Ρεπορτάζ των Nεκταρίας Ψαράκη & Γεωργίας Κριεμπάρδη
Αποστολή: Βρυξέλλες

Τα εγκλήματα που γίνονται στα ελληνικά νησιά σε βάρος προσφύγων και μεταναστών έφτασαν το Ευρωκοινοβούλιο στις Βρυξέλλες, σε σχετική εκδήλωση που διοργανώθηκε, με αφορμή τις δίκες αθώων που έχουν κατηγορηθεί για το αδίκημα της διακίνησης ανθρώπων τρίτων χωρών. Είναι οι αθώοι Αμίρ Ζαχίρι και Ακίφ Ρασούλι, αυτή τη φορά, που βαφτίστηκαν ως διακινητές και καταδικάστηκαν σε 50 χρόνια φυλακή με ανύπαρκτο κατηγορητήριο, επειδή αναγκάστηκαν να οδηγήσουν τη λέμβο που τους μετέφερε όταν εγκαταλείφθηκαν από τον πραγματικό διακινητή. Τα μάτια της διεθνούς γνώμης είναι επίσης στραμμένα στον 28χρονο Σομαλό πρόσφυγα Μοχάμαντ Αμπντί, ο οποίος καταδικάστηκε σε 142 χρόνια φυλακή επειδή ανέλαβε τα ινία της βυθιζόμενης λέμβου στην οποία επέβαινε, με τους δικαστές να αγνοούν ότι έσωσε 31 ζωές. «Από το 2017 οι ευρωπαϊκές χώρες δεν επιχειρούν διασώσεις. Η ελληνική ακτοφυλακή απαγάγει, κλέβει και επαναπροωθεί πρόσφυγες» βροντοφώναξε ο Ιάσονας Αποστολόπουλος.

«Ξεκίνησα τη διάσωση στη θαλάσσια περιοχή της Λέσβου και τα τελευταία χρόνια εργάζομαι ως διασώστης μεταξύ Ιταλίας και Λιβύης. Η Μεσόγειος Θάλασσα είναι η πιο θανατηφόρα στον πλανήτη. Μιλάμε για μία περιοχή πολλών ναυτικών μιλίων. Το ποσοστό θανάτων είναι πολύ υψηλό και αυτό δεν είναι αποτέλεσμα ατυχήματος. Απλώς, από το 2017 οι ευρωπαϊκές χώρες σταμάτησαν να επιχειρούν για τη διάσωση ανθρώπων. Απέσυραν τα διασωστικά και αγνοούν τα σήματα που στέλνουν οι λέμβοι των προσφύγων, με αποτέλεσμα να βυθίζονται και οι αρχές να μην ανταποκρίνονται. Έχουμε περιπτώσεις νεκρών από τη δίψα που περίμεναν μέρες να πάει κάποιος να τους σώσει. Στην τελευταία αποστολή μας, το μόνο που είδαμε ήταν ένα drone της Frontex, το οποίο ουσιαστικά θα ειδοποιούσε την ακτοφυλακή πριν από εμάς, με σκοπό να πραγματοποιηθεί επαναπροώθηση», περιέγραψε.

Όπως σημείωσε, το πρώτο πράγμα που ρωτούν οι πρόσφυγες είναι που πάει το διασωστικό καράβι. Αν επιστρέφει στη Λιβύη προτιμούν να πνιγούν. Εκεί, είναι αντιμέτωποι με τα σκλαβοπάζαρα, με τους βασανισμούς, τα κολαστήρια. Οι γυναίκες κακοποιούνται και η Ευρώπη το θεωρεί φυσιολογικό. Η Λιβυκή ακτοφυλακή συνεργάζεται με τους συμμορίτες διακίνησης μεταναστών. «Στην Ελλάδα, η ακτοφυλακή αντί να τους σώζει, τους πετάει στη θάλασσα. Απαγάγουν πρόσφυγες που έφτασαν στην Ελλάδα, τους κρατούν σε μυστικές τοποθεσίες, τους κλέβουν τα χρήματά τους, τα διαβατήριά τους και τα κινητά τους τηλέφωνα και τους εγκαταλείπουν στη θάλασσα μέσα σε πλαστικές λέμβους, χωρίς καν να έχουν τη δυνατότητα να ειδοποιήσουν για να σωθούν. Αν κάποιος λειτουργεί ως παράνομος, είναι η ΕΕ, η Μάλτα, η Ιταλία, η Ελλάδα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση επιστρέφει ανθρώπους – θύματα βασανιστηρίων στη Λιβύη. Αυτά τα φαινόμενα πρέπει να τα καταστήσουμε εμφανή, να υπερασπιστούμε τη δικαιοσύνη για τον Αμίρ, τον Ακίφ, τον Μοχάμαντ και όσους είναι θύματα. Η αλληλεγγύη πρέπει να υπερισχύσει», κατέληξε.