Ο Μπογδάνος εκφράζει τη Νεα Δημοκρατία (μέχρι αποδείξεως του εναντίου)

του Θάνου Καμήλαλη

Από τους χαρακτηρισμούς που γράφονται για τον συγκεκριμένο πολιτικό, έμενα με ενδιαφέρει περισσότερο ένας: Κυβερνητικός βουλευτής. Αυτή η ιδιότητα του έχει προσφέρει έναν βαθμό εξουσίας και δύναμης που βλέπουμε πολύ καλά και ξεκάθαρα πώς χρησιμοποιεί ή θα ήθελε να χρησιμοποιήσει. Υπάρχει εδώ το εύλογο επιχείρημα «γιατί ασχολείστε μαζί του», αλλά, σε τέτοιες περιπτώσεις, η αντίδραση στις επιθέσεις του είναι αναγκαία, ακριβώς λόγω της θέσης και της εξουσίας που απολαμβάνει.

Όταν δηλαδή στοχοποιεί μία δημοσιογράφο, την Ελευθερία Κουμάντου, για τις πληροφορίες που μεταδίδει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα ντοκουμέντα που παρουσιάζει, ζητώντας έμμεσα την απόλυσή της επείδη εργάζεται σε δημοτικό ραδιοσταθμό, δεν υπάρχει το σενάριο μη αντίδρασης. Γιατί εκεί η σύγκρουση είναι αναγκαία, ώστε να μην του περάσει.  Πρέπει να υπάρξει ένα κοινωνικό αντίβαρο στην εξουσία που βάζει εκείνη την ώρα στο ζύγι, ώστε να μην βρεθούμε προ δυσάρεστων εκπλήξεων. Αυτγό ευτυχώς έγινε, από χιλιάδες χρήστες, τον ίδιο τον ραδιοσταθμό, τον εκπρόσωπο των εργαζομένων, Κώστα Ράπτη, σε μία εξαιρετική δήλωση, αλλά και φορείς όπως το Παρατηρητήριο για τη Δίκη της Χρυσής Αυγής, Golden Dawn Watch, του οποίου η κ.Κουμάντου είναι μέλος.

Πριν καν σταματήσουν τα πληκτρολόγια της μαζικής δημοκρατικής απάντησης και προάσπισης των ελευθεριών Λόγου και Τύπου στις απειλές του βουλευτή, αυτός βρήκε τον επόμενο στόχο. Ζήτησε, η καλύτερα παρήγγειλε, τη σύλληψη του μέλους του Ρουβίκωνα, Σπύρου Δαπέργολα, ο οποίος επώνυμα στο twitter σχολίασε την στοχοποίηση της δημοσιογράφου με λέξεις όπως «εμείς θα το πάμε μέχρι τέρμα». Ο Δαπέργολας συνελήφθη το ίδιο βράδυ, με τα αντανακλαστικά της Ελληνικής Αστυνομίας να προκαλούν ερωτηματικά, αλλά ο βουλευτής δεν εμφανίστηκε την επόμενη μέρα στο δικαστήριο για να υπερασπιστεί την «απειλή που ένιωσε» όταν διάβασε την ανάρτηση.

Kι αν η λέξη «Ρουβίκωνας» προκαλεί συγκεκριμένα αντανακλαστικά στο ευρύτερο ακροατήριο της ΝΔ, θα πρέπει να μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι το «Μπογιόπουλε ήρθε η ώρα σου», από βουλευτή κατά δημοσιογράφου, είναι σίγουρα απειλητικό.  Συν τοις άλλοις, η απειλή έρχεται μετά από μία ανάρτηση του δημοσιογράφου στην οποία δεν αναφέρεται πουθενά το όνομα του βουλευτή. Ομολογούμενως η μήνυση ή απειλή μήνυσης για «αμένσιοτο» είναι κάτι καινούριο στα πολιτικά ήθη και έθιμα…

Με βάση όλα τα παραπάνω, που πολλαπλασιάζονται αν ανατρέξει κανείς λίγες μέρες, μήνες ή χρόνια πίσω, το ζήτημα δεν είναι προσωπικό. Την προσωποποποίηση εξάλλου επιζητούν και ο ίδιος και το κόμμα του. Πολύ βολεύει δηλαδή τον βουλευτή, να εμφανίζεται και να κομπάζει στο twitter  ως «διώκτης αναρχοκομμουνιστών», ή στοχοποιημένος, όπως πολύ βολεύει τη Νέα Δημοκρατία και την κυβέρνηση να παραμένουν σιωπηλές στον ρόλο του παρατηρητή, παρακολουθώντας απλά αμέτοχες τις διαδικτυακές διαμάχες.

Δεν πάει έτσι, γιατί κάποια στιγμή, ο πολιτικός προϊστάμενος, ο όποιος προϊστάμενος, έχει ευθύνη για αυτά που κάνει ο υφιστάμενός του. Με βάση τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, αυτή η στιγμή έχει περάσει. Προϊστάμενοι του Μπογδάνου είναι δύο: Η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας και η κυβέρνηση. Έχουμε άλλωστε δει σε πολλές περιπτώσεις, αναρτήσεις η σχόλια διαφόρων στελεχών των κομμάτων εξουσίας να μπαίνουν στην πολιτική αντιπαράθεση και να ακολουθούν διαγραφές και από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας, με διακηρύξεις ότι «δεν μας εκφράζει». Εδώ τι συμβαίνει;

Όσο δεν συμβαίνει τίποτα, το μήνυμα είναι σαφές. Μέχρι και ο ΣΚΑΙ είχε επιδείξει μια κάποια ευαισθησία, να ζητήσει «συγγνώμη για τις ανάρμοστες και αδόκιμες αναφορές» του και για μη τήρηση των «κανόνων δεοντολογίας», όταν ο Μπογδάνος είχε πει οτι η επίθεση στον Λουκά Παπαδήμο έγινε «από πρώην συντρόφους του Τσίπρα». Και σύμφωνα με το τότε παρασκήνιο, όταν ο Μπογδάνος αρνήθηκε να ανασκευάσει, τότε λύθηκε η συνεργασία με τον σταθμό. Προεκλογικά επίσης, όπως θύμισε ο Μπογιόπουλος στο κείμενό του, όταν έκανε την ανάρτηση για τα «τανκς στην ΕΡΤ» αν ο κόσμος «ψηφίσει σωστά», η τότε εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ, Μαρία Σπυράκη, υποστήριξε ότι «δεν θα είναι υποψήφιος. Τέτοιες συμπεριφορές δεν γίνονται ανεκτές από τη ΝΔ». Η τότε συζήτηση και η πρόσκαιρη, όπως αποδείχθηκε, απόσταση, ήταν με αφορμή ένα tweet. Τώρα, το ζήτημα είναι πολύ μεγαλυτερο.

Τώρα λοιπόν, η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη, η «μεγάλη κεντροδεξιά, φιλελεύθερη» παράταξη, όπως αυτοπροσδιορίζεται, σίγουρα δεν δείχνει την ίδια ευαισθησία, ούτε με τον ΣΚΑΙ ούτε με τον προεκλογικό πρόσκαιρο εαυτό της, έχοντας παράλληλα προσφέρει όλα τα θεσμικά προνόμια που απολαμβάνει ένας βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος. Επομένως, ούτε αξίζει να προσωποποιήσουμε το θέμα, ούτε όμως να θεωρήσουμε ότι ο βουλευτής κινείται στο περιθώριο του πολιτικού φάσματος που εκφράζει η ΝΔ ή λειτουργεί ως «μεμονωμένο περιστατικό».

Δια της κεντρικής σιωπής, ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος εκφράζει τη Νέα Δημοκρατία. Αν θέλει η κυβέρνηση, ας μας διαψεύσει.