του Θάνου Καμήλαλη

Μια που μάλλον το πρωθυπουργικό επιτελείο ασχολήθηκε για πάρα πολλές ώρες με τη συγκεκριμένη ομιλία, ως μόνο επίπεδο διαχείρισης κρίσης, αξίζει ο σχολιασμός αρκετών σημείων:

«Θέλω να ξεκινήσω ζητώντας μία προσωπική και ειλικρινή συγγνώμη από τους συμπολίτες μας οι οποίοι ταλαιπωρήθηκαν επί πολλές ώρες, μένοντας εγκλωβισμένοι στην Αττική Οδό».

Μία ανθρώπινη στιγμή, με πολλούς αστερίσκους όπως φάνηκε στη συνέχεια. Μία «συγγνώμη» που αφορά μόνο όσους εγκλωβίστηκαν στην Αττική Οδό. Όχι αυτούς της Κατεχάκη, της Μεσογείων, των τρένων, ή όσους έμειναν ένα 24ωρο χωρίς ρεύμα. Η «συγγνώμη», όταν δεν συνοδεύεται από παραιτήσεις, είναι κενή. Επίσης είναι αρκετά βολική απέναντι στο αίτημα της αντιπολίτευσης να καταλογιστούν συγκεκριμένες ευθύνες. Κλείνει κάθε συζήτηση πριν καν ανοίξει.

Αν σας θυμίζει κάτι, είναι γιατί ξαναείδαμε το έργο το καλοκαίρι, όταν ο Πρωθυπουργός ζήτησε «συγγνώμη για τις όποιες αδυναμίες». Δεν ήξερε ποιες τότε, τις «όποιες» είπε.

«Ιδιωτικοί φορείς οι οποίοι διαχειρίζονται, όχι με ευκαταφρόνητο κέρδος, κρίσιμες υποδομές, έχουν υποχρεώσεις. Με πρώτη, να μπορούν να κρατούν το δρόμο ευθύνης τους ανοιχτό. Αυτό έγινε στην Εθνική Οδό Αθηνών – Λαμίας. Δυστυχώς, όμως, δεν έγινε στην Αττική Οδό. Για αυτό και η απόφαση να δοθούν άμεσα 2.000 ευρώ στους οδηγούς οι οποίοι δοκιμάστηκαν εκεί. Και, όπως ανακοίνωσε και ο Υπουργός Υποδομών, αποζημίωση θα υπάρξει και για όσους ταξίδεψαν με την ΤΡΑΙΝΟΣΕ και ταλαιπωρήθηκαν άδικα».

Καταρχάς, γιατί να διαχειρίζονται τους δρόμους, με όχι ευκαταφρόνητο κέρδος ιδιωτικοί φορείς; Ούτε τώρα θα μας απασχολήσει αυτό το ερώτημα; Οι πολίτες πληρώνουν ξανά και ξανά το κόστος του οδικού δικτύου της χώρας, για απαραίτητες για αυτούς μετακινήσεις, ενώ ο ιδιώτης, οι μεγαλύτερες κατασκευαστικές της χώρας, έχουν δεδομένα και προαποφασισμένα κέρδη. Οι περιβόητες αποζημιώσεις, αποφασίστηκαν αυθαίρετα, με ιδέα του Κυριάκου Μητσοτάκη, σε ένα φεουδαρχικό σύστημα που μένει να δούμε το πώς θα εφαρμοστεί. Δηλαδή, από πού θα φύγουν τα λεφτά, το τι θα σημαίνει αυτό για τις υπόλοιπες αποζημιώσεις και το πώς θα διεκδικήσει το Δημόσιο χρήματα από τον παραχωρησιούχο.

Ο Μητσοτάκης εδώ λέει πως η αποζημίωση ισχύει «ανεξάρτητα από τις όποιες ιδιωτικές απαιτήσεις μπορεί να εγερθούν ή από τις ενέργειες που θα ακολουθήσει το Δημόσιο στο θέμα αυτό». Η τελευταία φορά που η κυβέρνηση υποσχέθηκε διεκδίκηση αποζημιώσεων από μεγάλη ιδιωτική εταιρεία, ήταν με τη Νοvartis και 14 μήνες μετά την ομόφωνη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, δεν έχει γίνει τίποτα, εκτός από διώξεις δημοσιογράφων και αρχειοθέτηση των φακέλων Αβραμόπουλου και Γεωργιάδη.

«Θέλω να ευχαριστήσω και τους υγειονομικούς μας, τους διασώστες του ΕΚΑΒ, καθώς παρά την πρωτοφανή χιονόπτωση δεν σημειώθηκαν δυσλειτουργίες στο σύστημα υγείας. Να ευχαριστήσω επίσης και τους εργαζόμενους στον ΔΕΔΔΗΕ για τη δική τους προσπάθεια. Κάθε δέντρο που κόβει μία γραμμή μέσης τάσης ρεύματος είναι μία ξεχωριστή πρόκληση, ειδικά όταν αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να παλέψουν με μισό μέτρο χιόνι. Και για τις ελάχιστες περιοχές που ακόμα δεν έχουν ηλεκτρικό, ζητώ την υπομονή και την κατανόηση των πολιτών. Νομίζω ότι στον τομέα αυτό πήραμε τα μαθήματα της «Μήδειας» και καταφέραμε και αποκαταστήσαμε την ηλεκτροδότηση σε πολύ πιο σύντομο χρονικό διάστημα».

Ναι φυσικά. αν βγάλεις το γεγονός ότι τουλάχιστον τρία νοσοκομεία (Παίδων Πεντέλης, Σισμανόγλειο και ΚΑΤ) ήταν απροσπέλαστα γιατί κανείς δεν προνόησε να κρατήσει τις εισόδους τους ανοικτές, το ότι ασθενείς έμειναν χωρίς φαγητό στο «Σωτηρία» και το ότι κατέρρευσε ο χώρος αναμονής παιδιών με Covid στο «Αγία Σοφία», καμία δυσλειτουργία δεν παρατηρήθηκε.

Αξίζουν μπράβο στην κυβέρνηση που πήρε τα μαθήματα της Μήδειας και έχουν μείνει σπίτια στην Αττική μόνο τρεις ημέρες χωρίς ρεύμα. Σε πολλές περιοχές της Αθήνας, το ένα 24ωρο ήταν η κανονικότητα. Βελτιωθήκαμε από τη «Μήδεια», όπου είχε βρεθεί χωρίς ρεύμα για μέρες η Εκάλη και φώναζε ο θιασώτης του νεοφιλελευθερισμού, Στέφανος Μάνος, έξαλλος, «πού είναι το κράτος». Aν δεν σπάσουμε το ρεκόρ των 106 ωρών του πρώην Υπουργού, τότε ναι, γίναμε καλύτεροι.

«Είναι αλήθεια πως οι υποδομές μιας μεσογειακής χώρας δεν είναι πάντα προσαρμοσμένες σε συνθήκες έντονων χιονοπτώσεων. Αν και παντού στον κόσμο το πολύ χιόνι φέρνει μεγάλα προβλήματα»

Συνεχίζουμε με δυο ατράνταχτα επιχειρήματα. Μεσογειακή χώρα ναι, αλλά πέρσι είχαμε την κακοκαιρία «Μήδεια» και κανένας υπέυθυνος δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι οι υποδομές βελτιώθηκαν στο μεσοδιάστημα. Επίσης, «μεσογειακή χώρα» είμαστε και το καλοκαίρι, με πολλές πυρκαγιές, αλλά τότε ψάχνουμε τα εναέρια μέσα και περιμένουμε να μας σώσουν Ρουμάνοι πυροσβέστες. Η πραγματικότητα δυστυχώς λέει πως οι απαξιωμένες και διαλυμένες από τις πολιτικές κυρίως της ΝΔ υποδομές της χώρας μπορούν να αντιμετωπίσουν θερμοκρασίες δωματίου, μεταξύ 15 και 30 βαθμών Κελσίου.

Το «παντού στον κόσμο» είναι πολυφορεμένο την εποχή της πανδημίας ως «παντού στον κόσμο πεθαίνουν από Covid». Για να καλύψεις τους χιλιάδες θανάτους που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί. Χρησιμοποιείται επίσης συχνά και ως ψέμα, όπως στα «PCR που πληρώνονται παντού» ή «παντού στον κόσμο υπάρχει πανεπιστημιακή αστυνομία». Η στατιστική λέει ότι όταν ακούτε ένα στέλεχος της ΝΔ να επικαλείται την κατάσταση σε άλλες χώρες, λέει ψέματα. Επίσης, ναι, σε πολλά μέρη του κόσμου μία σφοδρή χιονόπτωση προκαλεί προβλήματα στην καθημερινότητα, απλώς δεν εγκλωβίζονται άνθρωποι σε κεντρικούς δρόμους της πρωτεύουσας ή σε τρένα για 20 ώρες.

«Είναι ξεκάθαρο και αν πρέπει να αντλήσουμε ένα μάθημα από τη μη επιτυχημένη διαχείριση αυτής της χιονοθύελλας είναι το γεγονός ότι σε συνθήκες κρίσεων τα κέντρα, οι προϊστάμενοι όλων αυτών των δομών, πρέπει να βρίσκονται μαζί, να αποφασίζουν και να δρουν αμέσως από κοινού. Και θα ακολουθήσουν άμεσα αλλαγές σε αυτή την κατεύθυνση ώστε να έχουμε επιτροπές διαχείρισης κρίσεων που θα φέρουν όλους τους εμπλεκόμενους με πολύ σαφή και ξεκάθαρα πρωτόκολλα στον ίδιο χώρο»

Θα κάνει Επιτροπές. Και δεν το λέει για αστείο. Μετά την προηγούμενη καταστροφή, έφτιαξε ένα νέο Υπουργείο, που ονομάστηκε «Πολιτικής Προστασίας και Κλιματικής Κρίσης». Όλες τις προηγούμενες μέρες εντωμεταξύ, διαβάζαμε για συσκέψεις επί συσκέψεων, ποιοι ήταν παρόντες και πόσο έτοιμοι είναι. Στον ίδιο χώρο βρίσκονταν, μαζί συνεννοούνταν, μαζί τα έκαναν πάλι μπάχαλο.

«Πράγματι, μέσα σε 30 μήνες δύσκολα λύνονται προβλήματα δεκαετιών και πολύ περισσότερο όταν συνδυάζονται με αλλεπάλληλες και ταυτόχρονες προκλήσεις σε πολλά και διαφορετικά μέτωπα. Όμως, θα το ξαναπώ, έχουμε βάλει τον πήχη των προσδοκιών ψηλά και η σύγκριση δεν μπορεί να γίνεται με τις αδυναμίες του χθες, γίνεται με τις ανάγκες του σήμερα».

Οι προσδοκίες μας αυτήν τη στιγμή είναι να μην καίγεται 1 εκατ. στρέμματα το καλοκαίρι, να μη βουλιάζουν λεωφορεία στην Ποσειδώνος, να μη μένουν μία μέρα νοικοκυριά χωρίς ρεύμα και να μην εγκλωβίζονται οδηγοί στην Κατεχάκη. Ο πήχης ειναι πολύ χαμηλά, η κυβέρνηση περνάει μονίμως από κάτω και όλη αυτή η έπαρση και η αυταρέσκεια μόνο εξοργίζουν.

«Αντιλαμβάνομαι πάντα τις αιτιολογίες. Ναι, είχαμε μια πρωτοφανή χιονόπτωση, ναι το χιόνι μπορεί να ήρθε λίγο πιο γρήγορα από ότι είχαν προβλέψει οι μετεωρολόγοι, όμως δεν πρόκειται, δεν πρόκειται αυτό να το επικαλεστώ ως δικαιολογία».

Αν δεν θες να επικαλεστείς κάτι ως δικαιολογία, δεν το λες. Επίσης, οι «αιτιολογίες» δημιουργήθηκαν από την κυβέρνηση, για να τις επικαλείται και να αυτοαθωώνεται η κυβέρνηση. Και το χιόνι ήρθε όποτε προέβλεψαν οι ειδικοί, όπως έγραψε ο Διευθυντής της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας, Θεόδωρος Κολυδάς, διαψεύδοντας τον κυβερνητικό εκπρόσωπο. Ο Μητσοτάκης εδώ προσπαθεί να πει ότι η διαφορά ήταν ότι περίμεναν χιόνι το μεσημέρι και ήρθε το πρωί. Τόσο καλός ήταν ο σχεδιασμός τους, που για λίγες ώρες κατέρρευσαν τα πάντα.

«Έχουμε αποδείξει ότι έχουμε το θάρρος να αναγνωρίζουμε τα λάθη μας και τη διάθεση να μαθαίνουμε από αυτά και να γινόμαστε καλύτεροι. Διδασκόμαστε λοιπόν και προχωράμε».

Εδώ τα σχόλια περιττεύουν. Σηκωνόμαστε λοιπόν και χειροκροτάμε. Απότυχε ξανά, απότυχε καλύτερα Κυριάκο Μητσοτάκη.