Στη συνέντευξη που μας παραχώρησε ο Κ. Καταραχιάς αφηγείται την ιστορία από την αρχή, από όταν η διευθύντρια του νοσοκομείου τον υποδέχτηκε λέγοντας ότι ξέρει πως πρόκειται για ένα πολύ κακό σωματείο, γεγονός που θεώρησε τίτλο τιμής. Το συγκεκριμένο σωματείο έχει στο ενεργητικό του επιτυχείς αγώνες στο παρελθόν, για τις συμβάσεις των καθαριστριών ή τις συνθήκες εργασίας του νοσηλευτικού προσωπικού. Φτάνοντας στην πανδημία, ήταν από τα πρώτα σωματεία που έσπασαν την εικόνα των ηρώων που εργάζονται χωρίς μέτρα προστασίας, χωρίς επαρκή στελέχωση και τέλος χωρίς να διαμαρτύρονται, και μίλησαν για τις ΕΔΕ για όσους νόσησαν και μετά για την κατάσταση του νοσοκομείου, τις ελλείψεις και την ανεπάρκεια μέτρων και προσωπικού, λοιπόν για την κυβέρνηση έχει τεράστια συμβολική σημασία η απόλυση του προέδρου του σωματείου των εργαζομένων στον Άγιο Σάββα.
Από την αρχή μέχρι το τέλος η συζήτηση με τον πρόεδρο του σωματείου έχει έναν χαρακτήρα αισιόδοξο, δεν αποπνέει καμία ηττοπάθεια, παρά τη δύσκολη στιγμή κατά την οποία διεξάγεται. Ξεκινά τη συζήτησή μας λέγοντας ότι αρνείται τον ρόλο του θύματος, και καταλήγει λέγοντας ότι θα επιστρέψει στον Άγιο Σάββα και ότι ο αγώνας του δεν έχει τελειώσει.
Σε αυτόν τον αγώνα αυτή τη στιγμή έχουν συνταχθεί εκατοντάδες συνάδελφοί του οι οποίοι βρίσκονται στους δρόμους και αγωνίζονται να μην απολυθεί, αλλά αγωνίζονται και με αίτημα μέτρα προστασίας για τους υγειονομικούς και ασφαλή περίθαλψη για τους ασθενείς. (Εικόνες και βίντεο από τις κινητοποιήσεις ενάντια στην εκδικητική απόλυση του προέδρου των εργαζομένων εδώ, εδώ και εδώ)
Όταν φτάνει η συζήτηση στην επίθεση που δέχτηκε από τον βουλευτή της ΝΔ που είπε από το βήμα της Βουλής πως ο Καταραχιάς τον είχε στο παρελθόν τραμπουκίσει, στην αρχή γελάει, αλλά μετά εξηγεί τι ακριβώς είχε συμβεί στο βίντεο όπου εμφανίζεται να γελάει λίγα μέτρα πιο πίσω από τον βουλευτή Μαραβέγια: γινόταν μια εκδήλωση για την ιδιωτικοποίηση της υγείας τότε, λοιπόν καλεί αυτούς που την είχαν διοργανώσει να απαντήσουν στο ερώτημα τι θα είχε γίνει μέσα στις συνθήκες της πανδημίας αν αυτά που ζητούσαν τότε όσοι συμμετείχαν στην ημερίδα είχαν ικανοποιηθεί. Θα είχαμε ή όχι διπλάσια θύματα, με μια υγεία ιδιωτικοποιημένη όπως τη φαντάζονται;
Όταν έφτασε να κατηγορηθεί ότι διέσπειρε τον κορονοϊό στο νοσοκομείο, οι τόνοι ανεβαίνουν για να εξηγήσει ότι οι υγειονομικοί του Άγιου Σάββα ήταν αυτοί που ζητούσαν τη λήψη μέτρων όταν η κυβέρνηση έκανε «σαν να μην υπάρχει κορονοϊός».
Αυτή η συζήτηση έγινε σε ένα κλίμα φιλικό και οικείο, κάπως απρόσμενο για έναν άνθρωπο που έχει μόλις χάσει τη δουλειά του γιατί αγωνιζόταν για καλύτερες συνθήκες παροχής φροντίδας σε ασθενείς στα δημόσια νοσοκομεία της χώρας. Και μάλιστα απολύθηκε με πλήρη κάλυψη της κυβέρνησης, που φρόντισε να κάνει αισθητή την παρουσία της στο δικαστήριο, διά του νομικού συμβούλου του υπουργού Υγείας.
Θυμόμαστε με πικρή ειρωνεία την έκκληση για χειροκροτήματα στους υγειονομικούς που είχε απευθύνει η σύζυγος του πρωθυπουργού. Ένα χρόνο μετά, σε αυτή τη συνέντευξη καταλαβαίνει κανείς ότι δεν πρόκειται μόνο για αδράνεια, αλλά για ευθεία αντιπαράθεση με τη δημόσια υγεία. Γίνεται φανερό όλο και περισσότερο ότι έστω και με κόστος σε ανθρώπινες ζωές, η μόνη ουσιαστική μέριμνα της κυβέρνησης είναι πώς να μην ενισχύσει κανέναν τομέα του δημοσίου, αν δεν αφορά την καταστολή.
Υπάρχουν πολλές μεικτές καταστάσεις στη ζωή, όπου το δίκιο είναι μοιρασμένο και οι καλοί δεν είναι μόνο καλοί, οι κακοί δεν είναι μόνο κακοί. Αλλά ακόμη και για ανθρώπους χωρίς μεταφυσικές ανησυχίες, η ιδέα ότι απολύεται ένας μαχόμενος γιατρός εν καιρώ πανδημίας, διότι μίλησε για μέτρα προστασίας και για ασφυκτικές συνθήκες στο νοσοκομείο, δείχνει πολιτικούς που δεν έχουν αυτό που λέμε «ούτε ιερό ούτε όσιο».