστε ήδη Συνδεθείτε για να μη βλέπετε αυτό το μήνυμα
X

Συνδεθείτε μέσω TPP Community

Έχετε συνδεθεί επιτυχώς

ZHN 37

Περιεχόμενα


Ο κορονοϊός ξεκίνησε στην Κίνα, αλλά η Ευρώπη ήταν ο σταθμός της παγκόσμιας διασποράς του


Όταν η εξάπλωση του κορονοϊού ξεκίνησε, η Μογγολία έλαβε εύλογα μέτρα προστασίας κλείνοντας συνοριακές προσβάσεις με την Κίνα, με την οποία διαθέτει κοινά σύνορα έκτασης 4630 χλμ. Η Μογγολία επέβαλε…

Τεοντόρ Σανίν (1930-2020): Μερικές μνήμες


Οι γερασμένοι διανοούμενοι έχουν την ατυχία να δέχονται τον διαρκή θαυμασμό των άλλων ως ακούσια εξαργύρωση της επιτυχημένης τους πορείας, την ώρα που το σώμα τους εξαντλείται, η ψυχή τους…

Η ΕΘΝΟΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ – 3: Η σχολή της Φραγκφούρτης


Ούτε ο Φρόυντ και οι μαθητές του (περιλαμβανομένου τού ανθρωπολογικά εκπαιδευμένου Géza Róheim), ούτε ο Malinowski με τα εμπειρικά του ενδιαφέροντα, ούτε οι αμερικανίδες «κουλτουραλίστριες» R. Benedict και M. Mead…

Ο βόμβος ενός δωματίου


Η καραντίνα επιστρέφει τη σκέψη μου σε περσινά ταξίδια. Καθώς ο καθημερινός χρόνος γίνεται επαναληπτικός, καθώς η μια μέρα μοιάζει με την προηγούμενη κι όλα βυθίζονται σε έναν βόμβο, το…

Ηθικά παράδοξα και πολιτικές αντινομίες κατά την επιδημία του κορονοϊού


Η επιδημία του κορονοϊού μας εισάγει σε μία νέα συνθήκη, όπου το ηθικώς σωστό και το πολιτικώς ζητούμενο δεν μπορούν να κριθούν με τα μέχρι πρότινος ισχύοντα κριτήρια, αλλά περιπλέκονται…

Οι περιπτώσεις της ελλαδικής Εκκλησίας και της Λουθηρανικής Εκκλησίας της Σουηδίας στην κρίση του κορονοϊού


Οι σκέψεις του παρόντος κειμένου είναι αποτέλεσμα μιας ιδιαίτερης συνθήκης που ένα μεγάλο μέρος του εργαζόμενου πληθυσμού βιώνει αυτή την περίοδο. Βομβαρδισμός ειδήσεων και πληροφοριών, ακούσιος ή εκούσιος περιορισμός μετακινήσεων…

Το Πάσχα του Φουκώ


Το Πάσχα φέτος θα είναι διαφορετικό. Το ακούμε από κυβερνητικά χείλη, το λέμε ο ένας στον άλλο στις βιντεοκλήσεις και στα τσατ. Δεν έχει Μεγαλοβδομάδα, περιφορά Επιταφίου με τη μυρωδιά…

Το σώμα σε καραντίνα


Ξεκινώ με ένα ερώτημα που είναι για μένα το κεντρικό ερώτημα της ανθρωπολογίας του ψηφιακού πολιτισμού: τι δεν μπορεί να κάνει κανείς χωρίς το κορμί του; Αυτό χρειάζεται να απαντήσει…